Human trafficking has emerged as on

Human trafficking has emerged as one of the most pressing human rights
issues of our time. The fight against human trafficking has begun to focus on
prevention efforts, bringing more attention to factors that make people
vulnerable to traffickers in the first place. States have demonstrated a strong
political willingness to address the factors that make people, particularly women
and children, vulnerable to trafficking in their countries of origin. This paper
argues that States parties to the Protocol have gone so far as to establish a
transnational duty to prevent human trafficking that is stronger than prevention
obligations in the human rights framework.
The international legal framework for human trafficking is largely
articulated in the Protocol to Prevent, Suppress and Punish Trafficking in Persons,
Especially Women and Children, Supplementing the United Nations Convention
Against Transnational Organized Crime (the "Protocol").' The Protocol takes a
three-pronged approach to trafficking, known as the "three Ps": (1) criminalizing
and "P"rosecuting the act of trafficking, (2) trafficking "P"revention programs
and (3) aid (or "P"rotection) for victims of trafficking. States who are members of
the Protocol ("States Parties") have mainly focused on criminalization, and to a
lesser extent aid, for victims of trafficking.2
The duty to prevent can be found in the Protocol and also somewhat
indirectly in human rights treaties.3 Many scholars argue that a human rights
approach to human trafficking should be employed; some of these scholars argue this is necessary in order to effectively address the "root causes" of human
trafficking. 4 This line of scholarship generally argues that the criminal law
model, employed by the Protocol, tends to focus on the "bad actors" at the
expense of underlying and complex global and social economic and political
forces.5
The major claim of this paper is that States Parties to the Protocol have a
transnational duty to prevent human trafficking; that under the Protocol States
have a shared responsibility to prevent international human trafficking, and this
responsibility extends past national borders.6 These obligations are stronger than
those in human rights treaties and therefore focusing on human rights standards
waters down the shared prevention responsibilities. In other words, using the
human rights framework to address human trafficking comes with an
opportunity cost. Therefore, it should be avoided, at least in the narrow (but
important) area of transnational prevention addressing root causes that make
people, especially women and children, vulnerable to trafficking.
Article 9 of the Protocol sets out the States Parties' prevention obligations
regarding human trafficking. The language used in this provision is unusually
strong. States Parties must establish comprehensive policies to prevent and
combat trafficking as well as protect victims of trafficking from revictimization. 7
States Parties must endeavor to conduct mass media campaigns and other social
and economic measures to prevent trafficking within their borders.8 They must
also establish policies to cooperate with non-governmental organizations, and
other civil society groups.9 States Parties are obliged to adopt or strengthen
educational, social or cultural measures to discourage the demand that fosters human trafficking

