4. Urban landscape and identity La

4. Urban landscape and identity
Landscape is a dynamic phenomenon which is shaped by both natural and cultural forces. Thus, change is an inherent character of any landscape. Changes in landscape may not always happen as a result of planned actions, but may also be an unexpected effect [28]. Although change of the environments does not necessarily have to result in negative ways, it is a process that is often perceived in negative terms. The magnitude and speed of the change that has been faced since the 20th century is dramatic and environmental problems it has caused is apparent and alarming. Besides current landscape changes are characterized by the loss of diversity, coherence and identity of the existing landscapes [29].
The major forces of landscape change can be defined as [28]:
1. Socioeconomic driving forces (primarily economic factors; market economy, globalization etc.)
2. Political driving forces (political programs, laws, policies etc.)
3. Technological driving forces (information technology, developments in transportation etc.)
4. Natural driving forces (changes in climate, topography, soil characteristics etc. and natural disasters)
5. Cultural driving forces
On the other hand, Antrop (2006) is more specific and definite when defining the driving sources [30]. According to him the main driving forces of landscape change are [30]:
1. Mobility patterns related to accessibility of places
2. Urbanization process
3. Decisions affecting large areas that overrule local decisions
4. Calamities
Landscape change is a continuous and rather complex process. Dealing with it requires a multidisciplinary approach. The above factors are all in some extent linked to each other. However, landscapes are considerably complex systems where it is often difficult to understand how driving forces interact and influence each other. This section will focus on the effects of two major driving forces of landscape change on urban landscape identity; urbanization and globalization.
Urbanization has been one of the significant phenomena which has dramatically changed our physical and social environments since the second half of the last century. Antrop (2004) defines urbanization as “a complex process that transforms the rural or natural landscapes into urban and industrial ones forming star-shaped spatial patterns controlled by the physical conditions of the site and its accessibility by transportation routes” [31]. Certainly, improvements in transportation and increased mobility have led to expansion of urban areas, as well as the transformation of rural areas into urban ones. Terms like urban sprawl, urban fringe and suburbanization emerged in relation to urbanization process.
Urbanization process is mainly about industrialization and economic activities. People prefer living in urban areas rather than rural areas because they hope to achieve a better quality of life in cities. However, urbanization processes in developed and developing countries do not necessarily shape cities and towns the same. In most of the developing countries, planned development of urban areas cannot always “catch” the population increase rates (mainly caused by immigration from rural areas) due to insufficient development and management strategies, as well as funding. Therefore, in contrast to mostly planned urban expansion in developed countries, developing countries face with low quality environments such as slums and squatter housings. This not only affects the quality of physical environment and image of the city, but also leads to fragmentation of social coherence and social identity. As Antrop (2004) summarizes; “urbanizationis primarily a complex of functional changes, followed by morphological and structural ones” [31].
Cities are not only physical constructs, but also involve social structures. The citizens are the fundamental elements of cities that keep it alive and functioning. There is a mutual relationship between a city’s physical characteristics and its citizens. While the physical dimension of a city (buildings, open and green spaces, streets etc.) is shaped and formed under the influence of its citizens, it also shapes its citizens life-styles and social identity throughout the time. Cities are thus cultural heritages. As Stephenson puts it culture and identity are not merely about social relationships, but also spatial [32].
From a psychological perspective Göregenli (2005) asserts that urban identity or urban identities are a result of complex relationships between individual self, place identity and urban environments [23]. Cities are a product of continuous interaction between the physical environment and social life; their image reflects the communities’ experiences, beliefs and values. Consequently identity of an urban place is the total of both physical and social distinctive features that is unique to it [12].
Meaning and sense of belonging are central to perceived urban identity. According to Lalli developing sense of belonging to a city requires coherence in urbanization process [23]. Unfortunately, today’s cities are shaped under international influences and it is quite difficult to define planning and design forms which are necessary to maintain the local identity [33].
