Germany – Privacy Privacy law Priv

Germany – Privacy
Privacy law
Privacy law in Germany is designed to protect a person's personality rights.
Private information
The law and procedure for complaints about the publication and broadcast of private information is the same as for false and defamatory statements (see below). In a privacy claim, the publisher/broadcaster can defend the case, not on the grounds of truth, but on the grounds that the disclosure of the private material was in the public interest.
The type of claimant
German law provides an exception for socalled public figures of relative and absolute current interest. Public figures of absolute current interest are those who are known because of their prominent position in public life, independent from any specific context (e.g. politicians and actors). Public figures of relative current interest are those who are not abstractly recognized by the public but have achieved a certain degree of recognition in connection with a specific event (e.g. the winner of a competition in a specific sports discipline). Public figures of relative current interest may generally be depicted in connection with reports about the event which has made them known (e.g. the winner of a competition shown on the winner's rostrum). Public figures of absolute current interest in contrast may be depicted independently from any specific event. However, this excludes very private areas of their life; for example, nude pictures of them may not be published without the person's consent. The more a person seeks publicity about a particular area of their life, the less privacy protection that person will have in that area
Photographs
As a rule, publications of photographs always require the consent of the individuals depicted. However, the subject's interest in keeping his or her private life confidential must be weighed against the need of the public to be informed. German courts have developed a detailed, balanced practice in this respect, according to which, for example, pictures taken in a secluded location or showing children and their parents is not permitted. In contrast, pictures from the "ordinary" private life of celebrities (e.g. shopping or doing sports) had usually been permitted. In 2004, however, the European Court of Human Rights ruled in the Princess Caroline case that the German public figure defence was too wide. It held that German courts should decide if the claimant has been depicted in public in connection with the activity that has made them famous. Furthermore, the disclosure of photographs of someone's private life can only be justified if the photographs contribute to a matter of public debate. Thus, photographs depicting the private life of ordinary people will almost always require consent and similar photographs of celebrities will often require consent. If the photographs are of a politician, then it seems more likely that the publisher/broadcaster can justify the publication of the photographs.
Procedure and remedies
Interim injunctions
The first step in a press complaint is usually when the claimant writes to the publisher/broadcaster and demands (a) an undertaking not to repeat the allegation and (b) a right of reply (i.e. the publication or broadcast of a reasonably prominent counterstatement setting out the claimant's version of events). If these demands are not met, the claimant may apply to court (the Landgericht) for an interim injunction and a right of reply. The case will be heard by three judges but a single judgment will be given. If the claimant dispenses with the first step of sending a warning letter, he bears the risk of having to pay the costs of the proceeding if the publisher immediately accepts the interim injunction issued by the court. Sometimes the claimant will not send a cease and desist letter. This is because he or she does not wish to put the publisher on notice of the application for an interim injunction. There are two main reasons for this approach: first, the publisher does not have an opportunity to give submissions to the court before the interim injunction is granted; second, if the court does not grant the interim injunction, the defendant will not find out that the application had even been made. So if the case is not clear-cut, the claimant may prefer not to send a cease and desist letter prior to applying for an interim injunction. Depending on the court, the application for an injunction normally has to be filed in court within 1-3 months of the alleged infringement. If the complaint relates to a defamatory statement or an invasion of his privacy, the application must state this. If the complaint concerns the truth of the facts stated in the article or broadcast, then the claimant must also file an affidavit from a person who has relevant knowledge of the facts showing that they are false. Provided that the court believes the claimant on the balance of probabilities, it will grant the injunction (often without the publisher having had the opportunity to comment). No reasons are given by the court at this stage. If the interim injunction is granted, the claimant must officially serve the court order on the defendant within one month. If this is not done, the order will be invalid. The publisher can file an opposition against the interim injunction, in which case the court will schedule an inter partes hearing to discuss the facts of the case and either set aside the interim injunction or confirm it with a reasoned judgment. This judgment sometimes takes up to a week to be delivered. It can be appealed to a court of second instance (the Oberlandesgericht). To appeal, a party has one month from when the judgment is served to file the appeal to the Oberlandesgericht and two months from the service of the judgment to provide written reasons why the judgment was wrong. After the interim injunction has been upheld by the court, the claimant will invite the publisher to acknowledge the injunction as a final and binding decision. If the publisher refuses, the dispute has to be fought in a normal court action, the socalled proceeding on the merits, so as to obtain a final decision. However, in most cases in Germany, media complaints are dealt with at the interim injunction stage. It is not a necessity to start a normal action after the interim injunction stage. Interim injunctions are to prevent a publisher or broadcaster from repeating the allegations. Such injunctions are not usually significant obstacles to the business of a news organisation as the newspaper will already have been published or the news programme will already have been broadcast. However, an interim injunction could have serious consequences for book and magazine publishers since the book/magazine may have to be pulled from the shelves. Having said that, the vast majority of interim injunctions in Germany concern newspaper reports or broadcasts. It is important to understand that at the interim injunction stage, no damages can be awarded. However, breach of an interim injunction can lead to a fine of up to about $300,000 but, in most cases, fines would be less than $12,000.
