The creation of the nation. In the

The creation of the nation.

In the first era of Federation of malaya (Federation of Malaya) made up of the States on the Malay Peninsula, including 11 State Parliament as the main organization of the Federation consists of the Act Legislative Assembly.Members of the Council who are civil servants and others, there are number of 76 people by the British High Commissioner (British High Commissioner) as President of the Senate, but later, in 1955, a member of the Board of Trustees has increased the number of people with 98.52 members elected from the rest from the proposed.However, the Acting Legal Council The law has been cancelled after Federation malaya received independence only two years.

However, the Malays in the system and principle of a new Federal Government with solidarity and also out of the law have said it because each State has the right to control multiple aspects of the law. The Sultan has the power to rule their States in the final. Each State is different in administration. Autonomy and can also maintain their own State. It also has a "head of State of the State Conference (Conference of Rulers) honor those Sultan only.Without political power. For the position of High Commissioner still exists, but the power comes from the Government instead of the head of State received from the King of England. To keep "Protect the rights of the Malay State of treatment every two weeks, and estates and protect the authority and honor of the Sultan and the status as the Malays, particularly the benefits of the legislation with the community", but the other important issue is the special status and nationality of the Malays.In the first. Those who have received citizenship must be resident in the database of. This property is at least 15 years, estates and get to live this life on land, including the need to speak Malay or English. From this regulation makes the population of only three million people, 5 million people from the entire population. Qualified enough to be a citizen of the Malay population breakdown as is and if the religion. It was found that 78 percent of population are Malays. 12 percent as the Chinese people and the people of India 7 percent.

Later, in 1952, when High Commissioner for malaya, Federation arrived. The intent of the Government is clear that "the aim is to establish an urgent national Malay addresses", and since then until when the general election for the first time in July 1955, the uk has provided the local elections as well as the founder of the village Council and the Chinese nationals found at the colony are located into the era of independence in the future.