According to Lynch, identity is part of the image of a city. Although the image of a city is not necessarily the same as its identity [34], it is the physical and most instant perceived reflection of its identity. In his work “The Image of the City”, Lynch (1960) defines three components of an environmental image as; (i) identity, (ii) structure and (iii) meaning [35]. The first two are more related to physical structure of the city, but meaning involves more difficult processes between the individual and the city. According to Lynch, identification of an object is the first step for a workable image. He points out that individuality or oneness, spatial or pattern relation of the object to the observer and to other objects, and finally practical or emotional meaning are the requirements of a workable image.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. ภูมิทัศน์เมืองและอัตลักษณ์ ภูมิทัศน์เป็นปรากฏการณ์ชั่วคราวซึ่งรูป โดยกองกำลังทั้งทางธรรมชาติ และวัฒนธรรม ดังนั้น จึง เปลี่ยนเป็นตัวอักขระโดยธรรมชาติของแนวใด ๆ ในการเปลี่ยนแปลงอาจไม่เสมอเกิดขึ้นจากการดำเนินการวางแผน แต่อาจจะมีผลที่ไม่คาดคิด [28] แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมที่ไม่จำเป็นต้องมีผลในทางลบ เป็นกระบวนการที่มักจะได้รับรู้ในแง่ลบ ขนาดและความเร็วของการเปลี่ยนแปลงที่ประสบการตั้งแต่ศตวรรษ 20 เป็นอย่างมาก และปัญหาสิ่งแวดล้อมจึงเกิด เป็นชัดเจน และน่าเป็นห่วง นอกจากแนวนอนปัจจุบัน เปลี่ยนแปลงมีลักษณะ โดยสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ศักยภาพ และลักษณะเฉพาะของภูมิทัศน์ที่มีอยู่ [29]สามารถกำหนดกองกำลังหลักของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ [28]:1. กองกำลังขับประชากร (ปัจจัยทางเศรษฐกิจเป็นหลัก ตลาดเศรษฐกิจ โลกาภิวัตน์ฯลฯ)2. การเมืองขับรถบังคับ (โปรแกรมทางการเมือง กฎหมาย นโยบายฯลฯ)3. กองกำลังขับเทคโนโลยี (เทคโนโลยีสารสนเทศ การพัฒนาในการขนส่งเป็นต้น)4. ธรรมชาติขับรถกองกำลัง (การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ภูมิประเทศ ลักษณะดินเป็นต้น และภัยธรรมชาติ)5. กองกำลังขับวัฒนธรรม บนมืออื่น ๆ Antrop (2006) มีขึ้นเฉพาะ และแน่นอนเมื่อกำหนดยังไงแหล่ง [30] ตามเขา คือกองกำลังขับหลักของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ [30]:1 การรูปเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงสถานที่2. เป็นกระบวนการ3. ตัดสินใจส่งผลกระทบต่อพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ยกเลิกเฉพาะการตัดสินใจ4. calamities เปลี่ยนแนวเป็นกระบวนการต่อเนื่อง และค่อนข้างซับซ้อน จัดการกับมันต้องวิธี multidisciplinary ปัจจัยข้างต้นทั้งหมดในบางขอบเขตที่เชื่อมโยงกันได้ อย่างไรก็ตาม ภูมิประเทศได้ระบบซับซ้อนมากซึ่งเป็นเรื่องที่ยากจะเข้าใจวิธีการขับรถกองกำลังโต้ตอบ และมีอิทธิพลต่อกัน ส่วนนี้จะเน้นผลของสองกองขับหลักของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ภูมิทัศน์เมืองประจำ โลกาภิวัตน์และความเป็นเมือง เป็นได้หนึ่งปรากฏการณ์สำคัญที่มีอย่างมากการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางกายภาพ และสังคมของเราตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ผ่านมา