Normal action
If the claimant requires an order for a correction (as opposed to a right of reply) to be published and/or monetary compensation, he must start a normal action as these remedies cannot be obtained by way of interim injunction proceedings. Normal actions are usually started in the place where claimant lives. However, in media cases, claimants often choose to bring their disputes (including interim injunction applications) in the Landgericht of Hamburg, Munich or Berlin as these courts are more experienced in this field. The first step in an ordinary action is when the claimant sets out in writing what his complaint is, a list of his or her witnesses and the documents on which he or she will rely. The defendant must then file a similar document setting out its defence and documents relied on.
It can take about 4-9 months from start of the claim to the trial. It is rare that court hearings last more than one or two hours. In most cases, the hearing takes about 30 minutes. Sometimes, there will be a second hearing for witness cross-examination. Although the claimant and witnesses can be cross-examined, the judges and lawyers put a lot of emphasis on the written documents in the case. In fact, in most cases the court has usually made up its mind before the hearing and listens to the advocates and witnesses to confirm its view of the case. There will be three judges hearing the case. The court will give a written judgement within about two months of the trial. This can be appealed to a higher court, the Oberlandesgericht (also comprising three judges).
Trial remedies
If the claimant is successful at trial, he will generally be granted a final injunction preventing the allegations being repeated. The claimant also usually asks for a correction or at least a right of reply (see above). Damages are only awarded in German media cases in exceptional circumstances. The maximum awarded was $92,000 in 2004. This was for a privacy complaint by Princess Caroline's youngest daughter relating to publications in 1999 and 2000. The judgment is under appeal to the constitutional court.
Costs (lawyers' fees)
There are two aspects of costs which need to be considered. First, lawyers will agree the amount of costs they will charge their own client. In many cases, costs are assessed by hourly rates. The costs of a publisher or broadcaster in a contested interim injunction hearing could be about $4,000 or so. The costs of defending a media case to trial (including an interim injunction hearing) on behalf of a publisher or broadcaster can often be in the region of $18,000-$55,000 and sometimes more. Conditional fee agreements and contingency fees are not allowed. The second aspect concerns costs orders as a result of litigation as between parties. The costs regime in Germany is go

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยอรมนี – ความเป็นส่วนตัว กฎหมายความเป็นส่วนตัว กฎหมายความเป็นส่วนตัวในเยอรมนีถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องสิทธิในบุคลิกภาพของบุคคลข้อมูลส่วนตัว กฎหมายและขั้นตอนการร้องเรียนเกี่ยวกับการเผยแพร่และถ่ายทอดข้อมูลส่วนตัวเป็นเหมือนกับคำเท็จ และรังเกียจ (ดูด้านล่าง) ในการเรียกร้องความเป็นส่วนตัว ผู้เผยแพร่/อากาศสามารถปกป้องกรณี ไม่ ไร้ความจริง แต่ ในบริเวณที่เปิดเผยของวัสดุส่วนตัวในสาธารณประโยชน์ชนิดของผู้อ้าง German law provides an exception for socalled public figures of relative and absolute current interest. Public figures of absolute current interest are those who are known because of their prominent position in public life, independent from any specific context (e.g. politicians and actors). Public figures of relative current interest are those who are not abstractly recognized by the public but have achieved a certain degree of recognition in connection with a specific event (e.g. the winner of a competition in a specific sports