Shin Hye felt the walls closing in.

Shin Hye felt the walls closing in. It was as if something was blocking her lungs because she suddenly couldn’t breathe. She couldn’t stop the tears so she turned around and covered her mouth with her hand, muffling a sob. Not here, Shin Hye. Not in front of him, she told herself. She clenched her jaw and forced herself to get it together. With every ounce of energy she can gather, she spoke the last words she’ll say to him in a long time.

‘Don’t be. I get it. Annyeong, oppa,’ she said before heading out the door.

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิน Hye รู้สึกผนังปิด เป็นสิ่งที่ถูกบล็อกปอดของเธอเนื่องจากเธอก็ไม่สามารถหายใจได้ เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอหันไปรอบ ๆ และครอบปากของเธอ ด้วยมือของเธอ muffling เป็น sob ไม่นี่ Shin Hye ไม่หน้าเขา เธอบอกตัวเอง เธอกัดกรามของเธอ และบังคับให้ตัวเองเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของพลังงานที่เธอสามารถรวบรวม เธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขาเป็นเวลานาน

' ดอนไม่ได้ ฉันได้รับมัน Annyeong, oppa เธอบอกว่า ก่อนออกจากประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชินเฮรู้สึกว่าผนังปิดมามันเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ปิดกั้นปอดของเธอเพราะเธอก็ไม่สามารถหายใจ เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอจึงหันไปรอบ ๆ และปกคลุมปากของเธอด้วยมือของเธอปิดกั้นร้องไห้ ไม่ได้ที่นี่ชินเฮ ไม่ได้อยู่ในหน้าของเขาเธอบอกตัวเอง เธอกำแน่นกรามของเธอและบังคับให้ตัวเองที่จะได้รับมันเข้าด้วยกัน ด้วยออนซ์ของพลังงานที่เธอสามารถรวบรวมทุกคำที่เธอพูดสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขาในเวลานาน'ไม่ต้อง ฉันได้รับมัน Annyeong, พี่, 'เธอบอกว่าก่อนที่จะมุ่งออกไปที่ประตู



 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินเฮรู้สึกว่าผนังปิดใน มันเป็นถ้าบางอย่างขวางปอดของเธอ เพราะเธอก็หายใจไม่ได้ เธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ เธอหันไปรอบ ๆและปิดปากของเธอกับมือของเธอเล่นสะอื้น ทำไมไม่อยู่ ชินเฮ ไม่ใช่ต่อหน้าเขา รึเปล่า เธอบอกตัวเธอเอง เธอกำขากรรไกรของเธอและบังคับตัวเองที่จะได้รับมันเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของพลังงานที่เธอสามารถรวบรวมเธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขามานาน

ห้ามอยู่ ฉันได้รับมัน annyeong ค่ะ ' เธอว่าก่อนออกประตูรึเปล่า

.