Antrop (2004) กำหนดเป็นเป็น "กระบวนการซับซ้อนที่ชนบท หรือธรรมชาติภูมิทัศน์เป็นคนเมือง และอุตสาหกรรมขึ้นรูปดาวรูปพื้นที่รูปแบบควบคุม โดยเงื่อนไขของเว็บไซต์และการเข้าถึงความจริง โดยเส้นทางขนส่ง" [31] แน่นอน ปรับปรุงในการขนส่งและการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นได้นำไปสู่การขยายตัวของเขตเมือง รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงของชนบทเป็นคนเมือง เงื่อนไขเช่นนั่น urban เมืองสวัสดิการ และ suburbanization เกิดเกี่ยวกับกระบวนการเป็น โดยดำเนินการเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจและทวีความรุนแรงมาก คนต้องอาศัยอยู่ในเขตเมืองมากกว่าชนบทเนื่องจากหวังเพื่อให้เกิดการพัฒนาคุณภาพชีวิตในเมือง อย่างไรก็ตาม เป็นกระบวนการในการพัฒนา และประเทศกำลังพัฒนาไม่จำเป็นต้องรูปร่างเมืองเดียวกัน ในส่วนใหญ่ของประเทศกำลังพัฒนา แผนพัฒนาพื้นที่เขตเมืองไม่เสมอ "จับ" ประชากรเพิ่มราคา (ส่วนใหญ่เกิดจากตรวจคนเข้าเมืองจากชนบท) เนื่องจากการพัฒนาไม่เพียงพอ และกลยุทธ์การจัดการ ตลอดจนเงินทุน ดังนั้น ในทางตรงกันข้ามกับส่วนใหญ่วางแผนขยายตัวเมืองในประเทศที่พัฒนาแล้ว หน้าประเทศที่กำลังพัฒนา มีคุณภาพต่ำสภาพแวดล้อมเช่น slums และรูปร่าง squatter นี้ไม่เพียงแต่มีผลต่อคุณภาพของสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและภาพของเมือง แต่ยัง นำไปสู่การกระจายตัวของศักยภาพทางสังคมและอัตลักษณ์ทางสังคม เป็น Antrop (2004) สรุป "urbanizationis หลักเชิงเปลี่ยนแปลงทำงาน ตามสัณฐาน และโครงสร้างคน" [31] เมืองไม่ใช่เฉพาะโครงสร้างทางกายภาพ แต่ยัง เกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางสังคม ประชาชนเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของเมืองที่ทำให้มันมีชีวิตอยู่ และทำงาน มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างลักษณะทางกายภาพของเมืองและของประชาชน ขณะที่มิติทางกายภาพของเมือง (อาคาร สีเขียว และเปิดช่องว่าง ถนนฯลฯ) มีรูปร่าง และรูปแบบภายใต้อิทธิพลของพลเมืองของมัน มันยังรูปร่างของประชาชน life-styles และอัตลักษณ์ทางสังคมตลอดเวลา เมืองจึงมีวัฒนธรรม heritages เป็นสตีเฟนสันทำให้ วัฒนธรรมและอัตลักษณ์ได้ไม่เพียงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางสังคม แต่ปริภูมิ [32] จากมุมมองทางจิตวิทยา Göregenli (2005) ยืนยันว่า ประจำเมืองหรือประจำเมืองเป็นผลของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างตนเองละ ระบุสถานที่ และสภาพแวดล้อมการเมือง [23] เมืองมีผลิตภัณฑ์โต้ตอบอย่างต่อเนื่องระหว่างสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและสังคมชีวิต ภาพของพวกเขาสะท้อนถึงประสบการณ์ของชุมชน ความเชื่อ และค่า ดังนั้น เอกลักษณ์ของตำแหน่งการเมืองเป็นผลรวมของคุณสมบัติที่โดดเด่นทั้งทางกายภาพ และสังคมที่ไม่ซ้ำกันไป [12] ความหมายและความรู้สึกของการเป็นสมาชิกเป็นศูนย์กลางตัวเมืองรับรู้ ตาม Lalli พัฒนาความรู้สึกของเมืองต้องการศักยภาพในการเป็น [23] อับ เมืองวันนี้มีรูปร่างภายใต้อิทธิพลต่างชาติ และค่อนข้างยากในการกำหนดวางแผน และออกแบบฟอร์มที่จำเป็นต้องรักษาเอกลักษณ์ท้องถิ่น [33] ตาม Lynch ตัวตนเป็นส่วนหนึ่งของภาพของเมือง แม้ว่าภาพของเมืองไม่จำเป็นต้องเหมือนกับเอกลักษณ์ [34], มันเป็นจริงและส่วนใหญ่สะท้อนรับรู้โต้ตอบแบบทันทีของเอกลักษณ์ ในงานของเขา "รูปของเดอะซิตี้" Lynch (1960) กำหนดองค์ประกอบที่สามของภาพสิ่งแวดล้อมเป็น (i) ตัว, (ii) โครงสร้าง และ (iii) ความหมาย [35] ครั้งแรกขึ้นเกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางกายภาพของเมือง แต่ความหมายเกี่ยวข้องกับกระบวนการยากขึ้นระหว่างแต่ละเมือง ตาม Lynch รหัสของวัตถุเป็นขั้นตอนแรกในรูปที่สามารถทำงานได้ เขาชี้ให้เห็นว่าบุคลิกลักษณะ หรือ oneness พื้นที่ หรือรูปแบบความสัมพันธ์ของวัตถุดิออบเซิร์ฟเวอร์ และวัตถุอื่น ๆ และสุดท้าย ความหมายจริง หรืออารมณ์มีความต้องการของภาพสามารถทำงานได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. ภูมิทัศน์เมืองและเอกลักษณ์ของ
ภูมิทัศน์เป็นปรากฏการณ์แบบไดนามิกซึ่งเป็นรูปโดยกองกำลังทั้งทางธรรมชาติและวัฒนธรรม ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงเป็นตัวอักษรโดยธรรมชาติของภูมิทัศน์ใด ๆ การเปลี่ยนแปลงในภูมิทัศน์ที่อาจจะไม่เคยเกิดขึ้นเป็นผลมาจากการดำเนินการวางแผน แต่ก็อาจจะเป็นผลกระทบที่ไม่คาดคิด [28] แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมที่ไม่จำเป็นต้องมีที่จะส่งผลในทางลบก็เป็นกระบวนการที่มักจะเป็นที่รับรู้ในแง่ลบ ขนาดและความเร็วของการเปลี่ยนแปลงที่ได้รับผลกระทบมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 เป็นอย่างมากและปัญหาสิ่งแวดล้อมที่มันได้ก่อให้เกิดเป็นที่ประจักษ์และน่ากลัว . นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ในปัจจุบันมีความโดดเด่นจากการสูญเสียความหลากหลายของการเชื่อมโยงกันและตัวตนของภูมิทัศน์ที่มีอยู่ [29]
กองกำลังที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ที่สามารถกำหนดเป็น [28]:
1 แรงผลักดันทางเศรษฐกิจและสังคม (ปัจจัยทางเศรษฐกิจเป็นหลัก; เศรษฐกิจตลาดโลกาภิวัตน์ ฯลฯ )
2 แรงผลักดันทางการเมือง (โปรแกรมทางการเมืองกฎหมายนโยบายและอื่น ๆ )
3 แรงผลักดันเทคโนโลยี (เทคโนโลยีสารสนเทศการพัฒนาในการขนส่ง ฯลฯ )
4 แรงผลักดันธรรมชาติ (การเปลี่ยนแปลงในสภาพภูมิอากาศภูมิประเทศและลักษณะของดิน ฯลฯ และภัยธรรมชาติ)
5 แรงผลักดันวัฒนธรรม
ในทางตรงกันข้าม, Antrop (2006) เป็นที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นและแน่นอนเมื่อกำหนดแหล่งที่มาขับรถ [30] ตามที่เขาแรงผลักดันหลักของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ที่ได้รับการ [30]:
1 รูปแบบการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงของสถานที่
2 การกลายเป็นเมือง
3 การตัดสินใจที่มีผลต่อพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ลบล้างการตัดสินใจในท้องถิ่น
4 ภัยพิบัติ
การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์เป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องและค่อนข้างซับซ้อน การจัดการกับมันต้องใช้วิธีการสหสาขาวิชาชีพ ปัจจัยข้างต้นมีทั้งหมดในบางส่วนที่เชื่อมโยงกับแต่ละอื่น ๆ แต่ภูมิทัศน์เป็นระบบที่มีความซับซ้อนมากที่มันมักจะเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าแรงผลักดันในการโต้ตอบและมีอิทธิพลต่อกันและกัน ส่วนนี้จะมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของสองแรงผลักดันที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ในตัวตนภูมิทัศน์เมือง; กลายเป็นเมืองและโลกาภิวัตน์.
