The sky that was originally sinking

The sky that was originally sinking into darkness is now filled with the descending snow, drifting like butterflies, the silent battlefield turns a puzzling white, the white falls onto the Nu soldiers’ ink black armours, exceptionally blinding. Ye Li silently watches, his face expressionless. And every Nu soldier had their eyes focused on their king, waiting for their next command. And at a spot not far away behind them, the horse hooves of the Qi Ling reinforcement army resonates powerfully as they approach.

Ke Zhan sees Ye Li slowly raise his left hand, knowing this is the signal for retreat, the huge stone in his chest is lifted, unable to help but to reveal a bitter smile. Just as he wanted to turn back to relay the command, Ye Li actually makes a sudden freeze in between his movement. Not one of the closest group of Nu soldiers was not shocked. And their king looks up at the southern city tower, stunned, unable to snap out of it for a very long time.

The Nu soldiers simultaneously raises their heads, looking towards that corner of the city tower. Many years later, there was still a soldier present at the time, who reminisced this, saying: that one scene, is deeply engraved in their memories, difficult to erase, at the corner of the city, stands a woman, stood amongst the drifting snow, at the time, no one would have thought that the one raising the military flags to mobilise the army would actually be such a woman. All the soldiers were very angry, until the moment they got a clear view of that woman, their anger suddenly disappears. She has a head full of long black hair, so black it resembles the night skies of the grasslands, her hair raises in the wind, amongst the snow, he seems to have gotten a completely clear look of those strands of hair, like the most heavenly of the Celestial Empire’s silk. At that moment, the sky was already darkening, the snow occasionally reflecting white rays of light, wrapping around that woman’s body, within that moment, one could only think of the statue within the Lunar God Temple.

Similarly as stunned as those Nu soldiers were, Ke Zhan very easily diverts his line of vision away to see Ye Li, very intently watching the woman above the city tower. That kind of expression, seeming to have already forgotten the battle, forgotten the Qi Ling reinforcements behind them, within those eyes, there even seems to be the exhibiting of deep affection, revealed like a butterfly breaking out the cocoon, outrage, love, and even obsession, one by one flowing out from Ye Li’s orbs. Ke Zhan was extremely shocked to see this, in his memories, he has never seen the Nu King with such an expression before.

Snow falling onto the face, dots of biting chill, looking through the vast snow scene, Ye Li’s one glance catches onto her.

Just like four years ago, she was silently stood before his eyes like this. He still remembers he had been captured into the Capital, escaping into the Capital’s alley, that night was so quiet, the grey bricks of the alley glowing in yellow brilliance, he sees her make a sudden turn.

Within a similar night, she sends him out the city, under helplessness, drinking his blood, that warm touch on his wrist, as though infiltrating into his bones, upon recalling this, this type of throbbing subsequently rushes into his heart.

This woman, like a shadow chasing the figure, pestering his heart for four years, yet he still wants to look at her, even if it is from outside Du Cheng, she contains her hate in facing……

