Seurat took to heart the color theo

Seurat took to heart the color theorists' notion of a scientific approach to painting. He believed that a painter could use color to create harmony and emotion in art in the same way that a musician uses counterpoint and variation to create harmony in music. He theorized that the scientific application of color was like any other natural law, and he was driven to prove this conjecture. He thought that the knowledge of perception and optical laws could be used to create a new language of art based on its own set of heuristics and he set out to show this language using lines, color intensity and color schema. Seurat called this language Chromoluminarism.

In a letter to Maurice Beaubourg in 1890 he wrote "Art is Harmony. Harmony is the analogy of the contrary and of similar elements of tone, of color and of line, considered according to their dominance and under the influence of light, in gay, calm or sad combinations".[19]

Seurat's theories can be summarized as follows: The emotion of gaiety can be achieved by the domination of luminous hues, by the predominance of warm colors, and by the use of lines directed upward. Calm is achieved through an equivalence/balance of the use of the light and the dark, by the balance of warm and cold colors, and by lines that are horizontal. Sadness is achieved by using dark and cold colors and by lines pointing downward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Seurat ใช้ในหัวใจของ theorists สีความคิดของวิธีการทางวิทยาศาสตร์การวาดภาพ เขาเชื่อว่า จิตรกรสามารถใช้สีเพื่อสร้างความสามัคคีและอารมณ์ในแบบเดียวกับที่เป็นนักดนตรีใช้ counterpoint และเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างความกลมกลืนในเพลง เขา theorized ว่า ใช้สีทางวิทยาศาสตร์เช่นกฎธรรมชาติอื่น ๆ และเขาได้ขับเพื่อพิสูจน์ข้อความคาดการณ์นี้ เขาคิดว่า ความรู้ด้านการรับรู้และกฎหมายแสงสามารถใช้สร้างภาษาใหม่ของศิลปะขึ้นอยู่กับชุดของตัวเองลองผิดลองถูก และเขาจะออกแสดงภาษานี้ใช้บรรทัด ความเข้มสี และเค้าร่างสี Seurat เรียกภาษานี้ Chromoluminarismในจดหมายถึงมอริ Beaubourg ใน 1890 เขาเขียน "ศิลปะคือ ความกลมกลืน ฮาร์โมนี่ได้เปรียบเทียบตรงกันข้าม และองค์ประกอบที่คล้ายเสียง สี และ บรรทัด พิจารณา ตามปกครอง และอยู่ภาย ใต้อิทธิพลของแสง ในชุดเกย์ สงบ หรือเศร้า" [19]ทฤษฎีของ Seurat สามารถสรุปได้ดังนี้: อารมณ์เบิกบานใจสามารถทำได้ โดยการครอบงำทางโทนลูมินัส เด่นสีอบอุ่น และ โดยการใช้เส้นตรงขึ้นได้ ความสงบสามารถทำได้ผ่านการเทียบเท่า/ดุลการใช้แสงและความมืด โดยดุลสีอุ่น และเย็น และเส้นที่อยู่ในแนวนอน ความโศกเศร้าสามารถทำได้ โดยการใช้สีมืด และเย็น และบรรทัดที่ชี้ลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Seurat เอาการเต้นของหัวใจความคิดทฤษฎีสีของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการวาดภาพ เขาเชื่อว่าเป็นจิตรกรจะใช้สีเพื่อสร้างความสามัคคีและอารมณ์ในงานศิลปะในลักษณะเดียวกับที่เป็นนักดนตรีที่ใช้แตกต่างและการเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างความสามัคคีในเพลง เขามหาเศรษฐีที่การประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์ของสีเป็นเหมือนกฎหมายธรรมชาติอื่น ๆ และเขาได้รับแรงผลักดันที่จะพิสูจน์การคาดเดานี้ เขาคิดว่าความรู้เกี่ยวกับกฎหมายการรับรู้แสงและสามารถนำมาใช้ในการสร้างภาษาใหม่ของศิลปะขึ้นอยู่กับชุดของตัวเองของการวิเคราะห์พฤติกรรมและเขาเอามาตั้งโชว์ภาษานี้ใช้เส้นความเข้มของสีและสคีสี Seurat เรียกว่าภาษา Chromoluminarism นี้. ในจดหมายถึงมอริซ Beaubourg ใน 1890 เขาเขียนว่า "ศิลปะคือความสามัคคี. สามัคคีคือความคล้ายคลึงกันของทางตรงกันข้ามและขององค์ประกอบที่คล้ายกันของโทนของสีและสายการพิจารณาตามการปกครองของพวกเขาและภายใต้อิทธิพล ของแสงในเกย์สงบหรือการรวมกันที่น่าเศร้า "[19]. ทฤษฎี Seurat สามารถสรุปได้ดังนี้อารมณ์ของความสนุกสนานสามารถทำได้โดยการปกครองของเฉดสีที่ส่องสว่างโดยเด่นของโทนสีอบอุ่นและโดยการใช้เส้น กำกับการปรับตัวสูงขึ้น ความสงบคือความสำเร็จที่ผ่านความเท่าเทียมกัน / ความสมดุลของการใช้แสงและสีเข้มโดยความสมดุลของโทนสีอบอุ่นและเย็นและเส้นที่มีแนวนอน ความโศกเศร้าจะทำได้โดยการใช้สีที่มืดและหนาวเย็นและเส้นชี้ลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซอราต์ได้หัวใจสีทฤษฎี ' ความคิดของวิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อให้ภาพวาด เขาเชื่อว่า จิตรกรใช้สีเพื่อสร้างความสามัคคี และอารมณ์ในศิลปะในแบบที่นักดนตรีใช้ counterpoint และรูปแบบการสร้างความสามัคคี ในเพลง เขา theorized ว่าโปรแกรมทางวิทยาศาสตร์ของกฎหมายใด ๆสีเหมือนธรรมชาติอื่น ๆ และเขาก็อยากพิสูจน์การคาดเดานี้เขาคิดว่า ความรู้ การรับรู้ และออปติคอล กฎหมายอาจจะใช้ในการสร้างภาษาใหม่ของศิลปะขึ้นอยู่กับชุดของตัวเองของฮิวริสติกและเขาได้ออกเดินทางไปแสดงภาษานี้ใช้เส้น ความเข้มสีและรูปแบบสี เซอราต์เรียกว่า chromoluminarism ภาษานี้

ในจดหมายถึง Maurice โบบูร์กใน 1890 เขาเขียนว่า " ศิลปะคือความสามัคคีความสามัคคีคือคล้ายคลึงของขัดและองค์ประกอบที่คล้ายกันของโทนสีและเส้น พิจารณาจากการปกครองของพวกเขาและภายใต้อิทธิพลของแสง , Gay , สงบหรือชุด " เศร้า ทฤษฎี [ 19 ]

เซอราต์ สามารถสรุปได้ดังนี้ อารมณ์เบิกบานใจสามารถทำได้โดย การปกครองของแพรวเฉดสีโดยความเด่นของสีที่อบอุ่นและโดยการใช้เส้นกำกับ ขึ้น สงบได้ผ่านการสมดุลของการใช้แสงและมืด โดยความสมดุลของโทนสีอบอุ่นและเย็นและเส้นที่อยู่ในแนวนอน ความเศร้าได้โดยการใช้สีมืดและเย็นและเส้น
ชี้ลง