discipline). Public figures of relative current interest may generally be depicted in connection with reports about the event which has made them known (e.g. the winner of a competition shown on the winner's rostrum). Public figures of absolute current interest in contrast may be depicted independently from any specific event. However, this excludes very private areas of their life; for example, nude pictures of them may not be published without the person's consent. The more a person seeks publicity about a particular area of their life, the less privacy protection that person will have in that areaPhotographs As a rule, publications of photographs always require the consent of the individuals depicted. However, the subject's interest in keeping his or her private life confidential must be weighed against the need of the public to be informed. German courts have developed a detailed, balanced practice in this respect, according to which, for example, pictures taken in a secluded location or showing children and their parents is not permitted. In contrast, pictures from the "ordinary" private life of celebrities (e.g. shopping or doing sports) had usually been permitted. In 2004, however, the European Court of Human Rights ruled in the Princess Caroline case that the German public figure defence was too wide. It held that German courts should decide if the claimant has been depicted in public in connection with the activity that has made them famous. Furthermore, the disclosure of photographs of someone's private life can only be justified if the photographs contribute to a matter of public debate. Thus, photographs depicting the private life of ordinary people will almost always require consent and similar photographs of celebrities will often require consent. If the photographs are of a politician, then it seems more likely that the publisher/broadcaster can justify the publication of the photographs.Procedure and remedies Interim injunctions The first step in a press complaint is usually when the claimant writes to the publisher/broadcaster and demands (a) an undertaking not to repeat the allegation and (b) a right of reply (i.e. the publication or broadcast of a reasonably prominent counterstatement setting out the claimant's version of events). If these demands are not met, the claimant may apply to court (the Landgericht) for an interim injunction and a right of reply. The case will be heard by three judges but a single judgment will be given. If the claimant dispenses with the first step of sending a warning letter, he bears the risk of having to pay the costs of the proceeding if the publisher immediately accepts the interim injunction issued by the court. Sometimes the claimant will not send a cease and desist letter. This is because he or she does not wish to put the publisher on notice of the application for an interim injunction. There are two main reasons for this approach: first, the publisher does not have an opportunity to give submissions to the court before the interim injunction is granted; second, if the court does not grant the interim injunction, the defendant will not find out that the application had even been made. So if the case is not clear-cut, the claimant may prefer not to send a cease and desist letter prior to applying for an interim injunction. Depending on the court, the application for an injunction normally has to be filed in court within 1-3 months of the alleged infringement. If the complaint relates to a defamatory statement or an invasion of his privacy, the application must state this. If the complaint concerns the truth of the facts stated in the article or broadcast, then the claimant must also file an affidavit from a person who has relevant knowledge of the facts showing that they are false. Provided that the court believes