Study 2 yielded more evidence for t

Study 2 yielded more evidence for the internal consistency and
one-factor structure of the GQ-6. As in Study 1, people who
indicated that they tended to experience gratitude—as measured
with both the GQ-6 and the gratitude adjectives scale—were
considerably higher in positive affectivity and well-being. Moreover,
they reported being more forgiving when other people anger
or hurt them and more spiritually minded than did their less
grateful counterparts. Study 2 is particularly noteworthy because it
demonstrates that the correlates of the grateful disposition are
essentially the same in adults as in university students.
The consistent findings from Studies 1 and 2 led us to consider
two other potential correlates of the grateful disposition: materialism
and envy. We expected that the disposition toward gratitude
would be negatively related to materialism because grateful people
probably do not focus on acquiring and maintaining possessions
and wealth; rather, they would be expected to focus on savoring
the positive experiences and outcomes—both material and nonmaterial—
that they have already experienced. Thus, we expect
that people could be both dispositionally grateful and strongly
materialistic only with great difficulty. Moreover, a focus on the
acquisition and consumption of material goods as a source of
happiness is to some extent incompatible with the strong orientation
to other people that grateful people manifest through their
high levels of Agreeableness and other Agreeableness-related
traits.
In a related vein, gratitude is probably somewhat incompatible
with envy, which is a negative emotional state characterized by
resentment, inferiority, longing, and frustration about other people’s
material and nonmaterial successes (Parrott & Smith, 1993).
Grateful people, who tend to focus on the positive contributions of
others to their well-being, probably devote less attention to comparing
their outcomes with those of other people and experience

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Study 2 yielded more evidence for the internal consistency andone-factor structure of the GQ-6. As in Study 1, people whoindicated that they tended to experience gratitude—as measuredwith both the GQ-6 and the gratitude adjectives scale—wereconsiderably higher in positive affectivity and well-being. Moreover,they reported being more forgiving when other people angeror hurt them and more spiritually minded than did their lessgrateful counterparts. Study 2 is particularly noteworthy because itdemonstrates that the correlates of the grateful disposition areessentially the same in adults as in university students.The consistent findings from Studies 1 and 2 led us to considertwo other potential correlates of the grateful disposition: materialismand envy. We expected that the disposition toward gratitudewould be negatively related to materialism because grateful peopleprobably do not focus on acquiring and maintaining possessionsand wealth; rather, they would be expected to focus on savoringthe positive experiences and outcomes—both material and nonmaterial—that they have already experienced. Thus, we expectthat people could be both dispositionally grateful and stronglymaterialistic only with great difficulty. Moreover, a focus on theacquisition and consumption of material goods as a source ofhappiness is to some extent incompatible with the strong orientationto other people that grateful people manifest through theirระดับสูงของ Agreeableness และอื่น ๆ Agreeableness ที่เกี่ยวข้องลักษณะการไม่อาจจะค่อนข้างเข้าในหลอดเลือดดำที่เกี่ยวข้อง ความกตัญญูด้วย envy ซึ่งเป็นสภาพทางอารมณ์ลบลักษณะขุ่น ต่ำ ปรารถนา และเสียงของคนอื่น ๆวัสดุและความสำเร็จ nonmaterial (Parrott & Smith, 1993)ขอบคุณคน มีแนวโน้มให้ความสำคัญกับการจัดสรรค่าบวกของผู้อื่นเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี คงทุ่มเทความสนใจน้อยในการเปรียบเทียบผลที่ได้กับบุคคลและประสบการณ์อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาหาหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับความสอดคล้องภายในและองค์ประกอบหนึ่งของ gq-6
. เช่นเดียวกับในการศึกษา 1 คน พบว่า พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีประสบการณ์

ขอบคุณเป็นวัดที่มีทั้ง gq-6 และความกตัญญูคำคุณศัพท์แบบเป็น
สูงมากในกระทบในเชิงบวกและความเป็นอยู่ โดย
พวกเขารายงานการมากขึ้นให้อภัยคนอื่นความโกรธ
หรือทำร้ายพวกเขามากขึ้นจิตวิญญาณใจกว่าน้อยกว่า
ขอบคุณ counterparts การศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะว่ามันแสดงให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ของ

นิสัยกตัญญูเป็นหลักเหมือนกัน ในผู้ใหญ่ที่เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัย ที่สอดคล้องกัน ผลจากการศึกษา
1 และ 2 ทำให้เราพิจารณา
สองศักยภาพอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการจัดการขอบคุณ : วัตถุนิยม
และริษยาเราคาดว่าความต้องการที่มีต่อความกตัญญู
จะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับวัตถุนิยม เพราะบุญคุณคน
อาจจะไม่เน้นการรับและรักษาเงินทอง
และความมั่งคั่ง แต่พวกเขาจะถูกคาดว่าจะมุ่งเน้นไปที่ savoring
บวกประสบการณ์และผลทั้งวัสดุและ nonmaterial -
ที่พวกเขาได้พบ . ดังนั้น เราคาดว่า
คนที่สามารถเป็นทั้ง dispositionally ขอบคุณและขอ
วัตถุนิยมเท่านั้น ด้วยความยากลำบาก นอกจากนี้ การมุ่งเน้น
ซื้อและการบริโภคสินค้าวัสดุที่เป็นแหล่งของ
ความสุขอยู่บ้างผิดกับ
แนวแรงที่กตัญญูคนประจักษ์ผ่านระดับ
สูงและเป็นมิตรเป็นมิตรที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ

. .ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเส้นเลือด ความกตัญญูจะค่อนข้างเข้ากัน
อิจฉาซึ่งเป็นลบอารมณ์ลักษณะ
ไม่พอใจ ปมด้อย ความคิดถึง และความยุ่งยากเกี่ยวกับคนอื่น
nonmaterial วัสดุและความสำเร็จ ( แพร์เริต&สมิ ธ , 1993 ) .
ขอบคุณประชาชน ที่มักจะเน้นผลงานที่เป็นบวกของ
และอื่น ๆ ความเป็นอยู่ของพวกเขาอาจจะอุทิศความสนใจน้อยลงเพื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์กับ
ของคนอื่น ๆและประสบการณ์