God, so the doctor assured me he wi

God, so the doctor assured me he will treat me here as
long as he can…so that’s just a bit of dignity.
‘Home alone’ patients are often required to be transferred
to institutional care, which, from a patient perspective,
may be less preferable and, from a service
perspective, is more expensive than home care (Higginson
et al. 1999).
Despite a clear indication of need, reports have
stopped short of suggesting models of care that address
this disadvantage. There is a need for studies that
explore models of care that can extend the period of care
at home for dying people living alone, while supporting
quality of life and maintaining a sense of dignity. Quality
of life is an important aspect of palliative care, with its
emphasis on holistic support for patients (World Health
Organisation, 2010). Various definitions of quality of life
exist, but Farquhar (1995) emphasised social contacts,
social activities and positive emotional experiences.
Chochinov et al. (2002), Chochinov (2006) developed a
comprehensive Model of Dignity that includes a social
dignity inventory. This inventory indicated ways of preserving
patients’ sense of dignity, such as maintaining
privacy boundaries; providing social support; and having
a positive and respectful attitude. According to the
model, distress results from people having to rely on others
or feeling as if they are burdening others before and
after death. Furthermore, we need to develop interventions
that support people living at home that do not have
major resource implications in terms of time and costs
(Higginson et al. 1998).
This study builds on the initial scoping study by testing
two recommended models of care for dying people
who live alone at home. These were: the provision of a
personal alarm and the provision of a care aide. The
study was conducted in collaboration with Silver Chain
Hospice Care Service (SCHCS), a community-based
organisation in Western Australia.
This article reports on the qualitative component of
the study, which explored the type and extent of support
that patients felt they had experienced with each model of care.
The quantitative component is reported elsewhere
(Aoun et al. 2010). The aimof this article is to describe the
experiences of terminally ill ‘home alone’ people using
two models of care and the effect of these models of care
on their physical, social and emotional needs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเจ้าดังนั้นแพทย์ผมมั่นใจว่าเขาจะปฏิบัติกับฉันที่นี่ในฐานะ
ตราบเท่าที่เขาสามารถ ... เพื่อให้เป็นเพียงเล็กน้อยศักดิ์ศรี.
'บ้านคนเดียว' ผู้ป่วยมักจะต้องถูกโอน
ในการดูแลสถาบันซึ่งจากมุมมองของผู้ป่วย
อาจจะ น้อยกว่าและจากการให้บริการ
มุมมองมีราคาแพงกว่าการดูแลที่บ้าน (Higginson
et al. 1999).
แม้จะมีข้อบ่งชี้ชัดเจนของความจำเป็นในรายงานได้
หยุดสั้น ๆ ของการแนะนำรูปแบบของการดูแลที่อยู่
ข้อเสียนี้ ไม่จำเป็นต้องมีการศึกษาที่เป็น
รูปแบบของการสำรวจการดูแลที่สามารถขยายระยะเวลาของการดูแล
ที่บ้านสำหรับคนที่กำลังจะตายอยู่คนเดียวในขณะที่สนับสนุน
คุณภาพชีวิตและการรักษาความรู้สึกของศักดิ์ศรี คุณภาพ
ของชีวิตคือสิ่งสำคัญของการดูแลแบบประคับประคองที่มีของ
ให้ความสำคัญกับการสนับสนุนสำหรับผู้ป่วยแบบองค์รวม (อนามัยโลก
องค์การ 2010) คำจำกัดความต่างๆของคุณภาพชีวิต
อยู่ แต่คูฮาร์ (1995) เน้นการติดต่อทางสังคม,
กิจกรรมทางสังคมและประสบการณ์ทางอารมณ์เชิงบวก.
