Prince Chen Liu smiled and patted h

Prince Chen Liu smiled and patted his shoulder and then he continued to proceed into the palace with his guards. before leaving, he peeked at Xu Shi Ji for a short moment. His eyes were calm and soft, but it showed warning.

The soft light emitted by the Nightly Pearls pierced through the papers in the window and became unstable.

Xu Shi Ji’s face was brightened by the light, but his expression was changing by the moment.

Prince Chen Liu had left, but his words stayed in the hallway before the entrance to the palace. No matter how hard the night gales blew, they didn’t fly away.

Xu Shi Ji couldn’t bother Chen Chang Sheng any further, but he said coldly, “Your luck is very good.”

Chen Chang Sheng thought for a moment and said, “Perhaps, it’s because of my good heart.”

After saying this, he laughed.

In many people’s eyes, Chen Chang Sheng was way more mature than his actual age because he always acted calm and never had extreme emotions. He never really talked much with strangers and always followed rules and had good manners. He doesn’t smile much either.

But right now he was laughing very happily, because he was in front of Xu Shi Ji.

Xu Shi Ji was laughing too, perhaps he thought the response from a child was funny and naive, but his laughter wasn’t a pretty sight.

Wei Yang Palace wasn’t a main building and it wasn’t a palace where Divine Queen lived in either. There were gardens in ruins a little farther from the palace. Right now, the night was getting darker and from the unmaintained gardens, a black goat slowly walked out. Its eyes were reflecting the starlight and appeared to be gloomy.

Xu Shi Ji looked at this sight in the darkness and raised his eyebrows a little. He didn’t speak any further and entered the palace.

Chen Chang Sheng also saw the black goat.

That black goat quietly looked at him and walked towards another direction away from the palace. During its walk, it stopped and turned its head toward Chen Chang Sheng. It seemed like it wanted him to follow.

