This material is accompanied by a p

This material is accompanied by a presentation on protein structure and principles behind denaturing samples and discontinuous gel electrophoresis.

The separation of macromolecules in an electric field is called electrophoresis. A very common method for separating proteins by electrophoresis uses a discontinuous polyacrylamide gel as a support medium and sodium dodecyl sulfate (SDS) to denature the proteins. The method is called sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE). The most commonly used system is also called the Laemmli method after U.K. Laemmli, who was the first to publish a paper employing SDS-PAGE in a scientific study.

SDS (also called lauryl sulfate) is an anionic detergent, meaning that when dissolved its molecules have a net negative charge within a wide pH range. A polypeptide chain binds amounts of SDS in proportion to its relative molecuar mass. The negative charges on SDS destroy most of the complex structure of proteins, and are strongly attracted toward an anode (positively-charged electrode) in an electric field.

Polyacrylamide gels restrain larger molecules from migrating as fast as smaller molecules. Because the charge-to-mass ratio is nearly the same among SDS-denatured polypeptides, the final separation of proteins is dependent almost entirely on the differences in relative molecular mass of polypeptides. In a gel of uniform density the relative migration distance of a protein (Rf, the f as a subscript) is negatively proportional to the log of its mass. If proteins of known mass are run simultaneously with the unknowns, the relationship between Rf and mass can be plotted, and the masses of unknown proteins estimated.

Protein separation by SDS-PAGE can be used to estimate relative molecular mass, to determine the relative abundance of major proteins in a sample, and to determine the distribution of proteins among fractions. The purity of protein samples can be assessed and the progress of a fractionation or purification procedure can be followed. Different staining methods can be used to detect rare proteins and to learn something about their biochemical properties. Specialized techniques such as Western blotting, two-dimensional electrophoresis, and peptide mapping can be used to detect extremely scarce gene products, to find similarities among them, and to detect and separate isoenzymes of proteins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุนี้จะมาพร้อมกับงานนำเสนอบนโปรตีนโครงสร้าง และหลักการเบื้อง หลังอย่าง denaturing และไม่ต่อเนื่องอิเจการแยกโมเลกุลที่ในสนามไฟฟ้าเรียกว่าอิ วิธีการทั่วไปมากสำหรับการแยกโปรตีนโดยอิใช้ไม่ต่อเนื่องการตรวจสอบวิเคราะห์เจลเป็นการสนับสนุนปานกลางและโซเดียม dodecyl ซัลเฟต (SDS) การ denature โปรตีน วิธีการเรียกว่าโซเดียม dodecyl ซัลเฟตตรวจสอบวิเคราะห์อิ (SDS-หน้า) ระบบที่ใช้ทั่วไปยังเรียกว่าวิธี Laemmli หลัง Laemmli สหราชอาณาจักร ที่เป็นครั้งแรกในการเผยแพร่กระดาษใช้ SDS-หน้าในการศึกษาทางวิทยาศาสตร์SDS (ที่เรียกว่าซัลเฟต lauryl) เป็น anionic มีผงซักฟอก ซึ่งหมายความ ว่า เมื่อละลายน้ำเป็นโมเลกุลที่มีประจุสุทธิเป็นลบภายในช่วง pH กว้าง ผูกโซ่ polypeptide จำนวน SDS สัด molecuar สัมพัทธ์ของมวล ค่าธรรมเนียมค่าลบใน SDS ทำลายของโครงสร้างของโปรตีนที่ซับซ้อน และขอไปแอโนด (ขั้วบวกชาร์จ) ในสนามไฟฟ้าตรวจสอบวิเคราะห์เจยับยั้งโมเลกุลใหญ่เป็นโมเลกุลขนาดเล็กย้าย เนื่องจากอัตราค่าธรรมเนียมมวลเกือบเหมือนในหมู่เอทิลแอลกอฮอล์ SDS ไทด์ โปรตีนแยกสุดท้ายจะขึ้นกับเกือบทั้งหมดบนความแตกต่างในมวลโมเลกุลสัมพัทธ์ของสายใย เจลความหนาแน่นสม่ำเสมอ ระยะห่างญาติย้ายโปรตีน (Rf, f เป็นตัวห้อย) เป็นสัดส่วนในเชิงลบที่บันทึกล็อกของมวล ถ้าโปรตีนรู้จักมวลที่เปิดพร้อมกันกับราชวงศ์ ความสัมพันธ์ระหว่างมวลและ Rf สามารถถูกพล็อต และมวลของโปรตีนที่รู้จักประมาณการแยกโปรตีน โดย SDS-หน้าใช้ประเมินญาติมวลโมเลกุล การตรวจสอบโปรตีนสำคัญในตัวอย่างมากมายที่สัมพันธ์ และ การตรวจสอบการกระจายของโปรตีนระหว่างเศษส่วน สามารถประเมินความบริสุทธิ์ของโปรตีนตัวอย่าง และสามารถติดตามความคืบหน้าของกระบวนการแยกหรือทำให้บริสุทธิ์ วิธีผมใช้ เพื่อตรวจหาโปรตีนที่หายาก และ การเรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับคุณสมบัติทางชีวเคมี เทคนิคเฉพาะเช่นการ blotting วิธีตะวันตก อิสองมิติ เปปไทด์การแมป และใช้เพื่อตรวจหายีนที่ขาดแคลนมากผลิตภัณฑ์ เพื่อค้นหาความคล้ายคลึงกันในหมู่พวกเขา และการตรวจสอบ และแยก isoenzymes ของโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุนี้จะมาพร้อมกับการนำเสนอเกี่ยวกับโครงสร้างโปรตีนและหลักการที่อยู่เบื้องหลังตัวอย่าง denaturing และข่าวคราวต่อเนื่อง.