The colony on the Cape Malay independence from England has received, it is considered the success of the cooperation between the different ethnic groups have been engaged in politics. Political parties that represent the group. It also has support from the uk here. These political parties to achieve the objectives of the call for independence by bringing the policy "Alliance religion" among the political parties that represent the Malays and Chinese. The people of India as the impetus to make the British Government of being confidence that this Alliance will be able to have the Federation of malaya with the British was to encourage the Malays have become more and more popular national. To their communist resistance (Communist Party of the Malay Party of Communist or phakhom.: Malaya – CPM) have created difficulties, the Government and the Government of malaya Federation colony is very much with. Remove any terrorist methods used, there must be a declared emergency in 1948 until terrorism is violence down. After independence, it received sahaphan cancellation notice it in 1960, at the same time, the British attempted to teach the Malays to understand. The ruling by the Government and managed to get elected in a plain but different levels of influence that the Malay Federation receives full independence in 1957 and the efforts to create a. Community and the stability of the world and is also a colony of England include: The impetus of the Government at London. Federation (Federation of Malaysia), Malaysia has its origins. On September 16 1963 by Sarawak and Borneo including North into Singapore under the same Government, with Kuala Lumpur (Kuala Lumpur) as capital.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสร้างชาติ ในยุคแรกของสหพันธรัฐมาลายา (สหพันธ์ของมาลายา) ที่ประกอบด้วยรัฐต่าง ๆ ในคาบสมุทรมลายู รวม 11 รัฐรัฐสภาเป็นองค์กรหลักสหพันธรัฐประกอบด้วย Assembly.Members สภาพระราชบัญญัติสภาที่มีข้าราชการและคนอื่น ๆ มีจำนวน 76 คนโดยอังกฤษข้า (อังกฤษข้าหลวง) เป็นประธานวุฒิสภา แต่ภายหลัง ใน 1955 สมาชิกของคณะกรรมการมูลนิธิฯ ได้เพิ่มจำนวนคนกับ 98.52 สมาชิกเลือกจากส่วนเหลือจากการนำเสนอ อย่างไรก็ตาม รักษาการกฎหมายสภากฎหมายถูกยกเลิกหลังจากสหพันธรัฐมาลายาได้รับเอกราชเพียงสองปี อย่างไรก็ตาม เชื้อสายมลายูในระบบและหลักการของรัฐบาลกลางใหม่ มีเอกภาพ และ ออกกฎหมายได้กล่าวว่า เนื่องจากแต่ละรัฐมีสิทธิในการควบคุมหลายด้านกฎหมาย สุลต่านมีอำนาจในการปกครองของรัฐในสุด แต่ละรัฐจะแตกต่างในการจัดการ อิสระ และสามารถรักษาสถานะของตนเอง นอกจากนี้ยังมีการ "ประมุขของรัฐประชุม (ประชุมพระมหากษัตริย์) สุลต่านเท่านั้นสมเกียรติ โดยไม่มีอำนาจทางการเมือง สำหรับตำแหน่งของข้ายังคงอยู่ แต่อำนาจมาจากรัฐบาลแทนประมุขแห่งรัฐได้รับจากพระมหากษัตริย์อังกฤษ เพื่อให้ "ปกป้องสิทธิของรัฐมลายูรักษาทุกสองสัปดาห์ และนิคม และปกป้องอำนาจและเกียรติยศของสุลต่านและสถานะเป็นเชื้อสายมลายู ประโยชน์ของกฎหมายกับชุมชนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง" แต่อื่นสำคัญได้สถานะพิเศษและสัญชาติ Malays.In แรก