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มนุษย์ได้กลายเป็นหนึ่งในสิทธิมนุษยชนกดมากที่สุดปัญหาของเรา การต่อต้านการค้ามนุษย์ได้เริ่มเน้นความพยายาม ความสำคัญกับปัจจัยที่ทำให้คนนำเสี่ยงต่อการค้าในสถานที่แรก อเมริกาได้แสดงให้เห็นแข็งแกร่งความตั้งใจทางการเมืองที่อยู่ในปัจจัยที่ทำให้คน โดยเฉพาะผู้หญิงและ เด็ก เสี่ยงต่อการค้าในประเทศของตน กระดาษนี้ระบุว่า รัฐภาคีเพื่อให้ได้ไปจนถึงสร้างเป็นหน้าที่ปราบปรามเพื่อป้องกันการค้าที่มนุษย์คือแข็งแกร่งกว่าการป้องกันภาระหน้าที่ในกรอบของสิทธิมนุษยชนกรอบกฎหมายนานาชาติการค้ามนุษย์เป็นส่วนใหญ่พูดชัดแจ้งในโพรโทคอลการป้องกัน กระบวนการระงับ และการลงโทษผู้ค้าในโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงและเด็ก เสริมอนุสัญญาสหประชาชาติต่อต้านองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ ("Protocol") ' ใช้โพรโทคอลการวิธีที่สามการค้า เรียกว่า "สาม Ps": ความผิดทางอาญา (1)และ "P" rosecuting การกระทำของการค้ามนุษย์ โปรแกรม revention การค้า P" (2)และ (3) ช่วยเหลือ (หรือ "P" rotection) เหยื่อของการค้า อเมริกาที่เป็นสมาชิกของโพรโทคอล ("รัฐภาคี") ได้เน้น criminalization และการมีน้อยขอบเขตความช่วยเหลือ ช่วยเหลือเหยื่อ trafficking.2หน้าที่ป้องกันสามารถพบได้ ในโพรโทคอล และยังค่อนข้างอ้อมในสิทธิมนุษยชน treaties.3 นักวิชาการหลายคนยืนยันว่า สิทธิมนุษยชนควรจะใช้วิธีการค้ามนุษย์ ของนักวิชาการเหล่านี้โต้แย้งจำเป็นเพื่อที่จะมีประสิทธิภาพอยู่ "รากสาเหตุ" ของมนุษย์การค้ามนุษย์ 4 บรรทัดนี้ทุนการศึกษาโดยทั่วไประบุว่า กฎหมายอาญามีแนวโน้มที่จ้าง โดยโพรโทคอล แบบเน้น "นักพูด" ที่ตัวค่าใช้จ่ายพื้นฐานและคอมเพล็กซ์ระดับโลก และสังคมเศรษฐกิจ และการเมืองforces.5เรียกร้องหลักของเอกสารนี้คือ รัฐภาคีเพื่อให้มีการหน้าที่ปราบปรามเพื่อป้องกันการค้ามนุษย์ ภายใต้สถานะโพรโทคอลมีความรับผิดชอบร่วมกันเพื่อป้องกันการค้ามนุษย์ระหว่างประเทศ นี้ความรับผิดชอบขยายชาติ borders.6 ภาระหน้าที่เหล่านี้จะแข็งแกร่งกว่าที่ผ่านมาในสนธิสัญญาสิทธิมนุษยชนและดังนั้นจึง เน้นมาตรฐานสิทธิมนุษยชนน้ำลงความรับผิดชอบการป้องกันร่วมกัน ในคำอื่น ๆ โดยใช้การสิทธิมนุษยชนกรอบการค้ามนุษย์มาพร้อมกับการโอกาสที่ต้นทุน ดังนั้น มันควรหลีกเลี่ยง น้อยในแคบ (แต่พื้นที่สำคัญ) การปราบปรามป้องกันจัดการกับสาเหตุหลักที่ทำให้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงและเด็ก เสี่ยงต่อการค้าบทความ 9 ชุดโพรโทคอลออกภาระป้องกันรัฐภาคีเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ ภาษาที่ใช้ในบทบัญญัตินี้เป็นปกติแข็งแรง รัฐภาคีต้องสร้างนโยบายที่ครอบคลุมเพื่อป้องกัน และต่อสู้กับการค้ามนุษย์ ตลอดจนป้องกันเหยื่อการค้ามนุษย์จาก revictimization 7รัฐภาคีต้องพยายามทำแคมเปญสื่อมวลชนและสังคมอื่น ๆและมาตรการทางเศรษฐกิจเพื่อป้องกันการค้ามนุษย์ภายใน borders.8 ของพวกเขาพวกเขาต้องนอกจากนี้ยัง กำหนดนโยบายการร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชน และอื่น ๆ groups.9 ประชาสังคมรัฐจำเป็นต้องนำมาใช้ หรือเสริมสร้างมาตรการกีดกันความต้องการที่ส่งเสริมการค้ามนุษย์การศึกษา สังคม หรือวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้ามนุษย์ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเร่งด่วนที่สุดสิทธิมนุษยชน
ปัญหาของเวลาของเรา การต่อสู้กับการค้ามนุษย์ได้เริ่มให้ความสำคัญกับ
ความพยายามในการป้องกันการนำความสนใจมากขึ้นกับปัจจัยที่ทำให้คน
เสี่ยงต่อการค้ามนุษย์ในสถานที่แรก สหรัฐอเมริกามีการแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง
ความตั้งใจทางการเมืองที่จะอยู่ปัจจัยที่ทำให้คนโดยเฉพาะผู้หญิง
และเด็กที่เสี่ยงต่อการค้ามนุษย์ในประเทศของตน บทความนี้
ระบุว่ารัฐภาคีพิธีสารได้ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะสร้าง
หน้าที่ข้ามชาติเพื่อป้องกันการค้ามนุษย์ที่จะแข็งแกร่งกว่าการป้องกัน
ภาระผูกพันในกรอบสิทธิมนุษยชน.
กรอบกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อการค้ามนุษย์เป็นส่วนใหญ่
ก้องอยู่ในพิธีสารเพื่อป้องกันไม่ให้ ปราบปรามและลงโทษการค้ามนุษย์
โดยเฉพาะสตรีและเด็กเสริมอนุสัญญาสหประชาชาติ
เพื่อต่อต้านอาชญากรรมข้ามชาติจัด (ที่ "พิธีสาร"). พิธีสารใช้
วิธีการสามง่ามเพื่อการค้าหรือที่เรียกว่า "สาม Ps" (1) ความผิดทางอาญา
และ "P" rosecuting การกระทำของการค้ามนุษย์ (2) การค้ามนุษย์ "P" โปรแกรม revention
และ (3) การช่วยเหลือ (หรือ " P "rotection) สำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ สหรัฐอเมริกาที่เป็นสมาชิกของ
พิธีสาร ( "รัฐภาคี") ได้มุ่งเน้นในอาชญากรรมและใน
การช่วยเหลือในระดับน้อยสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของ trafficking.2
หน้าที่เพื่อป้องกันไม่ให้สามารถพบได้ในพิธีสารและยังค่อนข้าง
โดยทางอ้อมในสนธิสัญญาด้านสิทธิมนุษยชน 0.3 นักวิชาการหลายคนยืนยันว่าสิทธิมนุษยชน
แนวทางการค้ามนุษย์ควรได้รับการว่าจ้าง; บางส่วนของนักวิชาการเหล่านี้ยืนยันนี้เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มีประสิทธิภาพอยู่ "รากเหง้า" ของมนุษย์
การค้ามนุษย์ 4 สายของทุนการศึกษานี้โดยทั่วไประบุว่ากฎหมายอาญา
รุ่นว่าจ้างโดยพิธีสารมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ "นักแสดงที่ไม่ดี" ที่
ค่าใช้จ่ายของเศรษฐกิจและการเมืองพื้นฐานและซับซ้อนทั่วโลกและสังคม
forces.5
เรียกร้องที่สำคัญของการวิจัยนี้คือ ที่รัฐภาคีพิธีสารมี
หน้าที่ข้ามชาติเพื่อป้องกันการค้ามนุษย์; ว่าภายใต้พิธีสารสหรัฐอเมริกา
มีความรับผิดชอบร่วมกันในการป้องกันการค้ามนุษย์ระหว่างประเทศและ
ความรับผิดชอบต่อขยาย borders.6 แห่งชาติที่ผ่านมาภาระผูกพันเหล่านี้มีความแข็งแรงกว่า
ผู้ที่อยู่ในสนธิสัญญาสิทธิมนุษยชนและดังนั้นจึงมุ่งเน้นไปที่มาตรฐานสิทธิมนุษยชน
รดน้ำลงความรับผิดชอบร่วมกันในการป้องกัน ในคำอื่น ๆ โดยใช้
กรอบสิทธิมนุษยชนเพื่อรับมือกับการค้ามนุษย์มาพร้อมกับ
ต้นทุนค่าเสียโอกาส ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงอย่างน้อยในที่แคบ ( แต่
ที่สำคัญ) พื้นที่ของการป้องกันข้ามชาติที่อยู่ในรากสาเหตุที่ทำให้
คนโดยเฉพาะผู้หญิงและเด็กที่เสี่ยงต่อการค้ามนุษย์.
มาตรา 9 ของพิธีสารกำหนดภาระหน้าที่ป้องกันรัฐภาคี '
เกี่ยวกับ การค้ามนุษย์. ภาษาที่ใช้ในบทบัญญัตินี้เป็นความผิดปกติ
ที่แข็งแกร่ง รัฐภาคีจะต้องกำหนดนโยบายที่ครอบคลุมในการป้องกันและ
ปราบปรามการค้ามนุษย์เช่นเดียวกับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ป้องกันจาก revictimization 7
รัฐภาคีจะต้องพยายามที่จะทำแคมเปญสื่อมวลชนและอื่น ๆ ในสังคม
และมาตรการทางเศรษฐกิจเพื่อป้องกันไม่ให้การค้าภายใน borders.8 ของพวกเขาพวกเขาจะต้อง
ยังกำหนดนโยบายให้ความร่วมมือกับองค์กรที่ไม่ใช่ภาครัฐและ
อื่น ๆ ภาคประชาสังคม groups.9 รัฐภาคีมีหน้าที่ที่จะนำมาใช้ หรือเสริมสร้าง
มาตรการการศึกษาสังคมหรือวัฒนธรรมที่จะกีดกันความต้องการที่ส่งเสริมการค้ามนุษย์