เป็นเมืองที่ได้รับหนึ่งในปรากฏการณ์ที่สำคัญที่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางกายภาพและสังคมของเราตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ผ่านมา Antrop (2004) กำหนดเป็นเมือง "เป็นกระบวนการที่ซับซ้อนที่เปลี่ยนภูมิทัศน์ชนบทหรือธรรมชาติเป็นคนในเมืองและอุตสาหกรรมการสร้างรูปดาวรูปแบบการกระจายการควบคุมโดยสภาพทางกายภาพของเว็บไซต์และการเข้าถึงของเส้นทางการขนส่ง" [31] แน่นอนว่าการปรับปรุงในการขนส่งและการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นได้นำไปสู่การขยายตัวของเขตเมืองเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ชนบทเป็นคนในเมือง คำเช่นแผ่กิ่งก้านสาขา, ขอบเมืองและ suburbanization โผล่ออกมาในความสัมพันธ์กับการกลายเป็นเมือง.
การกลายเป็นเมืองเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับอุตสาหกรรมและกิจกรรมทางเศรษฐกิจ คนชอบอาศัยอยู่ในเขตเมืองมากกว่าชนบทเพราะพวกเขาหวังที่จะบรรลุคุณภาพชีวิตที่ดีในเมือง อย่างไรก็ตามกระบวนการกลายเป็นเมืองในประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาไม่จำเป็นต้องรูปร่างเมืองและเมืองเดียวกัน ในส่วนของประเทศที่กำลังพัฒนาของการวางแผนพัฒนาพื้นที่ในเมืองไม่สามารถเสมอ "จับ" อัตราการเพิ่มขึ้นของประชากร (ส่วนใหญ่เกิดจากการอพยพจากพื้นที่ชนบท) เนื่องจากการพัฒนาไม่เพียงพอและกลยุทธ์ในการจัดการเช่นเดียวกับการระดมทุน ดังนั้นในทางตรงกันข้ามกับการวางแผนการขยายตัวของเมืองส่วนใหญ่ในประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนาต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมที่มีคุณภาพต่ำเช่นสลัมและเรือนทุกที นี้ไม่เพียง แต่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพของสภาพแวดล้อมทางกายภาพและภาพของเมือง แต่ยังนำไปสู่การกระจายตัวของการเชื่อมโยงทางสังคมและเอกลักษณ์ทางสังคม ในฐานะที่เป็น Antrop (2004) สรุป; "urbanizationis ส่วนใหญ่ที่มีความซับซ้อนของการเปลี่ยนแปลงการทำงานตามด้วยคนที่ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและโครงสร้าง" [31].
เมืองไม่เพียง แต่โครงสร้างทางกายภาพ แต่ยังเกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางสังคม ประชาชนเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของเมืองที่ให้มันมีชีวิตและการทำงาน มีความสัมพันธ์ร่วมกันระหว่างลักษณะทางกายภาพของเมืองและประชาชนของมันคือ ในขณะที่มิติทางกายภาพของเมือง (อาคารโล่งและสีเขียว, ถนน ฯลฯ ) และรูปที่เกิดขึ้นภายใต้อิทธิพลของพลเมืองของตนก็ยังรูปร่างประชาชนชีวิตรูปแบบและเอกลักษณ์ทางสังคมตลอดเวลา เมืองที่มีมรดกทางวัฒนธรรมจึง ขณะที่สตีเฟนสันทำให้มันวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ไม่เพียงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางสังคม แต่ยังอวกาศ [32].