การแยกโมเลกุลในสนามไฟฟ้าที่เรียกว่าอิเล็ก วิธีการที่พบบ่อยมากสำหรับการแยกโปรตีนโดยใช้อิเลคเจลอะคริเลตต่อเนื่องเป็นสื่อกลางในการสนับสนุนและโซเดียมโดเดซิซัลเฟต (SDS) เพื่อลบล้างโปรตีน วิธีการที่เรียกว่าโซเดียมโดเดซิลซัลเฟต polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) ระบบการใช้กันมากที่สุดจะเรียกว่าวิธี Laemmli หลังจากที่สหราชอาณาจักร Laemmli ซึ่งเป็นครั้งแรกที่จะเผยแพร่กระดาษจ้าง SDS หน้าในการศึกษาทางวิทยาศาสตร์.

SDS (เรียกว่าซัลเฟต lauryl) เป็นผงซักฟอกประจุลบซึ่งหมายความว่าเมื่อละลายโมเลกุล มีประจุลบสุทธิในช่วงค่า pH กว้าง ห่วงโซ่ polypeptide ผูกปริมาณของ SDS ในสัดส่วนที่มวล molecuar ญาติ ค่าใช้จ่ายในทางลบต่อระบบ SDS ทำลายมากที่สุดของโครงสร้างที่ซับซ้อนของโปรตีนและมีความสนใจอย่างยิ่งต่อการขั้วบวก (ประจุบวกอิเล็กโทรด) ในสนามไฟฟ้า.

เจลอะคริเลตยับยั้งโมเลกุลขนาดใหญ่จากการโยกย้ายที่รวดเร็วเป็นโมเลกุลขนาดเล็ก เพราะอัตราส่วนค่าใช้จ่ายต่อมวลเกือบจะเหมือนกันในหมู่ polypeptides ระบบ SDS-เอทิลแอลกอฮอล์, แยกสุดท้ายของโปรตีนจะขึ้นอยู่เกือบทั้งหมดในความแตกต่างในมวลโมเลกุลญาติของ polypeptides ในเจลของความหนาแน่นของเครื่องแบบระยะทางที่การโยกย้ายญาติของโปรตีน (RF, F เป็นห้อย) เป็นเชิงลบสัดส่วนกับเข้าสู่ระบบของมวลของมัน หากโปรตีนของมวลที่รู้จักกันจะดำเนินการพร้อมกันกับการที่ไม่ทราบความสัมพันธ์ระหว่าง RF และมวลสามารถวางแผนและฝูงของโปรตีนที่ไม่รู้จักประมาณ. the

