I remember my mother’s vegetable ga

I remember my mother’s vegetable garden when I was a child, corn plants tall like skyscrapers. I remember when I fell out of a tree and everyone from the neighbor’s barbecue rushed over to see if I’d broken a bone. Remember, remember… the verb itself is poetic, connotating the essence of experience. The notion of memory is so intriguing that we’ve come up with more metaphors for it than for any other mental phenomenon. Early theories predicted a memory “engram,” a literal text written by the body to describe past experiences. Freud popularized descriptions of repressed memories, experiences physically buried in the depths of the subconscious. Modern descriptions are dominated by analogies to computers, in which the human brain is a hard disk that stores experience in electronic files and folders. Typical of biology, the truth is at once more complicated and more beautiful than any of these descriptions.

Fundamentally, memory represents a change in who we are. Our habits, our ideologies, our hopes and fears are all influenced by what we remember of our past. At the most basic level, we remember because the connections between our brains’ neurons change; each experience primes the brain for the next experience, so that the physical stuff we’re made of reflects our history like mountains reflect geologic eras. Memory also represents a change in who we are because it is predictive of who we will become. We remember things more easily if we have been exposed to similar things before, so what we remember from the past has a lot to do with what we can learn in the future.

An understanding of memory is an understanding of the role of experience in shaping our lives, a critical tool for effective learning in the classroom and beyond. In this article we will explore how experiences become memories, and we’ll examine whether the way that we create and store memories can influence the way that we learn.

Immediate, Working, and Long-Term Memory
Scientists divide memory into categories based on the amount of time the memory lasts: the shortest memories lasting only milliseconds are called immediate memories, memories lasting about a minute are called working memories, and memories lasting anywhere from an hour to many years are called long-term memories.

Each type of memory is tied to a particular type of brain function. Long-term memory, the class that we are most familiar with, is used to store facts, observations, and the stories of our lives. Working memory is used to hold the same kind of information for a much shorter amount of time, often just long enough for the information to be useful; for instance, working memory might hold the page number of a magazine article just long enough for you to turn to that page. Immediate memory is typically so short-lived that we don’t even think of it as memory; the brain uses immediate memory as a collecting bin, so that, for instance, when your eyes jump from point to point across a scene the individual snapshots are collected together into what seems like a smooth panorama.

Declarative and Nondeclarative Memories
Another way to categorize memory is to divide memories about what something is from memories about how something is done. Skills like catching a baseball or riding a bicycle are called nondeclarative memories because we perform those activities automatically, with no conscious recollection of how we learned the skills. Declarative memories, on the other hand, are memories of facts and events that we can consciously recall and describe verbally.

Categorizing memory temporally and functionally makes sense from the clinical and biological perspective; patients with various amnesias may have difficulty with one particular type of memory and not with others. Moreover, scientists have discovered that different brain structures are specialized to process each category of memory, suggesting that these categories are not merely convenient for discussion, but are based in the biology of how we remember. Understanding how memories are formed in each category and how some memories move amongst categories can help to focus strategies for improving memory and learning.

How Memories Are Made
Modern computers encode memory as a vast array of independent, digital bits of information that are “randomly accessible.” Functionally, this means that your computer can bring up your best friend’s phone number without accessing any information about what your best friend looks like or how you met. The human brain stores memory in a very different way; recalling your best friend’s phone number may very well bring to mind your friend’s face, a pleasant conversation that you had, and the title of the movie that the two of you are going to see. While computer memories are discrete and informationally simple, human memories are tangled together and informationally complex.

Our memories are rich because they are formed through associations. When we experience an event, our brains tie the sights, smells, sounds, and our own impressions together into a relationship. That relationship itself is the memory of the event. Unlike computer memories, a human memory is not a discrete thing that exists at a particular location; instead, it is an abstract relationship amongst thoughts that arises out of neural activity spread over the whole brain.

But how is the memory relationship actually made? The process from both a biological and a behavioral perspective is critically dependent on reinforcement. Reinforcement can come in the form of repetition or practice; we remember that two plus two equals four because we’ve heard it so many times. Reinforcement can also occur through emotional arousal; most people remember where they were when they heard that John F. Kennedy was shot because of the highly emotional content of that event. Arousal is also a product of attention, so memories can be reinforced independent of context by paying careful attention and consciously attempting to remember.

Remembering a New Face
memory-formation-figReinforcement is important in forming memories because it moves the memory relationship from short-lived categories to longer-lasting ones. For example, if you met a man called John Byrd at a party, you’d see his face, hear his name, and you’d be aware of the social context of the event. At first this information is loosely held in immediate memory, just long enough for the event to play itself out. Immediate memories are held in various modality-specific regions of the brain, meaning that immediate visual memory is probably held in visual parts of the brain, immediate auditory memory in auditory parts of the brain, and so on.

