Ten Fast Facts about FurMore than 5

Ten Fast Facts about Fur


More than 50 million animals are violently killed for use in fashion every year.
Methods used to kill animals for their fur include gassing, electrocution, and neck breaking. Fur-bearing animals are also caught and killed in barbaric body-gripping traps.
Neither fur nor fur trim is a byproduct of the meat industry. Rabbit fur is often falsely identified as a byproduct of meat production. The truth is, few rabbit skins are obtained from slaughterhouses, which more often dispose of the undesirable pelts of rabbits bred to make meat. Fur comes from animals who are factory-farmed or trapped purely for fashion.
The fur trim market is an equal, if not greater, threat to animals than is the making of fur coats. Fur trim is not what’s “left over” from making full-length fur coats. Thousands of animals are killed simply to provide trimming effects for fashion. Even purchasing the tiniest bit of fur trim supports the cruel fur industry.
Garment or accessory labels cannot always be relied upon to accurately identify the type of animal fur used in an item. Born Free USA advises erring on the side of caution and compassion by not buying items that you cannot verify are fur-free.
Many European countries have banned or are in the process of phasing out some or all fur farming based largely on the understanding that it is impossible to raise furbearing animals in captive conditions that adequately ensure their welfare while maintaining financial viability.
Fur “farms” or “ranches” are not humane alternatives to trapping. The terms are euphemisms used by the fur industry to describe confinement facilities in which fur-bearing animals are caged and killed. Currently, there are no federal laws providing protection for the millions of animals held in these factory-like farms.
Seals are still being clubbed and brutally slain for their fur. The Canadian seal hunt is the world’s largest remaining commercial slaughter of marine mammal; close to a million harp seals were authorized to be killed between 2003 and 2005. The use of seal fur in fashion is a contributes to this massacre.
Although historically, the fur trade played a role in the development of the early North American economy, tradition never justifies abuse. There are many cultural practices once seen as acceptable that are now viewed as horrific relics of a more brutal time.
The fur industry is a threat to our environment and wildlife, contributing to higher energy costs, pollution, land destruction, and reductions in populations of wild animals, including endangered and threatened species who may be accidentally trapped and killed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับขนสัตว์สัตว์กว่า 50 ล้านจะถูกฆ่าอย่างรุนแรงสำหรับใช้ในทุกปีวิธีที่ใช้ฆ่าสัตว์สำหรับขนของพวกเขารวมต่ำ ประหาร และทำลายคอ Fur-bearing สัตว์จะยังถูกจับ และฆ่าในกับดักจับตัวเถื่อนไม่มีขนหรือตัดขนเป็นพลอยได้ของอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ ขนกระต่ายแอบมักถูกระบุเป็นการผลิตเนื้อสัตว์ ความจริงก็คือ สกินกระต่ายน้อยจะได้รับจากโรง ซึ่งมักทิ้ง pelts ไม่พึงปรารถนาของกระต่ายพันธุ์เนื้อให้ ขนมาจากสัตว์ที่ คฟาร์มโรงงาน หรือติดอยู่เหมาะสำหรับแฟชั่นตลาดตัดแต่งขนเป็นเท่าเทียมกัน ถ้าไม่มาก ภัยคุกคามสัตว์มากกว่าเป็นการทำเสื้อคลุมขนสัตว์ ตัดแต่งขนสัตว์ไม่ได้อะไรเป็น "ออก" จากทำเสื้อขนเต็มตัว ของสัตว์จะถูกฆ่าเพียงเพื่อให้ผลตัดแต่งสำหรับแฟชั่น แม้ซื้อบิตเล็กที่สุดของการตัดแต่งขนสัตว์สนับสนุนอุตสาหกรรมขนสัตว์ที่โหดร้ายป้ายเสื้อผ้าหรืออุปกรณ์เสริมไม่เสมอให้ยึดถือในการระบุชนิดของขนสัตว์ที่ใช้ในสินค้าอย่างถูกต้อง สหรัฐอเมริกาฟรีที่เกิดแนะนำให้ erring ด้านข้างของความระมัดระวังและความเมตตา