ASEAN Membership: 10 States — Brune

ASEAN Membership: 10 States — Brunei Darussalam, Cambodia, Indonesia, Laos, Malaysia, Myanmar, Philippines, Singapore, Thailand, and Vietnam. 1 Observer — Papua New Guinea.

ASEAN Regional Forum (ARF) Membership: 27 States — Australia, Bangladesh, Brunei Darussalam, Cambodia, Canada, China, European Union, India, Indonesia, Japan, Democratic Peoples' Republic of Korea, Republic of Korea, Laos, Malaysia, Myanmar, Mongolia, New Zealand, Pakistan, Papua New Guinea, Philippines, Russian Federation, Singapore, Sri Lanka, Thailand, Timor Leste, United States, and Vietnam.

History: ASEAN was established on 8 August 1967 in Bangkok by the five original member countries: Indonesia, Malaysia, Philippines, Singapore, and Thailand. Brunei Darussalam joined on 8 January 1984, Vietnam on 28 July 1995, Laos and Myanmar on 23 July 1997, and Cambodia on 30 April 1999.

Objectives: The ASEAN Declaration states that the aims and purposes of the Association are: (1) to accelerate the economic growth, social progress and cultural development in the region through joint endeavors in the spirit of equality and partnership in order to strengthen the foundation for a prosperous and peaceful community of Southeast Asian nations, and (2) to promote regional peace and stability through abiding respect for justice and the rule of law in the relationship among countries in the region and adherence to the principles of the United Nations Charter. In 1995, the ASEAN Heads of State and Government re-affirmed that "Cooperative peace and shared prosperity shall be the fundamental goals of ASEAN."

Fundamental Principles: The Treaty of Amity and Cooperation (TAC) in Southeast Asia, signed at the First ASEAN Summit on 24 February 1976, declared that in their relations with one another, the High Contracting Parties should be guided by the following fundamental principles:

Mutual respect for the independence, sovereignty, equality, territorial integrity, and national identity of all nations;
The right of every State to lead its national existence free from external interference, subversion, or coercion;
Non-interference in the internal affairs of one another;
Settlement of differences or disputes by peaceful manner;
Renunciation of the threat or use of force; and
Effective cooperation among themselves.
Political Cooperation: The TAC stated that ASEAN political and security dialogue and cooperation should aim to promote regional peace and stability by enhancing regional resilience. Regional resilience shall be achieved by cooperating in all fields based on the principles of self-confidence, self-reliance, mutual respect, cooperation, and solidarity, which shall constitute the foundation for a strong and viable community of nations in Southeast Asia.

Some of the major political accords of ASEAN are as follows:

ASEAN Declaration, Bangkok, 8 August 1967;
Zone of Peace, Freedom and Neutrality Declaration, Kuala Lumpur, 27 November 1971;
Declaration of ASEAN Concord, Bali, 24 February 1976;
Treaty of Amity and Cooperation in Southeast Asia, Bali, 24 February 1976;
ASEAN Declaration on the South China Sea, Manila, 22 July 1992;
Treaty on the Southeast Asia Nuclear-Weapon-Free Zone, Bangkok, 15 December 1997;
ASEAN Vision 2020, Kuala Lumpur, 15 December 1997;
Declaration on Joint Action to Counter Terrorism, 5 November 2001;