If you paid attention during the introduction, the relationship between sight, sound, and awareness is brought together into working memory, somewhere in the prefrontal lobe of the brain. When the event moves from immediate memory to working memory, certain features will be lost. You probably won’t remember background conversations from the party, and you may not remember the color of the Mr. Byrd’s shoes. The loss of distracting information is an important feature of human memory, and is critical for efficient storage and recollection of experiences.

At this point you might rehearse the event by saying the name to yourself, or by making up a mnemonic (John Byrd, who has a big hook nose like a bird). The mnemonic and the rehearsal cause the memory to move from working memory into long-term memory, a change that starts in the brain’s hippocampus. The process of converting working memory into long-term memory is called consolidation, and again, it is characterized by the loss of distracting information. Several days after meeting Mr. Byrd you may not be able to remember what color his tie was or whether he wore a wristwatch, but you will still remember his face, his name, and the person who introduced you to him. The consolidation phase of memory formation is sensitive to interruption; if you are distracted just after meeting Mr. Byrd, you may have trouble remembering his name later.

So to recap, the event of meeting John Byrd started out in immediate memory, spread out in various modality-specific regions of the brain. Reinforcement through attention caused the relationship between sight, sound, and context to consolidate into working memory in the prefrontal lobe. Further reinforcement through practice caused more consolidation, and the most critical relationships in the event (the name, the face, and the context) were tied together in the hippocampus. From there, the memory relationship is probably stored diffusely across the cerebral cortex, but research on the actual location of memory relationships is still inconclusive.

Can Memory Be Improved?
The end result of all of this moving across categories is that humans are good at remembering a few complex chunks of information while computers are good at remembering many simple chunks of information. It is a lot easier for a person to remember four photographs in great detail than it is to remember a list of forty two-digit numbers; quite the opposite for a computer. Also, because we form memories through consolidation, attention and emotional arousal work together to determine what features of an event are important, and therefore what features will be remembered.

From a practical perspective, that means that we can remember something best if we learn it in a context that we understand, or if it is emotionally important to us. It is a lot easier to remember that the hypophysial stalk connects the hypothalamus to the pituitary gland if you already know a lot about neurobiology. But it’s also an easy fact to remember if you’ve ever had a loved one who suffered from a tumor near that part of the brain.

