The industrial sector is dominated

The industrial sector is dominated by manufacturing, so the growth accounts for the two are very similar in that growth has been driven by the increase in the factor inputs. As with agriculture, the contribution of TFP peaked in the early 1990s, and, but for the crisis years, it has been constant since then( figure 9). TFP in industry and the subgroup of manufacturing did not return to pre-crisis levels until 2004. A smaller contribution of TFP within total industry relative to manufacturing is consistent with the results for many countries that report constant or declining TFP in construction. Overall, the continued finding of a low TFP contribution can be traced to the relatively large factor share weight assigned to capital. However, it is difficult to argue for a larger adjustment of the compensation data of the national accounts. At least within manufacturing, the various categories of self-employed workers are not that significant
The service-producing sector has grown more slowly than industry and its growth is very heavily dominated by increases in the labor input. Services display a high capital-output ratio in this data set, but that is partly due to the inclusion of homeownership. The 1997-98 crisis has it greatest impact on the services-producing industries – particularly, finance – and there is little evidence of a significant recovery. Capital accumulation did slow sharply after 1997, but with the large decline in output, the capital-output ratio has increased. As expected, the result has been a substantial fall in the return to capital, and a shift of the factor weights toward labor – an increase from 60 percent in 1997 to 69 percent in 2003. Services has also had the greatest improvement in the educational skill of its workforce. Furthermore, the finance industry, a large component of the services sector, suffered the largest disruptions in the aftermath of the 1997-98 crisis. As a result of this multitude of factors, TFP growth in services turned highly negative after 1997. The longer-term prospective, however, may be more accurately measured by a focus on the 1977-1996 pattern of a small positive growth rate, 0.5 percent per year. Uncertainty about the outlook for productivity growth in services is the motivation for a more detailed examination of that sector in the following section.