the claimant on the balance of probabilities, it will grant the injunction (often without the publisher having had the opportunity to comment). No reasons are given by the court at this stage. If the interim injunction is granted, the claimant must officially serve the court order on the defendant within one month. If this is not done, the order will be invalid. The publisher can file an opposition against the interim injunction, in which case the court will schedule an inter partes hearing to discuss the facts of the case and either set aside the interim injunction or confirm it with a reasoned judgment. This judgment sometimes takes up to a week to be delivered. It can be appealed to a court of second instance (the Oberlandesgericht). To appeal, a party has one month from when the judgment is served to file the appeal to the Oberlandesgericht and two months from the service of the judgment to provide written reasons why the judgment was wrong. After the interim injunction has been upheld by the court, the claimant will invite the publisher to acknowledge the injunction as a final and binding decision. If the publisher refuses, the dispute has to be fought in a normal court action, the socalled proceeding on the merits, so as to obtain a final decision. However, in most cases in Germany, media complaints are dealt with at the interim injunction stage. It is not a necessity to start a normal action after the interim injunction stage. Interim injunctions are to prevent a publisher or broadcaster from repeating the allegations. Such injunctions are not usually significant obstacles to the business of a news organisation as the newspaper will already have been published or the news programme will already have been broadcast. However, an interim injunction could have serious consequences for book and magazine publishers since the book/magazine may have to be pulled from the shelves. Having said that, the vast majority of interim injunctions in Germany concern newspaper reports or broadcasts. It is important to understand that at the interim injunction stage, no damages can be awarded. However, breach of an interim injunction can lead to a fine of up to about $300,000 but, in most cases, fines would be less than $12,000.Normal action If the claimant requires an order for a correction (as opposed to a right of reply) to be published and/or monetary compensation, he must start a normal action as these remedies cannot be obtained by way of interim injunction proceedings. Normal actions are usually started in the place where claimant lives. However, in media cases, claimants often choose to bring their disputes (including interim injunction applications) in the Landgericht of Hamburg, Munich or Berlin as these courts are more experienced in this field. The first step in an ordinary action is when the claimant sets out in writing what his complaint is, a list of his or her witnesses and the documents on which he or she will rely. The defendant must then file a similar document setting out its defence and documents relied on.It can take about 4-9 months from start of the claim to the trial. It is rare that court hearings last more than one or two hours. In most cases, the hearing takes about 30 minutes. Sometimes, there will be a second hearing for witness cross-examination. Although the claimant and witnesses can be cross-examined, the judges and lawyers put a lot of emphasis on the written documents in the case. In fact, in most cases the court has usually made up its mind before the hearing and listens to the advocates and witnesses to confirm its view of the case. There will be three judges hearing the case. The court will give a written judgement within about two months of the trial. This can be appealed to a higher court, the Oberlandesgericht (also comprising three