Mnemonic strategies, contextual learning, repetitive rehearsal, and emotional arousal are all good ways to ensure that we remember the things that are important t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจำได้ว่า สวนผักของแม่เมื่อลูก ข้าวโพดพืชสูงเช่นตึกระฟ้า ผมจำได้ว่า เมื่อผมตกจากต้นไม้ และบาร์บีคิวของเพื่อนบ้านทุกคนวิ่งไปดูถ้าฉันมีหักกระดูก จำ จำ...กริยาเองคือบทกวี connotating ของประสบการณ์ แนวคิดของหน่วยความจำเป็นดังนั้นน่าที่เราได้มากับคำอุปมาอุปมัยมากกว่ามันกว่าสำหรับปรากฏการณ์ทางจิตอื่น ๆ ทฤษฎีแรกคาดการณ์จำ "engram ข้อความอักษรเขียน โดยร่างกายเพื่ออธิบายประสบการณ์ที่ผ่านมา Freud popularized อธิบายทรง repressed ประสบการณ์ที่ฝังอยู่ในส่วนลึกของ subconscious ที่จริง คำอธิบายที่ทันสมัยถูกครอบงำ โดย analogies คอมพิวเตอร์ ที่สมองมนุษย์มีฮาร์ดดิสก์ที่เก็บประสบการณ์ในแฟ้มและโฟลเดอร์ โดยทั่วไปของวิชาชีววิทยา เป็นความจริงที่ซับซ้อนกันมากขึ้น และสวยงามมากขึ้นกว่าใด ๆ ของคำอธิบายเหล่านี้พื้นฐาน หน่วยความจำหมายถึงการเปลี่ยนแปลงที่เรามี นิสัยของเรา เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ของเรา ของเราความหวัง และความกลัวจะหมดอิทธิพล โดยสิ่งที่เราจดจำอดีตของเรา ระดับพื้นฐานมากที่สุด เราจำเนื่องจากการเชื่อมต่อระหว่าง neurons ของสมองของเราเปลี่ยนแปลง ประสบการณ์แต่ละ primes สมองประสบการณ์ถัดไป เพื่อให้สะท้อนถึงสิ่งมีอยู่จริงที่เรากำลังทำประวัติเหมือนภูเขาสะท้อนช่วงธรณีวิทยา หน่วยความจำยังแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงที่เราจะได้งานที่เราจะ เราจำสิ่งต่าง ๆ เพิ่มเติมได้ถ้าเราได้สัมผัสคล้ายก่อน ดังนั้นสิ่งที่เราจำมาได้ไม่ มีอะไรที่เราสามารถเรียนในอนาคตความเข้าใจความจำเป็นความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของประสบการณ์ในการกำหนดทิศชีวิต เป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับการเรียนรู้มีประสิทธิภาพ ในห้องเรียน และนอกเหนือจาก ในบทความนี้ เราจะได้ว่าประสบการณ์เป็น ความทรงจำ และเราจะตรวจสอบว่าวิธีการที่เราสร้าง และเก็บความทรงจำสามารถมีอิทธิพลต่อวิธีที่เราเรียนรู้หน่วยความจำทันที ทำงาน และระยะยาวนักวิทยาศาสตร์หน่วยความจำแบ่งออกเป็นประเภทตามระยะเวลาที่หน่วยความจำเวลา: ความทรงจำสั้นที่สุดยาวนานมิลลิวินาทีเท่านั้นเรียกว่าความทรงจำทันที ความทรงจำที่ยาวนานเกี่ยวกับนาทีเรียกว่าความทรงจำที่ทำงาน และความทรงจำที่ยาวนานทุกชั่วโมงจากไปหลายปีเรียกว่าความทรงจำระยะยาวแต่ละชนิดของหน่วยความจำจะเชื่อมโยงฟังก์ชันสมองบางชนิด หน่วยความจำระยะยาว เรียนที่เราคุ้นที่สุด ใช้จัดเก็บข้อมูล สังเกต และเรื่องราวของชีวิตของเรา ใช้ทำงานหน่วยความจำเพื่อเก็บข้อมูลมากสั้นกว่าระยะเวลา เพียงมักจะนานพอสำหรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ชนิดเดียวกัน ตัวอย่าง ทำงานหน่วยความจำอาจกดหมายเลขหน้าของบทความนิตยสารเพียงนานพอคุณเปิดไปที่หน้า โดยปกติช่วงสั้น ๆ ดังนั้นที่เราไม่ได้คิดว่า มันเป็นหน่วยความจำ หน่วยความจำทันที สมองใช้หน่วยความจำทันทีเป็นช่องเก็บรวบรวม ให้ เช่น เมื่อตากระโดดจาก จุดหนึ่งไป จุดหนึ่งข้ามฉาก ช็อตแต่ละรวบรวมกันเป็นอะไรเหมือนพาโนรามาเรียบความทรงจำ declarative และ Nondeclarativeอีกวิธีหนึ่งในการจัดประเภทหน่วยความจำจะแบ่งความทรงจำเกี่ยวกับบางสิ่งจากความทรงจำเกี่ยวกับวิธีทำบางสิ่งบางอย่าง เช่นจับลูกเบสบอล หรือขี่จักรยานจะเรียกความทรงจำ nondeclarative เนื่องจากเราทำกิจกรรมเหล่านั้นโดยอัตโนมัติ มีไม่เลือนสติของว่าเราได้เรียนรู้ทักษะ ความทรงจำ declarative บนมืออื่น ๆ มีความทรงจำของข้อเท็จจริงและเหตุการณ์ที่เราสามารถเรียกคืนสติ และอธิบายถึงประเภทหน่วยความจำ temporally และบริเวณที่เหมาะสมจากมุมมองทางคลินิก และชีวภาพ ผู้ป่วยที่ มี amnesias ต่าง ๆ อาจมีปัญหา กับชนิดเฉพาะของหน่วยความจำ และไม่ มีผู้อื่น นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบว่า โครงสร้างสมองที่แตกต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญการประมวลผลแต่ละประเภทของหน่วยความจำ การแนะนำว่า ประเภทเหล่านี้จะไม่สะดวกสำหรับการสนทนาเพียง แต่อยู่ในวิชาชีววิทยาของไรเราจำ ทำความเข้าใจวิธีสร้างความทรงจำในแต่ละประเภทและวิธีย้ายความทรงจำบางหมู่ประเภทสามารถช่วยให้โฟกัสกลยุทธ์สำหรับการปรับปรุงหน่วยความจำ และการเรียนรู้วิธีทำความทรงจำคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยเข้ารหัสจำเป็นอิสระ ดิจิตอลบิตของข้อมูลที่เป็น "แบบสุ่มสามารถเข้าถึง" มากมาย ฟังก์ชัน ซึ่งหมายความ ว่า คอมพิวเตอร์ที่สามารถนำหมายเลขโทรศัพท์ของเพื่อนดีที่สุด โดยไม่มีการเข้าถึงข้อมูลที่เกี่ยวกับดูเหมือนว่าเพื่อนของคุณดีที่สุดหรือว่าคุณพบ สมองมนุษย์เก็บหน่วยความจำในวิธีแตกต่างกันมาก เรียกหมายเลขโทรศัพท์ของเพื่อนดีที่สุดอาจดีให้ใจใบหน้าของเพื่อน สนทนาดีที่คุณมี และชื่อเรื่องของภาพยนตร์ที่สองของคุณจะดู ในขณะที่ความทรงจำคอมพิวเตอร์แยกกัน และ informationally ง่าย ความทรงจำที่มนุษย์เป็นราพันเซลกัน และซับซ้อน informationallyความทรงจำของเราจะรวย เพราะพวกเขาก่อตั้งขึ้น โดยสมาคม เมื่อเราประสบเหตุการณ์ สมองของเราผูกสถานที่ท่องเที่ยว กลิ่น เสียง และความประทับใจของเราเองเป็นความสัมพันธ์กัน ที่สัมพันธ์กันเป็นหน่วยความจำของเหตุการณ์ ซึ่งแตกต่างจากความทรงจำของคอมพิวเตอร์ หน่วยความจำที่มนุษย์ไม่ใช่สิ่งเดี่ยว ๆ ที่อยู่ในตำแหน่งที่ตั้งเฉพาะ แต่ มันเป็นความสัมพันธ์นามธรรมท่ามกลางความคิดที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมประสาทราดสมองทั้งหมดแต่ว่าความสัมพันธ์ของหน่วยความจำจริงจะ กระบวนการทางชีวภาพและมุมมองพฤติกรรมเหลือขึ้นอยู่กับเหล็กเสริมได้ เหล็กเสริมอาจมาในรูปแบบของการทำซ้ำหรือการฝึกฝน เราจำได้ว่า สองบวกสองเท่ากับสี่เนื่องจากเราเคยได้ยินได้หลาย ๆ ครั้ง เสริมสามารถเกิดผ่านเร้าอารมณ์อารมณ์ คนส่วนใหญ่ลืมที่พวกเขาเมื่อพวกเขาได้ยินว่า จอห์นเอฟเคนเนดี้ถูกยิงเนื่องจากเนื้อหาทางอารมณ์สูงของเหตุการณ์นั้น เร้าอารมณ์ก็ได้ผลิตภัณฑ์ของความสนใจ เพื่อความทรงจำสามารถจะเสริมขึ้นอยู่กับบริบท ด้วยระวังให้ความสนใจ และสติพยายามจำจดจำใบหน้าใหม่หน่วยความจำผู้แต่ง-figReinforcement เป็นสิ่งสำคัญในความทรงจำเนื่องจากจะย้ายความสัมพันธ์ของหน่วยความจำจากช่วงสั้น ๆ ประเภทไปอยู่นาน ตัวอย่าง ถ้าคุณเป็นคนเรียกจอห์น Byrd บุคคล คุณจะเห็นใบหน้าของเขา ได้ยินชื่อของเขา แล้วคุณจะทราบถึงบริบททางสังคมของเหตุการณ์ ซึ่งจัดขึ้นข้อมูลนี้ที่แรก ในทันทีจำ เพียงนานพอสำหรับเหตุการณ์เล่นเองออก ความทรงจำทันทีจะมีขึ้นในภูมิภาค modality เฉพาะต่าง ๆ ของสมอง หมายความ ว่า หน่วยความจำแสดงผลทันทีอาจจะจัดขึ้นในส่วนภาพของสมอง หน่วยความจำทันทีที่หูในหูส่วนของสมอง และอื่น ๆถ้าคุณจ่ายไปความสนใจในการแนะนำ ความสัมพันธ์ระหว่างภาพ เสียง และความรู้นำเข้าด้วยกันเป็นหน่วยความจำทำงาน อยู่ในสมองกลีบ prefrontal ของสมอง เมื่อเหตุการณ์ย้ายจากหน่วยความจำทันทีไปทำงานหน่วยความจำ คุณลักษณะบางอย่างจะหายไป คุณอาจจะไม่จำสนทนาพื้นหลังจากงานปาร์ตี้ และคุณไม่อาจจำสีของรองเท้าของ Byrd นาย การสูญเสียข้อมูลรบกวนเป็นคุณลักษณะสำคัญของหน่วยความจำมนุษย์ และมีความสำคัญสำหรับการจัดเก็บมีประสิทธิภาพและการเลือนของประสบการณ์จุดนี้ คุณอาจทดสอบเหตุการณ์ โดยการพูดชื่อกับตัวเอง หรือทำขึ้นนีโมนิค (จอห์น Byrd ที่มีจมูกตะขอขนาดใหญ่เช่นนก) นีโมนิคและซ้อมที่ทำให้หน่วยความจำเมื่อต้องการย้ายจากหน่วยความจำทำงานในหน่วยความจำระยะยาว การเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นในสมองของฮิพโพแคมปัส กระบวนการของการแปลงหน่วยความจำทำงานในหน่วยความจำระยะยาวเรียกว่ารวม และอีก มันเป็นลักษณะการสูญเสียข้อมูลรบกวน หลายวันหลังจากการประชุมนาย Byrd คุณอาจไม่สามารถจดจำสีอะไรถูกเสมอเขาหรือว่าเขาสวมนาฬิกาข้อมือราคาเป็น แต่คุณยังจะจดจำใบหน้าของเขา ชื่อของเขา และผู้แนะนำคุณกับเขา ระยะรวมของผู้แต่งจำเป็นต้องหยุดชะงัก ถ้าคุณไม่ต้องคอยกังวลเพียงหลังจากการประชุมนาย Byrd คุณอาจมีปัญหาในการจดจำชื่อของเขาในภายหลังเพื่อการปะยางรถ เหตุการณ์ประชุม Byrd จอห์นเริ่มออกในหน่วยความจำทันที เศรษฐกิจและสังคมในภูมิภาค modality เฉพาะต่าง ๆ ของสมอง เสริมผ่านความสนใจเกิดความสัมพันธ์ ระหว่างภาพ เสียง เนื้อหารวมเป็นหน่วยความจำทำงานในสมองกลีบ prefrontal เสริมเพิ่มเติมผ่านปฏิบัติเกิดรวมบัญชีเพิ่มเติม และความสัมพันธ์ที่สำคัญที่สุดในเหตุการณ์ (ชื่อ ใบหน้า และบริบท) ถูกเชื่อมโยงกันในการฮิพโพแคมปัส จากที่นั่น ความสัมพันธ์ของหน่วยความจำอาจจะเก็บ diffusely ใน cerebral cortex แต่วิจัยในสถานที่จริงของความสัมพันธ์ของหน่วยความจำจะยังคง inconclusiveสามารถปรับปรุงหน่วยความจำหรือไม่ผลลัพธ์สุดท้ายของทั้งหมดนี้ย้ายข้ามประเภทได้ว่า มนุษย์จะจำข้อมูลกี่ก้อนที่ซับซ้อนในขณะที่คอมพิวเตอร์จำก้อนง่ายมากข้อมูลดีดี ได้ง่ายขึ้นมากสำหรับคนที่จะจำรูปถ่ายสี่รายละเอียดดีกว่าจำไว้สี่สิบสองตัวเลข ค่อนข้างตรงข้ามสำหรับคอมพิวเตอร์ ยัง เนื่องจากเราเป็นความทรงจำ โดยรวม ความสนใจและเร้าอารมณ์อารมณ์ทำงานร่วมกันเพื่อกำหนดคุณลักษณะต่าง ๆ ของเหตุการณ์สำคัญ และดังนั้น คุณสมบัติจะถูกจดจำจากมุมมองของปฏิบัติการ ซึ่งหมายความว่า ที่ เราสามารถจำสิ่งที่ดีที่สุด ถ้าเราเรียนรู้ในบริบทที่เราเข้าใจ หรืออารมณ์ที่สำคัญกับเรา เป็นมากง่ายต่อการจำว่า สาย hypophysial เชื่อมต่อที่ hypothalamus ต่อมใต้สมองถ้าคุณรู้อยู่แล้วมาก neurobiology แต่ก็เป็นความจริงอย่างง่าย ๆ ถ้า คุณเคยรักคนทุกข์ทรมานจากเนื้องอกใกล้กับเป็นส่วนหนึ่งของสมอง จำเรียนรู้กลยุทธ์ mnemonic บริบท การซ้อมซ้ำ และเร้าอารมณ์อารมณ์มีวิธีดีทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่า เราจดจำสิ่งที่ไม่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจำได้ว่าแม่ผักสวนเมื่อฉันเป็นเด็ก ข้าวโพด พืชสูงเหมือนตึกระฟ้า ผมจำได้ว่าเมื่อฉันตกจากต้นไม้และทุกคนจากบาร์บีคิวของเพื่อนบ้านรีบเข้าไปดูถ้าฉันจะหักกระดูก จำได้ จำได้ . . . . . . . กริยาตัวเองเป็นกวี connotating แก่นแท้ของประสบการณ์ความคิดของหน่วยความจำเพื่อให้น่าสนใจที่เราได้มากับเพิ่มเติมเกี่ยวกับมันกว่าปรากฏการณ์ใด ๆทางจิตอื่น ๆ ทฤษฎีแรก คาดหน่วยความจำ " เอนแกรม " อักษรข้อความที่เขียนขึ้นโดยร่างกายเพื่ออธิบายประสบการณ์ ฟรอยด์ popularized คำอธิบายหักห้ามใจ ความทรงจำ ประสบการณ์ จริง ที่ฝังอยู่ในส่วนลึกของจิตใต้สำนึกคำอธิบายสมัยใหม่เป็น dominated โดยใช้คอมพิวเตอร์ ซึ่งสมองของมนุษย์ เป็นฮาร์ดดิสก์ที่ร้านค้าอิเล็กทรอนิกส์มีประสบการณ์ในไฟล์และโฟลเดอร์ โดยทั่วไปชีววิทยา ความจริงเป็นครั้งเดียวที่ซับซ้อนมากขึ้นและสวยงามมากขึ้นกว่าใด ๆของรายละเอียดเหล่านี้

อาจหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในความที่เราเป็น นิสัยของเรา อุดมการณ์ของเราความหวังและความกลัวต่อทั้งหมด โดยสิ่งที่เราจำอดีตของเรา ในระดับพื้นฐานที่สุด เราจำได้เพราะการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทสมองของเราเปลี่ยนแปลง ประสบการณ์แต่ละจำนวนเฉพาะสมองสำหรับประสบการณ์ต่อไป เพื่อให้ร่างกายของเราได้สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ของเรา เช่น แร่ภูเขาสะท้อนยุคสมัยความทรงจำยังหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในเราเป็นใคร เพราะมันเป็นลักษณะ ที่เรา จะกลายเป็น เราจำอะไรๆ ได้ง่ายขึ้น ถ้าเราได้สัมผัสกับสิ่งที่คล้ายๆ กันมาก่อน ดังนั้น สิ่งที่เราจำได้จากอดีตมีมากจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เราสามารถเรียนรู้ในอนาคต

เข้าใจความจำเป็นเข้าใจบทบาทของประสบการณ์ในการกำหนดชีวิตของเรามีเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพการเรียนรู้ในห้องเรียน และอยู่นอกเหนือ ในบทความนี้เราจะสำรวจวิธีการประสบการณ์กลายเป็นความทรงจำ และเราจะตรวจสอบว่าวิธีที่เราสร้าง และความทรงจำที่ร้านสามารถมีอิทธิพลต่อวิธีการที่เราเรียนรู้

