7 – Parasites and Mutualistic Symbi

7 – Parasites and Mutualistic Symbionts
This chapter provides an overview of symbiotic relationships, including parasitic, in which only one species benefits, and mutualistic, where both partners benefit. A parasite that causes perceptible damage to its host is termed a pathogen. The fungi that live as airborne symbionts of aerial plant surfaces depend on the effectiveness of their mechanisms for spore production, liberation, dispersal in air, and reinfection. Environmental factors affect spore germination, and hence the behavior of a pathogenic fungus in nature. Necrotrophic pathogens first kill, and then feed upon the host's cells. Toxins of pathogenic fungi are secondary metabolites. Enzymes produced by pathogens enable them to counteract host resistance and degrade host tissues. Mycorrhizal fungi become endemic in soils where their hosts grow, and form extensive networks that connect to roots of plants of different species. Some fungal inhabitants of plants do not cause disease, but inhabit the apoplastic spaces of their plant hosts. Plants have features that provide protection against fungal invasion, such as the physical barrier of the cuticle and its water-repellent surface, and the chemical substances found in plant cells. The most important effect of fungi on human activities is the destruction of crops. Disease can be controlled in crop plants by breeding for the characteristics that confer resistance. Fungal diseases can be classified into three groups of increasing severity: superficial, subcutaneous and systemic infections. Fungi have biosynthetic and degradative abilities that are lacking in most insects. They synthesize vitamins including those of the B group, sterols, and act as food for animals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7 – ปรสิตและพบซากในหม้อ Symbionts บทนี้แสดงภาพรวมของความสัมพันธ์ symbiotic รวมทั้ง ปรสิต ประโยชน์ใดเพียงหนึ่งสายพันธุ์ และพบซากใน หม้อ ที่ทั้งคู่ได้ประโยชน์ ปรสิตที่ทำให้สำเหนียกความเสียหายกับโฮสต์เรียกว่าเชื้อโรค เชื้อราที่อาศัยอยู่เป็น symbionts อากาศพื้นผิวพืชทางอากาศขึ้นกับประสิทธิภาพของกลไกของพวกเขาสำหรับการผลิตสปอร์ ปลดปล่อย แพร่กระจายในอากาศ และการติดเชื้อ ปัจจัยสิ่งแวดล้อมมีผลต่อการงอกของสปอร์ และด้วยเหตุนี้การทำงานของเชื้อราก่อโรคในธรรมชาติ เชื้อโรค Necrotrophic ฆ่าครั้งแรก และอาหารจากนั้น เมื่อเซลล์ของโฮสต์ สารพิษของเชื้อราที่ก่อโรคมีสารรอง เอนไซม์ที่ผลิต โดยเชื้อโรคที่ทำให้การรับมือกับความต้านทานของโฮสต์ และย่อยสลายเนื้อเยื่อของโฮสต์ เชื้อรา mycorrhizal กลายเป็นเฉพาะถิ่นในดินซึ่งการเติบโตของพวกเขา และแบบฟอร์มครอบคลุมเครือข่ายที่เชื่อมต่อกับรากของพืชต่างชนิด บางคนเชื้อราของพืชไม่ทำให้เกิดโรค แต่อาศัยอยู่ในพื้นที่ apoplastic ของโฮสต์ของพืช พืชมีคุณสมบัติที่ให้การป้องกันการรุกรานของเชื้อรา เช่นอุปสรรคทางกายภาพของผม และพื้นผิวของมันกันน้ำ และสารเคมีที่พบในเซลล์พืช ผลสำคัญที่สุดของเชื้อราในกิจกรรมของมนุษย์เป็นการทำลายพืชผล สามารถควบคุมโรคในพืช โดยการผสมพันธุ์สำหรับลักษณะที่มอบความต้านทาน โรคเชื้อราอาจแบ่งได้เป็นสามกลุ่มของความรุนแรงที่เพิ่มขึ้น: เผิน ๆ ใต้ผิวหนัง และระบบการติดเชื้อได้ เชื้อรามีชีวสังเคราะห์ และ degradative ความสามารถที่กำลังขาดแมลงส่วนใหญ่ พวกเขาสังเคราะห์วิตามินรวมของกลุ่ม B สเตอรอลส์ และทำหน้าที่เป็นอาหารสำหรับสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7 - ปรสิตและ mutualistic symbionts