judges).Trial remedies If the claimant is successful at trial, he will generally be granted a final injunction preventing the allegations being repeated. The claimant also usually asks for a correction or at least a right of reply (see above). Damages are only awarded in German media cases in exceptional circumstances. The maximum awarded was $92,000 in 2004. This was for a privacy complaint by Princess Caroline's youngest daughter relating to publications in 1999 and 2000. The judgment is under appeal to the constitutional court.Costs (lawyers' fees) There are two aspects of costs which need to be considered. First, lawyers will agree the amount of costs they will charge their own client. In many cases, costs are assessed by hourly rates. The costs of a publisher or broadcaster in a contested interim injunction hearing could be about $4,000 or so. The costs of defending a media case to trial (including an interim injunction hearing) on behalf of a publisher or broadcaster can often be in the region of $18,000-$55,000 and sometimes more. Conditional fee agreements and contingency fees are not allowed. The second aspect concerns costs orders as a result of litigation as between parties. The costs regime in Germany is go

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เยอรมนี - ข้อมูลส่วนบุคคล
กฎหมายความเป็นส่วนตัว
กฎหมายความเป็นส่วนตัวในเยอรมนีถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องสิทธิของบุคคลบุคลิกภาพ.
ข้อมูลส่วนตัว
กฎหมายและขั้นตอนการร้องเรียนเกี่ยวกับการพิมพ์และการออกอากาศของข้อมูลส่วนตัวเช่นเดียวกับงบเท็จและหมิ่นประมาท (ดูด้านล่าง) ในการเรียกร้องความเป็นส่วนตัวของสำนักพิมพ์ / โฆษกสามารถปกป้องกรณีที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความจริง แต่ในบริเวณที่การเปิดเผยข้อมูลของวัสดุเอกชนที่อยู่ในความสนใจของประชาชน.
ประเภทของการเรียกร้อง
กฎหมายเยอรมันมีข้อยกเว้นสำหรับประชาชน socalled ตัวเลขที่น่าสนใจในปัจจุบันและความแน่นอน บุคคลสาธารณะที่น่าสนใจในปัจจุบันแน่นอนคือบรรดาผู้ที่เป็นที่รู้จักกันเพราะตำแหน่งที่โดดเด่นของพวกเขาในชีวิตของประชาชนที่เป็นอิสระจากบริบทเฉพาะเจาะจงใด ๆ (เช่นนักการเมืองและนักแสดง) บุคคลสาธารณะที่น่าสนใจในปัจจุบันญาติผู้ที่ไม่ได้รับการยอมรับเป็นนามธรรมโดยประชาชน แต่ได้ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งของการรับรู้ในการเชื่อมต่อกับเหตุการณ์เฉพาะ (เช่นผู้ชนะเลิศจากการแข่งขันในกีฬาเฉพาะวินัย) บุคคลสาธารณะที่น่าสนใจในปัจจุบันญาติโดยทั่วไปอาจจะเป็นภาพในการเชื่อมต่อที่มีการรายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ได้ทำให้พวกเขาเป็นที่รู้จักกัน (เช่นผู้ชนะของการแข่งขันแสดงบนเวทีของผู้ชนะ) บุคคลสาธารณะที่น่าสนใจในปัจจุบันแน่นอนในทางตรงกันข้ามอาจจะเป็นภาพอิสระจากกรณีใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจง แต่นี้ไม่รวมพื้นที่ที่เป็นส่วนตัวมากในชีวิตของพวกเขา ตัวอย่างเช่นภาพเปลือยของพวกเขาอาจจะไม่ได้รับการเผยแพร่โดยปราศจากความยินยอมของบุคคลนั้น คนอื่น ๆ พยายามประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตของพวกเขาป้องกันความเป็นส่วนตัวน้อยคนที่จะมีในพื้นที่
ภาพ
ตามกฎสิ่งพิมพ์ของการถ่ายภาพมักจะต้องได้รับความยินยอมของบุคคลที่ปรากฎ แต่ที่น่าสนใจของเรื่องในการรักษาชีวิตส่วนตัวของเขาหรือเธอเป็นความลับต้องชั่งน้ำหนักกับความต้องการของประชาชนที่จะได้รับทราบ ศาลเยอรมันได้มีการพัฒนารายละเอียดการปฏิบัติที่สมดุลในส่วนนี้ตามที่ยกตัวอย่างเช่นภาพที่ถ่ายในสถานที่ที่เงียบสงบหรือการแสดงเด็กและผู้ปกครองของพวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาต ในทางตรงกันข้ามภาพจาก "ธรรมดา" ชีวิตส่วนตัวของคนดัง (เช่นช้อปปิ้งหรือทำกีฬา) ได้รับอนุญาตมักจะ ในปี 2004 แต่ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปปกครองในกรณีที่เจ้าหญิงแคโรไลน์ที่ป้องกันสาธารณชนเยอรมันกว้างเกินไป จึงถือได้ว่าศาลเยอรมันควรจะตัดสินใจได้ว่าโจทก์ได้รับภาพในที่สาธารณะในการเชื่อมต่อกับกิจกรรมที่ได้ทำให้พวกเขาที่มีชื่อเสียง นอกจากนี้การเปิดเผยภาพของชีวิตส่วนตัวของใครบางคนเท่านั้นที่สามารถเป็นธรรมถ้าภาพที่นำไปสู่เรื่องของการอภิปรายสาธารณะ ดังนั้นภาพที่วาดชีวิตส่วนตัวของคนธรรมดาสามัญเสมอเกือบจะต้องได้รับความยินยอมและรูปถ่ายที่คล้ายกันของคนดังมักจะต้องได้รับความยินยอม หากภาพที่มีนักการเมืองแล้วก็ดูเหมือนว่ามีโอกาสมากขึ้นที่สำนักพิมพ์ / โฆษกสามารถปรับการตีพิมพ์ภาพ.
