1. IntroductionPeat lands cover an

1. Introduction

Peat lands cover an estimated area of 400million hectares or equivalent to 3% of Earth's land surface. Tropical peat land is in the range of 30-45million ha which is 10-12% of the global peat land resource [1]. Wise use of tropical peat land had been emphasized taking into considerations the tradeoffs between development and conservation [2]. While perennial crop cultivation such as oil palm on peat land can be seen as a solution for rural development, peat land conservation has also attracted global attention especially from a climate change perspective. The 2013 Supplement to the 2006 IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories: Wetlands - Methodological Guidance on Lands with Wet and Drained Soils, and Constructed Wetlands for Wastewater Treatment - (Wetlands Supplement) provides new and supplementary guidance on estimating and reporting greenhouse gas emissions and removals from lands with organic soils and with wet mineral soils in Wetlands and other land-use categories with these soil types that are subject to human activities [3]. The yield viability and economic feasibility of peat land cultivation for agricultural crop had been questioned such as the Mega Rice Project in Central Kalimantan where one million hectares of peat land converted for rice cultivation had failed [4]. There are also views that Best Management Practices (BMP) should be used to improve yield for crop cultivation such as oil palm on peat land [5].

Currently, the yield economics of oil palm cultivation on peat land is commonly related to two major issues. Firstly land selection taking peat depth and drainability into consideration and secondly Best Management Practices (BMP) which are implemented after initial land development. Depth is related to whether the soils are shallow (0-100 cm), moderately deep(>100 cm -300 cm) and deep (>than 300 cm) [6]. Drainability refers to sustainable drainage conditions where long term sustainable drainage in relation to the depth of underlying mineral subsoil level rather than the present ground surface to the river water levels. Tie and Melling [7] identified four classes (good, moderate, poor and very poor) of drainage differentiating gravity drainage as against the tidal cycle of nearby rivers even after all the surface peat had subsided.

In the past, the land selection criteria used for the development of tropical peats for agricultural development were its depth and drainability [7], [8] and [9]. As such, many important tropical peat soil characteristics such as peat maturity, the presence/absence of wood, nature of wood (decomposed/undecomposed) and the nature of the underlying mineral substratum were not used in their mapping and classification and also in their land suitability evaluation [10] and [11]. Consequently current soil mapping and classification systems such as the Keys to Soil Taxonomy [12] and the World Reference Base for Soil Resources 2006 [13] which were developed for temperate peats also do not recognise the presence of wood and hence cannot be fully used in the tropics [10] and [14]. This is due to the fact that temperate and boreal peats are often dominated by bryophytes and shrub whereas tropical peat land in contrast have various tree species with root penetration to several metres. Rate of biomass production and decomposition is high resulting from decaying roots and root exudates.

Veloo et al., [10] proposed using the Malaysian classification system which takes into consideration depth, morphology, nature of wood and underlying mineral substratum to compliment international classification schemes.

Many of the tropical peat characteristics such as their depth, presence and nature of wood and subsurface tier characteristics therefore need to be mapped as these may impact strongly the suitability and management of tropical peat lands for crops such as oil palm [15]. These characteristics may seriously impact the economics of cultivation and management of oil palms on peat particularly from the yield perspective [6]. For example, being close to coastal areas, the underlying subsurface tier are usually marine clay (often sulphidic), riverine alluvium or sand [16]. Tahir et al.,[17] indicated that both riverine alluvium and sand can be mined to construct roads by building up foundation with spoils (dug below peat layers) from adjacent drains. Good road networks are critical in determining crop evacuation, transportation and crop quality which enhances the yield of oil palm. Peat characteristics are also expected to influence other factors such as GHG emissions and performance.

The objective of this paper is to explore the impact of physical properties of tropical peat on oil palm yield. This study tests the hypothesis that physical soil properties such as peat maturity, presence of wood and nature of underlying substratum and depth affects oil palm yield.