Chen Chang Sheng understood the black goat’s intention — it want him to leave the palace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าเฉินหลิวยิ้ม และโรคกลัวไหล่ของเขาแล้ว เขายังคงดำเนินต่อไปในพระราชวังกับเจ้าหน้าที่ของเขา ก่อนที่จะออก เขา peeked ที่ Xu Shi จิช่วงสั้น ตาของเขาก็สงบ และนุ่มนวล แต่แสดงให้เห็นเตือนแสงที่นุ่มนวลจากไข่มุกคืนแทงผ่านเอกสารในหน้าต่าง และกลายเป็นไม่เสถียรXu Shi จิหน้าถูกทำให้สว่าง โดยแสง แต่เปลี่ยนนิพจน์ของเขา โดยขณะนี้เหลือเจ้าเฉินหลิว แต่คำพูดของเขาอยู่ในโถงทางเดินก่อนเข้าไปในวัง ไม่ว่าวิธีการที่ยากพายุทิศคืนพัด พวกเขาไม่ได้บินหนีXu Shi จิไม่รำคาญ Chen Sheng ช้างใด ๆ เพิ่มเติม แต่เขาบอกว่า จ้างงาน "ของคุณโชคไม่ดี"Chen Sheng ช้างคิดครู่หนึ่ง และกล่าว ว่า อาจจะเป็น เพราะหัวใจของฉันดี"หลังจากพูดนี้ เขาหัวเราะในสายตาของคนจำนวนมาก Chen Sheng ช้างถูกผู้ใหญ่ทางมากขึ้นกว่าอายุจริงของเขา เพราะเขามักจะทำหน้าที่สงบ และไม่เคยมีอารมณ์มาก เขาเคยพูดคุยกับคนแปลกหน้ามาก และเสมอตามกฎ และมีมารยาทที่ดี ไม่ยิ้มมากอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ตอน นี้เขาก็หัวเราะอย่างมีความสุขมาก เพราะเขาหน้า Xu Shi จิXu Shi จิถูกหัวเราะมากเกินไป บางทีเขาคิดว่า เป็นการตอบสนองจากเด็กตลกและไร้เดียงสา แต่เสียงหัวเราะของเขาไม่ได้เป็นภาพสวยวังยางเว่ยไม่อาคารหลัก และไม่ที่ราชินีแห่งสวรรค์อาศัยอยู่ในวัง ได้สวนในซากปรักหักพังเล็กน้อยไกลจากพระราชวัง ขวา กลางคืนคือการเข้ม และจากสวนวิบาก แพะดำค่อย ๆ เดินออก ตาถูกสะท้อนประดา และดูเหมือนจะมืดมนXu Shi จิมองเห็นนี้ในความมืด และยกคิ้วของเขาเล็กน้อย เขาไม่พูดใด ๆ เพิ่มเติม และเข้าวังChen Sheng ช้างยังเห็นแพะดำแพะดำที่เงียบ ๆ มองไปที่เขา และเดินไปทิศทางอื่นออกไปจากพระราชวัง ในระหว่างการเดิน มันหยุด และหันหัวไปทาง Chen Sheng ช้างมา เหมือนมันอยากให้เขาทำตามChen Sheng ช้างเข้าใจความตั้งใจของแพะดำ — มันต้องการให้เขาทิ้งพระราชวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าชายหลิวเฉินยิ้มและตบไหล่ของเขาแล้วเขาจะยังคงดำเนินการต่อเข้าไปในพระราชวังที่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเขา ก่อนที่จะออกเขาแอบมองที่เสี่ยวชิจีสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ดวงตาของเขามีความสงบและอ่อนนุ่ม แต่มันก็แสดงให้เห็นว่าคำเตือน. แสงนุ่มปล่อยออกมาโดยไข่มุกคืนทะลุเอกสารในหน้าต่างและกลายเป็นความไม่แน่นอน. ใบหน้าเสี่ยวชิจีก็สว่างด้วยแสง แต่การแสดงออกของเขาถูกเปลี่ยนโดยขณะนี้เจ้าชายหลิวเฉินมีเหลือ แต่คำพูดของเขาอยู่ในห้องโถงก่อนทางเข้าพระราชวัง ไม่ว่าวิธีการที่ยากพายุพัดคืนพวกเขาไม่ได้บินหนีไป. เสี่ยวชิจีไม่สามารถรำคาญ Chen Sheng ช้างเพิ่มเติมใด ๆ แต่เขาบอกว่าอย่างเย็นชา "โชคของคุณเป็นสิ่งที่ดีมาก." เฉินช้าง Sheng คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้ว กล่าวว่า "บางทีอาจจะเป็นเพราะหัวใจที่ดีของฉัน." หลังจากคำพูดนี้เขาหัวเราะ. ในสายตาของผู้คนจำนวนมาก Chen Sheng ช้างเป็นวิธีที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าอายุจริงของเขาเพราะเขามักจะทำหน้าที่ความสงบและไม่เคยมีอารมณ์ที่รุนแรง เขาไม่เคยพูดคุยกันมากกับคนแปลกหน้าและมักจะปฏิบัติตามกฎระเบียบและมีมารยาทที่ดี เขาไม่ยิ้มมากทั้ง. แต่ตอนนี้เขาได้รับการหัวเราะอย่างมีความสุขมากเพราะเขาเป็นในด้านหน้าของเสี่ยวชิจี. เสี่ยวชิจีหัวเราะมากเกินไปบางทีเขาอาจจะคิดว่าการตอบสนองจากเด็กเป็นเรื่องตลกและไร้เดียงสา แต่เสียงหัวเราะของเขา ก็ไม่เห็นสวย. เหว่ยหยางพระราชวังไม่ได้เป็นอาคารหลักและมันก็ไม่พระราชวังที่สมเด็จพระราชินีของพระเจ้าอาศัยอยู่ทั้งใน มีสวนอยู่ในซากปรักหักพังไกลออกไปเล็กน้อยจากพระราชวังได้ ตอนนี้คืนได้รับเข้มขึ้นและจากสวน unmaintained แพะสีดำเดินออกมาอย่างช้าๆ ดวงตาที่ได้รับการสะท้อนแสงดาวและดูเหมือนจะมืดมน. เสี่ยวชิจีมองที่เห็นนี้ในความมืดและยกคิ้วของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาไม่ได้พูดเพิ่มเติมใด ๆ และเข้าไปในพระราชวัง. เฉินช้าง Sheng ยังเห็นแพะสีดำ. นั่นแพะสีดำอย่างเงียบ ๆ มองไปที่เขาและเดินไปในทิศทางอื่นออกไปจากพระราชวัง ระหว่างทางเดินของมันก็หยุดและหันหัวไปทางเฉินช้าง Sheng มันดูเหมือนว่ามันต้องการให้เขาทำตาม. เฉินช้าง Sheng เข้าใจความตั้งใจที่แพะสีดำ - มันต้องการให้เขาออกจากพระราชวัง