ขั้นตอนและการเยียวยา
ระหว่างกาลคำสอน
ขั้นตอนแรกในการร้องเรียนสื่อมวลชนมักจะเรียกร้องเมื่อเขียนไปยังสำนักพิมพ์ / ผู้ประกาศข่าวและ ความต้องการ (ก) การดำเนินการที่จะไม่ทำซ้ำข้อกล่าวหาและ (ข) สิทธิในการตอบกลับ (เช่นการพิมพ์หรือการออกอากาศของโต้แย้งที่โดดเด่นพอสมควรการออกรุ่นเรียกร้องของเหตุการณ์) หากความต้องการเหล่านี้จะไม่พบผู้ร้องอาจนำไปใช้กับศาล (Landgericht) สำหรับคำสั่งระหว่างกาลและด้านขวาของการตอบกลับ กรณีที่จะได้ยินโดยสามผู้พิพากษาตัดสิน แต่เพียงครั้งเดียวจะได้รับ หากโจทก์จ่ายกับขั้นตอนแรกของการส่งจดหมายเตือนเขาหมีความเสี่ยงจากการไม่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายของการดำเนินการในกรณีที่ผู้เผยแพร่ได้ทันทียอมรับคำสั่งระหว่างกาลที่ออกโดยศาล บางครั้งเรียกร้องจะไม่ส่งจดหมายและหยุดยั้ง นี้เป็นเพราะเขาหรือเธอไม่ต้องการที่จะนำเผยแพร่ที่แจ้งให้ทราบของการประยุกต์ใช้สำหรับคำสั่งระหว่างกาล มีสองเหตุผลหลักสำหรับวิธีการนี้คือครั้งแรกที่เผยแพร่ไม่ได้มีโอกาสที่จะให้ส่งไปที่ศาลก่อนที่คำสั่งระหว่างกาลจะได้รับ; สองถ้าศาลไม่อนุญาตให้คำสั่งระหว่างที่จำเลยจะไม่พบว่าแอพลิเคชันที่ได้รับการทำแม้กระทั่ง ดังนั้นหากกรณีที่ไม่ชัดเจนเรียกร้องอาจไม่ต้องการที่จะส่งหยุดจดหมายก่อนที่จะใช้สำหรับคำสั่งระหว่างกาล ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับศาลแอพลิเคชันสำหรับคำสั่งได้ตามปกติจะต้องมีการยื่นฟ้องในศาลภายใน 1-3 เดือนของการละเมิดที่ถูกกล่าวหา หากการร้องเรียนที่เกี่ยวข้องกับคำสั่งที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงหรือบุกรุกความเป็นส่วนตัวของแอพลิเคชันนี้จะต้องระบุ หากการร้องเรียนเกี่ยวข้องกับความจริงของข้อเท็จจริงที่ระบุไว้ในบทความหรือออกอากาศแล้วโจทก์ยังต้องยื่นหนังสือรับรองจากบุคคลที่มีความรู้ที่เกี่ยวข้องของข้อเท็จจริงที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นเท็จ โดยมีเงื่อนไขว่าศาลเชื่อว่าโจทก์กับความสมดุลของความน่าจะเป็นก็จะให้คำสั่ง (มักจะไม่มีการจัดพิมพ์ได้มีโอกาสที่จะแสดงความคิดเห็น) ไม่มีเหตุผลที่จะได้รับจากศาลในขั้นตอนนี้ หากคำสั่งระหว่างกาลจะได้รับการเรียกร้องอย่างเป็นทางการต้องให้บริการคำสั่งศาลเมื่อวันที่จำเลยภายในหนึ่งเดือน ถ้าไม่ได้ทำเพื่อที่จะไม่ถูกต้อง สำนักพิมพ์สามารถยื่นคัดค้านคำสั่งระหว่างกาลซึ่งในกรณีที่ศาลจะกำหนดเวลาระหว่างชิ้นส่วนการได้ยินเพื่อหารือเกี่ยวกับข้อเท็จจริงของคดีและทั้งการตั้งสำรองระหว่างกาลหรือคำสั่งยืนยันด้วยเหตุผลตัดสิน การตัดสินนี้บางครั้งจะใช้เวลาถึงหนึ่งสัปดาห์ที่จะส่งมอบ ก็สามารถที่จะยื่นอุทธรณ์ต่อศาลครั้งที่สอง (Oberlandesgericht) เพื่อดึงดูดความสนใจของบุคคลที่มีหนึ่งเดือนนับ แต่เมื่อการตัดสินจะทำหน้าที่ในการยื่นอุทธรณ์ไปยัง Oberlandesgericht และอีกสองเดือนจากการให้บริการของการตัดสินที่จะให้เหตุผลว่าทำไมเขียนคำพิพากษาเป็นเรื่องที่ผิด หลังจากที่คำสั่งระหว่างกาลได้รับการรักษาโดยศาลโจทก์จะเชิญสำนักพิมพ์ที่จะยอมรับคำสั่งตามที่ตัดสินใจขั้นสุดท้ายและมีผลผูกพัน หากสำนักพิมพ์ปฏิเสธข้อพิพาทจะต้องมีการต่อสู้ในการดำเนินการของศาลปกติดำเนินการ socalled ในคุณธรรมเพื่อที่จะได้รับการตัดสินใจครั้งสุดท้าย อย่างไรก็ตามในกรณีส่วนใหญ่ในประเทศเยอรมนีร้องเรียนสื่อจะจัดการกับในขั้นตอนคำสั่งระหว่างกาล มันไม่จำเป็นที่จะต้องเริ่มต้นการดำเนินการปกติหลังจากขั้นตอนคำสั่งระหว่างกาล คำสอนระหว่างกาลนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เผยแพร่หรือโฆษกจากการทำซ้ำข้อกล่าวหา คำสอนดังกล่าวไม่ได้มักจะเป็นอุปสรรคสำคัญในการดำเนินธุรกิจขององค์กรข่าวหนังสือพิมพ์แล้วจะได้รับการตีพิมพ์หรือรายการข่าวที่มีอยู่แล้วจะได้รับการเผยแพร่ อย่างไรก็ตามคำสั่งระหว่างกาลอาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับสำนักพิมพ์หนังสือและนิตยสารตั้งแต่หนังสือ / นิตยสารอาจจะต้องถูกดึงออกมาจากชั้นวาง ต้องบอกว่าส่วนใหญ่ของคำสอนระหว่างกาลในเยอรมนีรายงานของหนังสือพิมพ์กังวลหรือออกอากาศ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจว่าในขั้นตอนคำสั่งชั่วคราวให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถได้รับรางวัล อย่างไรก็ตามการฝ่าฝืนคำสั่งระหว่างกาลสามารถนำไปสู่การปรับขึ้นไปประมาณ $ 300,000 แต่ในกรณีส่วนใหญ่ค่าปรับจะน้อยกว่า $ 12,000.
