and Simpson’s index of diversityD ¼

and Simpson’s index of diversityD ¼ 1
ΣPi2 (4) whereas Pielou’s index of evenness was calculated asJsw ¼ H ln S (5)
and Patrick’s index of richness was calculated as R ¼ S (6) Finally, Simpson’s index of domination was calculated as C ¼ ΣPi 2 (7) where Pi is the relative importance value of species i and S is the total number of species in the ith plot, and H, Shannon–Wiener’s index; D, Simpson’s index; Jsw, Pielou’s index of evenness; R, Patrick’s index of richness;C, Simpson’s index of domination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซิมป์สันและดัชนีของ diversityD ¼ 1 ΣPi2 (4) ขณะที่ดัชนี Pielou ของสมดุลที่คำนวณได้ asJsw ¼ H LN S (5)
และดัชนีแพททริคของความร่ำรวยที่คำนวณได้เป็น R ¼ S (6) ในที่สุดดัชนีซิมป์สันของการปกครองที่คำนวณได้เป็น C ¼ΣPi 2 (7) ที่ พี่เป็นค่าความสำคัญของสายพันธุ์ฉันและ S คือจำนวนของสายพันธุ์ในแปลง ith และ H, ดัชนี Shannon-Wiener ของ; D, ดัชนีซิมป์สัน; Jsw ดัชนี Pielou ของความเรียบ; R, ดัชนีแพททริคของความร่ำรวย; C ดัชนีซิมป์สันของการปกครอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซิมป์สันและดัชนี diversityd ¼ 1
Σ pi2 ( 4 ) ส่วน pielou ดัชนีของดักแด้ คำนวณ asjsw ¼ H ใน S ( 5 )
และแพทริคดัชนีของความร่ำรวยคือคำนวณเป็น R ¼ S ( 6 ) สุดท้าย ซิมป์สัน ดัชนีการปกครองถูกคำนวณเป็น C ¼Σปี่ 2 ( 7 ) ที่พี่เป็นญาติความสำคัญคุณค่าของสายพันธุ์ และ S คือจำนวนของสายพันธุ์ใน ith พล็อต , และ H , แชนนอน–ไส้กรอกดัชนี ; Dซิมป์สัน ดัชนี ดัชนีของ JSW pielou ดักแด้ ; R , แพทริคดัชนีความร่ำรวย ; C , ซิมป์สัน ดัชนีของการปกครอง