JW: Spiritual bypassing is a term I

JW: Spiritual bypassing is a term I coined to describe a process I saw happening in the Buddhist community I was in, and also in myself. Although most of us were sincerely trying to work on ourselves, I noticed a widespread tendency to use spiritual ideas and practices to sidestep or avoid facing unresolved emotional issues, psychological wounds, and unfinished developmental tasks.
When we are spiritually bypassing, we often use the goal of awakening or liberation to rationalize what I call premature transcendence: trying to rise above the raw and messy side of our humanness before we have fully faced and made peace with it. And then we tend to use absolute truth to disparage or dismiss relative human needs, feelings, psychological problems, relational difficulties, and developmental deficits. I see this as an “occupational hazard” of the spiritual path, in that spirituality does involve a vision of going beyond our current karmic situation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงแรมเจดับบลิว: ต่อจิตวิญญาณเป็นคำฉันเป็นการอธิบายกระบวนการเห็นเกิดขึ้นในชุมชนชาวพุทธที่ถูกใน และ ในตัวเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของเราด้วยความจริงใจพยายามทำตัวเอง ผมสังเกตเห็นแนวโน้มที่แพร่หลายจะใช้ความคิดจิตวิญญาณและการปฏิบัติเพื่อ sidestep หรือหลีกเลี่ยงการหัน หน้ายังไม่ได้แก้ไขปัญหาทางอารมณ์ บาดแผลทางจิตใจ พัฒนางานยังไม่เสร็จเมื่อเราได้พบไม่ผ่าน เรามักจะใช้เป้าหมายของตื่นหรือปลดปล่อย rationalize สิ่งที่ฉันเรียกปรองดองก่อนกำหนด: พยายามขึ้นเหนือด้านวัตถุดิบ และยุ่งของ humanness ของเราก่อนเราเต็มได้ประสบ และทำกับมัน แล้ว เรามักจะใช้ความจริงหักหน้า หรือยกเลิกความต้องการมนุษย์สัมพันธ์ ความรู้สึก ปัญหาทางจิตใจ ปัญหาเชิง และขาดดุลเจริญ อืมมนี้เป็นการ "อาชีวอันตราย" ของเส้นทางจิตวิญญาณ จิตวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับวิสัยทัศน์ของสถานการณ์ karmic ปัจจุบันของเราไปที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจดับบลิว: อ้อมจิตวิญญาณเป็นคำประกาศเกียรติคุณฉันจะอธิบายขั้นตอนที่ฉันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชนชาวพุทธผมอยู่ในและยังอยู่ในตัวเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของเราได้รับความจริงใจพยายามในการทำงานกับตัวเองผมสังเกตเห็นแนวโน้มที่แพร่หลายในการใช้ความคิดจิตวิญญาณและการปฏิบัติเพื่อหลีกเลี่ยงหรือหลีกเลี่ยงการเผชิญปัญหาทางอารมณ์ยังไม่ได้แก้ไขบาดแผลทางจิตใจและงานการพัฒนายังไม่เสร็จ.
เมื่อเราอ้อมจิตวิญญาณที่เรามักจะใช้ เป้าหมายของการกระตุ้นหรือการปลดปล่อยให้เหตุผลสิ่งที่ผมเรียกชัยก่อนวัยอันควร: พยายามที่จะขึ้นเหนือด้านวัตถุดิบและยุ่งของ humanness ของเราก่อนที่เราจะต้องเผชิญอย่างเต็มที่และทำให้ความสงบสุขกับมัน แล้วเรามีแนวโน้มที่จะใช้ความจริงที่แน่นอนที่จะดูหมิ่นหรือยกเลิกความต้องการของมนุษย์สัมพันธ์ความรู้สึกปัญหาสุขภาพจิตปัญหาเชิงสัมพันธ์และการขาดดุลการพัฒนา ฉันเห็นนี้เป็น "อันตรายจากการประกอบอาชีพ" ของเส้นทางจิตวิญญาณในจิตวิญญาณที่ไม่เกี่ยวข้องกับวิสัยทัศน์ของสถานการณ์จะเกินกรรมของเราในปัจจุบัน