Finally, it is striking that the estimated rate of improvement in TFP for the aggregate economy, 1.6 percent annually for the 1977-96 period in table 9, exceeds that of any individual sector. In fact, the average annual rate of increase in value added-weighted TFP growth is only 0.5 percent for 1977-96 and it is zero for 1977-2004. The difference, 1.1 percent annually, is a measure of the gains from resource reallocation. That is, the largest portion of the improvement in overall TFP is the result of moving workers from the low-productivity agricultural sector to industry and services.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคอุตสาหกรรมถูกครอบงำ โดยการผลิต เพื่อบัญชีเจริญเติบโตของทั้งสองคล้ายกันมากในการเจริญเติบโตได้ถูกขับเคลื่อน โดยการเพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตปัจจัย เท่ากับเกษตร สัดส่วนของ TFP peaked ในช่วงปี 1990 และ แต่วิกฤติปี จะได้รับคงที่ตั้งแต่นั้น (รูปที่ 9) TFP ในอุตสาหกรรมและกลุ่มย่อยของการผลิตไม่ได้กลับสู่ระดับก่อนวิกฤตจนถึงปี 2004 สัดส่วนขนาดเล็กของ TFP ในอุตสาหกรรมรวมสัมพันธ์กับการผลิตจะสอดคล้องกับผลการที่หลายประเทศที่รายงาน TFP ลดลง หรือคงที่ในการก่อสร้าง โดยรวม สามารถติดตามค้นหาอย่างต่อเนื่องของ TFP บริจาคต่ำน้ำหนักร่วมปัจจัยค่อนข้างมากที่ให้ทุน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องยากเถียงสำหรับการปรับปรุงข้อมูลค่าตอบแทนของบัญชีแห่งชาติขนาดใหญ่ น้อย ผลิต ประเภทต่าง ๆ ของงานกิจการอยู่ไม่ที่สำคัญ มีพัฒนาภาคการผลิตบริการช้ากว่าอุตสาหกรรม และการเติบโตของมันถูกครอบงำ โดยเพิ่มขึ้นในการป้อนข้อมูลค่าแรงมากมาก บริการแสดงอัตราทุนผลผลิตสูงในชุดข้อมูลนี้ แต่เป็นบางส่วนรวม homeownership 1997-98 วิกฤตการณ์มีผลกระทบมากที่สุดในอุตสาหกรรมผลิตบริการ –โดยเฉพาะ เงิน – และมีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ สะสมทุนได้ช้าอย่างรวดเร็วหลังจากปี 1997 แต่ มีขนาดใหญ่ลดลงผลผลิต อัตราส่วนทุนผลได้เพิ่มขึ้น ตามที่คาดไว้ ผลได้รับสำคัญอยู่กลับไปเมืองหลวง และกะน้ำหนักปัจจัยต่อแรงงาน – การเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 60 ในปี 1997-69 เปอร์เซ็นต์ใน 2003 บริการยังได้มีการปรับปรุงมากที่สุดในทักษะทางการศึกษาของแรงงาน นอกจากนี้ อุตสาหกรรมการเงิน ส่วนประกอบขนาดใหญ่ของภาคการบริการ ประสบหยุดชะงักที่ใหญ่ที่สุดในควันหลงของปี 1997-98 วิกฤตการณ์ จากนี้หลากหลายปัจจัย เจริญเติบโตของ TFP ในบริการเปิดลบสูงหลังจากปี 1997 เยือนที่คาดหวัง อย่างไรก็ตาม อาจจะแม่นยำวัด โดยเน้นรูปแบบของอัตราการขยายตัวเป็นบวกขนาดเล็ก ร้อยละ 0.5 ต่อปี 1977-1996 การ ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตของการเจริญเติบโตประสิทธิภาพในการให้บริการเป็นแรงจูงใจสำหรับตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมของภาคนั้นในส่วนต่อไปนี้ ในที่สุด มันจะโดดเด่นที่อัตราประมาณการปรับปรุงใน TFP เศรษฐกิจรวม ร้อยละ 1.6 ต่อปีสำหรับรอบระยะเวลา 1977-96 ในตาราง 9 มากกว่าภาคใด ๆ แต่ละ ในความเป็นจริง อัตรารายปีเฉลี่ยมูลค่าเพิ่มถ่วงน้ำหนัก TFP เจริญเติบโตเพิ่มขึ้นเป็นเพียง 0.5 เปอร์เซ็นต์ใน 1977-96 และเป็นศูนย์ในปี 1977-2547 ความแตกต่าง ปี ร้อยละ 1.1 เป็นการวัดของกำไรจากการปันส่วนทรัพยากร นั่นคือ ส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการปรับปรุงใน TFP