“ความรัก ความเชื่อมั่น ความศรัทธา”เ

“ความรัก ความเชื่อมั่น ความศรัทธา”
เติมเต็มชีวิตด้วยความรักและเข้าใจ.. บทเรียนที่มีค่าแห่งชีวิต

คุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น ป.5 ของครูทั้งชั้นซะแล้ว ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มสอนเลยด้วยซ้ำ
คุณครูบอกว่า ครูรักเด็กเท่ากันหมดทุกคนเลย แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้ เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึงชื่อ เท็ดดี้ สต๊อดดารด์
ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึงและสังเกตุว่าเขาไม่ค่อยเล่นดีๆ กับเด็กคนอื่นเท่าไหร่ เสื้อผ้าของเขาสกปรกและเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละ และบางทีเท็ดดี้ก็เกเร ถึงขั้นที่ว่าครู ทอมป์สันสนุกกับการตรวจงานของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดง กากบาทไปหนาๆ และใส่ตัว F ตัวใหญ่ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ
ที่โรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอน คุณครูต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วย แต่คุณครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย
แต่ทันใดนั้นเมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้า ครูทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่ เมื่อพบว่าครูชั้น ป.1 ของเท็ดดี้วิจารณ์มาว่า "น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง ทำงานเรียบร้อย มารยาทดี เป็นเด็กที่น่ารักมากทีเดียว"
ส่วนคุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.2 เขียนว่า"เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนๆ ชอบกันทุกคน แต่กำลังมีปัญหาเพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนัก และชีวิตทางบ้านต้องลำบากมากแน่ๆ"
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.3 เขียนว่า "เท็ดดี้ เสียใจมากที่เสียแม่ไป เขาพยายามเต็มที่แล้วแต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่ และชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งพลกระทบต่อเขาแน่ๆ ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ"
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.4 เขียนว่า "เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควรไม่ค่อยมีเพื่อนและหลบ หนีจากห้องเรียนประจำ
ตอนนี้ คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้ว และอับอายในการกระทำของตนเองมาก ครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกเมื่อนักเรียนในห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้ ห่อในกระดาษสีสดๆ พร้อมผูกโบว์อย่างดี ยกเว้นแต่ของเท็ดดี้ ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆ ในกระดาษลูกฟูกหนาๆ ที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว
ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูกลางกองของขวัญอื่น ๆ
เด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้น และขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำ อยู่ก้นขวดแก่เธอ แต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ เมื่อครูเอ่ยขึ้นว่ากำไลเส้นนั้นสวยเพียงใด สวมมันไว้ที่ข้อมือ และฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย
เท็ดดี้ สต๊อดดารด์เฝ้ารออยู่จนเย็นให้นานพอที่จะพูดว่า "ครูทอมป์สันครับ วันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ" หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้านครูทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง
หลังจากวันนั้นเอง คุณครูเลิกสอนหนังสือ เลิกสอนการเขียน และเลิกสอนเลขคณิต
แต่คุณครู”เริ่มสอนเด็กๆ แทน” คุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษ
เมื่อครูพยายามช่วยเขา จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้น ภายในสิ้นปีนั้นเอง เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้อง และถึงวันนี้แม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน แต่ความจริง เท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น "ศิษย์โปรด" ของครูไปแล้ว
หนึ่งปีต่อมา คุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตู จดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้ บอกครูว่า”คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดที่ผมเคยมีมา”
หกปีต่อมาครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีก บอกว่าเขาเรียนจบม.ปลายแล้ว ได้ที่สามในทั้งระดับ และคุณครูยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต
สี่ปีหลังจากนั้น คุณครูก็ได้จดหมายอีกครั้ง บอกว่าแม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้างเขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือ และจะจบปริญญาตรีในเร็วๆ นี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง (เหรียญทอง) และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่าคุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรดในชีวิตของเขา
จากนั้นอีกสี่ปีผ่านไปแต่จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็ยังคงมาถึงครูทอมป์สัน ครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับปริญญาตรีแล้ว เขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิด จดหมายนั้นอธิบายว่าคุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี
ครั้งนี้เขาลงชื่อในจม.ของเขายาวขึ้นกว่าเดิม อีกหน่อย
จดหมายนั้นลงชื่อว่า "นายแพทย์ ทีโอดอร์ เอฟ. สต๊อดดารด์"

เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะ คือว่า ฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาถึงครูทอมป์สัน อีก เท็ดดี้บอกว่า เขาได้เจอสาวคนนึงและก็จะแต่งงานกัน เขาบอกมาในจม.ว่าพ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อนและ เขาสงสัยว่าคุณครูทอมป์สัน จะตกลงมานั่งในที่นั่งสำหรับพ่อเจ้าบ่าวในงานแต่งงานหรือไม่
แน่นอนที่สุด ครูทอมป์สันก็มา และทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น
คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก และต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน
ครูกับศิษย์กอดกันกลมเลย และคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สันว่า"ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อในตัวผม ขอบคุณครูมาก ที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้"
ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า "หมอเท็ดจ๊ะ เธอเข้าใจผิดแล้วแหละ เธอต่างหากที่สอนครูว่าครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้ ครูไม่รู้จักการสอนที่แท้จริง จนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอนั่นแหละ"

เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความรักเสียแต่วันนี้...........แบ่งปันเรื่องนี้ไปให้คนอื่นได้อ่านต่อๆไปด้วย
โปรดจำว่า ไม่ว่าคุณจะไปไหน หรือทำอะไรคุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและ/หรือเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอ ขอให้คุณสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นในทางทีดีขึ้นด้วยเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ความรักความเชื่อมั่นความศรัทธา"เติมเต็มชีวิตด้วยความรักและเข้าใจ... บทเรียนที่มีค่าแห่งชีวิตคุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น ป.5 ของครูทั้งชั้นซะแล้วตั้งแต่วันแรกที่เริ่มสอนเลยด้วยซ้ำ คุณครูบอกว่าครูรักเด็กเท่ากันหมดทุกคนเลยแต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้เพราะว่ามีเด็กตัวเล็ก ๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึงชื่อเท็ดดี้สต๊อดดารด์ ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึงและสังเกตุว่าเขาไม่ค่อยเล่นดี ๆ กับเด็กคนอื่นเท่าไหร่เสื้อผ้าของเขาสกปรกและเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละและบางทีเท็ดดี้ก็เกเรถึงขั้นที่ว่าครูทอมป์สันสนุกกับการตรวจงานของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดงกากบาทไปหนา ๆ และใส่ตัว F ตัวใหญ่ ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ ที่โรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอนคุณครูต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วยแต่คุณครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย แต่ทันใดนั้นเมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้าครูทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่เมื่อพบว่าครูชั้น ป.1 ของเท็ดดี้วิจารณ์มาว่า "น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริงทำงานเรียบร้อยมารยาทดีเป็นเด็กที่น่ารักมากทีเดียว" ส่วนคุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.2 เขียนว่า "เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมากเพื่อน ๆ ชอบกันทุกคนแต่กำลังมีปัญหาเพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนักและชีวิตทางบ้านต้องลำบากมากแน่ๆ" คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.3 เขียนว่า "เท็ดดี้เสียใจมากที่เสียแม่ไปเขาพยายามเต็มที่แล้วแต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่และชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งพลกระทบต่อเขาแน่ ๆ ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ" คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.4 เขียนว่า "เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควรไม่ค่อยมีเพื่อนและหลบหนีจากห้องเรียนประจำ ตอนนี้คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้วและอับอายในการกระทำของตนเองมากครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกเมื่อนักเรียนในห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้ห่อในกระดาษสีสด ๆ พร้อมผูกโบว์อย่างดียกเว้นแต่ของเท็ดดี้ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบ ๆ ในกระดาษลูกฟูกหนา ๆ ที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูกลางกองของขวัญอื่นๆ เด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้นและขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำอยู่ก้นขวดแก่เธอแต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็กๆ เมื่อครูเอ่ยขึ้นว่ากำไลเส้นนั้นสวยเพียงใดสวมมันไว้ที่ข้อมือและฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย เท็ดดี้สต๊อดดารด์เฝ้ารออยู่จนเย็นให้นานพอที่จะพูดว่า "ครูทอมป์สันครับวันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ" หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้านครูทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง หลังจากวันนั้นเองคุณครูเลิกสอนหนังสือเลิกสอนการเขียนและเลิกสอนเลขคณิต แต่คุณครูคุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษ "เริ่มสอนเด็ก ๆ แทน" เมื่อครูพยายามช่วยเขาจิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้นภายในสิ้นปีนั้นเองเท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้องและถึงวันนี้แม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากันแต่ความจริงเท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น "ศิษย์โปรด" ของครูไปแล้ว หนึ่งปีต่อมาคุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตูจดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้บอกครูว่า "คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดที่ผมเคยมีมา" หกปีต่อมาครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีกบอกว่าเขาเรียนจบม.ปลายแล้วได้ที่สามในทั้งระดับและคุณครูยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต สี่ปีหลังจากนั้นคุณครูก็ได้จดหมายอีกครั้งบอกว่าแม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้างเขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือและจะจบปริญญาตรีในเร็ว ๆ และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่าคุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรดในชีวิตของเขานี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง (เหรียญทอง) จากนั้นอีกสี่ปีผ่านไปแต่จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็ยังคงมาถึงครูทอมป์สันครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับปริญญาตรีแล้วเขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิดจดหมายนั้นอธิบายว่าคุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี ครั้งนี้เขาลงชื่อในจม.ของเขายาวขึ้นกว่าเดิมอีกหน่อย จดหมายนั้นลงชื่อว่า "นายแพทย์ทีโอดอร์เอฟ สต๊อดดารด์" เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะคือว่าฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาถึงครูทอมป์สันอีกเท็ดดี้บอกว่าเขาได้เจอสาวคนนึงและก็จะแต่งงานกันเขาบอกมาในจม.ว่าพ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อนและเขาสงสัยว่าคุณครูทอมป์สันจะตกลงมานั่งในที่นั่งสำหรับพ่อเจ้าบ่าวในงานแต่งงานหรือไม่ แน่นอนที่สุดครูทอมป์สันก็มาและทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้นเส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูกและต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน ครูกับศิษย์กอดกันกลมเลยและคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สันว่า "ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อในตัวผมขอบคุณครูมากที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ได้" ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า "หมอเท็ดจ๊ะเธอเข้าใจผิดแล้วแหละเธอต่างหากที่สอนครูว่าครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ได้ครูไม่รู้จักการสอนที่แท้จริงจนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอนั่นแหละ" เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความรักเสียแต่วันนี้... แบ่งปันเรื่องนี้ไปให้คนอื่นได้อ่านต่อๆไปด้วยโปรดจำว่าไม่ว่าคุณจะไปไหนหรือทำอะไรคุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและ/หรือเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอขอให้คุณสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นในทางทีดีขึ้นด้วยเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ความรักความเชื่อมั่นความศรัทธา"
เติมเต็มชีวิตด้วยความรักและเข้าใจ .. ที่มีบทเรียนค่าแห่งชีวิต

คุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนเป็นชั้นป. 5 ของครูทั้งชั้นซะแล้วตั้งแต่วัน แรกที่เริ่มสอนเลยด้วยซ้ำ
คุณครูนี่เพื่อดูรูปภาพว่าได้ครูเป็นรักที่คุณเด็กเท่ากันหมดทุกของคุณคนเลย แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้เพราะว่ามีที่คุณเด็กคุณตัวเพิ่มข้อมูลที่ ๆ ท่าทางขี้เกียจของคุณคนนึงชื่อเท็ดดี้สต๊อดดารด์
ครูเป็นทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปี นึงและสังเกตุว่าเขาไม่ค่อย เล่นดีๆกับเด็กคนอื่นเท่าไหร่เสื้อผ้าของเขาสกปรกและเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละและบางทีเท็ดดี้ก็เกเรถึงขั้นที่ว่าครูทอมป์สันสนุกกับการตรวจงาน ของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดง กากบาทไปหนา ๆ และใส่ตัว F คุณตัวใหญ่ ๆ ลงไปบนคุณหัวกระดาษ
ที่ตำแหน่งที่เคยที่คุณครูทอมป์สันสอนคุณครูคุณต้องทบทวนประวัติของที่คุณเด็กแต่ละของคุณคนด้วย แต่คุณครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ ดดี้จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย
แต่ทันใดนั้นเมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้าครูเป็นทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่เมื่อพบว่าได้ครูเป็นชั้นป. 1 ของเท็ดดี้วิจารณ์มาว่า "น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาด และร่าเริงทำงานเรียบร้อย มารยาทดีเป็นเด็กที่น่ารักมาก ทีเดียว "
ส่วนคุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป . 2 เขียนว่า" เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่ง มากเพื่อน ๆ ชอบกันทุกคน แต่กำลังมีปัญหาเพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วย หนักและชีวิตทางบ้านต้องลำบากมาก แน่ ๆ "
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอนป. 3 เขียนว่า" เท็ดดี้เสียใจมากที่เสียแม่ ไปเขาพยายามเต็มที่แล้วแต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่และ ชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งพลกระทบ ต่อเขาแน่ ๆ ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ "
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอนป. 4 เขียนว่า" เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและ ไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควรไม่ค่อยมี เชิ้ตและหลบหนีจากเนชั่ห้องเรียนประจำความ
ตอนนี้คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปฐมวัยแล้วและอับอายในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การกระทำของตนเองมากครูเป็นรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกเมื่อนักเรียนเป็นในห้างหุ้นส่วนจำกัดห้องซื้อของขวัญการธนาคารวันคริสต์มาสมาให้ห่อในห้างหุ้นส่วนจำกัดกระดาษสีสดๆพร้อมผูกโบว์ อย่างดีทางทหาร แต่ของเท็ดดี้ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆในห้างหุ้นส่วนจำกัดกระดาษลูกฟูกหนา ๆ ที่ได้มาจากเนชั่ถุงใส่กับข้าว
ครูเป็นทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูกลางคุณกองของขวัญอื่น ๆ
ที่คุณเด็กบางของคุณคน เริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ ให้กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้นและขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำอยู่ก้นขวดแก่เธอ แต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ เมื่อครูเอ่ยขึ้นว่ากำไลเส้นนั้นสวยเพียงใดสวมมันไว้ที่ ข้อมือและฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย
เท็ดดี้สต๊อดดารด์เฝ้ารอขณะนี้จนเย็นให้นานพอที่จะพูดว่าได้ "ครูทอมป์สันครับวันนี้ครู ตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ " หลังจากที่นักเรียนเป็นทุกของคุณคนกลับร้านบ้านครูเป็นทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง
หลังจากการธนาคารวันนั้นเองคุณครูเลิกสอนหนังสือเลิกสอนหัวเรื่อง: การเขียนและเลิกสอนเลขคณิต
แต่คุณครู "เริ่มสอนเด็ก ๆ แทน" คุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้ เป็นพิเศษ
เมื่อครูเป็นพยายามช่วยเขาจิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งยิ่งครูเป็นให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้นภายในสิ้นปีนั้นเองเท็ดดี้ได้กลายเป็นที่คุณเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้างหุ้นส่วนจำกัด ห้องและถึงวันนี้แม้ว่าคุณครูจะ บอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน แต่ความจริงเท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น "ศิษย์โปรด" ของครูเป็นไปแล้ว
คุณหนึ่งปีต่อมาคุณครูพบจดหมายขณะนี้ใต้ประตูจดหมายนั้นมาจากเนชั่เท็ ดดี้บอกครูว่า "คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดที่ผม เคยมีมา "
หกปีต่อมาครูก็ได้จดหมายจาก เท็ดดี้อีกบอกว่าเขาเรียนจบม . ปลายแล้วได้ที่สามในทั้งระดับ และคุณครูยังคงเป็น ครูเป็นที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในห้างหุ้นส่วนจำกัดชีวิต
สี่ปีหลังจากนั้นคุณครูก็ได้จดหมายอีกครั้งนี่เพื่อดูรูปภาพว่าได้แม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้างเขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือและจะจบสูงสุดปริญญาตรีวุฒิการในห้างหุ้นส่วนจำกัดเร็ว ๆ นี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับคุณหนึ่ง (เหรียญ ทอง) และยังย้ำกับครูเป็นทอมป์สันว่าได้คุณครูเป็นครูเป็นที่ดีที่สุดและเป็นครูเป็นของคุณคนโปรดในห้างหุ้นส่วนจำกัดชีวิตของเขา
จากเนชั่นั้นอีกสี่ปีทางทหารผ่านไป แต่จดหมายอีกฉบับคุณหนึ่งก็ยังคงมาถึงครูเป็นทอมป์สันครั้งนี้เขา อธิบายว่าได้หลังจากที่เขาได้รับสูงสุดปริญญาตรีวุฒิการแล้วเขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิดจดหมายนั้นอธิบายว่าได้คุณครูยังเป็นครูเป็นที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี
ครั้งนี้เขาลงชื่อในห้างหุ้นส่วนจำกัดจม. ของเขายาวขึ้นกว่าเดิมอีกหน่อย
จดหมายนั้น ลงชื่อว่า "นายแพทย์ทีโอดอร์เอฟ สต๊อดดารด์ "

เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะคือ ว่าฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาถึงครูทอมป์สันอีกเท็ดดี้บอกว่าเขาได้เจอสาวคนนึงและก็จะแต่งงานกันเขาบอกมาใน จม. ว่าได้พ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อนและเขาสงสัยว่าได้คุณครูทอมป์สันจะตกลงมานั่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่นั่งสำหรับพ่อเจ้าบ่าวในห้างหุ้นส่วนจำกัดงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายแต่งงานหรือไม่
แน่นอนที่สุดครูเป็นทอมป์สันก็มาและทายสิว่าได้เกิดอะไรขึ้น
คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้นเส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายที่คุณลูกและคุณต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าได้คุณแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน
ครูเป็นกับคุณศิษย์กอดกันกลมเลยและที่คุณคุณหมอเท็ด ก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สัน ว่า "ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อใน ตัวผมขอบคุณครูมากที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆได้ "
ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อม น้ำตานองหน้าว่า "หมอเท็ดจ๊ะเธอเข้าใจผิดแล้ว แหละเธอต่างหากที่สอนครูว่าครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆได้ครูไม่รู้จักการสอนที่แท้จริงจนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอนั่นแหละ "

เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความ รัก เสีย แต่วันนี้ ........... เรื่องนี้แบ่งปันไปให้ของคุณคนอื่นได้อ่านต่อ ๆ ไปด้วย
โปรดจำว่าได้ไม่ว่าได้ที่คุณคุณจะไปไหนหรือทำอะไรที่คุณคุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและ / หรือ เปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอขอให้ คุณสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นในทางทีดีขึ้นด้วยเสมอ