ทันที , ทำงาน , และนักวิทยาศาสตร์ความทรงจำ
ระยะยาวแบ่งหน่วยความจำออกเป็นหมวดหมู่ตามจํานวนเวลาที่ความทรงจำที่ยั่งยืน :ที่ความทรงจำมิลลิวินาทีนาน ๆ จะเรียกว่าความทรงจำทันที ความทรงจำยาวนานประมาณ 1 นาทีจะเรียกว่าทำงานความทรงจำ และความทรงจำที่ยาวนานจากทุกชั่วโมงหลายปี เรียกว่า ความทรงจำระยะยาว

แต่ละชนิดของหน่วยความจำจะเชื่อมโยงกับประเภทเฉพาะของการทำงานของสมอง ความจำระยะยาว เรียนที่เราคุ้นเคยมากที่สุดด้วย จะใช้เพื่อเก็บข้อมูล การสังเกตและ เรื่องราวของชีวิตของเรา ทำงานหน่วยความจำที่ใช้เก็บข้อมูลชนิดเดียวกันสำหรับจำนวนเงินที่สั้นมากของเวลา มักจะนานเพียงพอสำหรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ตัวอย่างเช่น การทำงานหน่วยความจำอาจถือหมายเลขหน้าของบทความในนิตยสารเพียงยาวพอสำหรับคุณที่จะเปิดไปที่หน้า ความจำทันทีเป็นปกติดังนั้นในช่วงสั้น ๆที่เราไม่ได้คิดว่ามันเป็นหน่วยความจำสมองใช้ความจำทันทีเป็นการบิน ดังนั้น ตัวอย่างเช่น เมื่อตาของคุณกระโดดจากจุดไปยังจุดผ่านฉากภาพรวมแต่ละรวบรวมเข้าด้วยกันเป็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็น พาโนรามา เรียบ และความทรงจำ

คำประกาศ nondeclarative อีกวิธีคือการแบ่งประเภทหน่วยความจำความทรงจำเกี่ยวกับอะไรบางสิ่งจากความทรงจำเกี่ยวกับ ว่าอะไรคือสำเร็จทักษะเช่นการจับเบสบอลหรือขี่จักรยาน จะเรียกว่า ความทรงจำ nondeclarative เพราะเราทำกิจกรรมเหล่านั้นโดยอัตโนมัติ ด้วยอนุสติตระหนักว่าเราได้เรียนรู้ทักษะ ความทรงจำคำประกาศบนมืออื่น ๆที่เป็นความทรงจำของข้อเท็จจริงและเหตุการณ์ที่เราสามารถมีสติระลึกและอธิบายด้วยวาจา .