แยกโปรตีนโดยวิธี SDS-PAGE สามารถใช้ในการประเมินมวลโมเลกุลญาติเพื่อตรวจสอบความอุดมสมบูรณ์ ของโปรตีนที่สำคัญในตัวอย่างและเพื่อตรวจสอบการกระจายตัวของโปรตีนในหมู่เศษส่วน ความบริสุทธิ์ของตัวอย่างโปรตีนสามารถประเมินและความคืบหน้าของการแยกหรือการทำให้บริสุทธิ์ขั้นตอนสามารถปฏิบัติตาม วิธีการย้อมสีที่แตกต่างกันสามารถนำมาใช้ในการตรวจสอบโปรตีนที่หายากและการเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับคุณสมบัติทางชีวเคมีของพวกเขา เทคนิคพิเศษเช่นซับเวสเทิร์อิเลคสองมิติและการทำแผนที่เปปไทด์สามารถนำมาใช้ในการตรวจสอบผลิตภัณฑ์ยีนหายากมากที่จะพบความคล้ายคลึงกันในหมู่พวกเขาและการตรวจสอบและ isoenzymes แยกจากกันของโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัสดุนี้จะมาพร้อมกับการนำเสนอโครงสร้างโปรตีนและหลักการที่อยู่เบื้องหลังและตัวอย่างความี่เจลการแยกโมเลกุลในสนามไฟฟ้าเรียกว่าเรส วิธีที่พบบ่อยมากสำหรับการแยกโปรตีนโดยวิธีใช้เจลอะคริลาไมด์ที่ไม่ต่อเนื่องเป็นสื่อสนับสนุน และโซเดียมโดเดซิลซัลเฟต ( SDS ) โมเลกุลโปรตีน . วิธีการที่เรียกว่าโซเดียมโดเดซิลซัลเฟตโพลีอะคริลาไมด์เจลอิเลคโตรโฟรีซีส ( SDS-PAGE ) ระบบที่ใช้กันมากที่สุดเรียกว่า laemmli วิธีการหลังจากที่อังกฤษ laemmli ใครเป็นคนแรกที่เผยแพร่กระดาษโดยใช้ SDS-PAGE ในการศึกษาทางวิทยาศาสตร์SDS ( เรียกว่าลอริลซัลเฟต ) เป็นประจุลบ เมื่อละลายผงซักฟอกหมายความว่าโมเลกุลของมันมีประจุลบสุทธิในช่วง pH กว้าง . เป็น polypeptide โซ่มัดจํานวนของ SDS ในสัดส่วนมวลของ molecuar สัมพัทธ์ มีประจุลบบน SDS ทำลายมากที่สุดของโครงสร้างที่ซับซ้อนของโปรตีน และจะดึงดูดอย่างยิ่งต่อขั้วบวก ( ประจุบวก ) ) ในสนามไฟฟ้าโพลีอะคริลาไมด์เจลยับยั้งโมเลกุลขนาดใหญ่จากการโยกย้ายเป็นอย่างรวดเร็วเป็นโมเลกุลที่เล็กลง เพราะค่าใช้จ่ายต่อมวลเป็นเกือบเดียวกันใน SDS ใช้โปรตีน , แยกสุดท้ายของโปรตีนขึ้นอยู่กับเกือบทั้งหมดในความแตกต่างในมวลโมเลกุลสัมพัทธ์ของชนิด ในเจลความหนาแน่นสัมพัทธ์ของการย้ายถิ่น ระยะห่างของโปรตีนเครื่องแบบ ( RF , F เป็นตัวห้อย ) เป็นลบตามบันทึกของมวลของ ถ้าวิลเลียมรู้จักมวลวิ่งพร้อมกันกับตัวแปร ความสัมพันธ์ระหว่าง RF และมวลสามารถวางแผน และมวลของโปรตีนที่ไม่รู้จักประมาณการแยกโปรตีนด้วย SDS-PAGE สามารถนำไปใช้คำนวณมวลโมเลกุลสัมพัทธ์เพื่อศึกษาความชุกชุมสัมพัทธ์ของโปรตีนที่สำคัญในตัวอย่าง และการกระจายของชนิดของเศษส่วน ความบริสุทธิ์ของตัวอย่างโปรตีนสามารถประเมิน และความคืบหน้าขององค์ประกอบหรือขั้นตอนผลิตได้ตาม ที่แตกต่างกันวิธีการย้อมสีสามารถใช้ตรวจหาโปรตีนที่หายาก และได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับสมบัติทางชีวเคมี . เทคนิคเฉพาะเช่น Western blotting วิธีสองมิติ , แผนที่ , และเปปไทด์ที่สามารถใช้เพื่อตรวจสอบผลิตภัณฑ์ยีน ขาดแคลนมาก จะพบความคล้ายคลึงกันระหว่างพวกเขาและเพื่อตรวจหาและแยกของโปรตีน .