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาชิกอาเซียน: อเมริกา 10 – บรูไนดารุสซาลาม กัมพูชา อินโดนีเซีย ลาว มาเลเซีย พม่า ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และเวียดนาม นักการ 1 – ปาปัวนิวกินีสมาชิก ASEAN Regional Forum (ARF): อเมริกา 27 — ออสเตรเลีย บังคลาเทศ บรูไนดารุสซาลาม กัมพูชา แคนาดา จีน สหภาพยุโรป อินเดีย อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น ประชาธิปไตยคนเกาหลี เกาหลี ลาว มาเลเซีย พม่า มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ปากีสถาน ปาปัวนิวกินี ฟิลิปปินส์ ประเทศรัสเซีย สิงคโปร์ ศรีลังกา ไทย ติมอร์เลสเต สหรัฐ อเมริกา และเวียดนามประวัติ: อาเซียนก่อตั้งขึ้นใน 8 1967 สิงหาคมในกรุงเทพโดยประเทศสมาชิกเดิม 5: อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย บรูไนเข้าร่วมใน 8 1984 มกราคม เวียดนามในวันที่ 28 2538 กรกฎาคม ลาว และพม่าใน 23 1997 กรกฎาคม และกัมพูชาเมื่อวันที่ 30 2542 เมษายนวัตถุประสงค์: ปฏิญญาอาเซียนระบุว่า เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของสมาคม: (1) เพื่อเร่งการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ความก้าวหน้าทางสังคม และการพัฒนาวัฒนธรรมในภูมิภาคผ่านความพยายามร่วมกันในจิตวิญญาณของความเสมอภาคและการร่วมมือ เพื่อเสริมสร้างรากฐานสำหรับชุมชนที่เจริญรุ่งเรือง และสงบสุขของประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และ (2) เพื่อส่งเสริมสันติภาพในภูมิภาคและความมั่นคงผ่านการปฏิบัติเคารพในความยุติธรรมและนิติธรรมในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในภูมิภาค และติดกับหลักการของกฎบัตรสหประชาชาติ ใน 1995 อาเซียนหัวของรัฐและรัฐบาลใหม่ยืนยันว่า "สหกรณ์สันติภาพและความมั่งคั่งร่วมกันจะได้เป้าหมายพื้นฐานของอาเซียน"หลักการพื้นฐาน: สนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ (มาตรวัด) ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ลงนามในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกใน 24 1976 กุมภาพันธ์ ประกาศที่ในความสัมพันธ์กับคนอื่น ฝ่ายสัญญาสูงควรจะแนะนำ โดยหลักการพื้นฐานดังต่อไปนี้:อิสระ อำนาจอธิปไตย ความเสมอภาค ความสมบูรณ์ของดินแดน และเอกลักษณ์ประจำชาติทุกชาติ เคารพซึ่งกันและกันด้านขวาของทุกรัฐเพื่อนำดำรงอยู่ของชาติปราศจากสัญญาณรบกวนภายนอก โค่นล้ม หรือแกม บังคับไม่แทรกแซงในกิจการภายในของกันและกันของความแตกต่างหรือข้อพิพาท โดยสันติลักษณะRenunciation คุกคามหรือใช้กำลัง และความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพในตัวเองความร่วมมือทางการเมือง: มาตรวัดที่ระบุว่า อาเซียนทางการเมือง และความมั่นคง และความร่วมมือควรมุ่งส่งเสริมความมั่นคงและสันติภาพในภูมิภาค โดยเพิ่มความยืดหยุ่นของภูมิภาค จะได้รับความยืดหยุ่นภูมิภาค โดยความร่วมมือในเขตข้อมูลทั้งหมดตามหลักการของความมั่นใจ พึ่งพาตนเอง ความเคารพ ความร่วมมือ และ เอกภาพ ซึ่งจะเป็นรากฐานชุมชนเข้มแข็ง และทำงานประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บาง accords เมืองสำคัญของอาเซียนจะเป็นดังนี้:ปฏิญญากรุงเทพฯ กรุงเทพมหานคร 8 1967 สิงหาคมเขตสันติภาพ อิสระ และ ประกาศความเป็นกลาง กัวลาลัมเปอร์ 27 1971 พฤศจิกายนประกาศของอาเซียนคอนคอร์ด บาหลี 24 1976 กุมภาพันธ์สนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บาหลี 24 1976 กุมภาพันธ์ปฏิญญากรุงเทพฯ ในทะเลจีนใต้ มะนิลา 22 1992 กรกฎาคมตะวันออกเฉียงใต้เอเชียนิวเคลียร์อาวุธฟรีโซน กรุงเทพมหานคร 15 1997 ธันวาคม สนธิสัญญาวิสัยทัศน์อาเซียน 2020 กัวลาลัมเปอร์ 15 1997 ธันวาคมรายงานการกระทำร่วมกันเพื่อตอบโต้การก่อการร้าย 5 2544 พฤศจิกายน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาชิกอาเซียน: 10 สหรัฐอเมริกา - บรูไนกัมพูชาอินโดนีเซียลาวมาเลเซียพม่าฟิลิปปินส์สิงคโปร์ไทยและเวียดนาม 1 สังเกตการณ์ - ปาปัวนิวกินี. อาเซียนฟอรั่มภูมิภาค (ARF) สมาชิก: 27 สหรัฐอเมริกา - ออสเตรเลียบังคลาเทศบรูไนดารุสซาลาม, กัมพูชา, แคนาดา, จีน, สหภาพยุโรป, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ญี่ปุ่น, ประชาธิปไตยประชาชน 'สาธารณรัฐเกาหลีสาธารณรัฐเกาหลี ลาว, มาเลเซีย, พม่า, มองโกเลีย, นิวซีแลนด์, ปากีสถาน, ปาปัวนิวกินี, ฟิลิปปินส์, สหพันธรัฐรัสเซีย, สิงคโปร์, ศรีลังกา, ไทย, ติมอร์เลสเต, สหรัฐอเมริกาและเวียดนาม. ประวัติ: อาเซียนก่อตั้งเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 1967 ในกรุงเทพฯ จากห้าประเทศสมาชิกเดิม: อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์และไทย บรูไนเข้าร่วม 8 มกราคม 1984 เวียดนามวันที่ 28 กรกฎาคมปี 1995 ลาวและพม่าวันที่ 23 กรกฎาคม 1997 และกัมพูชาวันที่ 30 เมษายน 1999 วัตถุประสงค์: ระบุปฏิญญาอาเซียนว่าจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของสมาคมคือ (1) เพื่อเร่ง การเติบโตทางเศรษฐกิจความก้าวหน้าทางสังคมและการพัฒนาทางวัฒนธรรมในภูมิภาคผ่านความพยายามร่วมกันในจิตวิญญาณของความเสมอภาคและความร่วมมือเพื่อเสริมสร้างรากฐานสำหรับชุมชนที่เจริญรุ่งเรืองและความสงบสุขของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ (2) เพื่อส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาคผ่าน ปฏิบัติเคารพความยุติธรรมและหลักนิติธรรมในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในภูมิภาคและยึดมั่นในหลักการของสหประชาชาติกฎบัตร ในปี 1995 ผู้นำอาเซียนรัฐและรัฐบาลอีกครั้งยืนยันว่า "สันติภาพสหกรณ์และความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันจะเป็นเป้าหมายพื้นฐานของอาเซียน." หลักการพื้นฐาน: สนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ (TAC) ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ลงนามในอาเซียนครั้งแรก การประชุมสุดยอดวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 1976 ประกาศว่าในความสัมพันธ์ของพวกเขากับคนอื่นภาคีผู้ทำสัญญาควรจะแนะนำโดยหลักการพื้นฐานต่อไปนี้: เคารพซึ่งกันและกันเพื่อเอกราชอธิปไตยความเสมอภาคบูรณภาพแห่งดินแดนและเอกลักษณ์ประจำชาติของประเทศทุกด้านขวาของรัฐทุกคนที่จะนำไปสู่การดำรงอยู่ของชาติอิสระจากการแทรกแซงจากภายนอกโค่นล้มหรือบังคับขู่เข็ญไม่แทรกแซงกิจการภายในของกันและกันการทรุดตัวของความแตกต่างหรือข้อพิพาทโดยสันติวิธี; สละของการคุกคามหรือการใช้กำลังนั้น และความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพในตัวเอง. ความร่วมมือการเมือง: แทคกล่าวว่าอาเซียนทางการเมืองและการเจรจาการรักษาความปลอดภัยและความร่วมมือควรมุ่งที่จะส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาคโดยการเสริมสร้างความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาค ความยืดหยุ่นในภูมิภาคจะทำได้โดยการให้ความร่วมมือในทุกสาขาตามหลักการของความมั่นใจในตนเองที่พึ่งพาตนเองเคารพซึ่งกันและกันความร่วมมือและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันซึ่งจะเป็นรากฐานสำหรับชุมชนที่เข้มแข็งและมีศักยภาพของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. บางส่วนของ สนธิสัญญาทางการเมืองที่สำคัญของอาเซียนมีดังนี้อาเซียนปฏิญญากรุงเทพฯ8 สิงหาคม 1967; โซนแห่งสันติภาพเสรีภาพและความเป็นกลางปฏิญญากัวลาลัมเปอร์ 27 พฤศจิกายน 1971; ปฏิญญาอาเซียนคองคอร์ด, บาหลี, 24 กุมภาพันธ์ 1976; สนธิสัญญาไมตรีและ ความร่วมมือในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, บาหลี, 24 กุมภาพันธ์ 1976; อาเซียนปฏิญญาว่าด้วยทะเลจีนใต้มะนิลา 22 กรกฎาคม 1992; สนธิสัญญาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นิวเคลียร์อาวุธ-Free Zone, กรุงเทพ, 15 ธันวาคม 1997; อาเซียนวิสัยทัศน์ปี 2020 กัวลาลัมเปอร์ 15 ธันวาคม 1997; ปฏิญญาว่าด้วยการดำเนินการร่วมกันในการต่อต้านการก่อการร้าย, 5 พฤศจิกายน 2001;