Chochinov et al, (2002), Chochinov (2006) การพัฒนา
ที่ครอบคลุมรูปแบบของศักดิ์ศรีที่มีสังคม
ศักดิ์ศรีสินค้าคงคลัง สินค้าคงคลังนี้แสดงให้เห็นวิธีการของการรักษา
ความรู้สึกของผู้ป่วยศักดิ์ศรีเช่นการรักษา
ความเป็นส่วนตัวขอบเขต; การให้การสนับสนุนทางสังคม และมี
ทัศนคติที่ดีและให้ความเคารพ ตาม
รูปแบบความทุกข์เป็นผลมาจากคนที่ต้องพึ่งพาคนอื่น ๆ
หรือความรู้สึกว่าพวกเขาจะบรรทุกคนอื่น ๆ ก่อนและ
หลังความตาย นอกจากนี้เราจะต้องพัฒนาแทรกแซง
ที่สนับสนุนคนที่อาศัยอยู่ที่บ้านที่ไม่ได้มี
ผลกระทบต่อทรัพยากรที่สำคัญในแง่ของเวลาและค่าใช้จ่าย
(Higginson et al. 1998).
การศึกษาครั้งนี้เป็นการต่อยอดการศึกษาการกำหนดขอบเขตเริ่มต้นโดยการทดสอบ
ทั้งสองรุ่นที่แนะนำในการดูแล ที่กำลังจะตายคน
ที่อาศัยอยู่คนเดียวที่บ้าน เหล่านี้คือการให้การ
เตือนภัยส่วนบุคคลและการให้ช่วยดูแล
ศึกษาได้ดำเนินการในความร่วมมือกับห่วงโซ่สีเงิน
รับรองการดูแลบริการ (SCHCS) ชุมชนตาม
องค์กรในออสเตรเลียตะวันตก.
นี้รายงานบทความเกี่ยวกับองค์ประกอบคุณภาพของ
การศึกษาซึ่งสำรวจประเภทและขอบเขตของการสนับสนุน
ให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าพวกเขามีประสบการณ์ ที่มีรูปแบบของการดูแลในแต่ละ.
องค์ประกอบเชิงปริมาณมีรายงานอื่น ๆ
(Aoun et al. 2010) aimof บทความนี้คือการอธิบาย
ประสบการณ์ของผู้ป่วยหนัก 'บ้านคนเดียว' คนที่ใช้
สองรูปแบบของการดูแลและผลกระทบของรูปแบบเหล่านี้ของการดูแล
ความต้องการของพวกเขาทางกายภาพทางสังคมและอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระเจ้า ดังนั้น หมอบอกว่าเขาจะรักษาที่นี่
นานเท่าที่เขาจะทำได้ . . . . . . . นั่นเป็นเพียงบิตของศักดิ์ศรี
ผู้ป่วย 'home คนเดียว ' มักจะต้องถูกโอน
ดูแลสถาบัน ซึ่งจากมุมมองของผู้ป่วย
, อาจจะดีกว่าน้อยลง และจากมุมมองของการบริการ
, แพงกว่าการดูแลบ้าน ( ฮิกกินสัน
et al . 1999 ) .
แม้จะเป็นข้อบ่งชี้ชัดเจนของความต้องการ มีรายงาน
หยุดสั้น ๆของแนะนำรุ่นของการดูแลที่อยู่
นี้เสียเปรียบ ต้องมีการศึกษาว่ารูปแบบของการดูแล
สำรวจที่สามารถขยายระยะเวลาของการดูแล
ที่บ้านสำหรับคนที่กำลังจะตายอยู่คนเดียว ในขณะที่สนับสนุน
คุณภาพชีวิตและรักษาความรู้สึกของศักดิ์ศรี คุณภาพ
ชีวิตเป็นส่วนสำคัญของการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง โดยการสนับสนุนแบบองค์รวมสำหรับผู้ป่วยของ

สุขภาพโลก( 2010 ) คำนิยามต่าง ๆคุณภาพชีวิต
อยู่ แต่ farquhar ( 1995 ) เน้นการติดต่อทางสังคม กิจกรรมทางสังคมและประสบการณ์ทางอารมณ์เชิงบวก
.
chochinov et al . ( 2002 ) , chochinov ( 2006 ) ได้พัฒนารูปแบบของศักดิ์ศรี
ครอบคลุมรวมถึงสังคม
ศักดิ์ศรีของสินค้าคงคลัง สินค้าคงคลังโดยวิธีรักษาผู้ป่วย
' ความรู้สึกของศักดิ์ศรี เช่นการรักษา