development between buyers and sell

development between buyers and sellers (Rice, 1992), the present study sees individual trade shows as good venues for carrying out research about firms' activities tasked with the objectives of
developing and maintaining customer relationships. Apart from the nature of trade shows as platforms for buyer–seller interactions, its various roles and functions in managing customer
relationships also make it an appropriate context for studying the
practice ofmarketingmetrics in aid of CRM. Fundamentally, trade shows
are important relationship learning programs (Li, 2006; Rosson &
Seringhaus, 1995), whereby exhibitors deliberately develop learning
relationships with visitors to collect, disseminate and use the newly
obtained customer information from trade shows in order to meet the
customers' changing needs over time, and increase the return on trade
show information (Bettis-Outland, Cromartie, Johnston, & Borders,
2010). Procedurally, effective participation in trade show counts not
only on the preceding stages of establishing show objectives, pre-show
planning, at-show implementation, and post-show follow up activities,
but also hinges on the evaluation stage (Tanner, 2002). The feedback
from evaluation should inform the next event participation process
staring from the setting of show objectives (Fu, Yang, & Qi, 2007). The
upgraded role of the evaluation stage over the whole trade show
participation planning process reinforces the view of using various
indices and marketing metrics when addressing marketing accountability.
More specifically, as a form of live communication, trade shows
play a major role over integrative marketing communication in real
time. By giving the target group a personal encounter, a hands-on
experience of the company and its brands in a stage-managed and
emotional setting, trade shows are particularly instrumental in
engendering unique lasting memories and better suited to fostering
and sustainingcustomer loyalty (Kirchgeorg, Springer,&Kastner, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย (ข้าว 1992), การศึกษาแสดงเห็นแต่ละโชว์เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับกิจกรรมของบริษัทที่ได้รับมอบหมายกับวัตถุประสงค์ของ
พัฒนา และรักษาความสัมพันธ์ลูกค้า จากลักษณะของค้าแสดงเป็นระบบโต้ตอบผู้ซื้อ – ผู้ขาย ต่าง ๆ บทบาท และหน้าที่ในการจัดการลูกค้า
ความสัมพันธ์ทำให้มันมีบริบทที่เหมาะสมสำหรับการศึกษา
ฝึก ofmarketingmetrics จัด CRM แสดงสินค้าพื้นฐาน
คือความสัมพันธ์ที่สำคัญ โปรแกรมเรียนรู้ (Li, 2006 Rosson &
Seringhaus, 1995), โดยบ้างตั้งใจพัฒนาเรียนรู้
เยือนรวบรวม กระจาย และใช้ความสัมพันธ์แบบใหม่
รับข้อมูลลูกค้าจากแสดงเพื่อตอบสนองการ
เปลี่ยนลูกค้าต้องการเวลา และเพิ่มผลตอบแทนจากการค้า
แสดงข้อมูล (Bettis Outland, Cromartie จอห์นสตัน & ขอบ,
2010) Procedurally มีประสิทธิภาพการมีส่วนร่วมในทางการค้าแสดงนับไม่
ในระยะก่อนหน้านี้ของการสร้างวัตถุประสงค์แสดง ดูก่อน
วางแผน ที่แสดงนำ และหลังแสดงตามกิจกรรม,
แต่แต่ขั้นตอนการประเมิน (แทนเนอร์ชำรุด 2002) ผลป้อนกลับ
จากการประเมินควรแจ้งการเข้าร่วมเหตุการณ์ถัดไป
จ้องมองจากการตั้งค่าวัตถุประสงค์แสดง (Fu ยาง &ชี่ 2007)
ขั้นประเมินผ่านทั้งหมดแสดงบทบาทอัพเกรด
เข้าร่วมกระบวนการวางแผน reinforces ของใช้ต่าง ๆ
ดัชนีและตลาดวัดเมื่อกำหนดความรับผิดชอบทางการตลาด
อื่น ๆ โดยเฉพาะ รูปแบบของการสื่อสารถ่ายทอดสด แสดง
บทบาทสำคัญผ่านสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการจริง
ครั้ง โดยให้กลุ่มเป้าหมาย บุคคลพบ มือบน
ประสบการณ์ของบริษัทและของแบรนด์ในการ stage-managed และ
ตั้งอารมณ์ ค้าที่แสดงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรเลงใน
engendering เฉพาะความทรงจำที่ยั่งยืนและดีเหมาะสมกับการทำนุบำรุง
