AbstractOverweight and obesity are

Abstract
Overweight and obesity are considered a serious health problem in Thailand. This study examined the prevalence of overweight and obesity in a nationally representative sample of Thai children and adults based on international standards. A cross-sectional population survey of 16,596 Thais aged 3 years and over was conducted. Heights and weights were obtained using standardized methods. Estimates of the overweight and obesity prevalence in children, adolescents, and adults were computed. The prevalence of overweight and obesity among children and adolescents aged 3 to 18 years was 7.6% and 9.0%, respectively, and was higher among boys than girls. Among adults, using the the Regional Office for the Western Pacific (WPRO) standard, 17.1% of adults were classified as overweight [body mass index (BMI) 23.0-24.9 kg/m²], 19.0% as class I obesity (BMI 25.0-29.9 kg/m²), and 4.8% as class II obesity (BMI ≥ 30.0 kg/m²). Using the World Health Organization (WHO) definition, 19.0% were overweight (BMI 25-29.9 kg/m²), 4.0% class I obesity (BMI 30.0-34.9 kg/m²), 0.8% class II obesity (BMI 35.0-39.9 kg/m²), and 0.1% class III obesity (BMI ≥ 40.0 kg/m²). There was a vast difference in obesity prevalence between the WHO and the WPRO criteria. Obesity prevalence when using the WPRO definition (23.8%) was almost five times greater than when defined with the WHO standard (4.9%). The present study found a high prevalence of overweight and obesity in nationally representative sample of the Thai population. Higher rates of overweight and obesity prevalence were computed using the WPRO standard when compared to the WHO standard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงในประเทศไทย การศึกษานี้ตรวจสอบความชุกของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในตัวอย่างผลงานตัวแทนของเด็กไทยและผู้ใหญ่ตามมาตรฐานสากล การสำรวจประชากรเหลวของคนไทย 16,596 อายุ 3 ปี และผ่านวิธีการ ความสูงและน้ำหนักได้รับโดยใช้วิธีมาตรฐาน มีคำนวณการประเมินความชุกที่น้ำหนักเกินและโรคอ้วน ในเด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ ความชุกของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่นที่อายุ 3-18 ปีได้ 7.6% และ 9.0% ตามลำดับ และสูงกว่าระหว่างชายหญิง ในหมู่ผู้ใหญ่ ใช้สำนักงานภูมิภาคสำหรับการเวสเทิร์นแปซิฟิค (WPRO) มาตรฐาน 17.1% ของผู้ใหญ่ถูกจัดประเภทเป็นน้ำหนักเกิน [ดัชนีมวลกาย (BMI) 23.0-24.9 kg/m ²], 19.0% เป็นคลาฉันโรคอ้วน (BMI 25.0-29.9 kg/m ²), และ 4.8% เป็นคลาส II โรคอ้วน (BMI ≥ 30.0 กิโลกรัม/m ²) ใช้ข้อกำหนดองค์กรสุขภาพโลก (ที่) 19.0% มีภาวะ (BMI 25-29.9 kg/m ²), 4.0% คลาฉันโรคอ้วน (BMI 30.0-34.9 kg/m ²), 0.8% คลาส II โรคอ้วน (BMI 35.0-39.9 kg/m ²), และ 0.1% คลาส III โรคอ้วน (BMI ≥ 40.0 กก./m ²) มีต่างความชุกของโรคอ้วนระหว่างคนและเกณฑ์ WPRO ชุกของโรคอ้วนเมื่อใช้ข้อกำหนด WPRO (อมิโลส 23.8%) ถูกเกือบห้าครั้งมากกว่าเมื่อกำหนดมาตรฐานที่ (4.9%) การศึกษาปัจจุบันพบว่าส่วนสูงน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในตัวอย่างผลงานตัวแทนของประชากรไทย อัตราชุกของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนสูงขึ้นถูกคำนวณโดยใช้มาตรฐาน WPRO เมื่อเปรียบเทียบกับมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้รับการพิจารณาเป็นปัญหาสุขภาพที่รุนแรงในประเทศไทย