The progression of stanzas in "She

The progression of stanzas in "She Walks in Beauty" tell of various aspects of the beauty of a woman. The first stanza compares the woman to the beauty of the night

She walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;
And all that’s best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes:
Thus mellowed to that tender light 5
Which heaven to gaudy day denies.

Describing her as walking "in beauty" makes her beauty less personal and more ethereal. Since she is compared to something as cosmic as "night of cloudless climes and starry skies" -- that is, a clear night lit brightly by stars -- the suggestion is not just of personal beauty, but of a celestial, almost spiritual quality. It is not simply that she is dark-haired, with bright eyes (like the dark sky of night, and bright stars,) but "all that's best of dark and bright" are joined in her aspect (looks) and her eyes. The picture, created in just these first six lines, is of a woman who is not only blessed with physical beauty, but has a certain quality of harmonious nature about her which increases her attractiveness. A phrase so general as "all that's best of dark and bright" brings to mind the beauty of all things dark and things shining. To be possessed of the best qualities of beauty of such a large class of things is substantial indeed.

One shade the more, one ray the less,
Had half impaired the nameless grace
Which waves in every raven tress,
Or softly lightens o’er her face; 10
Where thoughts serenely sweet express
How pure, how dear, their dwelling-place.

In this stanza, Byron talks about how not only is the subject of the poem beautiful, but she has a perfect balance to her beauty. "One shade the more, one ray the less" refers back to the first stanza's mention of dark and bright. She has the right amount of "shade" (darkness) and "rays" (brightness) balanced in the look of her face. But for the first time Byron now discusses her thoughts illuminating her beauty. "Where thoughts serenely sweet express" means that the thoughts of her mind are so sweet that they make her countenance so. The thoughts, he is saying, express that their "dwelling place" i.e. -- her head, is pure and dear. This is a markedly different kind of personification, in which a person's thoughts are being said to have an expression about the body they inhabit.

And on that cheek, and o’er that brow,
So soft, so calm, so eloquent,
The smiles that win, the tints that glow, 15
But tell of days in goodness spent,
A mind at peace with all below,
A heart whose love is innocent!