ผู้ที่ได้รับสัญชาติต้องมีถิ่นที่อยู่ในฐานข้อมูลของ แห่งนี้เป็นอย่างน้อย 15 ปี นิคม และได้รับชีวิตนี้บนที่ดิน รวมทั้งพูดภาษามลายูหรือภาษาอังกฤษ จากกฎข้อบังคับนี้ทำให้ประชากรของเพียง 3 ล้านคน 5 ล้านคนจากประชากรทั้งหมด มีคุณสมบัติพอที่จะ เป็นพลเมืองแบ่งประชากรมาเลย์เป็น และถ้าศาสนา มันถูกค้นพบได้ร้อยละ 78 ของประชากรเชื้อสายมลายู ร้อยละ 12 เป็นคนจีนและคนอินเดีย 7 เปอร์เซ็นต์ ต่อมา ใน 1952 เมื่อการมาถึงของสหพันธรัฐมาลายา สหพันธ์ข้า เจตนาของรัฐบาลเป็นที่ชัดเจนว่า "จุดมุ่งหมายคือการ สร้างอยู่มาเลย์ชาติด่วน", และตั้งแต่ นั้นจน กระทั่งเมื่อมีการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกในเดือน 1955 กรกฎาคม สหราชอาณาจักรได้มีการเลือกตั้งท้องถิ่นเป็นผู้ก่อตั้งสภาหมู่บ้าน และชาวจีนพบ ฝูงอยู่เป็นยุคเอกราชในอนาคต อาณานิคมในมาเลย์เคปได้รับเอกราชจากอังกฤษ ถือว่า ความสำเร็จของความร่วมมือระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ได้มีส่วนร่วมทางการเมือง พรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนของกลุ่ม มันยังได้รับการสนับสนุนจากสหราชอาณาจักรที่นี่ พรรคการเมืองเหล่านี้เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเรียกร้องเอกราช โดยการนำนโยบาย "ศาสนาพันธมิตร" ระหว่างพรรคการเมืองที่แสดงถึงเชื้อสายมลายูและจีน คนอินเดีย เป็นแรงผลักดันให้รัฐบาลอังกฤษมีความเชื่อมั่นว่า พันธมิตรนี้จะสามารถให้สหพันธรัฐมาลายากับอังกฤษเพื่อ ส่งเสริมให้ เชื้อสายมลายูได้กลายเป็น ชาตินิยมมาก เพื่อต่อต้านคอมมิวนิสต์ของพวกเขา (พรรคคอมมิวนิสต์มลายูพรรคของคอมมิวนิสต์หรือ phakhom: สหพันธรัฐมาลายา-CPM) ได้สร้างความยากลำบาก รัฐบาลและรัฐบาลสหพันธรัฐมาลายาอาณานิคมเป็นอย่างมากด้วย เอาวิธีการก่อการร้ายที่ใช้ ต้องฉุกเฉินประกาศในค.ศ. 1948 จนกว่าการก่อการร้ายความรุนแรงลง หลังจากเป็นอิสระ ยกเลิก sahaphan ได้รับแจ้งให้ทราบว่า ใน 1960 พร้อมกัน อังกฤษพยายามสอนเชื้อสายมลายูจะเข้าใจ การ ruling โดยรัฐบาล และมีการจัดการได้รับเลือกตั้งในระดับที่แตกต่างกัน แต่ล้วนสหพันธ์มลายูได้รับเอกราชเต็มใน 1957 และความพยายามในการสร้างชุมชนอ.และเสถียรภาพของโลก และยังเป็นอาณานิคมของอังกฤษมีอิทธิพลรวม: แรงผลักดันของรัฐบาลที่ลอนดอน สหพันธ์ (สหพันธ์ของมาเลเซีย), มาเลเซียมีจุดเริ่มต้นของการ บน 16 กันยายน 1963 โดยซาราวัคและบอร์เนียวรวมถึงเหนือในสิงคโปร์ภายใต้รัฐบาลเดียวกัน กับกัวลาลัมเปอร์ (กัวลาลัมเปอร์) เป็นเมืองหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสร้างของประเทศ. ในยุคแรกของสหพันธ์มลายา (สหพันธ์มลายา) สร้างขึ้นจากประเทศในคาบสมุทรมลายูรวม 11 รัฐรัฐสภาเป็นองค์กรหลักของสภาประกอบด้วยพระราชบัญญัตินิติบัญญัติ Assembly.Members ของ สภาที่มีข้าราชการและคนอื่น ๆ มีจำนวน 76 คนโดยอังกฤษราชทูต (ราชทูตอังกฤษ) ในฐานะประธานวุฒิสภา แต่ต่อมาในปี 1955 ซึ่งเป็นสมาชิกของคณะกรรมาธิการได้มีการเพิ่มจำนวนของคนที่มี 98.52 การเลือกตั้งสมาชิกจากส่วนที่เหลือจาก proposed.However ที่กฎหมายสภารักษาการกฎหมายได้ถูกยกเลิกหลังจากที่สหพันธ์มลายาได้รับอิสระเพียงสองปี. อย่างไรก็ตามมาเลย์ในระบบและหลักการของรัฐบาลใหม่ที่มีความเป็นปึกแผ่นและออกจาก กฎหมายได้กล่าวว่ามันเพราะแต่ละรัฐมีสิทธิที่จะควบคุมหลายแง่มุมของกฎหมาย สุลต่านมีอำนาจในการปกครองประเทศของพวกเขาในขั้นสุดท้าย รัฐแต่ละที่แตกต่างในการบริหารงาน เอกราชและยังสามารถรักษาสถานะของตัวเอง นอกจากนี้ยังมี "หัวของรัฐของการประชุมรัฐ (การประชุมผู้ปกครอง) ให้เกียรติสุลต่านผู้ only.Without อำนาจทางการเมือง. สำหรับตำแหน่งของข้าราชการระดับสูงยังคงมีอยู่ แต่อำนาจมาจากรัฐบาลแทนหัวของรัฐที่ได้รับจาก กษัตริย์แห่งอังกฤษ. เพื่อให้ "ปกป้องสิทธิของรัฐมาเลย์ของการรักษาทุกสองสัปดาห์และที่ดินและปกป้องอำนาจและเกียรติของสุลต่านและสถานะเป็นมาเลย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลประโยชน์ของการออกกฎหมายที่มีชุมชน" แต่ปัญหาที่สำคัญอื่น ๆ ที่เป็นสถานะพิเศษและสัญชาติของ Malays.In แรก. บรรดาผู้ที่ได้รับสิทธิการเป็นพลเมืองจะต้องมีถิ่นที่อยู่ในฐานข้อมูลของ. สถานที่แห่งนี้เป็นอย่างน้อย 15 ปีและได้รับที่ดินที่จะใช้ชีวิตบนที่ดิน รวมทั้งความต้องการที่จะพูดภาษามลายูหรือภาษาอังกฤษ. จากระเบียบนี้จะทำให้ประชากรเพียงสามล้านคนที่ 5 ล้านคนจากประชากรทั้งหมด. ที่ผ่านการรับรองมากพอที่จะเป็นพลเมืองของเสียประชากรชาวมาเลย์ที่เป็นอยู่และถ้าศาสนา มันถูกพบว่าร้อยละ 78 ของประชากรเป็นชาวมาเลย์ ร้อยละ 12 เป็นคนจีนและคนอินเดียร้อยละ 7. ต่อมาในปี 1952 เมื่อข้าหลวงแหลมมลายูมาถึงสภา ความตั้งใจของรัฐบาลที่ชัดเจนว่า "จุดมุ่งหมายคือการสร้างที่อยู่มาเลย์เร่งด่วนแห่งชาติ" และตั้งแต่นั้นมาจนเมื่อการเลือกตั้งทั่วไปเป็นครั้งแรกในเดือนกรกฎาคมปี 1955 สหราชอาณาจักรได้จัดให้มีการเลือกตั้งท้องถิ่นได้เป็นอย่างดีในฐานะผู้ก่อตั้ง สภาหมู่บ้านและชาวจีนที่พบในอาณานิคมที่มีอยู่เข้าสู่ยุคของความเป็นอิสระในอนาคต. อาณานิคมในความเป็นอิสระของเคปมาเลย์จากประเทศอังกฤษที่ได้รับก็ถือว่าประสบความสำเร็จของความร่วมมือระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันได้รับการว่าจ้าง ในทางการเมือง พรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนของกลุ่ม นอกจากนี้ยังมีการสนับสนุนจากสหราชอาณาจักรที่นี่ พรรคการเมืองเหล่านี้เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการโทรเพื่อเอกราชโดยนำนโยบาย "ศาสนาพันธมิตร" ในหมู่พรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนของชาวมาเลย์และจีน คนของอินเดียเป็นแรงผลักดันที่จะทำให้รัฐบาลอังกฤษของความเชื่อมั่นที่ว่าพันธมิตรนี้จะสามารถที่จะมีสหพันธ์มลายากับอังกฤษคือการส่งเสริมให้ชาวมาเลย์ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในระดับชาติ ความต้านทานของพรรคคอมมิวนิสต์ของพวกเขา (พรรคคอมมิวนิสต์ของพรรคคอมมิวนิสต์มลายูของหรือ phakhom .: แหลมมลายู - CPM) ได้สร้างความยากลำบากรัฐบาลและรัฐบาลของอาณานิคมสหพันธรัฐมาลายาเป็นอย่างมากด้วย นำวิธีการก่อการร้ายใด ๆ ที่นำมาใช้จะต้องมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในปี 1948 จนถึงการก่อการร้ายเป็นความรุนแรงลง หลังจากเป็นอิสระที่ได้รับแจ้งการยกเลิกสหภัณฑ์ในปี 1960 ในเวลาเดียวกัน, อังกฤษพยายามที่จะสอนให้ชาวมาเลย์ที่จะเข้าใจ การพิจารณาคดีโดยรัฐบาลและมีการจัดการที่จะได้รับการเลือกตั้งในระดับธรรมดา แต่ที่แตกต่างกันของอิทธิพลที่สหพันธ์มลายูได้รับอิสระเต็มที่ในปี 1957 และความพยายามในการสร้าง ชุมชนและความมั่นคงของโลกและยังเป็นอาณานิคมของอังกฤษรวมถึงแรงผลักดันของรัฐบาลที่ลอนดอน สภา (สภามาเลเซีย), มาเลเซียมีต้นกำเนิด เมื่อวันที่ 16 กันยายน 1963 โดยรัฐซาราวักและเกาะบอร์เนียวรวมทั้งนอร์ทเข้าประเทศสิงคโปร์ภายใต้รัฐบาลเดียวกันกับกัวลาลัมเปอร์ (กัวลาลัมเปอร์) เป็นเมืองหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างประเทศ