2. Materials and methods

The initial

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำที่ดินพรุครอบคลุมพื้นที่ประมาณของ 400million เฮคเตอร์หรือเทียบเท่ากับ 3% ของพื้นแผ่นดิน ดินพรุเขตร้อนอยู่ในช่วง 30-45million ฮา ซึ่งเป็น 10-12% ของทรัพยากรที่ดินพรุทั่วโลก [1] ฉลาดใช้ที่ดินพรุเขตร้อนมีการเน้นพิจารณาพิจารณายืนยันระหว่างการพัฒนาและการอนุรักษ์ [2] ในขณะที่เพาะปลูกพืชยืนต้น เช่นปาล์มน้ำมันบนดินพรุสามารถมองเห็นเป็นโซลูชันเพื่อการพัฒนาชนบท อนุรักษ์ดินพรุได้ดึงดูดยังความสนใจทั่วโลกโดยเฉพาะจากมุมมองการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เสริม 2013 กับแนวทางของ IPCC (ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ) 2006 สำหรับสินค้าคงคลังก๊าซเรือนกระจกแห่งชาติ: พื้นที่ชุ่มน้ำ - แนะนำ Methodological บนที่ดินเปียกดินเนื้อ ปูนระบายออก และพื้นที่ชุ่ม น้ำที่สร้างขึ้นสำหรับบำบัดน้ำเสีย- (พื้นที่ชุ่มน้ำเสริม) ให้คำแนะนำใหม่ และส่งเสริมการขายการประเมิน และการรายงานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการเอาออกจากดินแดนดินเนื้อปูนอินทรีย์ และดินเนื้อปูนแร่เปียกในพื้นที่ชุ่มน้ำและอื่น ๆ ประเภทใช้ดินชนิดนี้ดินที่ มีกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ [3] ผลตอบแทนชีวิตและความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของพรุดินปลูกสำหรับพืชเกษตรได้ไต่สวนเช่นโครงการข้าวร็อคในกาลิมันตันกลางที่หนึ่งล้านไร่ที่ดินพรุแปลงสำหรับเพาะปลูกข้าวได้ล้มเหลว [4] ยังมีมุมมองว่าควรใช้แนวทางปฏิบัติจัดการ (BMP) เพื่อปรับปรุงผลผลิตการเพาะปลูกพืชเช่นน้ำมันปาล์มบนบกพรุ [5]ปัจจุบัน เศรษฐศาสตร์ผลตอบแทนของการเพาะปลูกปาล์มน้ำมันบนบกพรุเป็นทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับปัญหาหลักสอง ประการแรก ที่ดินพรุลึกและ drainability ประการที่สองการจัดการปฏิบัติ (BMP) ซึ่งจะดำเนินการหลังจากพัฒนาที่ดินเบื้องต้นและร่วมพิจารณาเลือก เกี่ยวข้องกับว่าดินเนื้อปูนมีน้ำตื้นความลึก (0-100 cm), ลึกปานกลาง (> 100 ซม.-300 ซม.) และลึก (> กว่า 300 ซม.) [6] Drainability หมายถึงสภาพการระบายน้ำอย่างยั่งยืนที่ระบายน้ำอย่างยั่งยืนระยะยาวเกี่ยวกับความลึกของ subsoil ต้นแร่ระดับมากกว่าปัจจุบันพื้นผิวระดับน้ำแม่น้ำ ผูกและ Melling [7] ระบุสี่ประเภท (ดี ปานกลาง ดี และดีมาก) ระบายน้ำที่ขึ้นต้นระบายน้ำแรงโน้มถ่วงเดียวกับรอบบ่าแม่น้ำใกล้เคียงแม้แต่หลังจากมี subsided พรุที่พื้นผิวทั้งหมดในอดีต เกณฑ์การเลือกที่ดินที่ใช้สำหรับการพัฒนาของ peats