Byron is still talking about her looks, but in this stanza he is focusing on what her looks say about her soul. The first four lines are telling of her face, which has "smiles that win, the tints that glow" but everything is meant to show that her days are "in goodness spent". What has started out as a poem about how a woman looks has come to be about how her looks illuminate what kind of person she is. The fact that she looks a certain way means, to Byron, that she is good and kind and has a "heart whose love is innocent". Byron feels so strongly about this last line that he adds an exclamation point. The effect is that while the poem may have seemed to be one about superficial beauty, what the poet really admires is the subject's goodness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บอกความก้าวหน้าของ stanzas "เธอเดินในความงาม" ของแง่มุมต่าง ๆ ของความงามของผู้หญิง บทร้อยกรองแรกเปรียบเทียบผู้หญิงกับความสวยงามยามค่ำคืนเธอเดินในความสวยงาม เช่นยามค่ำคืนภูมิประเทศครามไร้เมฆและท้องฟ้าดาวและที่สุด ความมืด และสว่างความกว้างยาวของเธอและดวงตาของเธอ:หมักดัง นั้นแสงเงิน 5ที่สวรรค์วัน gaudy ปฏิเสธอธิบายเธอเป็นเดิน "ความงาม" ทำให้ความงามส่วนบุคคลน้อย และพิถีพิถันมากขึ้น เนื่องจากเธอถูกเปรียบเทียบกับสิ่งที่จักรวาลเป็น "คืนภูมิประเทศครามไร้เมฆและท้องฟ้าดาวเกลื่อนฟ้า" - คือ คืนชัดเจนสว่างสดใส โดยดาว - คำแนะนำเป็นไม่ใช่แค่ความงามส่วนบุคคล แต่คุณภาพคน จิตวิญญาณเกือบ ไม่เพียงแค่ที่เธอจะมืด-haired กับตาสว่าง (เช่นท้องฟ้ามืดกลางคืน และดาวสว่าง), แต่ "ที่สุด ของความมืด และสว่าง" เข้าร่วมทั้งหมดในกว้างยาวของเธอ (ลักษณะ) และตาของเธอ รูปภาพ สร้างบรรทัดเหล่านี้เพียงครั้งแรก 6 เป็นผู้หญิงที่มีไม่เท่าความสุขกับความงามที่มีอยู่จริง แต่มีคุณภาพของธรรมชาติกลมกลืนเกี่ยวกับเธอที่เพิ่มความเท่ของเธอ วลีทั่วไปเพื่อเป็น"ที่สุด ของความมืด และสว่าง" นำใจความงามของทุกสิ่งมืดและสิ่งที่ส่องแสง จะมอบของคุณภาพดีที่สุดของความสวยงามเช่นคลาใหญ่สิ่งได้พบแน่นอนหนึ่งแรเงาหนึ่งเรย์มาก ยิ่งครึ่งมีผู้พิการทางพระคุณนิรนามซึ่งคลื่นในทุกนกสูบหรือเพิ่มความกระจ่างเบา ๆ ใบหน้าของเธอ o'er 10ที่แสดงความคิดที่แสนหวานบริสุทธิ์วิธี วิธี เรียน สถานที่อยู่อาศัยของพวกเขาในบทร้อยกรองนี้ ไบรอนเล่าว่าไม่เพียงแต่ เป็นเรื่องของบทกวีที่สวยงาม แต่เธอมีความสมดุลกับความงามของเธอ "หนึ่งแรเงาหนึ่งเรย์เพิ่มเติม ยิ่ง" ถึงกลับของบทร้อยกรองแรกพูดถึง ความมืด และสว่าง เธอมีปริมาณเหมาะสมของ "เงา" (ความมืด) และ "รังสี" (ความสว่าง) ความสมดุลในลักษณะของใบหน้าของเธอ แต่ครั้งแรก รอนตอนนี้กล่าวถึงความคิดของเธอพร่างงาม "ซึ่งความคิดที่แสนหวานเอ็กซ์เพรส" หมายความ ว่า ความคิดจิตใจของเธอจะหวานเพื่อที่พวกเขาทำการสนับสนุนของเธอนั้น ความคิด เขาบอกว่า express ที่ของพวกเขา "เคหสถาน" เช่น - หัวของเธอ คือรัก และบริสุทธิ์ นี้เป็นชนิดแตกต่างอย่างเด่นชัดของบุคลาธิษฐาน ซึ่งความคิดของบุคคลที่ถูกกล่าวมีนิพจน์เกี่ยวกับร่างกายพวกเขาอาศัยอยู่และที่แก้ม และ o'er ที่ คิ้วอ่อนนุ่มเพื่อให้ ความสงบดังนั้น ดังนั้น eloquentรอยยิ้มที่ชนะ tints ที่เรืองแสง 15แต่บอกในความดีของใช้ ของจิตใจที่สงบด้วยด้านล่างหัวใจความรักเป็นผู้บริสุทธิ์รอนยังได้พูดคุยเกี่ยวกับลักษณะของเธอ แต่ในบทร้อยกรองนี้ เขาจะเน้นในลักษณะของเธอที่พูดเกี่ยวกับชีวิตของเธอ บรรทัดแรกสี่จะบอกของใบหน้า ซึ่งมี "รอยยิ้มที่ชนะ tints ที่เรืองแสง" ได้จึงตั้งใจจะแสดงว่า วันของเธออยู่ "ในความดีของใช้" สิ่งที่ได้เริ่มต้นออกเป็นกลอนเกี่ยวกับลักษณะของผู้หญิงมาเกี่ยวกับวิธีดูเธอส่องอะไรของเธออยู่ ความจริงที่ว่า เธอมีลักษณะการหมายถึง การไบรอน ว่า เธอ และชนิด และมี "หัวใจที่มีรักเป็น" ไบรอนรู้สึกอย่างยิ่งดังนั้นเกี่ยวกับนี้บรรทัดสุดท้ายว่า เขาเพิ่มตกใจ ผลคือ ว่า ในขณะที่ดูกลอนเป็นหนึ่งเกี่ยวกับความงามผิวเผิน สิ่งกวีจริง ๆ ต่อศาสนาเป็นความดีของเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความก้าวหน้าของบทใน "เธอเดินในความงาม" บอกแง่มุมต่าง ๆ ของความงามของผู้หญิงคนหนึ่ง บทแรกเปรียบเทียบผู้หญิงเพื่อความงามของคืนที่เธอเดินในความงามเช่นคืนของพระราชอาคันตุกะเมฆและท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว; และสิ่งที่ดีที่สุดของความมืดและสว่างพบในทุกด้านและดวงตาของเธอเธอ: มึนดังนั้นเพื่อว่าแสงซื้อ 5 ซึ่งสวรรค์วันฉูดฉาดปฏิเสธ. การบรรยายของเธอขณะที่เดิน "ในความงาม" ทำให้ความงามของเธอส่วนบุคคลน้อยลงและไม่มีตัวตนมากขึ้น ตั้งแต่เธอถูกเมื่อเทียบกับสิ่งที่เป็นจักรวาลเป็น "คืนวันที่พระราชอาคันตุกะเมฆและท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว" - นั่นคือคืนที่ชัดเจนสว่างจ้าโดยดาว - ข้อเสนอแนะที่ไม่ได้เป็นเพียงของความงามส่วนบุคคล แต่ของท้องฟ้าที่มีคุณภาพทางจิตวิญญาณเกือบ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ว่าเธอมีผมสีดำมีดวงตาสดใส (เช่นท้องฟ้ามืดของกลางคืนและดาวสว่าง) แต่ "สิ่งที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง" จะเข้าร่วมในทุกด้านของเธอ (ลักษณ์) และดวงตาของเธอ ภาพที่สร้างขึ้นในเวลาเพียงเหล่านี้ก่อนหกสายเป็นของผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้มีความสุขเท่านั้นที่มีความงามทางกายภาพ แต่มีคุณภาพบางอย่างของธรรมชาติกลมกลืนเกี่ยวกับเธอซึ่งจะเป็นการเพิ่มความน่าดึงดูดใจของเธอ วลีดังนั้นโดยทั่วไปว่า "สิ่งที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง" นำมาสู่ใจความงามของทุกสิ่งที่มืดและสิ่งที่ส่องแสง ถูกครอบงำในคุณภาพที่ดีที่สุดของความงามเช่นชั้นเรียนขนาดใหญ่ของสิ่งที่เป็นรูปธรรมแน่นอน. หนึ่งที่ร่มมากขึ้นหนึ่งเรย์น้อยลงได้ครึ่งหนึ่งที่มีความบกพร่องพระคุณนิรนามซึ่งคลื่นในทุกปอยผมดำขลับ, หรือเบาปรีดาราชย์ของเธอ เผชิญ; 10 ในกรณีที่ความคิดด่วนหวานสงบเงียบวิธีบริสุทธิ์วิธีที่รักที่อยู่อาศัยสถานที่ของพวกเขา. ในบทนี้ไบรอนพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่ไม่เพียง แต่เป็นเรื่องของบทกวีที่สวยงาม แต่เธอก็มีความสมดุลที่สมบูรณ์แบบเพื่อความงามของเธอ "หนึ่งในที่ร่มมากขึ้นหนึ่ง ray น้อย" หมายถึงกลับไปกล่าวถึงบทแรกของความมืดและสว่าง เธอมีในปริมาณที่เหมาะสมของ "ร่มเงา" (มืด) และ "รังสี" (ความสว่าง) สมดุลในรูปลักษณ์ของใบหน้าของเธอ แต่สำหรับครั้งแรกที่ไบรอนตอนนี้กล่าวถึงความคิดของเธอส่องสว่างความงามของเธอ "ที่คิดหวานสงบเงียบด่วน" หมายความว่าความคิดของจิตใจของเธอจึงหวานที่พวกเขาทำสีหน้าของเธอเพื่อ ความคิดของเขาไม่ว่าจะเป็นการแสดงของพวกเขาว่า "สถานที่อยู่อาศัย" คือ - หัวของเธอบริสุทธิ์และที่รัก นี้เป็นชนิดที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดของตนซึ่งในความคิดของบุคคลที่ถูกกล่าวว่ามีการแสดงออกเกี่ยวกับร่างกายของพวกเขาอาศัยอยู่. และในวันที่แก้มและหน้าผากเหนือวันที่ดังนั้นนุ่มสงบดังนั้นฝีปากรอยยิ้ม ที่ชนะโทนสีที่เรืองแสง, 15 แต่บอกวันในความดีใช้จ่ายจิตใจที่สงบสุขกับทุกด้านล่าง, หัวใจมีความรักเป็นผู้บริสุทธิ์! ไบรอนยังคงมีการพูดคุยเกี่ยวกับลักษณะของเธอ แต่ในบทนี้เขาจะมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่เธอ ดูพูดเกี่ยวกับจิตวิญญาณของเธอ บรรทัดแรกสี่จะบอกของใบหน้าของเธอซึ่งมี "รอยยิ้มที่ชนะโทนสีที่เรืองแสง" แต่ทุกอย่างมีขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่าวันที่เธอเป็น "ความดีในการใช้จ่าย" สิ่งที่ได้เริ่มต้นจากการเป็นบทกวีเกี่ยวกับวิธีการเป็นผู้หญิงที่มีลักษณะที่ได้มาจะเป็นเกี่ยวกับวิธีการรูปลักษณ์ของเธอส่องสว่างชนิดของคนที่เธอเป็น ความจริงที่ว่าเธอดูวิธีการบางอย่างหมายความว่าไบรอนที่เธอเป็นสิ่งที่ดีและใจดีและมี "หัวใจที่มีความรักเป็นผู้บริสุทธิ์" ไบรอนรู้สึกอย่างมากเกี่ยวกับบรรทัดสุดท้ายที่เขาจะเพิ่มเครื่องหมายอัศเจรีย์ ผลที่ได้คือว่าในขณะที่บทกวีอาจจะดูเหมือนจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับความงามผิวเผินสิ่งที่กวีชื่นชมจริงๆคือคุณงามความดีของเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความก้าวหน้าของ stanzas " เธอเดินในความงาม " บอกลักษณะต่างๆของความงามของผู้หญิง บาทแรกเปรียบเทียบผู้หญิงกับความงามของคืน

