Her hands knotted together as Wang

Her hands knotted together as Wang Hong’s words rang in her ears over and over again: “You’re being very clear-cut, darling. Your eyes can’t sparkle any brighter to see the young man. Or do you wish to clarify yourself again? How soon you discard your old love.”

“If you’ve never tried, how do you know I can’t marry you?”

Her ten fingers twined around each other. Eventually, Chen Rong took a deep breath and inwardly thought: Ah Rong, what are you dreaming about? Don’t forget who Lang’ya Wang Qi is! Did Chen Qi not say? Even two royal princesses are ill with heartbreak because of him. Why would you fall for him when you haven’t fully understood him? Can you afford to lose?

She calmed down having asked herself these questions. Nonetheless, looking at the white figure in front of her and smelling the fresh scent belonging to him caused her heart to thump in weak confusion.

At this time, the Prince of Nan’yang had also seated. He took a drink from his jade cup, wiped his mouth, and then bit off a chunk of meat from the hands of a beauty.

He waved his hand as he chewed and swallowed, all the while garbling to his guests: “Speaking of the snowfall, I’d like to thank the gods by presenting them beautiful dancers. To hell with it, enjoy yourselves at this feast. If you want meat and wine, I have meat and wine. If you want women, I have plenty of those too. If you see one you like, feel free to find a room and have fun.”

At this juncture, perhaps feeling that his speech was rather amusing, his greasy mouth curved into a grin before laughing out loud with his yellow teeth in full display.

With the prince’s laughter booming, the hall followed suit.

At this point, Chen Rong heard Wang Yi impatiently saying in front of her: “Disgusting.” He then turned to Wang Hong and asked, “Xiao Qi, Nan’yang isn’t a very good place to stay. I will leave come springtide. Will you go with me?”

Wang Hong will leave? Chen Rong’s head snapped up, staring at him through the screen with her ears perked and her breath in suspension.

With Wang Yi’s attention on him, Wang Hong leaned back toward Chen Rong and faintly smiled with his hands interlaced before his abdomen. “Leave Nan’yang? I suppose that’s possible.” While beads of perspiration collected on Chen Rong’s brows, his handsome face slightly turned, as if toward her yet at the same time as if toward the aisle. “But there is someone I will have to bring with me,” he gently added.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มือของเธอถักกันเป็นคำวังฮ่องกงรังในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก: "คุณกำลังถูกมากแน่ชัด ลิ้ง ตาไม่ประกายสว่างใด ๆ เพื่อดูหนุ่ม คุณต้องชี้แจงด้วยตัวเองอีก ว่า คุณละทิ้งความรักเก่าของคุณ""ถ้าคุณไม่เคยพยายาม คุณรู้ผมไม่สามารถแต่งงานกับคุณ"เธอ 10 นิ้ว twined ใกล้เคียงกัน ในที่สุด เฉินรองเอาลมหายใจลึก และคิดอย่างภายใน: อา รอง สิ่งที่คุณกำลังฝันเกี่ยวกับ อย่าลืมที่ Qi วัง Lang'ya พระเฉินฉีไม่พูด เจ้าหญิงรอยัลสองแม้จะป่วย ด้วยปวดใจเนื่องจากเขา ทำไมต้องคุณตกเขาเมื่อคุณยังไม่เข้าใจเขา คุณสามารถจะสูญเสียเธอสงบลงมีคำถามที่ถามตัวเองเหล่านี้ กระนั้น กำลังดูรูปหน้าของเธอขาว และกลิ่นสดชื่นของเขาเกิดจากหัวใจของเธอขมุบในอ่อนแอสับสนตอนนี้ เจ้า Nan'yang ก็ยังนั่งอยู่ เขาเอาเครื่องดื่มจากถ้วยของเขาหยก เช็ดปาก และบิตปิดก้อนเนื้อมือจากความงามแล้วเขาโบกมือเขาเคี้ยว และกลืน กิน garbling ในขณะที่แขกของเขา: "พูดของหิมะตก อยากจะขอบคุณพระเจ้า โดยนำเสนอการเต้นที่สวยงาม นรกกับมัน สนุกกับตัวเองที่งานเลี้ยงนี้ ถ้าคุณต้องการเนื้อและไวน์ ได้เนื้อและไวน์ ถ้าคุณต้องการผู้หญิง ได้ที่มากมายเกินไป หากคุณเห็นคุณชอบ รู้สึกฟรีเพื่อค้นหาห้อง และสนุก"ที่ juncture นี้ ปากมันเยิ้มอาจจะรู้สึกว่าคำพูดของเขาค่อนข้างน่าขบขัน เส้นโค้งเป็นยิ้มก่อนหัวเราะดัง ๆ กับจอแสดงผล full ฟันสีเหลืองของเขาด้วยเสียงหัวเราะของเจ้าชายเฟื่องฟู ห้องโถงตามชุดที่จุดนี้ ร่องเฉินได้ยินอย่างกระสับกระส่ายพูดตรงหน้าพัฒนา: "ยาย" เขาหันไปฮ่องกงวังแล้ว และ ถาม "เสี่ยวฉี Nan'yang ไม่ได้พักดีมาก ฉันจะออกจาก springtide มา คุณจะไปกับฉันหรือ"วังฮ่องกงจะออก เฉินรองหัวขายกล้อง จ้องเขาผ่านหน้าจอกับหูของเธอ perked และลมหายใจของเธอในการระงับมีความสนใจในการพัฒนาของเขา วังฮ่องกงก็เอนไปทางร่องเฉินกลับ และยิ้มหวาน ด้วยมือของเขา interlaced ก่อนท้องของเขา ไวท์ Nan'yang ผมคิดว่า เป็นไปได้" ในขณะที่เม็ดเหงื่อเก็บรวบรวมในเฉินร่องคิ้ว ใบหน้าหล่อของเขาเล็กน้อยเปิด เป็นไปของเธอ แต่ในเวลาเดียวกันเช่นถ้าไปทางเก็บ "แต่มีคนที่ฉันจะมีให้กับฉัน เขาค่อย ๆ เพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือของเธอผูกปมร่วมกันเป็นคำวังฮ่องกงรังในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก "คุณกำลังถูกชัดเจนมากรัก ดวงตาของคุณไม่สามารถเปล่งประกายสดใสใด ๆ ที่จะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่ง หรือคุณต้องการที่จะชี้แจงด้วยตัวเองอีกครั้งหรือไม่ วิธีเร็ว ๆ นี้คุณทิ้งรักเก่าของคุณ. "