บทนี้ให้ภาพรวมของความสัมพันธ์ทางชีวภาพรวมทั้งพยาธิซึ่งประโยชน์เพียงหนึ่งชนิดและ mutualistic ที่ทั้งคู่ได้รับประโยชน์ ปรสิตที่ทำให้เกิดความเสียหายสำเหนียกไปยังโฮสต์ของมันจะถูกเรียกว่าเชื้อโรค เชื้อราที่อาศัยอยู่เป็น symbionts อากาศของพื้นผิวของพืชทางอากาศขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของกลไกของพวกเขาสำหรับการผลิตสปอร์ปลดปล่อยกระจายในอากาศและการติดเชื้อ ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมงอกของสปอและด้วยเหตุนี้การทำงานของเชื้อราที่ทำให้เกิดโรคในธรรมชาติ เชื้อโรค Necrotrophic แรกฆ่าและแล้วฟีดเมื่อเซลล์ของโฮสต์ สารพิษของเชื้อราที่ทำให้เกิดโรคมีสารทุติยภูมิ เอนไซม์ที่ผลิตโดยเชื้อโรคที่ช่วยให้พวกเขาที่จะรับมือกับความต้านทานโฮสต์และย่อยสลายเนื้อเยื่อโฮสต์ เชื้อราจะกลายเป็นโรคประจำถิ่นในดินที่เป็นเจ้าภาพของพวกเขาเติบโตและรูปแบบเครือข่ายที่กว้างขวางที่เชื่อมต่อกับรากของพืชสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน บางคนที่อาศัยอยู่เชื้อราของพืชไม่ก่อให้เกิดโรค แต่อาศัยอยู่ในพื้นที่ apoplastic ของโฮสต์ที่โรงงานของพวกเขา พืชมีคุณสมบัติที่ให้การป้องกันการบุกรุกจากเชื้อราเช่นอุปสรรคทางกายภาพของหนังกำพร้าและพื้นผิวของน้ำขับไล่และสารเคมีที่พบในเซลล์พืช ผลกระทบที่สำคัญที่สุดของเชื้อราในกิจกรรมของมนุษย์คือการทำลายของพืช โรคสามารถควบคุมได้ในพืชโดยการผสมพันธุ์สำหรับลักษณะที่มอบความต้านทาน โรคเชื้อราสามารถแบ่งได้เป็นสามกลุ่มของความรุนแรงที่เพิ่มขึ้น: ผิวเผินใต้ผิวหนังและระบบการติดเชื้อ เชื้อรามีชีวสังเคราะห์และย่อยสลายสามารถที่จะขาดแมลงมากที่สุด พวกเขาสังเคราะห์วิตามินรวมทั้งพวกของกลุ่ม B ที่ sterols และทำหน้าที่เป็นอาหารสำหรับสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 – ปรสิต และ symbionts ซึ่งเกี่ยวข้องกันบทนี้จะให้ภาพรวมของความสัมพันธ์ symbiotic รวมทั้งปรสิต ซึ่งมีเพียงชนิดเดียว ผลประโยชน์ และซึ่งเกี่ยวข้องกัน ซึ่งทั้งคู่ได้รับประโยชน์ ปรสิตที่ก่อให้เกิดความเสียหายสำเหนียกกับโฮสต์เป็น termed เป็นเชื้อโรค เชื้อราที่เป็นอากาศ symbionts ของพื้นผิวพืชทางอากาศขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของกลไกของพวกเขาสำหรับการผลิตสปอร์ปลดปล่อย การแพร่กระจายในอากาศ และ reinfection . ปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อการงอกของสปอร์ได้ ดังนั้นพฤติกรรมของโรคเชื้อราในธรรมชาติ necrotrophic เชื้อโรคฆ่า แล้วป้อนให้ของโฮสต์เซลล์ สารพิษของเชื้อโรค เชื้อราชนิดทุติยภูมิ . เอนไซม์ที่ผลิตโดยเชื้อโรคให้ต่อต้านต้านทานโฮสต์และย่อยสลายเนื้อเยื่อของโฮสต์ ไมโคไรซา เชื้อราในดินกลายเป็นถิ่นที่ครอบครัวของพวกเขาเติบโตและรูปแบบครอบคลุมเครือข่ายที่เชื่อมต่อกับรากของพืชชนิดอื่น ประชากรของเชื้อราในพืชบางอย่างไม่ก่อให้เกิดโรค แต่อาศัยอยู่เป็น apoplastic ของครอบครัวพืชของพวกเขา พืชมีคุณสมบัติป้องกันการรุกรานของเชื้อรา เช่น สิ่งกีดขวางทางกายภาพของผิวหนังชั้นนอกและน้ำขับไล่ พื้นผิว และสารเคมีที่พบในเซลล์พืช ผลที่สำคัญที่สุดของเชื้อราในกิจกรรมของมนุษย์คือการทำลายพืช โรคที่สามารถควบคุมได้ในพืชปลูก โดยการผสมพันธุ์สำหรับลักษณะที่ให้ความต้านทาน โรคเชื้อราที่สามารถแบ่งออกเป็นสามกลุ่มของความรุนแรงเพิ่มขึ้นอย่างผิวเผิน ใต้ผิวหนัง และระบบต่างๆ เชื้อราและมีการ degradative ความสามารถที่ขาดในแมลงที่สุด พวกเขาสังเคราะห์วิตามินรวมของกลุ่ม B , สเตอรอล และเป็นอาหารสำหรับสัตว์