เธอเดินสวยเหมือนคืน
ของพระราชอาคันตุกะกระจ่างและ starry skies ;
และที่ที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง
ตอบสนองในด้านของเธอ และดวงตาที่อ่อนโยนจึง mellowed :

ซึ่งสวรรค์ฉูดฉาดไฟ 5 วัน ว่า

อธิบายให้เธอเดิน " ความงาม " ทำให้ความงามของเธอส่วนบุคคลน้อยลงและไม่มีตัวตนอีก ตั้งแต่เธอถูกเปรียบเทียบกับสิ่งที่เป็นสากลว่า " คืนของพระราชอาคันตุกะกระจ่างและ starry skies " -- นั่นคือคืนสดใสสว่างเจิดจ้าด้วยดาว -- ข้อเสนอแนะไม่ได้เป็นเพียงความงามของส่วนบุคคล แต่ท้องฟ้าคุณภาพเกือบมโนมัย ไม่ใช่เพียงแค่ที่เธอจะขนมืด ,ดวงตาสดใสเหมือนท้องฟ้ามืดตอนกลางคืน และดาวสว่าง ) แต่สิ่งที่ดีที่สุดของความมืดและสดใส " จะเข้าร่วมในลักษณะ ( ลักษณะ ) และตาของเธอ ภาพที่สร้างขึ้นในเวลาเพียง 6 สายแรก คือ ผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นเพียงความสุขกับความงามทางกายภาพ แต่มีคุณภาพที่แน่นอนของความสามัคคีธรรมชาติของเธอ ซึ่งเพิ่มความน่าดึงดูดใจของเธอวลีดังนั้นทั่วไป " ที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง " ทำให้นึกถึงความงามของทุกสิ่งที่มืดและสิ่งที่ส่องแสง จะครอบครองในคุณภาพที่ดีที่สุดของความงาม เช่น ชั้นเรียนขนาดใหญ่ของสิ่งที่เป็นรูปธรรมแน่นอน