จัดหมวดหมู่หน่วยความจำชั่วคราวและหน้าที่ทำให้รู้สึกจากมุมมองทางชีวภาพ ผู้ป่วย amnesias ต่าง ๆอาจมีปัญหากับประเภทเฉพาะของหน่วยความจำ และไม่ใช่กับคนอื่น นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังพบว่าโครงสร้างสมองแตกต่างกันเป็นผู้เชี่ยวชาญในการประมวลผลแต่ละประเภทของหน่วยความจำแนะนำว่า ประเภทเหล่านี้จะไม่เพียง แต่จะสะดวกสำหรับการใช้ในชีววิทยาของวิธีที่เราจำ ความเข้าใจวิธีการความทรงจำที่เกิดขึ้นในแต่ละประเภท และวิธีการย้ายท่ามกลางความทรงจำบางประเภทสามารถช่วยเน้นกลยุทธ์สำหรับการปรับปรุงหน่วยความจำและการเรียนรู้

ยังไงความทรงจำา
คอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยการเข้ารหัสหน่วยความจำเป็น array กว้างใหญ่ของอิสระดิจิตอลบิตของข้อมูลที่ " สุ่มเข้าถึง " ตามหน้าที่ ซึ่งหมายความ ว่า คอมพิวเตอร์ของคุณสามารถนำเบอร์โทรศัพท์ของเพื่อนโดยไม่เข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เพื่อนของคุณดูเหมือนหรือวิธีการที่คุณพบใด ๆ ร้านค้าสมองความจำในวิธีที่แตกต่างกันมาก ; เรียกหมายเลขโทรศัพท์เพื่อนที่ดีที่สุดของคุณดีมากอาจพาใจใบหน้าของเพื่อนคุณการสนทนาที่ถูกใจ ที่คุณมี และชื่อเรื่องของหนังที่คุณสองคนจะได้เห็น ในขณะที่ความทรงจำ คอมพิวเตอร์จะไม่ต่อเนื่องและ informationally ง่าย ความทรงจำของมนุษย์ จะยุ่งยากซับซ้อน และ informationally

ความทรงจำของเราอุดมไปด้วยเพราะพวกเขาจะเกิดขึ้นผ่านทางสมาคม เมื่อเราประสบเหตุการณ์ สมองของเราผูกภาพ กลิ่น เสียงและของเราเองการแสดงด้วยกันในความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ที่ตัวเองเป็นหน่วยความจำของเหตุการณ์ ซึ่งแตกต่างจากความจำคอมพิวเตอร์ ความจำของมนุษย์ ไม่ใช่ไม่ต่อเนื่องที่มีอยู่ในสถานที่เฉพาะ แต่จะเป็นบทคัดย่อความสัมพันธ์ระหว่างความคิดที่เกิดจากการแพร่กระจายของกิจกรรมประสาทมากกว่าทั้งสมอง

แต่ยังไงความทรงจำความสัมพันธ์จริง ?กระบวนการจากทั้งทางชีวภาพและมุมมองเชิงพฤติกรรม เป็นวิกฤตที่ขึ้นอยู่กับการเสริมแรง เสริมสามารถมาในรูปแบบของการทำซ้ำหรือปฏิบัติ เราจำได้ว่า สองบวกสองเป็นสี่ เพราะเราเคยได้ยินมาหลายครั้งแล้ว เสริมยังสามารถเกิดขึ้นผ่านการกระตุ้นเร้าทางอารมณ์ ; คนส่วนใหญ่จำที่พวกเขาเมื่อพวกเขาได้ยินว่า จอห์น เอฟเคนเนดี้ถูกยิงเพราะเนื้อหาทางอารมณ์สูงของเหตุการณ์นั้น ยังเป็นผลิตภัณฑ์ของการเร้าความสนใจ ดังนั้นความสามารถเสริมที่เป็นอิสระของบริบท โดยจ่ายระมัดระวังอย่างมีสติและพยายามที่จะจำ


นั่งนึกถึงหน้าใหม่figreinforcement สร้างความทรงจำเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างความทรงจำเพราะมันย้ายหน่วยความจำความสัมพันธ์จากประเภทอายุสั้นให้ยาวนานที่สุด ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณเจอผู้ชายที่ชื่อ จอห์น เบิร์ด ที่ ปาร์ตี้ คุณจะเห็นใบหน้าของเขา ได้ยินชื่อของเขาและคุณจะตระหนักถึงบริบททางสังคมของเหตุการณ์ ที่แรกที่ข้อมูลนี้จะหลวม ๆที่จัดขึ้นในหน่วยความจำทันทีนานพอสำหรับการเล่นเอง ความทรงจำในกิริยาต่างๆทันที จะจัดขึ้นเฉพาะภูมิภาคของสมอง หมายความว่า ภาพอาจจะจัดขึ้นทันทีหน่วยความจำในส่วนที่มองเห็นจากสมอง ความจำโสตประสาททันที ในส่วน ของ สมอง หู และอื่น ๆ .