เขตร้อนสำหรับพัฒนาด้านการเกษตรมีความลึกความ drainability [7], [8] และ [9] เช่น ลักษณะดินพรุเขตร้อนสำคัญมากมายเช่นพรุครบกำหนด สถานะ/ขาดงานไม้ ธรรมชาติของไม้ (แยก/undecomposed) และลักษณะของฐานแร่แบบไม่ใช้ ในการแม็ปและจัดประเภท และในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน [10] [11] ดังนั้นปัจจุบันดินแม็ปและจัดประเภทระบบเช่นคีย์การจำแนกประเภทดิน [12] และฐานข้อมูลอ้างอิงโลกสำหรับ 2006 ทรัพยากรดิน [13] ซึ่งได้รับการพัฒนาสำหรับ peats ซึ่งยัง ไม่รู้ของไม้ และจึง ไม่สามารถเต็มใช้ในเขตร้อน [10] และ [14] นี่คือเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าแจ่ม และ boreal peats จะมักจะครอบงำ โดย bryophytes และพุ่มไม้ในขณะที่ดินพรุเขตร้อนมีพันธุ์ต้นไม้ต่าง ๆ มีรากเจาะไปหลายเมตรในทางตรงข้าม อัตราการผลิตชีวมวลและการแยกส่วนประกอบได้สูงเกิดจากการผุพัง exudates รากและรากVeloo et al., [10] นำเสนอโดยใช้ระบบจัดประเภทมาเลเซียซึ่งจะเป็นการพิจารณาความลึก สัณฐานวิทยา ธรรมชาติของไม้และฐานแบบแร่ชมเชยโครงร่างประเภทนานาชาติหลายลักษณะพรุเขตร้อนเช่นความลึก สถานะ และลักษณะของไม้ และ subsurface ระดับลักษณะจึงจำเป็นต้องถูกแมปเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างยิ่งความเหมาะสม และจัดการพรุเขตร้อนที่ดินสำหรับพืชเช่นปาล์มน้ำมัน [15] ลักษณะเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างจริงจังเศรษฐศาสตร์ของการเพาะปลูกและการจัดการปาล์มน้ำมันในพรุโดยเฉพาะจากมุมมองผลตอบแทน [6] ตัวอย่าง อยู่ใกล้พื้นที่ชายฝั่งทะเล ระดับ subsurface ต้นเป็นดินเหนียวทะเลมัก (มัก sulphidic), ริเวอร์ไรน์ alluvium หรือทราย [16] Al. Tahir ร้อยเอ็ด, [17] ระบุว่า alluvium ริเวอร์ไรน์และทรายสามารถถูกขุดเพื่อสร้างถนน โดยการสร้างพื้นฐานด้วยริบ (ขุดด้านล่างชั้นพรุ) จากท่อระบายน้ำที่อยู่ติดกัน เครือข่ายถนนดีมีความสำคัญในการกำหนดพืชอพยพ การขนส่ง และคุณภาพของพืชที่ช่วยเพิ่มผลผลิตของปาล์มน้ำมัน ลักษณะพรุคาดว่าจะมีผลต่อปัจจัยอื่น ๆ เช่นการปล่อย GHG และประสิทธิภาพวัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ สำรวจผลกระทบของคุณสมบัติทางกายภาพของพรุเขตร้อนผลผลิตปาล์มน้ำมัน การศึกษานี้ทดสอบสมมติฐานว่าคุณสมบัติทางกายภาพของดินเช่นพรุครบกำหนด ของไม้และลักษณะของใต้ฐานและลึกมีผลกระทบต่อผลผลิตปาล์มน้ำมัน2. วัสดุและวิธีการเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำดินแดนพีทครอบคลุมพื้นที่ประมาณ400million เฮกตาร์หรือคิดเป็น 3% ของพื้นผิวดินแดนของโลก ที่ดินพรุเขตร้อนอยู่ในช่วงฮ่า 30-45million ซึ่งเป็น 