And this is the second I entered in

And this is the second I entered in the student discipline office. The atmosphere in the room keeps cool and silent. The parents everyone lives on here, including my father. The teacher told for the whole story to them listened. And when all the parents know that the event is? They are scolded my father immediately "You raise a child is delinquent?" and every word scolds. My father listens to curse and say sorry to everyone with the attitude of accepting a mistake. I saw a picture of events at my father say sorry everybody that made me feels guilty. Even though, my father didn't anything to wrong anyone. My tears start to flow out and shaking because of anger. I couldn't do anything, do just watch the images others scold insult my father.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และนี่คือที่สองที่ฉันใส่ในสำนักงานวินัยนักศึกษา บรรยากาศภายในห้องจะเย็น และเงียบ ผู้ปกครองทุกคนอยู่ที่นี่ รวมทั้งพ่อ ครูบอกว่า สำหรับเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง และเมื่อผู้ปกครองทั้งหมดทราบว่า เหตุการณ์เป็นอย่างไร พวกเขามีบ ๆ พ่อทันที "คุณเลี้ยงลูกเป็นพ่อ? " และกลับทุกคำ พ่อฟัง การสาปแช่งว่า ขอให้ทุกคนที่มีทัศนคติยอมรับผิด ผมเห็นภาพของเหตุการณ์ที่พ่อพูดว่าขออภัยทุกคนที่ทำให้ฉันรู้สึกผิด แม้ว่า พ่อของฉันไม่ได้อะไรผิดทุกคน น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมาและสั่น เพราะความโกรธ ฉันไม่สามารถทำอะไร อย่าดูเพียงภาพอื่น ๆ ประชุมเพลิงดูถูกพ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และนี่เป็นครั้งที่สองที่ผมเข้าในสำนักงานวินัยนักศึกษา บรรยากาศในห้องช่วยให้เย็นและเงียบ ทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่พ่อแม่ผู้ปกครองรวมทั้งพ่อของฉัน ครูบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พวกเขาฟัง และเมื่อพ่อแม่ทุกคนรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืออะไร? พวกเขาจะดุพ่อของฉันทันที "คุณยกเด็กเป็นผู้กระทำผิด?" และทุกคำพูดดุ พ่อของฉันฟังสาปแช่งและพูดขอโทษกับทุกคนที่มีทัศนคติของการยอมรับความผิดพลาด ผมเห็นภาพของเหตุการณ์ที่พ่อของฉันบอกว่าขอโทษทุกคนที่ทำให้ฉันรู้สึกผิด แม้ว่าพ่อของฉันไม่ได้อะไรกับทุกคนที่ไม่ถูกต้อง น้ำตาของฉันเริ่มที่จะไหลออกมาและสั่นเพราะความโกรธ ฉันไม่สามารถทำอะไรที่ไม่เพียงแค่ดูภาพคนอื่นด่าว่าดูถูกพ่อของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และนี่เป็นครั้งที่สองที่ผมเข้าในวินัยนักเรียน สำนักงาน บรรยากาศในห้องพักให้เย็นและเงียบ พ่อแม่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ รวมทั้งพ่อผม อาจารย์บอกเรื่องทั้งหมดให้พวกเขาฟัง และเมื่อพ่อแม่ทุกคนรู้ดีว่าเหตุการณ์เป็นยังไง พวกเขาจะตำหนิพ่อทันที " เธอยกเด็กอันธพาล ? ทุกถ้อยคำดุ .พ่อฟัง คำสาป และขอโทษทุกคนด้วยท่าทีของการยอมรับความผิดพลาด ผมเห็นภาพเหตุการณ์ที่พ่อฉันพูดขอโทษทุกคนที่ทำให้ฉันรู้สึกผิด ถึงแม้ว่าพ่อไม่ได้ทำอะไรผิดต่อใคร น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมาและสั่นเพราะความโกรธ ฉันทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ดูภาพคนอื่นด่าว่าดูถูกพ่อของฉัน