การดำเนินการปกติ
หากโจทก์ต้องใช้เพื่อให้การแก้ไข (เมื่อเทียบกับด้านขวาของการตอบกลับ) จะได้รับการตีพิมพ์และ / หรือเงินชดเชยเขาจะต้องเริ่มต้นการดำเนินการตามปกติการเยียวยาเหล่านี้ไม่สามารถหาได้โดยวิธีการของการดำเนินการคำสั่งระหว่างกาล การดำเนินการปกติจะเริ่มต้นมักจะอยู่ในสถานที่ที่โจทก์มีชีวิตอยู่ อย่างไรก็ตามในกรณีสื่ออะไรก็ได้ที่มักจะเลือกที่จะนำข้อพิพาทของพวกเขา (รวมถึงการใช้งานคำสั่งระหว่างกาล) ใน Landgericht ฮัมบูร์ก, มิวนิคหรือเบอร์ลินสนามเหล่านี้มีประสบการณ์มากขึ้นในด้านนี้ ขั้นตอนแรกในการกระทำสามัญคือเมื่อโจทก์กำหนดในการเขียนสิ่งที่ร้องเรียนของเขาก็คือรายชื่อของพยานของเขาหรือเธอและเอกสารที่เขาหรือเธอจะพึ่งพา จำเลยจะต้องยื่นเอกสารที่คล้ายกันการออกป้องกันและเอกสารอาศัย.
มันสามารถใช้เวลาประมาณ 4-9 เดือนนับจากจุดเริ่มต้นของการเรียกร้องสู่การพิจารณาคดี มันเป็นเรื่องยากที่ศาลพิจารณาคดีมีอายุการใช้งานมากกว่าหนึ่งหรือสองชั่วโมง ในกรณีส่วนใหญ่ได้ยินเวลาประมาณ 30 นาที บางครั้งจะมีการได้ยินที่สองสำหรับพยานข้ามการตรวจสอบ แม้ว่าโจทก์และพยานที่สามารถข้ามการตรวจสอบผู้พิพากษาและทนายความใส่มากเน้นเกี่ยวกับเอกสารที่เขียนขึ้นในกรณีที่ ในความเป็นจริงในกรณีส่วนใหญ่ศาลได้มักจะทำขึ้นใจก่อนที่จะได้ยินและรับฟังความต้องการสนับสนุนและพยานเพื่อยืนยันมุมมองของคดี จะมีสามผู้พิพากษาได้ยินกรณี ศาลจะตัดสินให้เป็นลายลักษณ์อักษรภายในเวลาประมาณสองเดือนของการพิจารณาคดี นี้สามารถยื่นอุทธรณ์ไปยังศาลที่สูงขึ้น Oberlandesgericht (ยังประกอบไปด้วยสามผู้พิพากษา).
การเยียวยาทดลอง
หากโจทก์จะประสบความสำเร็จในการพิจารณาคดีเขาโดยทั่วไปจะได้รับคำสั่งสุดท้ายการป้องกันข้อกล่าวหาถูกทำซ้ำ โจทก์ยังมักจะขอแก้ไขหรืออย่างน้อยด้านขวาของการตอบกลับ (ดูด้านบน) ความเสียหายที่ได้รับรางวัลเฉพาะในกรณีที่สื่อเยอรมันในกรณีพิเศษ ที่ได้รับรางวัลสูงสุดคือ $ 92,000 ในปี 2004 นี้เป็นเรื่องร้องเรียนความเป็นส่วนตัวโดยลูกสาวคนเล็กของเจ้าหญิงแคโรไลน์ที่เกี่ยวกับสิ่งพิมพ์ในปี 1999 และ 2000 การตัดสินอยู่ภายใต้การอุทธรณ์ไปยังศาลรัฐธรรมนูญ.