ในยุคแรกของสหพันธรัฐมาลายา ( Federation of Malaya ) สร้างขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในคาบสมุทรมลายู รวมทั้งรัฐสภา 11 รัฐ ในฐานะที่เป็นองค์กรหลักของสหพันธรัฐประกอบด้วยพระราชบัญญัติสภานิติบัญญัติ สมาชิกของคณะกรรมการที่เป็นข้าราชการ และคนอื่น ๆมีจำนวน 76 คน โดยสำนักงานข้าหลวงใหญ่อังกฤษ ( ข้าหลวงใหญ่อังกฤษ ) เป็นประธานาธิบดีของวุฒิสภา แต่ต่อมาในพ.ศ. 2498 , สมาชิกของคณะกรรมการ ได้เพิ่มจำนวนคน 98.52 สมาชิกที่ได้รับเลือกตั้งจากส่วนที่เหลือจากการนำเสนอ อย่างไรก็ตาม รักษาการตามกฎหมายสภากฎหมายถูกยกเลิกหลังจาก สหพันธ์มาลายาได้รับอิสรภาพเพียงสองปี

อย่างไรก็ตาม ชาวมลายูในระบบและหลักการปกครองของรัฐบาลกลางใหม่กับยาย และยังออกกฏหมายได้พูด เพราะแต่ละรัฐมีสิทธิที่จะควบคุมหลายแง่มุมของกฎหมาย สุลต่านมีอำนาจปกครองรัฐของตนในรอบสุดท้าย แต่ละรัฐมีความแตกต่างในการบริหารงาน อิสระและสามารถรักษาสภาพของตนเองนอกจากนี้ยังมี " หัวของรัฐของรัฐประชุม ( ประชุมผู้ปกครอง ) ให้เกียรติบรรดาสุลต่านเท่านั้น ไม่มีอำนาจทางการเมือง สำหรับตำแหน่งข้าหลวงใหญ่ยังคงมีอยู่ แต่อำนาจมาจากรัฐบาล แทนที่จะเป็นหัวของรัฐได้รับจากกษัตริย์แห่งอังกฤษ เพื่อให้ " ปกป้องสิทธิของชาวมลายู รัฐรักษาทุก 2 สัปดาห์และนิคมอุตสาหกรรม และปกป้องอำนาจและเกียรติของสุลต่านและสถานะเป็นชาวมลายู โดยเฉพาะประโยชน์ของกฎหมายกับชุมชน " แต่ปัญหาที่สำคัญอื่น ๆที่เป็นสถานะพิเศษ และสัญชาติของชาวมลายู ในตอนแรก คนที่ได้รับสัญชาติจะต้องมีถิ่นที่อยู่ในฐานข้อมูลของ คุณสมบัตินี้เป็นอย่างน้อย 15 ปีนิคม และไปใช้ชีวิตบนแผ่นดิน รวมทั้งต้องพูดภาษามลายู หรือภาษาอังกฤษ จากระเบียบนี้ทำให้ประชากรเพียง 3 ล้านคน , 5 ล้านคน จากประชากรทั้งหมด มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเป็นพลเมืองของมาเลย์ ประชากรแบ่งเป็น และถ้าเป็นศาสนา พบว่า ร้อยละ 78 ของประชากรมาเลเซีย .12 เปอร์เซ็นต์เป็นคนจีนและคนอินเดียร้อยละ 7

ต่อมาในปี 1952 เมื่อข้าหลวงใหญ่แหลมมลายู สหพันธ์มาถึง เจตนาของรัฐบาลชัดเจนว่า " มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างเร่งด่วนแห่งชาติมลายูที่อยู่ " และตั้งแต่นั้น จนเมื่อการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกในเดือนกรกฎาคม 1955อังกฤษ ได้จัดให้มีการเลือกตั้งท้องถิ่น รวมทั้งผู้ก่อตั้งสภาหมู่บ้านและจีนพบในอาณานิคมอยู่ในยุคเอกราชในอนาคต

อาณานิคมในแหลมมลายูเป็นอิสระจากอังกฤษ ได้รับ ถือว่าเป็นความสำเร็จของความร่วมมือระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆได้มีส่วนร่วมในการเมือง