The original catalyst was HCo(CO)4,

The original catalyst was HCo(CO)4, discovered by Otto Roelen.[2][3] Subsequent work demonstrated that the ligand tributylphosphine (PBu3) improved the selectivity of the cobalt-catalysed process.

In the 1960s, highly active rhodium catalysts were discovered.[4] Since the 1970s, most hydroformylation relies on catalysts based on rhodium.[5] Subsequent research led to the development of water-soluble catalysts that facilitate the separation of the products from the catalyst.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศษเดิมถูก HCo (CO) 4 ค้นพบ โดยออทโท Roelen[2][3] งานภายหลังแสดงว่า ลิแกนด์ tributylphosphine (PBu3) การปรับปรุงวิธีการ catalysed โคบอลต์ สิ่งที่ส่งเสริมสูงงานโรเดียมถูกค้นพบในปี 1960[4] ตั้งแต่ทศวรรษ 1970, hydroformylation ส่วนใหญ่ใช้ในสิ่งที่ส่งเสริมตามรูปทรงหัวใจ[5] วิจัยต่อมานำไปสู่การพัฒนาสิ่งที่ส่งเสริมที่ละลายในที่ช่วยแบ่งแยกผลิตภัณฑ์จากเศษ[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวเร่งปฏิกิริยาเดิม HCO (CO) 4 ค้นพบโดยอ็อตโต Roelen. [2] [3] ต่อมาแสดงให้เห็นว่าการทำงานของแกนด์ tributylphosphine (PBu3) การปรับปรุงการเลือกของกระบวนการเร่งปฏิกิริยาโคบอลต์. ในปี 1960 ตัวเร่งปฏิกิริยาโรเดียมใช้งานสูงได้ ค้นพบ. [4] ตั้งแต่ปี 1970 ที่ hydroformylation ส่วนใหญ่อาศัยอยู่บนพื้นฐานของตัวเร่งปฏิกิริยาโรเดียม. [5] ภายหลังการวิจัยนำไปสู่การพัฒนาตัวเร่งปฏิกิริยาที่ละลายน้ำที่อำนวยความสะดวกในการแยกของผลิตภัณฑ์จากตัวเร่งปฏิกิริยา. [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เร่งต้นฉบับ HCO ( CO ) 4 , ค้นพบโดย Otto roelen [ 2 ] [ 3 ] ต่อมาทำงานพบว่าลิแกนด์ไตรบิวทิลฟอสฟีน ( pbu3 ) เลือกสรรเพิ่มขึ้นของโคบอลต์ catalysed กระบวนการ

ในปี 1960 , ที่ใช้งานสูงตัวเร่งปฏิกิริยาโรเดียมพบ [ 4 ] ตั้งแต่ปี 1970 , hydroformylation ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ ขึ้นอยู่กับตัวเร่งปฏิกิริยาโรเดียม[ 5 ] ต่อมาการวิจัยนำไปสู่การพัฒนาตัวเร่งปฏิกิริยาที่ละลายน้ำที่อำนวยความสะดวกในการแยกผลิตภัณฑ์จากตัวเร่ง [ 6 ]