ค่าใช้จ่าย (ค่าทนายความ)
มีสองด้านของค่าใช้จ่ายที่ จำเป็นต้องได้รับการพิจารณา ครั้งแรกที่ทนายความจะเห็นจำนวนของค่าใช้จ่ายที่พวกเขาจะคิดค่าบริการลูกค้าของตัวเอง ในหลายกรณีค่าใช้จ่ายที่ได้รับการประเมินจากอัตรารายชั่วโมง ค่าใช้จ่ายของผู้เผยแพร่หรือโฆษกในการได้ยินคำสั่งระหว่างกาลประกวดอาจจะเกี่ยวกับ $ 4,000 หรือมากกว่านั้น ค่าใช้จ่ายในการปกป้องกรณีที่สื่อไปทดลองใช้ (รวมทั้งการได้ยินคำสั่งระหว่างกาล) ในนามของสำนักพิมพ์หรือผู้ประกาศข่าวมักจะอยู่ในพื้นที่ของ $ 18,000 $ 55,000 และบางครั้งมากขึ้น ข้อตกลงค่าเงื่อนไขและค่าธรรมเนียมฉุกเฉินไม่ได้รับอนุญาต ความกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายด้านที่สองคำสั่งที่เป็นผลมาจากการดำเนินคดีระหว่างบุคคล ระบอบการปกครองของค่าใช้จ่ายในเยอรมนีคือไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยอรมัน–ความเป็นส่วนตัว

กฎหมายกฎหมายในเยอรมันถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องสิทธิของบุคลิกภาพของบุคคล ข้อมูล

ส่วนตัวกฎหมายและขั้นตอนการร้องเรียนเกี่ยวกับการตีพิมพ์และเผยแพร่ข้อมูลส่วนบุคคลเช่นเดียวกับเท็จและหมิ่นประมาทงบ ( ดูด้านล่าง ) ในความเป็นส่วนตัวเรียกร้อง สำนักพิมพ์ / ผู้ประกาศข่าวสามารถปกป้องกรณี ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความจริงแต่ในบริเวณที่มีการเปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคล อยู่ในความสนใจของประชาชน ชนิดของโจทก์

เยอรมันกฎหมายมีข้อยกเว้นสำหรับลากข้างตัวเลขสาธารณะของญาติและดอกเบี้ยปัจจุบันแน่นอน สาธารณะตัวเลขที่น่าสนใจในปัจจุบันแน่นอน เป็นคนที่รู้จักกัน เพราะตำแหน่งที่โดดเด่นของพวกเขาในชีวิตสาธารณะ อิสระจากบริบทที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ ( เช่นนักการเมืองและนักแสดง ) สาธารณะตัวเลขที่น่าสนใจในปัจจุบันญาติเป็นผู้ที่ไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชน แต่ abstractly มีความบางระดับของการรับรู้ในการเชื่อมต่อกับเหตุการณ์ที่เฉพาะเจาะจง ( เช่น ผู้ชนะของการแข่งขันในกีฬาที่เฉพาะเจาะจง )สาธารณะตัวเลขที่น่าสนใจในปัจจุบัน ญาติอาจจะโดยทั่วไปจะกล่าวถึงในการเชื่อมต่อกับรายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเขารู้จักกัน ( เช่น ผู้ชนะของการแข่งขันที่แสดงบนเวทีของผู้ชนะ ) ตัวเลขสาธารณะในปัจจุบันดอกเบี้ยแน่นอน ในทางตรงกันข้ามอาจเป็นภาพอย่างอิสระ จากเหตุการณ์ที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่รวมพื้นที่ที่เป็นส่วนตัวมาก ในชีวิตของพวกเขา ตัวอย่างเช่นภาพเปลือยของพวกเขาอาจไม่ได้รับการตีพิมพ์โดยปราศจากความยินยอมของบุคคลนั้น ยิ่งบุคคลที่ขอประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับพื้นที่เฉพาะของชีวิตของพวกเขา น้อยคนที่จะได้รับการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลในที่รูปถ่ายพื้นที่

ตามกฎ สิ่งพิมพ์ของภาพมักจะต้องได้รับความยินยอมของบุคคลและเรื่องราว . อย่างไรก็ตามเรื่องของผลประโยชน์ในการรักษา ของเขาหรือเธอ ชีวิตส่วนตัวที่เป็นความลับจะต้องชั่งน้ำหนักกับความต้องการของประชาชนที่จะแจ้งให้ทราบ ศาลเยอรมันได้พัฒนารายละเอียด ฝึกความสมดุลในส่วนนี้ ตาม ซึ่งตัวอย่างเช่น ภาพที่ถ่ายในสถานที่ที่เงียบสงบหรือแสดงเด็กและพ่อแม่ของพวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาต ในทางตรงกันข้ามภาพจาก " ชีวิตส่วนตัวธรรมดา " ของคนดัง เช่น ช้อปปิ้ง หรือเล่นกีฬา ) มักจะได้รับอนุญาต ในปี 2004 แต่ศาลสิทธิมนุษยชนของยุโรปที่ปกครองในเจ้าหญิงแคโรลีน กรณีรายงานว่าประชาชนเยอรมันก็กว้างเกินไป