Just watching her like this, he has practically forgotten everything……

He is suddenly very curious, in the same moment he obsessively watches her, why is she turning a blind eye on the heavy force of Nu Army below the city, and is instead looking into the distance, her line of sight unwaveringly set there. He abruptly turns his head, following her in looking into the distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้าที่เดิมถูกจมลงไปในความมืดตอนนี้เต็มไป ด้วยหิมะเรียง ลอยเช่นผีเสื้อ สนามรบเงียบเปลี่ยนเป็นทำให้งงเป็นสีขาว สีขาวอยู่บนเกราะของทหารนูหมึกดำ เป็นพิเศษทำให้ไม่เห็น Ye Li เงียบนาฬิกา หน้า expressionless และทหารนูตาเน้นกษัตริย์ รอคำสั่งถัดไปของพวกเขา และจุดไม่ไกลอยู่หลัง กีบม้าของกองทัพเสริมหลิงฉีสะท้อนทรงพลังเป็นKe Zhan เห็น Ye Li อย่างช้า ๆ ยกมือซ้าย รู้นี้สัญญาณสำหรับพักผ่อน หินใหญ่ในหน้าอกของเขาเป็นยก ไม่สามารถช่วย แต่ จะเปิดเผยรอยยิ้มขม เหมือนอย่างที่เขาต้องการกลับไปถ่ายทอดคำสั่ง เย่หลี่จริงทำให้การหยุดอย่างกะทันหันระหว่างการเคลื่อนไหวของเขา ไม่ได้หนึ่งในกลุ่มที่ใกล้เคียงของทหารนูก็ไม่ตกใจ และกษัตริย์มีลักษณะที่ tower เมืองทางภาคใต้ สตัน ไม่สามารถถ่ายได้เป็นเวลานานมากทหารนูพร้อมยกศีรษะ มองไปที่มุมของซิตี้ทาวเวอร์ หลายปีต่อมา มันยังมีทหารอยู่ในเวลา ที่นี้ reminisced พูดว่า: ฉากที่หนึ่ง คือแกะสลักลึกในความทรงจำของ ยากที่จะลบ ที่มุมของเมือง ผู้หญิง ยืนอยู่ท่ามกลางหิมะลอย ในเวลายืน ไม่มีใครจะมีความคิดว่า หนึ่งยกธงทหารการระดมกองทัพจริงจะเป็นผู้หญิง ทหารทั้งหมดก็โกรธมาก จนถึงขณะนี้พวกเขามีมุมมองชัดเจนของผู้หญิง ความโกรธของพวกเขาก็หายไป เธอมีหัวแบบเต็มของผมสีดำยาว สีดำเพื่อให้มันคล้ายกับท้องฟ้ายามค่ำคืนของท้องทุ่ง ผมยกลม ท่ามกลางหิมะ ดูเหมือนว่าเขาจะมีอากาศเหล่า strands ของผม เช่นบนสวรรค์ของเอ็มไพร์ฟ้าไหมดูชัดเจนอย่างสมบูรณ์ ขณะที่การ ท้องฟ้าถูกแล้วมืด หิมะสะท้อนแสงสีขาวอ่อน ตัดรอบว่า ร่างกายผู้หญิง ภายในช่วงเวลานั้น หนึ่งสามารถคิดของรูปปั้นภายในวัดพระเจ้าค่ำบางครั้งในทำนองเดียวกันกับตะลึงเช่นเหล่าทหารนู Ke Zhan diverts เขาบรรทัดของวิสัยทัศน์ออกไปเพื่อดู Ye Li มากตั้งใจดูผู้หญิงเหนือซิตี้ทาวเวอร์ได้อย่างง่ายดาย ชนิดของนิพจน์ ดูเหมือนจะ มีแล้วลืมการรบ ลืมเสริมหลิงฉีอยู่ด้านหลัง ภายในดวงตาเหล่านั้น แม้ดูเหมือนจะ แสดงความรักลึก เปิดเผยเช่นผีเสื้อทำลายออกรังไหม ความชั่วร้าย