โดยการไม่ซื้อสินค้าที่คุณไม่สามารถตรวจสอบได้ไร้ขนหลายประเทศในยุโรปได้ห้าม หรืออยู่ในกระบวนการนับ ทั้งขนการทำฟาร์มตามส่วนใหญ่เข้าใจว่า มันเป็นไปไม่ได้เลี้ยงสัตว์ furbearing ในสภาพกักขังที่เพียงพอให้แน่ใจว่าสวัสดิการของพวกเขาในขณะที่รักษาความคุ้มทุนขน "ฟาร์ม" หรือ "จาน" ไม่มีทางเลือกสำหรับดักอย่างมีมนุษยธรรม เงื่อนไขจะใช้ขนสัตว์อุตสาหกรรมอธิบายสิ่งกัก fur-bearing สัตว์ที่ขัง และฆ่า euphemisms ในปัจจุบัน มีกฎหมายของรัฐบาลกลางไม่ให้ความคุ้มครองสำหรับล้านของสัตว์ในฟาร์มเหล่านี้เช่นโรงงานแมวน้ำจะยังคงเป็นผู้ชายรวมตัว และหฤโหดกล่าวสำหรับขนของพวกเขา ล่าตราแคนาดาเป็นโลกที่ใหญ่ที่สุดฆ่าค้าเหลือการเลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเล ใกล้ล้านพิณตราที่ได้รับอนุญาตถูกฆ่าตายระหว่าง 2003 และ 2005 มีการใช้ตราประทับขนในก่อให้เกิดการสังหารหมู่นี้แม้ว่าในอดีต การค้าขนสัตว์มีบทบาทในการพัฒนาของเศรษฐกิจอเมริกาเหนือต้น ประเพณีจัดชิดละเมิดไม่ มีการปฏิบัติทางวัฒนธรรมจำนวนมากเมื่อเห็นยอมรับว่า ที่ตอนนี้ดูเป็นธาตุแบบผิด ๆ ที่นำเวลาโหดร้ายมากอุตสาหกรรมขนสัตว์เป็นภัยคุกคามสิ่งแวดล้อมและสัตว์ป่า สูงกว่าค่าใช้จ่ายพลังงาน มลพิษ ที่ดินทำลาย และลดประชากรของสัตว์ป่า สายพันธุ์ใกล้สูญพันธุ์ และขู่ว่าอาจติด และฆ่าโดยไม่ตั้งใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับขนกว่า 50 ล้านสัตว์ถูกฆ่าตายอย่างรุนแรงสำหรับการใช้งานในแฟชั่นทุกปี. วิธีการที่ใช้ในการฆ่าสัตว์เพื่อขนของพวกเขารวมถึงแก๊ส, ไฟฟ้า, และลำคอหมด ขนแบกสัตว์จะถูกจับและยังฆ่าตายในการดักจับร่างกายป่าเถื่อน. ทั้งที่ทำจากขนสัตว์หรือขนตัดเป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ ขนกระต่ายมักจะถูกระบุว่าเป็นผลพลอยได้จากการผลิตเนื้อสัตว์ ความจริงก็คือสกินกระต่ายไม่กี่จะได้รับจากโรงฆ่าสัตว์ที่มากขึ้นมักจะทิ้งกวดที่ไม่พึงประสงค์ของกระต่ายพันธุ์ที่จะทำให้เนื้อ ขนมาจากสัตว์ที่มีโรงงานทำไร่ไถนาหรือติดอยู่หมดจดสำหรับแฟชั่น. ตลาดขนสัตว์ตัดเป็นเท่ากันถ้าไม่ได้มากขึ้นเป็นภัยคุกคามต่อสัตว์กว่าคือการทำเสื้อที่ทำจากขนสัตว์ ขนตัดไม่ได้เป็นสิ่งที่ "เหลือ" จากการทำเสื้อขนสัตว์ยาวเต็มรูปแบบ จำนวนของสัตว์ถูกฆ่าตายเพียงเพื่อให้ผลการตัดแต่งแฟชั่น แม้การซื้อบิตน้อยที่สุดของการตัดแต่งขนสนับสนุนอุตสาหกรรมที่ทำจากขนสัตว์โหดร้าย. การ์เม้นท์หรือฉลากอุปกรณ์ไม่สามารถพึ่งพาได้อย่างถูกต้องระบุชนิดของขนสัตว์ที่ใช้ในรายการ เกิดฟรีสหรัฐอเมริกาให้คำแนะนำแก่ erring ในด้านของความระมัดระวังและความเมตตาโดยไม่ได้ซื้อสินค้าที่คุณไม่สามารถตรวจสอบเป็นที่ทำจากขนสัตว์ฟรี. หลายประเทศในยุโรปได้ห้ามหรืออยู่ในกระบวนการของการยุติการบางส่วนหรือทั้งหมดการเกษตรขนส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับความเข้าใจที่ว่ามัน เป็นไปไม่ได้ที่จะเลี้ยงสัตว์ furbearing ในสภาพที่เป็นเชลยที่เพียงพอให้แน่ใจว่าสวัสดิการของพวกเขาในขณะที่รักษาความสามารถทางการเงิน. ขน "ฟาร์ม" หรือ "ทุ่ง" ไม่ได้เป็นทางเลือกที่มีมนุษยธรรมในการวางกับดัก คำที่มีความสละสลวยใช้ในอุตสาหกรรมที่ทำจากขนสัตว์เพื่ออธิบายสิ่งอำนวยความสะดวกที่คุมขังที่สัตว์ขนสัตว์แบริ่งจะถูกขังอยู่ในกรงและถูกฆ่าตาย ขณะนี้ไม่มีกฎหมายของรัฐบาลกลางให้ความคุ้มครองสำหรับล้านของสัตว์ที่จัดขึ้นในฟาร์มโรงงานเช่นนี้. ซีลยังคงถูกพานและฆ่าเพราะขนของพวกเขาอย่างไร้ความปราณี ตามล่าตราประทับแคนาดาเป็นที่ใหญ่ที่สุดที่เหลืออยู่ในโรงฆ่าสัตว์ในเชิงพาณิชย์ของโลกของการเลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเล; ใกล้กับล้านแมวน้ำพิณได้รับอนุญาตจะถูกฆ่าตายระหว่างปี 2003 และ 2005 การใช้ขนสัตว์ประทับตราในแฟชั่นก่อให้เกิดการสังหารหมู่นี้. แม้ว่าในอดีตขนสินค้ามีบทบาทในการพัฒนาของต้นเหนือเศรษฐกิจอเมริกันประเพณี ไม่เคย justifies การละเมิด มีการปฏิบัติทางวัฒนธรรมจำนวนมากเห็นครั้งเดียวเป็นที่ยอมรับว่ามีการเข้าชมในขณะนี้เป็นพระธาตุที่น่ากลัวของเวลาที่โหดร้ายมากขึ้น. อุตสาหกรรมขนสัตว์เป็นภัยคุกคามต่อสิ่งแวดล้อมและสัตว์ป่าของเราที่เอื้อต่อการมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าพลังงาน, มลพิษทำลายที่ดินและการลดลงของประชากร สัตว์ป่ารวมทั้งสัตว์ใกล้สูญพันธุ์และขู่ที่อาจจะติดอยู่โดยไม่ได้ตั้งใจและถูกฆ่าตาย