10-12% ของทรัพยากรที่ดินพรุโลก [1] การใช้งานที่ชาญฉลาดของที่ดินพรุเขตร้อนได้รับการเน้นย้ำคำนึงถึงการพิจารณาความสมดุลระหว่างการพัฒนาและอนุรักษ์ [2] ในขณะที่การเพาะปลูกพืชยืนต้นเช่นปาล์มน้ำมันในที่ดินพรุสามารถมองเห็นเป็นวิธีการแก้ปัญหาการพัฒนาชนบทการอนุรักษ์ที่ดินพรุยังได้ดึงดูดความสนใจทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ 2013 เสริม 2006 IPCC (คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ) แนวทางปฏิบัติสำหรับสินค้าคงเหลือก๊าซเรือนกระจกแห่งชาติ: พื้นที่ชุ่มน้ำ - คำแนะนำของระเบียบวิธีในดินแดนที่มีความเปียกและเนื้อดินและสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำสำหรับการบำบัดน้ำเสีย - (ภาคผนวกพื้นที่ชุ่มน้ำ) ให้คำแนะนำใหม่และเพิ่มเติมใน การประเมินและการรายงานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการลบจากดินแดนที่มีดินอินทรีย์และดินที่มีแร่ธาตุที่เปียกในพื้นที่ชุ่มน้ำและประเภทการใช้ที่ดินอื่น ๆ ที่มีดินประเภทเหล่านี้ที่อาจมีการกระทำของมนุษย์ [3] ศักยภาพผลผลิตและความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการเพาะปลูกที่ดินพรุสำหรับการเพาะปลูกทางการเกษตรได้รับการสอบสวนเช่นโครงการเมกะข้าวในกาลิมันตันกลางที่หนึ่งล้านไร่ที่ดินพรุแปลงสำหรับการเพาะปลูกข้าวล้มเหลว [4] นอกจากนี้ยังมีความเห็นว่าวิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMP) ควรจะใช้ในการปรับปรุงอัตราผลตอบแทนสำหรับการเพาะปลูกพืชเช่นปาล์มน้ำมันในที่ดินพรุ [5]. ปัจจุบันเศรษฐศาสตร์ผลผลิตของน้ำมันเพาะปลูกปาล์มบนที่ดินพรุมีความสัมพันธ์กันโดยทั่วไปถึงสองประเด็นสำคัญ . เลือกที่ดินประการแรกการพรุลึกและ drainability เข้าสู่การพิจารณาและประการที่สองวิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMP) ซึ่งจะดำเนินการหลังจากที่เริ่มต้นการพัฒนาที่ดิน ความลึกที่เกี่ยวข้องกับการไม่ว่าจะเป็นดินตื้น (0-100 เซนติเมตร) ลึกปานกลาง (> 100 ซม. -300 ซม.) และลึก (> กว่า 300 ซม.) [6] Drainability หมายถึงสภาพการระบายน้ำอย่างยั่งยืนที่การระบายน้ำอย่างยั่งยืนในระยะยาวในความสัมพันธ์กับระดับความลึกของชั้นดินแร่ธาตุพื้นฐานมากกว่าพื้นดินปัจจุบันระดับน้ำแม่น้ำ เน็คไทและ Melling [7] ระบุสี่ชั้น (ดีปานกลางไม่ดีและไม่ดีมาก) การระบายน้ำที่แตกต่างระบายน้ำแรงโน้มถ่วงเมื่อเทียบกับวงจรน้ำขึ้นน้ำลงของแม่น้ำที่ใกล้เคียงแม้หลังจากที่ทุกพรุพื้นผิวได้ลดลง. ในอดีตที่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกที่ดินที่ใช้ สำหรับการพัฒนาของ peats เขตร้อนเพื่อการพัฒนาเกษตรกรรมมีความลึกและ drainability ของ [7] [8] และ [9] เป็นเช่นนี้ที่สำคัญ ๆ หลายลักษณะดินพรุเขตร้อนเช่นครบกําหนดพีทปรากฏตัว / ไม่มีไม้ธรรมชาติของไม้ (ย่อยสลาย / สลายตัว) และลักษณะของฐานแร่พื้นฐานไม่ได้ถูกนำมาใช้ในการทำแผนที่และการจัดหมวดหมู่ของพวกเขาและยังอยู่ในดินแดนของพวกเขา การประเมินความเหมาะสม [10] และ [11] ดังนั้นการทำแผนที่ดินในปัจจุบันและระบบการจัดหมวดหมู่เช่นคีย์เพื่ออนุกรมวิธานดิน [12] และฐานอ้างอิงโลกทรัพยากรดิน 2006 [13] ซึ่งได้รับการพัฒนาสำหรับ peats พอสมควรยังไม่รู้จักการปรากฏตัวของไม้และด้วยเหตุนี้ไม่สามารถนำมาใช้อย่างเต็มที่ในการ เขตร้อน [10] และ [14] เพราะนี่คือความจริงที่ว่า peats พอสมควรและมีความโดดเด่นเหนือมักจะ bryophytes และไม้พุ่มในขณะที่ที่ดินพรุเขตร้อนในทางตรงกันข้ามมีต้นไม้ชนิดต่างๆที่มีการเจาะรากหลายเมตร อัตราการผลิตชีวมวลและการสลายตัวสูงเป็นผลมาจากรากเน่าเปื่อยและ exudates ราก. Veloo et al. [10] เสนอให้ใช้ระบบการจำแนกมาเลเซียซึ่งจะนำเข้าลึกพิจารณาลักษณะทางสัณฐานวิทยาธรรมชาติของไม้และไม้ชั้นล่างแร่พื้นฐานที่จะชมเชยแผนการจำแนกระหว่างประเทศ . หลายลักษณะพรุเขตร้อนเช่นความลึกของการแสดงตนของพวกเขาและลักษณะธรรมชาติของไม้และชั้นใต้ผิวดินจึงจะต้องมีการแมปเป็นเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างยิ่งความเหมาะสมและการจัดการที่ดินพรุเขตร้อนสำหรับพืชเช่นปาล์มน้ำมัน [15] ลักษณะเหล่านี้อย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบทางเศรษฐศาสตร์ของการเพาะปลูกและการจัดการปาล์มน้ำมันในพรุโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของผลผลิตที่ได้ [6] ยกตัวอย่างเช่นอยู่ใกล้พื้นที่ชายฝั่งทะเลชั้นดินต้นแบบมักจะดินทางทะเล (มัก sulphidic) alluvium แม่น้ำหรือทราย [16] Tahir et al. [17] แสดงให้เห็นว่าทั้งสอง alluvium แม่น้ำและหาดทรายสามารถขุดเพื่อสร้างถนนโดยการสร้างรากฐานที่มีริบ (ขุดด้านล่างชั้นพีท) จากท่อระบายน้ำที่อยู่ติดกัน เครือข่ายถนนที่ดีมีความสำคัญในการกำหนดอพยพพืช, การขนส่งและการเพาะปลูกที่มีคุณภาพซึ่งจะช่วยเพิ่มผลผลิตของปาล์มน้ำมัน ลักษณะพีที่คาดว่ายังจะมีผลต่อปัจจัยอื่น ๆ เช่นปล่อยก๊าซเรือนกระจกและประสิทธิภาพการทำงาน. วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการสำรวจผลกระทบของคุณสมบัติทางกายภาพของพีทเขตร้อนที่มีต่อผลผลิตปาล์มน้ำมันที่ การศึกษาครั้งนี้การทดสอบสมมติฐานที่ว่าคุณสมบัติของดินทางกายภาพเช่นพรุครบกําหนดการปรากฏตัวของไม้และธรรมชาติของฐานพื้นฐานและความลึกส่งผลกระทบต่อผลผลิตปาล์มน้ำมัน. 2 วัสดุและวิธีการเริ่มแรก