ถ้าคุณมีความสนใจในเบื้องต้น ความสัมพันธ์ระหว่างสายตา เสียงและการรับรู้จะมาร่วมกันทำงานหน่วยความจำที่ใดที่หนึ่งในกลีบพรีฟรอนท ของ สมอง เมื่อเหตุการณ์ที่ย้ายจากหน่วยความจำได้ทันทีทำงานหน่วยความจำ คุณลักษณะบางอย่างจะหายไป คุณอาจจะไม่จดจำการสนทนาหลังจากพรรค และคุณไม่อาจจำสีของรองเท้าคุณเบิร์ด .การสูญหายของข้อมูลเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของ สมาธิความจำของมนุษย์ และเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัดเก็บที่มีประสิทธิภาพและความทรงจำในประสบการณ์

ณ จุดนี้คุณอาจซ้อมเหตุการณ์โดยบอกชื่อตัวเอง หรือทำสิ่ง ( จอห์น เบิร์ด ที่มีตะขอใหญ่ จมูกเหมือนนก )สิ่ง และซ้อมเพราะความทรงจำที่จะย้ายจากการทำงานหน่วยความจำในหน่วยความจำระยะยาว , การเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นในมองส่วนฮิปโปแคมปัสที่ กระบวนการของการแปลงหน่วยความจำทำงานในหน่วยความจำระยะยาว เรียกว่ารวมและอีกครั้งมันเป็นลักษณะการสูญเสียกวนข้อมูล หลายวันหลังจากที่ประชุมคุณเบิร์ด คุณอาจจะไม่สามารถที่จะจำสิ่งที่สีเนคไทของเขา หรือว่าเขาใส่นาฬิกาข้อมือ แต่คุณจะยังจดจำใบหน้าของเขา ชื่อของเขา และคนที่แนะนำคุณให้เขา รวมขั้นตอนการสร้างความจำที่มีการหยุดชะงัก ; ถ้าคุณกำลังฟุ้งซ่านหลังจากการประชุม คุณเบิร์ด คุณอาจมีปัญหาในการจำชื่อของเขาในภายหลัง

ดังนั้น ย้ำนะครับเหตุการณ์การประชุมจอห์น เบิร์ด เริ่มออก ในความทรงจำทันที กระจายออกไปในกิริยาต่าง ๆเฉพาะภูมิภาคของสมอง เสริมผ่านความสนใจ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่าง ภาพ เสียง และบริบทที่จะรวมลงในหน่วยความจำในการทำงาน ที่พรีฟรอนท . เสริมเพิ่มเติมผ่านทางปฏิบัติที่เกิดขึ้นรวมเพิ่มเติมและที่สำคัญที่สุดของความสัมพันธ์ในเหตุการณ์ ( ชื่อ ใบหน้า และบริบท ) ถูกผูกไว้ด้วยกันในฮิปโปแคมปัส จากที่นั่น ความทรงจำความสัมพันธ์อาจจะเก็บไว้คลุ้งทั่วสมองส่วน แต่การวิจัยในสถานที่จริงของความสัมพันธ์ของความทรงจำนั้นยังสรุปไม่ได้

จะความจำดีขึ้น ?
ผลลัพธ์สุดท้ายของทั้งหมดนี้ย้ายไปหมวดคือ มนุษย์มีความจำดีในไม่กี่ชิ้นที่ซับซ้อนของข้อมูลในขณะที่คอมพิวเตอร์ที่จำง่ายดีหลายชิ้นของข้อมูล มันง่ายมากสำหรับคนที่จำสี่ภาพในรายละเอียดที่ดีกว่าจะจดจำรายชื่อสี่สิบสองหลักตัวเลข ; ค่อนข้างตรงข้ามกับคอมพิวเตอร์ นอกจากนี้เพราะความทรงจำเราฟอร์มโดยรวม ความสนใจและอารมณ์ตื่นตัวทำงานร่วมกันเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติของเหตุการณ์สำคัญและดังนั้นสิ่งที่มีคุณสมบัติจะจดจำ

จากมุมมองในทางปฏิบัติ นั่นหมายความว่าเราสามารถจำสิ่งที่ดีถ้าเราเรียนรู้ในบริบทที่เราเข้าใจ หรือถ้ามันเป็นอารมณ์ที่สำคัญเราแต่มันง่ายกว่าที่จะจำที่ก้าน hypophysial เชื่อมต่อ hypothalamus ไปยังต่อมใต้สมอง ถ้าคุณทราบมากเกี่ยวกับชีววิทยา . แต่มันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะจำถ้าคุณเคยมีรักหนึ่งที่ได้รับความเดือดร้อนจากเนื้องอกอยู่ใกล้ส่วนสมอง

สิ่งกลยุทธ์ บริบทการเรียนรู้ ๆซ้อมและการกระตุ้นทางอารมณ์เป็นวิธีที่ดีเพื่อให้แน่ใจว่า เราจำสิ่งที่สำคัญที