2.2. Soil analysisIn January 2007,

2.2. Soil analysis

In January 2007, 4–5 soil samples were randomly collected from each experimental plot at depths of 0–10 cm, 10–20 cm, 20–30 cm and 30–60 cm, respectively. Simultaneously, an undisturbed soil sample was collected using a core-sampler from top soil (to a depth of 20 cm) for bulk density determination. For physico-chemical characterization the following soil parameters were considered: pH was measured using a 1:2.5 soil water ratio (Thomas, 1996), organic carbon was determined by the Walkey and Black method and total nitrogen by Kjeldahl distillation (Van Ranst et al., 1999); soil available phosphorus was determined by Bray 1 (Bray and Kurtz, 1954) technique; extractable potassium by ammonium acetate (NH4OAC) extraction and flame photometry; bulk density was determined on the basis of Dharmakeerthi et al. (2007). Texture and water holding capacity were evaluated as follows: oven dried soil was placed on Whatman filter paper No: 40 in a Buchner funnel and submerged in water. Subsequently, the soil was left to drain until dripping ceased for 5 min. The water content at this stage was expressed as percentage of soil oven dry weight which was regarded as WHC (modified from Ilstedt et al., 2000) Bulk density, soil WHC and texture were determined only in the top soil (0–20 cm).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 การวิเคราะห์ดินในเดือนมกราคมปี 2007 4-5 ตัวอย่างดินที่ถูกเก็บรวบรวมโดยการสุ่มจากแต่ละแปลงทดลองที่ระดับความลึก 0-10 ซม. ของ 10-20 ซม., 20-30 ซม. และ 30-60 ซม. ตามลำดับ พร้อมกันตัวอย่างดินที่ไม่ถูกรบกวนถูกเก็บรวบรวมโดยใช้แกนตัวอย่างจากดินบน (ที่ระดับความลึก 20 เซนติเมตร) สำหรับการกำหนดความหนาแน่น สำหรับลักษณะทางกายภาพและทางเคมีพารามิเตอร์ดินต่อไปนี้ได้รับการพิจารณา: พีเอชได้รับการวัดโดยใช้ 1: 2.5 อัตราส่วนน้ำในดิน (Thomas, 1996), อินทรีย์คาร์บอนที่ถูกกำหนดโดย Walkey และวิธีการดำไนโตรเจนทั้งหมดโดยการกลั่น Kjeldahl (Van Ranst et al, ., 1999); ดินฟอสฟอรัสที่ถูกกำหนดโดยเบรย์ 1 (เบรย์และ Kurtz, 1954) เทคนิค; โพแทสเซียมที่สกัดจากอะซิเตตแอมโมเนียม (NH4OAC) สกัดและเปลวไฟเสลี่ยง; ความหนาแน่นถูกกำหนดบนพื้นฐานของ Dharmakeerthi et al, (2007) พื้นผิวและการถือครองความจุน้ำได้รับการประเมินดังนี้ดินแห้งเตาอบถูกวางลงบนกระดาษกรอง Whatman ไม่มี: 40 ในช่องทาง Buchner และจมอยู่ในน้ำ ต่อจากนั้นดินก็ถูกทิ้งไว้เพื่อระบายน้ำจนหยดหยุดเป็นเวลา 5 นาที ปริมาณน้ำในขั้นตอนนี้ที่ได้รับการแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของดินเตาอบน้ำหนักแห้งซึ่งถูกมองว่าเป็น WHC (ดัดแปลงมาจาก Ilstedt et al., 2000) ความหนาแน่นของกลุ่มดิน WHC และพื้นผิวได้รับการพิจารณาเฉพาะในดินชั้นบน (0-20 เซนติเมตร) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . การวิเคราะห์ดิน

ในเดือนมกราคม 2007 , 4 – 5 ดินตัวอย่างที่สุ่มจากแต่ละแปลงทดลองที่ระดับความลึก 0 – 10 ซม. 10 – 20 ซม. 20 – 30 ซม. และ 30 - 60 เซนติเมตร พร้อมกัน ตัวอย่างดินเก็บรวบรวมโดยใช้หลักตัวอย่างจากดินชั้นบน ( ความลึก 20 ซม. ) สำหรับการหาความหนาแน่น .สำหรับที่มีลักษณะต่อไปนี้ถือว่าเป็นดิน : pH วัดโดยใช้ อัตราส่วน ดิน น้ำ 1:2.5 ( Thomas , 1996 ) , อินทรีย์คาร์บอนถูกกำหนดโดย walkey และวิธีการดำและไนโตรเจนทั้งหมดโดยการกลั่นเจลดาห์ล ( รถตู้ ranst et al . , 1999 ) ; ฟอสฟอรัสที่ถูกตัดสินใจโดยเอาที่ 1 ( Bray and Kurtz , 1954 ) เทคนิคโดยปริมาณโพแทสเซียมแอมโมเนียมอะซิเตท ( nh4oac ) การสกัดและเปลวแสง ; ความหนาแน่น ตัดสินใจบนพื้นฐานของ dharmakeerthi et al . ( 2007 ) เนื้อและน้ำความจุถือได้รับการประเมินดังนี้ อบให้แห้ง ดินถูกวางไว้บนกระดาษ whatman กรอง : 40 ในกรวยกรองบุชเนอร์และจมอยู่ในน้ำ ต่อมา ดินถูกทิ้งเพื่อระบายจนหยดหยุด 5 นาทีปริมาณน้ำในขั้นตอนนี้จะแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักดินแห้ง ซึ่งถือเป็นการอุ้มน้ำ ( ดัดแปลงจาก ilstedt et al . , 2000 ) ความหนาแน่นดินอุ้มน้ำและเนื้อหาเฉพาะในดินชั้นบน ( 0 - 20 ซม. )