จากมุมมองทางจิตวิทยาGöregenli (2005) อ้างว่าตัวตนในเมืองหรืออัตลักษณ์ของเมืองเป็นผลมาจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างตัวตนของแต่ละบุคคลตัวตนของสถานที่และในเมือง สภาพแวดล้อมที่ [23] เมืองเป็นผลิตภัณฑ์ของการมีปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องระหว่างสภาพแวดล้อมทางกายภาพและชีวิตทางสังคม; ภาพของพวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์ของชุมชน, ความเชื่อและค่านิยม ดังนั้นตัวตนของสถานที่ในเมืองคือผลรวมของคุณสมบัติที่โดดเด่นทั้งทางกายภาพและสังคมที่เป็นเอกลักษณ์ของมัน [12].
ความหมายและความรู้สึกของการเป็นเป็นศูนย์กลางในการรับรู้เอกลักษณ์ของเมือง ตาม Lalli ความรู้สึกของการพัฒนาที่อยู่ในประเภทเมืองต้องใช้การเชื่อมโยงกันในการกลายเป็นเมือง [23] แต่น่าเสียดายที่เมืองวันนี้มีรูปทรงอยู่ภายใต้อิทธิพลของต่างประเทศและมันค่อนข้างยากที่จะกำหนดรูปแบบการวางแผนและการออกแบบที่มีความจำเป็นที่จะต้องรักษาเอกลักษณ์ท้องถิ่น [33].
ตามที่ลินช์ตัวตนเป็นส่วนหนึ่งของภาพของเมือง แม้ว่าภาพของเมืองที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันเป็นตัวตน [34] มันเป็นทันทีทางกายภาพและส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงการรับรู้ของตัวตน ในการทำงานของเขา "ภาพของเมือง" ลินช์ (1960) กำหนดสามองค์ประกอบของภาพสิ่งแวดล้อม; (i) เอกลักษณ์ (ii) โครงสร้างและ (iii) ความหมาย [35] ครั้งแรกที่สองมีความสัมพันธ์กันมากขึ้นในโครงสร้างทางกายภาพของเมือง แต่ความหมายที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ยากลำบากมากขึ้นระหว่างบุคคลและเมือง ตามที่ลินช์ระบุวัตถุที่เป็นขั้นตอนแรกสำหรับภาพที่ใช้การได้ เขาชี้ให้เห็นว่าแตกต่างกันหรือเอกภาพ, ความสัมพันธ์เชิงพื้นที่หรือรูปแบบของวัตถุเพื่อสังเกตการณ์และวัตถุอื่น ๆ และความหมายที่สุดในทางปฏิบัติหรืออารมณ์ความต้องการของภาพที่สามารถทำงานได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . ภูมิทัศน์เมืองและเอกลักษณ์
ภูมิเป็นปรากฏการณ์แบบไดนามิกซึ่งมีรูปร่างทั้งทางวัฒนธรรมและธรรมชาติหน่วย จึงเปลี่ยนเป็นลักษณะโดยธรรมชาติของภูมิทัศน์ การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ที่อาจเกิดขึ้นเป็นผลของการกระทำที่วางแผนไว้ แต่อาจจะมีผลกระทบที่ไม่คาดคิด [ 28 ] แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมที่ไม่จําเป็นต้องส่งผลในทางลบมันเป็นกระบวนการที่มีการรับรู้มักจะในแง่ลบ ขนาดและความเร็วของการเปลี่ยนแปลงที่ได้เผชิญนับตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 เป็นอย่างมากและปัญหาสิ่งแวดล้อมมันทำให้มันชัดเจนและน่าตกใจ นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ปัจจุบันมีการสูญเสียของความหลากหลาย การมองโลกและเอกลักษณ์ของภูมิประเทศที่มีอยู่ [ 29 ] .
กองกำลังหลักของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ที่สามารถกำหนดเป็น [ 28 ] :
1 แรงผลักดันทางเศรษฐกิจ ( หลักทางเศรษฐกิจ ตลาดเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์ ฯลฯ )
2 แรงผลักดันทางการเมือง การเมือง หลักสูตร กฎหมาย นโยบาย ฯลฯ )
3 แรงผลักดันทางเทคโนโลยี ( เทคโนโลยีสารสนเทศ การพัฒนาในการขนส่งฯลฯ )
4 แรงผลักดันของธรรมชาติ ( การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ ภูมิประเทศคุณลักษณะของดิน ฯลฯ และภัยธรรมชาติ )
5 วัฒนธรรมแรงผลักดัน
บนมืออื่น ๆ , antrop ( 2006 ) เป็นเฉพาะเจาะจงมากขึ้นและแน่นอนเมื่อกำหนดขับรถแหล่ง [ 30 ] ตามเขาหลักแรงผลักดันของภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลง [ 30 ] :
1 รูปแบบที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนย้ายสถานที่
2 กระบวนการกลายเป็นเมือง
3 การตัดสินใจที่มีผลต่อพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ลบล้าง
ใจท้องถิ่น4 . ภัยพิบัติ
ภูมิเปลี่ยนเป็นอย่างต่อเนื่องและค่อนข้างซับซ้อน กระบวนการ จัดการกับมัน ต้องใช้วิธีการแบบสหวิชาชีพ ปัจจัยข้างต้นทั้งหมดในบางส่วนที่เชื่อมโยงกับแต่ละอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ภูมิประเทศที่เป็นระบบที่ซับซ้อนมาก มันมักจะยากที่จะเข้าใจแรงผลักดันโต้ตอบและมีอิทธิพลซึ่งกันและกันส่วนนี้จะมุ่งเน้นที่ผลของหลักสองแรงขับเคลื่อนของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์เมืองภูมิทัศน์ในตัวตน ; ความเป็นเมืองและโลกาภิวัตน์
เมืองได้รับหนึ่งในปรากฏการณ์สำคัญ ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางกายภาพและสังคมของเราตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่antrop ( 2004 ) ได้กำหนดรูปแบบเป็น " กระบวนการที่ซับซ้อนที่แปลงภาพธรรมชาติในชนบทหรือเมืองและอุตสาหกรรมที่เป็นรูปดาว ( รูปแบบการควบคุมโดยเงื่อนไขทางกายภาพของเว็บไซต์และการเข้าถึงโดยเส้นทางการขนส่ง " [ 31 ] แน่นอนในการปรับปรุงการขนส่งและเพิ่มความคล่องตัวได้นำไปสู่การขยายตัวของพื้นที่เมืองรวมทั้งการเปลี่ยนแปลงของชนบทในเมืองที่ เงื่อนไขเหมือนเมืองแผ่กิ่งก้านสาขาเมืองและเกื้อกูล suburbanization เกิดขึ้นในความสัมพันธ์กับกระบวนการ urbanization
กระบวนการความเป็นเมืองส่วนใหญ่เกี่ยวกับกิจกรรมอุตสาหกรรมและเศรษฐกิจ คนชอบอาศัยอยู่ในเขตเมืองมากกว่าในชนบท เพราะหวังว่าจะได้คุณภาพที่ดีกว่าของชีวิตในเมือง อย่างไรก็ตามรูปแบบกระบวนการพัฒนาและประเทศกำลังพัฒนาไม่จําเป็นต้องรูปร่างเมืองเหมือนกัน ในส่วนของการพัฒนาประเทศ ตามแผนพัฒนาเขตเมืองไม่สามารถ " จับ " ประชากรเพิ่มอัตรา ( ส่วนใหญ่เกิดจากการอพยพจากชนบท ) เนื่องจากการพัฒนาที่ไม่เพียงพอและการจัดการกลยุทธ์ ตลอดจนการระดมทุน ดังนั้นในทางตรงกันข้ามกับแผนส่วนใหญ่ขยายใหญ่ในการพัฒนาประเทศ การพัฒนาประเทศเผชิญกับสภาพแวดล้อมที่มีคุณภาพต่ำ เช่น ชุมชนแออัด และบ้านเรือน . นี้ไม่เพียงส่งผลกระทบต่อคุณภาพของสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและภาพลักษณ์ของเมือง แต่ยังนำไปสู่การแตกแยกของสังคม และตัวตนในสังคม เป็น antrop ( 2004 ) สรุป ;" urbanizationis หลักที่ซับซ้อนของการเปลี่ยนแปลงการทำงานตามลักษณะทางสัณฐานวิทยาและโครงสร้างที่ " [ 31 ] .