" ถ้าคุณไม่เคยพยายามอย่างไรคุณรู้ว่าฉันไม่สามารถแต่งงานกับคุณ? "

สิบนิ้วมือของเธอ twined รอบกันและกัน ในที่สุดเฉินร่องเอาลมหายใจลึกและคิดในใจ: อาร่องสิ่งที่คุณฝันเกี่ยวกับอะไร? อย่าลืมที่ Lang'ya วังฉีเป็น! ไม่เฉินฉีไม่พูด? แม้กระทั่งสองพระราชเจ้าหญิงกำลังป่วยด้วยความปวดใจเพราะเขา ทำไมคุณจะตกอยู่กับเขาเมื่อคุณไม่ได้เข้าใจเขาอย่างเต็มที่? คุณสามารถที่จะสูญเสีย?

เธอสงบลงได้ถามตัวเองคำถามเหล่านี้ อย่างไรก็ตามมองไปที่รูปสีขาวในด้านหน้าของเธอและดมกลิ่นหอมสดชื่นที่อยู่กับเขาที่เกิดจากหัวใจของเธอที่จะกระหน่ำในความสับสนที่อ่อนแอ.

ในเวลานี้เจ้าชายแห่ง Nan'yang ก็นั่ง . เขาเอาเครื่องดื่มจากถ้วยหยกเขาเช็ดปากของเขาแล้วกัดก้อนเนื้อจากมือของความงามที่

เขาโบกมือของเขาที่เขาเคี้ยวและกลืนกินทั้งหมดในขณะที่การบิดเบือนแก่ผู้เข้าพักของเขาว่า "การพูดของ หิมะผมอยากจะขอบคุณพระเจ้าโดยนำเสนอให้นักเต้นที่สวยงาม ไปนรกกับมันสนุกสนานกับงานฉลองนี้ หากคุณต้องการเนื้อสัตว์และไวน์ผมมีเนื้อสัตว์และไวน์ หากคุณต้องการผู้หญิงที่ผมมีความอุดมสมบูรณ์ของเหล่านั้นมากเกินไป ถ้าคุณเห็นคนที่คุณชอบรู้สึกอิสระที่จะหาห้องพักและมีความสนุกสนาน. "

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้อาจจะรู้สึกว่าคำพูดของเขาค่อนข้างสนุกปากเลี่ยนของเขาโค้งเข้าไปในรอยยิ้มก่อนที่จะหัวเราะออกมาดังที่มีฟันสีเหลืองของเขาในการแสดงผลแบบเต็ม

ด้วยเสียงหัวเราะของเจ้าชายเฟื่องฟูห้องโถงตามเหมาะสม.

ณ จุดนี้เฉินร่องได้ยินวัง Yi อดทนพูดในด้านหน้าของเธอ: ". Disgusting" จากนั้นเขาก็หันไปวังฮ่องกงและถามว่า "เสี่ยวฉี Nan'yang ไม่ เป็นสถานที่ที่ดีมากที่จะอยู่ ฉันจะออกมาน้ำเกิด คุณจะไปกับผมได้ไหม "

วังฮ่องกงจะออก? เฉินหัวร่องของ snapped ขึ้นจ้องมองที่เขาผ่านหน้าจอด้วยหูของเธอ perked และลมหายใจของเธอในการระงับ.