ความรัก และความ หลงใหลแม้ หนึ่ง โดยหนึ่งไหลออกมาจากเทวทูตของ Li ของพวกท่าน Ke Zhan ตกใจมากที่เห็นนี้ ในความทรงจำของเขา เขาไม่เคยเห็นกษัตริย์นู มีการแสดงก่อนหิมะตกลงบนใบหน้า จุดกัดเย็น ที่ของ Li ของ Ye ชำเลืองมองผ่านฉากหิมะใหญ่ จับลงบนตัวเธอเหมือน 4 ปีที่แล้ว เธอคือเงียบยืนก่อนที่ตาของเขาเช่นนี้ เขายังคงจำเขาถูกจับเข้าไปในเมืองหลวง หลบหนีเข้าเมืองหลวงซอย ว่ากลางคืนจึงเงียบ อิฐสีเทาซอยเรืองแสงในสีเหลืองสดใส เขาเห็นเธอให้เลี้ยวฉับพลันภายในเวลากลางคืน คล้ายเธอส่งเขาออกเมือง ใต้ทำอะไรไม่ถูก ดื่มโลหิตของเขา ที่อบอุ่นบนข้อมือของเขา แทรกซึมเข้าไปในกระดูกของเขา เมื่อนึกถึงชนิดนี้ นี้กระเพื่อมมาวิ่งในหัวใจของเขาว่าผู้หญิงคนนี้ เช่นเงาไล่รูป รบกวนหัวใจสี่ปี แต่ยังคงอยากดูเธอ แม้จะเป็นจากภายนอก Cheng Du เธอประกอบด้วยเธอเกลียดในหน้า...แค่มองเธอเช่นนี้ เขาได้จริงลืมทุกอย่าง...กำลังอยากรู้อยากเห็นก็มาก ในขณะเดียวกัน เขาเหินนาฬิกาเธอ ทำไมต้องเป็นเธอเปิดตาตาบอดแรงหนักของกองทัพนูด้านล่างเมือง และกำลังแทนเป็นระยะ เส้นเธอสายตา unwaveringly ตั้งมี เขาแพงหัวเขา ต่อเธอกำลังมองหาเป็นระยะทางในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้าที่เดิมจมลงไปในความมืดที่เต็มไปด้วยหิมะตอนถัดลงมาลอยเหมือนผีเสื้อ, สนามรบเงียบเปลี่ยนสีขาวงงสีขาวตกอยู่บนหมึกสีดำ armours ทหาร Nu 'ล้ำแสน Ye Li เงียบนาฬิกาอารมณ์ใบหน้าของเขา และทุก Nu ทหารได้ตาของพวกเขามุ่งเน้นไปที่กษัตริย์ของพวกเขารอคำสั่งต่อไป และในจุดที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลอยู่เบื้องหลังพวกเขากีบม้าของการเสริมแรงกองทัพฉีหลิงสะท้อนมีอำนาจที่พวกเขาใกล้. Ke Zhan เห็นเจ้าหลี่ค่อยๆยกมือซ้ายของเขารู้ว่านี่เป็นสัญญาณสำหรับการพักผ่อนหินขนาดใหญ่ในหน้าอกของเขา จะถูกยกขึ้นไม่สามารถที่จะช่วย แต่เผยให้เห็นรอยยิ้มขม เช่นเดียวกับที่เขาต้องการที่จะหันหลังกลับเพื่อถ่ายทอดคำสั่งให้เจ้าหลี่จริงทำให้แช่แข็งอย่างฉับพลันในระหว่างการเคลื่อนไหวของเขา ไม่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มที่ใกล้เคียงที่สุดของทหาร Nu ไม่ได้ตกใจ และพระมหากษัตริย์ของพวกเขามองขึ้นไปที่หอเมืองทางตอนใต้ตะลึงไม่สามารถที่จะ snap จากมันมาเป็นเวลานานมาก. ทหาร Nu พร้อมกันยกหัวของพวกเขามองไปทางมุมของหอคอยเมืองที่ หลายปีต่อมายังคงมีในปัจจุบันทหารในขณะที่รำพึงนี้ว่า: ว่าฉากหนึ่งสลักลึกอยู่ในความทรงจำของพวกเขายากที่จะลบที่มุมหนึ่งของเมืองยืนผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ในหมู่ดริฟท์ หิมะในเวลานั้นไม่มีใครจะมีความคิดว่าคนที่ยกธงทหารเพื่อระดมกองทัพจริงจะเป็นผู้หญิงดังกล่าว ทหารทุกคนโกรธมากจนขณะที่พวกเขามีมุมมองที่ชัดเจนของผู้หญิงคนนั้นโกรธของพวกเขาหายไปอย่างกระทันหัน เธอมีเต็มหัวผมยาวสีดำดังนั้นสีดำมันคล้ายกับท้องฟ้าคืนทุ่งหญ้าผมของเธอยกในลมท่ามกลางหิมะดูเหมือนว่าเขาจะได้รับรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์ชัดเจนของเส้นเหล่านั้นของผมชอบมากที่สุด สวรรค์ของผ้าไหมจักรวรรดิท้องฟ้า ในขณะที่ท้องฟ้าแล้วก็มืดหิมะเป็นครั้งคราวสะท้อนรังสีสีขาวของแสงห่อรอบร่างกายของผู้หญิงว่าภายในช่วงเวลาที่คนเดียวที่สามารถคิดของรูปปั้นภายในวัดจันทรคติพระเจ้า. ในทำนองเดียวกันเป็นตะลึงกับบรรดาทหาร Nu อยู่ , Ke Zhan ได้อย่างง่ายดายมากธารสายของเขาในการมองเห็นไปดูเจ้าหลี่มากตั้งใจดูผู้หญิงเหนือหอคอยเมือง ชนิดของการแสดงออกดูเหมือนจะลืมไปแล้วการต่อสู้ลืมเสริมฉีหลิงอยู่เบื้องหลังพวกเขาที่อยู่ในสายตาของเหล่านั้นมีแม้ดูเหมือนว่าจะได้รับการแสดงความรักลึกเผยให้เห็นเหมือนผีเสื้อทำลายออกรัง, ข่มขืน, ความรักและ แม้กระทั่งความคิดครอบงำหนึ่งโดยหนึ่งไหลออกมาจากลูกกลมเจ้าหลี่ Ke Zhan ก็ตกใจมากที่เห็นนี้ในความทรงจำของเขาเขาไม่เคยเห็นมานูกษัตริย์ด้วยเช่นการแสดงออกก่อน. หิมะตกบนใบหน้าจุดกัดเย็นมองผ่านฉากหิมะกว้างใหญ่เจ้าหลี่หนึ่งจับได้อย่างรวดเร็วบน เธอ. เช่นเดียวกับสี่ปีที่ผ่านมาเธอก็ยืนอยู่เงียบ ๆ ต่อหน้าต่อตาของเขาเช่นนี้ เขายังจำเขาได้รับการบันทึกลงในทุนการหลบหนีเข้าซอยทุนของคืนนั้นเงียบสงบเพื่อให้อิฐสีเทาซอยเรืองแสงในความหมายของสีเหลืองเขาเห็นเธอเลี้ยวกะทันหัน. ภายในคืนที่คล้ายกันเธอส่งเขา ออกจากเมืองภายใต้การทำอะไรไม่ถูกดื่มเลือดของเขาสัมผัสที่อบอุ่นบนข้อมือของเขาราวกับว่าแทรกซึมเข้าไปในกระดูกของเขาเมื่อนึกถึงนี้ประเภทของการสั่นนี้ต่อมาได้รีบวิ่งเข้าไปในหัวใจของเขา. ผู้หญิงคนนี้เหมือนเงาไล่รูปรบกวน หัวใจของเขาเป็นเวลาสี่ปี แต่เขายังคงต้องการที่จะมองไปที่เธอแม้ว่าจะเป็นจากนอก Du Cheng เธอมีความเกลียดชังของเธอในการเผชิญหน้ากับ ...... เพียงเฝ้าดูเธอเช่นนี้เขาได้ลืมทุกอย่างจริง ...... เขาก็เป็นอยากรู้อยากเห็นมาก ในขณะเดียวกันเขาครอบงำนาฬิกาของเธอทำไมเธอเปลี่ยนตาตาบอดแรงหนักของกองทัพ Nu ด้านล่างในเมืองและแทนที่จะมองเข้าไปในระยะทางที่สายของสายตาของเธออย่างไม่เปลี่ยนแปลงตั้งอยู่ที่นั่น จู่ ๆ เขาก็หันศีรษะของเขาต่อไปของเธอในการมองไปไกล