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาชิกอาเซียน 10 ประเทศ บรูไน ดารุสซาลาม กัมพูชา อินโดนีเซีย ลาว มาเลเซีย พม่า ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และเวียดนาม 1 สังเกต - ปาปัวนิวกินี

ฟอรั่มภูมิภาคอาเซียน ( ARF ) สมาชิก 27 ประเทศ ออสเตรเลีย บังคลาเทศ บรูไน ดารุสซาลาม กัมพูชา แคนาดา จีน สหภาพยุโรป อินเดีย อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวมาเลเซีย พม่า มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ปากีสถาน ปาปัวนิวกินี ฟิลิปปินส์ รัสเซีย สิงคโปร์ ศรีลังกา ไทย ติมอร์เลสเต สหรัฐอเมริกา และเวียดนาม

ประวัติศาสตร์อาเซียนก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2510 ในเขตกรุงเทพมหานครโดยแรก 5 ประเทศ ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และประเทศไทย บรูไนดารุสซาลามเข้าร่วมในวันที่ 8 มกราคม 2527 ,Social progress and cultural development in the region through joint endeavors in the spirit of equality and partnership. In order to strengthen the foundation for a prosperous and peaceful community of Southeast, Asian nationsความก้าวหน้าทางสังคม และการพัฒนาทางวัฒนธรรมในภูมิภาค โดยผ่านความพยายามร่วมกันในจิตวิญญาณของความเสมอภาคและความร่วมมือเพื่อเสริมสร้างรากฐานของชุมชนที่เจริญมั่งคั่งและมีสันติภาพของประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ ( 2 ) เพื่อส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาค โดยการเคารพความยุติธรรมและกฎของกฎหมายในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในภูมิภาค และยึดมั่นในหลักการแห่งกฎบัตรสหประชาชาติ ในปี 1995 อาเซียนประมุขแห่งรัฐและรัฐบาลจะยืนยันว่า " สันติภาพและความร่วมมือร่วมกัน ความเจริญจะเป็นเป้าหมายพื้นฐานของอาเซียน "

หลักการพื้นฐาน :เวียดนาม เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2538 ลาวและพม่าในวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 และกัมพูชาเมื่อวันที่ 30 เมษายน 2542 วัตถุประสงค์

: ปฏิญญากรุงเทพฯ ระบุว่า มีจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของสมาคมมีดังนี้ ( 1 ) เพื่อเร่งการเติบโตทางเศรษฐกิจสิทธิของรัฐเพื่อนำไปสู่การดำรงอยู่ของทุกชาติฟรีจากภายนอกรบกวนการโค่นล้ม หรือการบีบบังคับ ;
ไม่แทรกแซงกิจการภายในของกันและกัน ;
ระงับความแตกต่างหรือข้อพิพาทโดยสันติวิธี
การสละการคุกคาม หรือการใช้กำลัง และความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพระหว่างตัว
.
ความร่วมมือทางการเมืองสนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ ( TAC ) ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ร่วมลงนามในที่ประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 1976 , ประกาศว่าในความสัมพันธ์ของพวกเขากับคนอื่น , สัญญาสูงฝ่ายควรจะแนะนำโดยหลักการพื้นฐานต่อไปนี้ :

ซึ่งกันและกัน การเคารพเอกราช อธิปไตย ความเท่าเทียม ความสมบูรณ์ของดินแดนและเอกลักษณ์แห่งชาติ
ของทุกชาติครูฝึกกล่าวว่า ประชาคมการเมืองและความมั่นคง การเจรจาและความร่วมมือ ควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาค โดยการเพิ่มความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาค ความยืดหยุ่นในภูมิภาคจะได้รับความร่วมมือในเขตข้อมูลทั้งหมดขึ้นอยู่กับหลักการของตนเอง การพึ่งตนเอง ความเคารพซึ่งกันและกัน ยาย ความร่วมมือ และบาหลี , 24 กุมภาพันธ์ 1976 ;
ปฏิญญาอาเซียนว่าด้วยทะเลจีนใต้ , มะนิลา , 22 กรกฎาคม 1992 ;
สนธิสัญญาว่าด้วยเขตปลอดอาวุธนิวเคลียร์ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , กรุงเทพฯ , 15 ธันวาคม 1997 ;
วิสัยทัศน์อาเซียน 2020 , กัวลาลัมเปอร์ , 15 ธันวาคม 1997 ;
ปฏิญญาร่วมปฏิบัติการต่อต้านการก่อการร้าย , 5 พฤศจิกายน 2544 ;