หนึ่งเงามากขึ้น หนึ่ง เรย์น้อย

ครึ่งนิรนามเกรซซึ่งคลื่นในนกกาผมพิการ ,
หรือเบา lightens มากกว่า 10
หน้าของเธอที่ความคิดสงบเงียบหวานด่วน
วิธีบริสุทธิ์ วิธีเรียน สถานที่อยู่อาศัยของพวกเขา .

ในฉันท์นี้ ไบรอนพูดเกี่ยวกับวิธีการที่ไม่เพียง แต่เป็นเรื่องของบทกวีที่สวยงาม แต่เธอมีความสมดุลที่สมบูรณ์แบบเพื่อความงามของเธอ . " หนึ่งเงามากขึ้น หนึ่ง เรย์น้อย หมายถึงกลับไปที่แรกบทหนึ่งกล่าวถึงของความมืดและสว่างเธอมีปริมาณที่เหมาะสมของ " สี " ( ความมืด ) และ " รังสี " ( ความสว่าง ) ความสมดุลในลักษณะของใบหน้าเธอ แต่สำหรับครั้งแรก ไบรอน ตอนนี้กล่าวถึงความในใจที่ให้ความงามของเธอ . " ที่ความคิดสงบเงียบหวานด่วน " หมายความว่า ความคิดของจิตใจของเธอช่างหวานนั้นทำให้สีหน้าของนางแล้ว ความคิด เขาบอกว่า แสดงว่า " บ้าน " คือ หัวเธอบริสุทธิ์ และรัก นี้เป็นชนิดที่แตกต่างกันอย่างเด่นชัดของบุคลาธิษฐาน ซึ่งในความคิดของคนถูกกล่าวว่ามีการแสดงออกเกี่ยวกับร่างกายพวกเขาอาศัยอยู่ .

และที่แก้ม และเบื้องบนที่คิ้ว
นุ่ม จึงสงบ จึงพูดได้ดี ,
รอยยิ้มที่ชนะ , อ่อนที่ 15
แต่เรืองแสง บอกวันในความดีใช้เวลา
จิตใจสงบกับด้านล่าง
หัวใจที่มีรัก บริสุทธิ์

ไบรอนยังคงพูดคุยเกี่ยวกับลักษณะของเธอ แต่ในบทหนึ่งนี้เขาเน้นในสิ่งที่เธอจะพูดเกี่ยวกับชีวิตของเธอ สี่บรรทัดแรกบอก หน้าของเธอซึ่งมี " รอยยิ้มที่ชนะ อ่อนที่เปล่งแสง " แต่ทุกอย่างจะหมายถึงการแสดงที่วันของเธอ " ในพระเจ้าที่ใช้ "สิ่งที่ได้ออกมาเป็นกลอนเกี่ยวกับผู้หญิงดูแล้วเป็นอย่างไร ดูเธอชี้แจงว่าหล่อนเป็นคนอย่างไร ความจริงที่ว่าเธอดูวิธีหมายถึงบางอย่าง ไบรอน เธอก็เป็นคนดี ใจดี และมี " หัวใจที่มีความรักที่บริสุทธิ์ " ไบรอนรู้สึกอย่างมากเกี่ยวกับนี้บรรทัดสุดท้ายที่เขาจะเพิ่มเครื่องหมายอัศเจรีย์ผลที่ได้คือว่าในขณะที่บทกวีอาจดูเหมือนเป็นเรื่องผิวเผิน ความงาม สิ่งที่กวีจริงๆชื่นชมความดีของเรื่อง