เมืองไม่เพียงทางกายภาพ โครงสร้าง แต่ยังเกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางสังคม ประชาชนเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของเมืองที่ให้ชีวิตและการทำงาน มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างลักษณะทางกายภาพของเมืองและประชาชนในขณะที่มิติทางกายภาพของเมือง ( อาคาร และเปิดเป็นสีเขียว ถนน ฯลฯ ) มีรูปร่างและเกิดขึ้นภายใต้อิทธิพลของประชาชนแล้ว ยังรูปร่างรูปแบบการใช้ชีวิตของประชาชน และเอกลักษณ์ของสังคมตลอดเวลา เมืองที่มีมรดกทางวัฒนธรรม จึง สตีเฟนสัน ทำให้มันเป็นวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ไม่เพียง แต่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางสังคม แต่ยังพื้นที่
[ 32 ]จากมุมมองทางจิตวิทยา G ö regenli ( 2005 ) ยืนยันว่าตัวตนหรืออัตลักษณ์ของเมืองเมืองเป็นผลของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างตัวบุคคล สถานที่ เอกลักษณ์และสภาพแวดล้อมเมือง [ 23 ] เมืองที่เป็นผลิตภัณฑ์ของการปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องระหว่างสภาพแวดล้อมทางกายภาพและสังคม ภาพลักษณ์ของพวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์ของชุมชน ความเชื่อ และค่านิยมดังนั้นเอกลักษณ์ของเมือง เป็นสถานที่รวมทั้งทางกายภาพ และทางสังคมที่โดดเด่นของคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์มัน [ 12 ] .
ความหมายและความรู้สึกของการเป็นสมาชิกมีกลางเพื่อการรับรู้เอกลักษณ์ของเมือง ตาม lalli การพัฒนาความรู้สึกของบ้านเมืองต้องสัมพันธ์กันในรูปแบบกระบวนการ [ 23 ] ขออภัยเมืองของวันนี้เป็นรูปภายใต้อิทธิพลระหว่างประเทศและมันค่อนข้างยากที่จะกำหนดวางแผนและออกแบบรูปแบบซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาเอกลักษณ์ท้องถิ่น [ 33 ] .
ตามรุมประชาทัณฑ์ ฐานะเป็นส่วนหนึ่งของภาพลักษณ์ของเมือง แม้ว่าภาพลักษณ์ของเมือง จะไม่เหมือนกับของตน [ 34 ] มันเป็นทางกายภาพและการรับรู้ทันทีมากที่สุด สะท้อนตัวตนของในงานของเขา " ภาพลักษณ์ของเมืองลินซ์ ( 1960 ) ได้กำหนดสามองค์ประกอบของภาพสิ่งแวดล้อม ดังนี้ ( ผม ) ตัว ( 2 ) และ ( 3 ) โครงสร้างความหมาย [ 35 ] สองคนแรกจะเกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางกายภาพของเมือง แต่ความหมายเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ยากระหว่างบุคคลและเมือง ตาม ลินช์ การกำหนดวัตถุที่เป็นขั้นตอนแรกเพื่อภาพที่สามารถใช้งานได้เขาชี้ให้เห็นว่าบุคคลหรือโดยพื้นที่ , หรือรูปแบบความสัมพันธ์ของวัตถุ เพื่อสังเกตการณ์ และวัตถุอื่น ๆและในที่สุดการปฏิบัติหรือความหมายทางอารมณ์เป็นคุณสมบัติของภาพที่สามารถใช้งานได้