และสมาชิก sustainingcustomer (Kirchgeorg, Springer, &Kastner, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย (ข้าว, 1992) การศึกษาครั้งนี้เห็นการค้าแต่ละคนแสดงให้เห็นถึงสถานที่ที่ดีสำหรับการดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับกิจกรรมของ บริษัท 'มอบหมายโดยมีวัตถุประสงค์ของ
การพัฒนาและรักษาความสัมพันธ์กับลูกค้า นอกเหนือจากธรรมชาติของการค้าที่แสดงให้เห็นเป็นแพลตฟอร์มสำหรับการติดต่อผู้ซื้อผู้ขายบทบาทต่างๆและฟังก์ชั่นในการจัดการลูกค้า
สัมพันธ์ยังทำให้บริบทที่เหมาะสมสำหรับการศึกษา
ofmarketingmetrics การปฏิบัติในการช่วยเหลือของ CRM ปัจจัยพื้นฐานที่แสดงให้เห็นการค้า
มีโปรแกรมการเรียนรู้ที่สำคัญความสัมพันธ์ (Li, 2006; Rosson &
Seringhaus, 1995) โดยผู้เข้าร่วมงานจงใจพัฒนาเรียนรู้
ความสัมพันธ์กับผู้เข้าชมในการรวบรวมเผยแพร่และใช้ใหม่
ข้อมูลของลูกค้าที่ได้รับจากงานแสดงสินค้าเพื่อตอบสนอง
ลูกค้า การเปลี่ยนแปลงความต้องการตลอดเวลาและเพิ่มผลตอบแทนจากการค้า
การแสดงข้อมูล (Bettis-Outland, Cromartie, จอห์นสตันและพรมแดน
ปี 2010) procedurally การมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพในการแสดงการค้านับไม่
เพียง แต่ในขั้นตอนก่อนหน้าของการสร้างวัตถุประสงค์การแสดงก่อนการแสดง
การวางแผนที่การแสดงดำเนินงานและการโพสต์แสดงติดตามกิจกรรม
แต่ยังขึ้นอยู่กับขั้นตอนการประเมินผล (แทนเนอร์, 2002) ข้อเสนอแนะ
จากการประเมินควรแจ้งขั้นตอนการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อไป
จ้องมองจากการตั้งค่าของวัตถุประสงค์การแสดง (Fu ยางและฉี 2007)
บทบาทอัพเกรดของขั้นตอนการประเมินผลในช่วงงานแสดงสินค้าทั้ง
ขั้นตอนการวางแผนการมีส่วนร่วมตอกย้ำมุมมองของการใช้ที่แตกต่างกัน
และตัวชี้วัดดัชนีตลาดที่อยู่เมื่อความรับผิดชอบด้านการตลาด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นรูปแบบของการสื่อสารการถ่ายทอดสดการแสดงการค้า
มีบทบาทสำคัญในการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ ในแบบเรียลไท
ม์ โดยให้กลุ่มเป้าหมายพบส่วนบุคคลมือบน
ประสบการณ์ของ บริษัท และแบรนด์ของ บริษัท อยู่ในขั้นตอนการจัดการและ
การตั้งค่าอารมณ์งานแสดงสินค้าเป็นเครื่องมือโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
engendering ทรงจำที่ยาวนานไม่ซ้ำกันและเหมาะกับการอุปถัมภ์
และความจงรักภักดี sustainingcustomer (Kirchgeorg, สปริงเกอร์และ Kastner, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ( ข้าว , 1992 ) , การศึกษาเห็นการค้าของแต่ละบุคคล แสดงเป็นสถานที่ที่ดีเพื่อดําเนินการวิจัยเกี่ยวกับกิจกรรมของบริษัทให้กับวัตถุประสงค์ของ
พัฒนาและรักษาความสัมพันธ์ลูกค้า นอกเหนือจากลักษณะของการค้าแสดงเป็นแพลตฟอร์มสำหรับผู้ซื้อและผู้ขาย ปฏิสัมพันธ์ ของต่าง ๆ บทบาทและหน้าที่ในการจัดการลูกค้า
ความสัมพันธ์ยังเป็นบริบทที่เหมาะสมสำหรับศึกษา
ฝึก ofmarketingmetrics ในความช่วยเหลือของ CRM ลึกซึ้ง , งานแสดงสินค้า
สำคัญความสัมพันธ์การเรียนรู้โปรแกรม ( Li , 2006 ; Rosson &
seringhaus , 1995 ) ซึ่งผู้จงใจพัฒนาการเรียนการสอน
ความสัมพันธ์กับผู้รวบรวม เผยแพร่ และใช้ใหม่
ข้อมูลลูกค้าจากงานแสดงสินค้าเพื่อตอบสนอง
ความต้องการที่เปลี่ยนแปลงของลูกค้าตลอดเวลา และเพิ่มผลตอบแทนข้อมูลงานแสดงสินค้า
( เบตติสอาวท์แลนด์ โครมาตี้ , จอห์นสัน , & , เส้นขอบ ,
2010 ) ขั้นตอน , การมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพในการค้าแสดงไม่นับ
เฉพาะในขั้นตอนของการสร้างดัชนีมีการวางแผนก่อนการแสดงโชว์
ที่ใช้แสดงแสดงตำแหน่งและติดตามกิจกรรม ,
แต่ยังขึ้นอยู่กับขั้นประเมินผล ( แทนเนอร์ , 2002 ) ข้อเสนอแนะจากการประเมินควรแจ้งต่อไป

มองเหตุการณ์กระบวนการมีส่วนร่วมจากการตั้งค่าของวัตถุประสงค์แสดง ( ฟู่หยาง &ฉี , 2007 )
ปรับบทบาทของการประเมินขั้นตอนผ่านกระบวนการวางแผนทั้งการโชว์
การค้าผ่านมุมมองของใช้ต่างๆ
และดัชนีตลาดวัดเมื่ออยู่ในตลาด
มากขึ้นโดยเฉพาะ เป็นรูปแบบของการใช้ชีวิต การสื่อสาร การค้าแสดง
บทบาทสำคัญมากกว่าการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการในเวลาจริง
. โดยให้กลุ่มเป้าหมายพบส่วนบุคคล ภาคปฏิบัติ
ประสบการณ์ของ บริษัท และแบรนด์ของตนในเวทีการจัดการการตั้งค่าและ
อารมณ์ แสดงการค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
บรรเลงบังเกิดความทรงจำยาวนานเฉพาะและเหมาะกับการสร้าง และ sustainingcustomer
ภักดี ( kirchgeorg เกอร์ , & คา ์เนอร์ , 2010 )