รวมเป็นผลของแรงเคลื่อนจากภาคการเกษตรต่ำผลผลิตอุตสาหกรรมและบริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคอุตสาหกรรมที่ถูกครอบงำด้วยการผลิตเพื่อให้บัญชีการเติบโตสำหรับทั้งสองจะคล้ายกันมากในการเจริญเติบโตที่ได้รับแรงหนุนจากการเพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตปัจจัย เช่นเดียวกับการเกษตรมีส่วนร่วมของ TFP แหลมในช่วงปี 1990 และปีที่ผ่านมา แต่วิกฤติที่เกิดขึ้นจะได้รับอย่างต่อเนื่องตั้งแต่นั้นมา (รูปที่ 9) TFP ในอุตสาหกรรมและกลุ่มย่อยของการผลิตไม่ได้กลับไประดับก่อนวิกฤตปี 2004 จนมีส่วนร่วมเล็กของ TFP ภายในญาติอุตสาหกรรมโดยรวมเพื่อการผลิตมีความสอดคล้องกับผลการค้นหาในหลายประเทศที่รายงานคงที่หรือลดลง TFP ในการก่อสร้าง โดยรวมแล้วการค้นพบอย่างต่อเนื่องของการมีส่วนร่วม TFP ต่ำสามารถโยงไปถึงน้ำหนักหุ้นปัจจัยที่ค่อนข้างใหญ่ที่ได้รับมอบหมายไปยังเมืองหลวง แต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะให้เหตุผลสำหรับการปรับขนาดใหญ่ของข้อมูลค่าตอบแทนของบัญชีแห่งชาติ อย่างน้อยภายในการผลิตประเภทต่างๆของผู้จ้างงานตนเองไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่
ภาคบริการการผลิตมีการเจริญเติบโตช้ากว่าอุตสาหกรรมและการเจริญเติบโตของมันจะถูกครอบงำอย่างหนักจากการเพิ่มขึ้นในการป้อนข้อมูลแรงงาน บริการแสดงอัตราส่วนทุนผลผลิตสูงในข้อมูลชุดนี้ แต่ที่เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากการรวมตัวของเจ้าของบ้าน 1997-1998 วิกฤตมีผลกระทบมากที่สุดในอุตสาหกรรมการบริการการผลิต - โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเงิน - และมีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ การสะสมทุนได้ช้าอย่างรวดเร็วหลังจากปี 1997 แต่มีการลดลงของการส่งออกขนาดใหญ่ในอัตราส่วนทุนการส่งออกได้เพิ่มขึ้น เป็นที่คาดหวังผลที่ได้รับฤดูใบไม้ร่วงที่สำคัญในการกลับไปยังเมืองหลวงและการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักปัจจัยที่มีต่อแรงงาน - เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 60 ในปี 1997 เป็นร้อยละ 69 ในปี 2003 บริการยังได้มีการปรับปรุงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทักษะการศึกษา ของพนักงาน นอกจากนี้อุตสาหกรรมการเงิน, องค์ประกอบใหญ่ของภาคบริการที่ได้รับความเดือดร้อนการหยุดชะงักที่ใหญ่ที่สุดในผลพวงของวิกฤต 1997-1998 อันเป็นผลมาจากความหลากหลายของปัจจัยนี้การเจริญเติบโต TFP ในการให้บริการติดลบอย่างมากหลังจากที่ปี 1997 ในระยะยาวที่คาดหวัง แต่อาจจะมากขึ้นวัดอย่างถูกต้องโดยมุ่งเน้นไปที่รูปแบบของ 1977-1996 มีอัตราการเติบโตเป็นบวกขนาดเล็กร้อยละ 0.5 ต่อปี ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับแนวโน้มการขยายตัวของผลผลิตในการให้บริการเป็นแรงจูงใจในการตรวจสอบรายละเอียดของภาคในส่วนต่อไปว่า.