การศึกษาครั้งนี้มีการตรวจสอบความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในตัวอย่างที่เป็นตัวแทนในระดับประเทศของเด็กไทยและผู้ใหญ่ที่อยู่บนพื้นฐานของมาตรฐานสากล การสำรวจประชากรตัดของ 16,596 คนไทยอายุ 3 ปีขึ้นไปได้รับการดำเนินการ ไฮและน้ำหนักที่ได้รับโดยใช้วิธีการที่เป็นมาตรฐาน การประเมินความชุกภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในเด็กวัยรุ่นและผู้ใหญ่ได้รับการคำนวณ ความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่นอายุ 3-18 ปีเป็น 7.6% และ 9.0% ตามลำดับและสูงในหมู่เด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิง ในหมู่ผู้ใหญ่ใช้สำนักงานภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตก (WPRO) มาตรฐาน 17.1% ของผู้ใหญ่ถูกจัดให้เป็นน้ำหนักเกิน [ดัชนีมวลกาย (BMI) 23.0-24.9 กิโลกรัม / ตารางเมตร] 19.0% เป็นชั้นโรคอ้วนผม (BMI 25.0- 29.9 กิโลกรัม / ตารางเมตร) และ 4.8% เป็นชั้นที่สองโรคอ้วน (BMI ≥ 30.0 กิโลกรัม / ตารางเมตร) ใช้องค์การอนามัยโลก (WHO) หมาย 19.0% เป็นน้ำหนักเกิน (BMI 25-29.9 กิโลกรัม / ตารางเมตร) ระดับ 4.0% โรคอ้วนผม (BMI 30.0-34.9 กิโลกรัม / ตารางเมตร) 0.8% ประเภท II โรคอ้วน (BMI 35.0-39.9 กิโลกรัม / ตารางเมตร) และ 0.1% ระดับที่สามโรคอ้วน (BMI ≥ 40.0 กิโลกรัม / ตารางเมตร) มีความแตกต่างมากมายในความชุกโรคอ้วนระหว่างองค์การอนามัยโลกและเกณฑ์ WPRO เป็น ความชุกโรคอ้วนเมื่อใช้คำนิยาม WPRO (23.8%) เป็นเกือบห้าครั้งยิ่งใหญ่กว่าเมื่อกำหนดด้วยมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก (4.9%) การศึกษาครั้งนี้พบว่ามีความชุกสูงของที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในตัวอย่างที่เป็นตัวแทนในระดับประเทศของประชากรไทย ราคาที่สูงขึ้นของความชุกภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้รับการคำนวณโดยใช้มาตรฐาน WPRO เมื่อเปรียบเทียบกับมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นนามธรรม
ถือว่าเป็นปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงในประเทศไทย ศึกษาความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในประเทศตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของเด็กไทยและผู้ใหญ่ตามมาตรฐานสากล การสำรวจประชากรภาคตัดขวางของ 16596 คนไทยที่มีอายุ 3 ปีขึ้นไปเป็น ความสูงและน้ำหนักที่ได้ใช้วิธีมาตรฐานประมาณการความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในเด็ก วัยรุ่น และผู้ใหญ่ถูกคำนวณ . ความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่นอายุ 3 ถึง 18 ปี 7.6 % และ 9.0 ตามลำดับ และพบในชายมากกว่าหญิง ของผู้ใหญ่ที่ใช้สำนักงานภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตก ( wpro ) มาตรฐาน 171 % ของผู้ใหญ่ ถูก จัด เป็น ดัชนีมวลร่างกาย ( BMI ) [ อ้วน 23.0-24.9 kg / m พนักงานขาย ] , 19.0% เป็นโรคอ้วน ( ดัชนีมวลกายระดับ 25.0-29.9 kg / m พนักงานขาย ) , และ 4.8% เป็นโรคอ้วนชั้นที่สอง ( BMI ≥ 30.0 กก. / ม. พนักงานขาย ) โดยองค์การอนามัยโลก ( WHO ) นิยาม 19.0% เคยอ้วน ( BMI 25-29.9 kg / m พนักงานขาย ) , 4.0 % ชั้นอ้วน ( BMI 30.0-34.9 kg / m พนักงานขาย ) , 0.8% โรคอ้วนชั้นที่สอง ( BMI 35.0-39.9 kg / m พนักงานขาย ) , และ 01 % โรคอ้วน Class III ( BMI ≥ 40.0 กิโลกรัม / เมตร พนักงานขาย ) มีความแตกต่างมากในความชุกโรคอ้วนระหว่างใครกับ wpro เกณฑ์ ความชุกโรคอ้วนเมื่อใช้นิยาม wpro ร้อยละ 23.8 เกือบห้าเท่า เมื่อกำหนดด้วยมาตรฐานที่ ( 4.9% ) ผลการศึกษาพบความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนสูงในประเทศตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของประชากรไทยอัตราความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนถูกคำนวณโดยใช้มาตรฐาน wpro เมื่อเทียบกับที่ได้มาตรฐาน