AbstractIn 2007, the first chikungu

Abstract
In 2007, the first chikungunya outbreak ever occurring in a temperate area of the Northern Hemisphere was reported in Emilia-Romagna, Italy. The present study aims to evaluate knowledge, attitudes and practices regarding chikungunya infection. Information was collected by standardised telephone questionnaire, administered to 325 people during a seroprevalence survey performed in the outbreak area. Most people (61%) knew that Chikungunya virus is transmitted through mosquito bites. A significant proportion of respondents perceived chikungunya infection as a high-risk disease (49.8%) and declared their intention to use mosquito repellents in the future (47.4%). Willingness to use skin repellents was more often declared by women, residents in households with children and people who knew infection transmission routes, while perception of high risk related to Chikungunya did not influence claimed future behaviour. Knowledge of the mechanisms of infection transmission was inversely related to risk perception: elderly people were less likely to know the disease than young people, but ranked the risk highest compared to younger age groups. Less educated residents were much more likely to perceive a high risk. After a chikungunya infection outbreak in a temperate area, where mosquito-borne infections have not been previously reported, only half of the study participants declared their intention to use individual protection in the future. Anticipated behaviour was not explained by the level of risk perception, but was associated with knowledge of the disease and demographic characteristics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อIn 2007, the first chikungunya outbreak ever occurring in a temperate area of the Northern Hemisphere was reported in Emilia-Romagna, Italy. The present study aims to evaluate knowledge, attitudes and practices regarding chikungunya infection. Information was collected by standardised telephone questionnaire, administered to 325 people during a seroprevalence survey performed in the outbreak area. Most people (61%) knew that Chikungunya virus is transmitted through mosquito bites. A significant proportion of respondents perceived chikungunya infection as a high-risk disease (49.8%) and declared their intention to use mosquito repellents in the future (47.4%). Willingness to use skin repellents was more often declared by women, residents in households with children and people who knew infection transmission routes, while perception of high risk related to Chikungunya did not influence claimed future behaviour. Knowledge of the mechanisms of infection transmission was inversely related to risk perception: elderly people were less likely to know the disease than young people, but ranked the risk highest compared to younger age groups. Less educated residents were much more likely to perceive a high risk. After a chikungunya infection outbreak in a temperate area, where mosquito-borne infections have not been previously reported, only half of the study participants declared their intention to use individual protection in the future. Anticipated behaviour was not explained by the level of risk perception, but was associated with knowledge of the disease and demographic characteristics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ในปี 2007 การระบาดของโรค Chikungunya แรกที่เคยเกิดขึ้นในพื้นที่หนาวของซีกโลกเหนือมีรายงานในเอมีเลียอิตาลี การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความรู้ทัศนคติและการปฏิบัติเกี่ยวกับการติดเชื้อ Chikungunya ข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมโดยใช้แบบสอบถามโทรศัพท์มาตรฐานการบริหารงานถึง 325 คนในระหว่างการสำรวจความชุกดำเนินการในพื้นที่ระบาด คนส่วนใหญ่ (61%) รู้ว่าไวรัส Chikungunya จะถูกส่งผ่านการถูกยุงกัด สัดส่วนของผู้ตอบแบบสอบถามการรับรู้การติดเชื้อ Chikungunya เป็นโรคมีความเสี่ยงสูง (49.8%) และประกาศความตั้งใจของพวกเขาที่จะใช้ไล่ยุงในอนาคต (47.4%) ความเต็มใจที่จะใช้ไล่ผิวมีการประกาศบ่อยขึ้นโดยผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในครัวเรือนที่มีเด็กและคนที่รู้เส้นทางการส่งผ่านการติดเชื้อในขณะที่การรับรู้ของความเสี่ยงสูงที่เกี่ยวข้องกับ Chikungunya ไม่ได้มีอิทธิพลต่ออ้างว่าพฤติกรรมในอนาคต ความรู้เกี่ยวกับกลไกของการส่งผ่านการติดเชื้อความสัมพันธ์ผกผันกับการรับรู้ความเสี่ยง: ผู้สูงอายุมีโอกาสน้อยที่จะรู้ว่าโรคกว่าคนหนุ่มสาว แต่การจัดอันดับความเสี่ยงเมื่อเทียบสูงสุดให้กับเด็กกลุ่มอายุ ผู้อยู่อาศัยที่มีการศึกษาน้อยมีมากมีแนวโน้มที่จะรับรู้ว่ามีความเสี่ยงสูง หลังจากที่มีการระบาดของโรคติดเชื้อ Chikungunya ในพื้นที่พอสมควรที่ติดเชื้อยุงเป็นพาหะยังไม่ได้รับรายงานก่อนหน้านี้เพียงครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมการศึกษาประกาศความตั้งใจของพวกเขาที่จะใช้ป้องกันบุคคลในอนาคต พฤติกรรมที่คาดว่าจะไม่ได้รับการอธิบายโดยระดับของการรับรู้ที่มีความเสี่ยง แต่มีความสัมพันธ์กับความรู้เกี่ยวกับโรคและลักษณะทางประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ในปี 2007 การระบาดของโรคชิคุนกุนย่าครั้งแรกที่เกิดขึ้นในเขตหนาวของซีกโลกเหนือมีรายงานใน Emilia Romagna , อิตาลี การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติเกี่ยวกับการติดเชื้อชิคุนกุนยา . เก็บข้อมูลโดยแบบสอบถามมาตรฐานโทรศัพท์และผู้คนใน seroprevalence การสำรวจดำเนินการในพื้นที่ระบาด คนส่วนใหญ่ ( ร้อยละ 61 ) ว่า ไวรัสชิคุนกุนยามีส่งผ่านยุงกัด สัดส่วนที่สําคัญของพฤติกรรมเสี่ยงการติดเชื้อชิคุนกุนยาเป็นโรค ( 49.8 % ) และประกาศความตั้งใจที่จะใช้ไล่ยุงได้ในอนาคต ( 47.4 % )ความเต็มใจที่จะใช้เลือดเป็นผิวบ่อย ประกาศ โดยผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในครัวเรือนที่มีเด็กและคนที่รู้จักเส้นทางการส่งการติดเชื้อ ในขณะที่การรับรู้ความเสี่ยงสูงที่เกี่ยวข้องกับชิคุนกุนยาไม่ได้อิทธิพลอ้างพฤติกรรมในอนาคต ความรู้ของกลไกการส่งผ่านโรคไม่สัมพันธ์กับการรับรู้ความเสี่ยง :ผู้สูงอายุมีแนวโน้มน้อยที่จะรู้ว่าโรคสูงกว่าคนหนุ่มสาว แต่อันดับความเสี่ยงสูงสุดเมื่อเทียบกับเด็กกลุ่มอายุ ประชาชนมีการศึกษาน้อยมากโอกาสในการรับรู้ความเสี่ยงสูง หลังจากการติดเชื้อชิคุนกุนยาระบาดในพื้นที่พอสมควร ซึ่งยุงพาหะเชื้อได้รายงานก่อนหน้านี้เพียงครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมการศึกษาประกาศความตั้งใจที่จะใช้ป้องกันบุคคลในอนาคต พฤติกรรมที่คาดไม่ได้อธิบายตามระดับของการรับรู้ความเสี่ยง แต่ก็มีความสัมพันธ์กับความรู้เกี่ยวกับโรคและลักษณะประชากร