ด้วยความสนใจวังยี่บนเขาวังฮ่องกงโน้มตัวกลับไปยังเฉินและร่องรางยิ้มด้วยมือของเขา interlaced ก่อนหน้าท้องของเขา "ปล่อย Nan'yang? ผมคิดว่าเป็นไปได้. "ในขณะที่เม็ดเหงื่อที่รวบรวมไว้ในเฉิคิ้วร่องของใบหน้าหล่อเหลาของเขาหันเล็กน้อยเช่นถ้าต่อเธอ แต่ในเวลาเดียวกันเช่นถ้าไปสู่ทางเดิน " แต่มีคนที่ผมจะต้องนำมากับฉัน" เขากล่าวเสริมเบา ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มือของเธอผูกกันเป็นวังหงษ์คำดังขึ้นในหูเธออีกครั้งและอีกครั้ง : " คุณจะชัดเจนมาก ที่รัก ดวงตาเป็นประกายสดใส ไม่ได้ใด ๆที่เห็นชายหนุ่ม หรือคุณต้องการให้ตัวเองอีก แล้วคุณทิ้งรักเก่าของคุณ "" ถ้าคุณไม่เคยพยายาม คุณรู้ได้ยังไงว่าผมจะแต่งงานกับเธอเหรอ "สิบนิ้วของเธอตวัดรัดรอบแต่ละอื่น ๆ ในที่สุดเฉินหยงเอาลมหายใจลึกและภายในใจคิดว่าอาโรง สิ่งที่คุณฝันเกี่ยวกับ ? อย่าลืมที่ lang"ya หวังฉี ! ทำไมเฉินฉีไม่พูดอะไร แม้พระสององค์ป่วยกับปวดใจเพราะเค้า ทำไมคุณตกหลุมรักเขาเมื่อคุณยังไม่เข้าใจเขา คุณสามารถที่จะสูญเสีย ?เธอสงบลงแล้วต้องถามตัวเองคำถามเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มองร่างขาวตรงหน้าของเธอ และหอมกลิ่นสดชื่นของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นสับสน อ่อนแอในเวลานี้ องค์ nan"yang ยังนั่ง เขาเริ่มดื่มจากถ้วยหยกของเขา เช็ดปาก แล้วปิดก้อนเนื้อจากมือของความงามเขาโบกมือเป็นเขาเคี้ยวและกลืนทั้งหมดในขณะที่ garbling แขกของเขา : " การพูดของหิมะ ผมต้องการที่จะขอบคุณพระเจ้า โดยเสนอให้นักเต้นที่สวยงาม ไปลงนรกกับมัน สนุกกับตัวเองที่งานฉลองนี้ ถ้าคุณต้องการอาหารและไวน์ มีเนื้อ และไวน์ ถ้าคุณต้องการผู้หญิง มีเยอะเหมือนกัน ถ้าคุณเห็นคุณเป็นหนึ่ง , รู้สึกฟรีเพื่อหาห้อง และมีความสนุกสนาน .ที่จุดเชื่อมต่อนี้ บางทีรู้สึกว่าคำพูดของเขามันสนุกแต่ปากเลี่ยนของเขาเข้าโค้งยิ้มก่อนจะหัวเราะออกมาดัง ๆมีฟันสีเหลืองของเขาในการแสดงเต็มรูปแบบกับเจ้าชายเสียงหัวเราะดังสนั่น หอตามเหมาะสมณจุดนี้ เฉินหยงได้ยินหวัง ยี ใจร้อน พูดต่อหน้าเธอ " น่ารังเกียจ " แล้วเขาก็หันไปทางวังหงส์และถามว่า " เสี่ยวฉี nan"yang ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะที่จะอยู่ ผมจะปล่อยมาแม่น้ำเพชรบุรี . คุณจะไปกับฉันไหม ? "วังหงส์จะไป ? หัวเฉินหยง snapped ขึ้นจ้องเขาผ่านจอกับหูพร้อมลมหายใจในการระงับกับ วัง ยี ให้ความสนใจเขา หวังฮงเอนหลังพิงต่อเฉินหยงยิ้มบางๆกับมือของเขาและ interlaced ก่อนท้องของเขา " ปล่อย nan"yang ? ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้ ในขณะที่เม็ดเหงื่อของเฉินรวบรวมร่องคิ้วของเขา หน้าหล่อหันเล็กน้อย เช่น ถ้าต่อเธอ แต่ในเวลาเดียวกัน เช่น ถ้าไปทางช่องไหน " แต่มันเป็นใครผมจะเอากับผมเบา ๆ " เขากล่าว