ในที่สุดก็เป็นที่โดดเด่นว่าอัตราประมาณของการปรับปรุงใน TFP สำหรับเศรษฐกิจโดยรวมร้อยละ 1.6 ต่อปีสำหรับ 1977- 96 ระยะเวลาในตารางที่ 9, เกินกว่าที่ของภาคบุคคลใด ในความเป็นจริงอัตราเฉลี่ยรายปีของการเพิ่มขึ้นของมูลค่าการเจริญเติบโตของ TFP เพิ่มน้ำหนักเป็นเพียงร้อยละ 0.5 สำหรับ 1977-1996 และมันเป็นศูนย์สำหรับ 1977-2004 ความแตกต่างที่ร้อยละ 1.1 ต่อปีเป็นตัวชี้วัดของกำไรจากการจัดสรรทรัพยากร นั่นคือส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการพัฒนาในภาพรวม TFP เป็นผลมาจากการเคลื่อนย้ายแรงงานจากผลผลิตต่ำการเกษตรภาคอุตสาหกรรมและบริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคอุตสาหกรรมเป็น dominated โดยการผลิต ดังนั้นการเจริญเติบโตบัญชีสองจะคล้ายกันมากในการเจริญเติบโตที่ถูกขับเคลื่อนโดยเพิ่มขึ้นในด้านปัจจัยการผลิต กับการเกษตร ผลงานของ tfp แหลมในช่วงต้นทศวรรษ 1990 และ แต่สำหรับวิกฤติปีจะได้รับคงที่ตั้งแต่นั้นมา ( รูปที่ 9 )tfp ในอุตสาหกรรม และกลุ่มย่อยของการผลิตไม่ได้กลับไปก่อนระดับวิกฤติ จนกระทั่งปี 2004 ผลงานเล็ก ๆของ tfp ภายในรวมอุตสาหกรรมเมื่อเทียบกับการผลิตสอดคล้องกับผลลัพธ์ที่หลายประเทศที่รายงาน tfp คงที่หรือลดลงในการก่อสร้าง โดยรวมยังคงหาของบริจาค tfp ต่ำสามารถโยงไปถึงค่อนข้างใหญ่น้ำหนักปัจจัยร่วมที่ได้รับทุน อย่างไรก็ตาม เป็นการยากที่จะโต้แย้งสำหรับการปรับขนาดใหญ่ของค่าตอบแทนข้อมูลบัญชีประชาชาติ อย่างน้อยในการผลิตประเภทต่างๆของแรงงานรับจ้างตนเองไม่ได้ที่สำคัญ
ภาคการผลิต การบริการมีการเติบโตช้า กว่าอุตสาหกรรมและการเจริญเติบโตของมันหนักมาก dominated โดยเพิ่มค่าแรงใส่ บริการแสดงอัตราส่วนทุนผลผลิตสูงในข้อมูลชุดนี้ แต่นั่นเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากการรวมของเจ้าของบ้าน . 1997-98 วิกฤตการณ์ได้มีผลกระทบมากที่สุดในการผลิตและอุตสาหกรรมบริการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเงิน - และมีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ การสะสมทุนได้ชะลอตัวลงอย่างมาก หลังจากปี 1997 แต่กับการลดลงในอัตราส่วนทุนขนาดใหญ่ ผลผลิต ผลผลิตเพิ่มขึ้น เป็นไปตามคาด ผลที่ได้รับลดลงอย่างมากในการกลับมาสู่เมืองหลวง และการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักต่อปัจจัยแรงงานและการเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 60 ในปี 1997 ถึง 69 เปอร์เซ็นต์ในปี 2003การบริการต่างๆยังได้มีการปรับปรุงมากที่สุดในทักษะการศึกษาของพนักงานที่ นอกจากนี้ อุตสาหกรรมการเงินเป็นองค์ประกอบใหญ่ของภาคบริการจากการหยุดชะงักที่ใหญ่ที่สุดในผลพวงของ 1997-98 วิกฤตการณ์ ผลของความหลากหลายของปัจจัยการเจริญเติบโต tfp บริการเปิดสูงลบหลังจากปี 1997 ส่วนระยะยาวในอนาคต อย่างไรก็ตามอาจจะถูกต้องกว่าวัด โดยมุ่งเน้นรูปแบบของปี 2520-2539 อัตราการขยายตัวเป็นบวกเล็กน้อย ร้อยละ 0.5 ต่อปี ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับแนวโน้มการขยายตัวของผลผลิตในด้านต่างๆ คือ แรงจูงใจในการตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมของภาคในส่วนต่อไปนี้ .
ในที่สุดก็โดดเด่นที่ประมาณการอัตราการ tfp สำหรับเศรษฐกิจรวม 1ร้อยละ 6 ต่อปี สำหรับระยะเวลาใน 1977-96 โต๊ะ 9 เกินกว่าที่ของแต่ละภาค ในความเป็นจริง , อัตราประจำปีเฉลี่ยของการเพิ่มมูลค่า tfp น้ำหนักเพียง 0.5 เปอร์เซ็นต์ 1977-96 และเป็นศูนย์สำหรับ 1977-2004 . ความแตกต่าง , ร้อยละ 1.1 ต่อปี เป็นวัดของกําไรจากการจัดสรรทรัพยากร นั่นคือส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการปรับปรุงใน tfp โดยรวมผลของการย้ายแรงงานจากต่ำ ผลผลิตทางการเกษตรภาคบริการและอุตสาหกรรม .