Parents need early childhood educat

Parents need early childhood educators to work with them as partners, to support their family, and most of all to love and care for their child, regardless of the disabilities involved. Some parents may be hesitant to share their child’s diagnosis with the teacher. This may seem odd, but parents struggling to figure out how they can help their child and sometimes themselves, may be afraid of a teacher’s judgment or the treatment their child will receive once a special need has been identified. Parents are also often afraid of being blamed, and usually have an unhealthy dose of guilt themselves, even after being reassured that the disability is not their fault. Some parents may feel relief to finally know what’s going on with their child and have a name to put to it. Sometimes these feelings may appear inappropriate to the outsider observer, but no parent wishes a special need on his or her child. The relief comes from knowing what is wrong with their child and having an appropriate plan of action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ปกครองต้องการนักการศึกษาปฐมวัยทำงานกับพวกเขาเป็นคู่ ครอบครัว การสนับสนุน และส่วนใหญ่ของทั้งหมดจะรัก และดูแลลูก ไม่พิการที่เกี่ยวข้อง บางครอบครัวอาจจะลังเลที่จะใช้วินิจฉัยของเด็กร่วมกับครู นี้อาจดูเหมือนแปลก แต่ดิ้นรนเพื่อคิดออกว่าพวกเขาสามารถช่วยลูก และบางครั้งตัวเอง อาจจะกลัวครูพิพากษาหรือการรักษาพ่อแม่ลูกจะได้รับเมื่อมีการระบุความต้องการพิเศษ พ่อแม่มักยังกลัวถูกตำหนิ และมักจะเป็นยาที่ไม่แข็งแรงของความผิดตัวเอง แม้หลังจากที่มั่นที่พิการที่ไม่ใช่ข้อบกพร่องของตน บางครอบครัวอาจรู้สึกบรรเทาก็ รู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับลูก และมีชื่อให้ได้ บางครั้งความรู้สึกเหล่านี้อาจปรากฏไม่เหมาะสมกับแหล่งบุคคลภายนอก แต่แม่ไม่ประสงค์ความต้องการพิเศษกับเด็กของเขา หรือเธอ ปลดปล่อยมาจากรู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับลูก และมีแผนการที่เหมาะสมของการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อแม่ต้องศึกษาปฐมวัยที่จะทำงานกับพวกเขาเป็นคู่ค้าที่จะสนับสนุนครอบครัวของพวกเขาและส่วนใหญ่ของทุกคนที่จะรักและดูแลเด็กของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงความพิการที่เกี่ยวข้อง พ่อแม่บางคนอาจจะลังเลที่จะแบ่งปันการวินิจฉัยของเด็กกับครู นี้อาจดูเหมือนแปลก แต่พ่อแม่ดิ้นรนที่จะคิดออกว่าพวกเขาสามารถช่วยให้เด็กของพวกเขาและบางครั้งตัวเองอาจจะกลัวของการตัดสินของครูหรือการรักษาเด็กของพวกเขาจะได้รับครั้งหนึ่งเคยเป็นความจำเป็นพิเศษที่ได้รับการระบุ พ่อแม่ก็มักจะกลัวว่าจะถูกตำหนิและมักจะมีปริมาณที่ไม่แข็งแรงของความผิดตัวเองแม้หลังจากที่ถูกมั่นใจว่าความพิการไม่ใช่ความผิดของพวกเขา พ่อแม่บางคนอาจจะรู้สึกโล่งใจที่ในที่สุดก็ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กของพวกเขาและมีชื่อที่จะนำไป บางครั้งความรู้สึกเหล่านี้อาจปรากฏไม่เหมาะสมที่จะสังเกตการณ์คนนอก แต่พ่อแม่ไม่มีความปรารถนาความต้องการพิเศษในเด็กของเขาหรือเธอ โล่งอกมาจากการรู้สิ่งที่ผิดกับเด็กของพวกเขาและมีแผนการที่เหมาะสมของการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ปกครองต้องการครูปฐมวัยที่จะทำงานกับพวกเขาเป็นพันธมิตรเพื่อสนับสนุนครอบครัวของพวกเขาและส่วนมากของทั้งหมดให้ความรักและดูแลลูกของตน โดยไม่คำนึงถึงความพิการที่เกี่ยวข้อง พ่อแม่บางคนอาจจะลังเลที่จะแบ่งปันของเด็กการวินิจฉัยกับคุณครู นี้อาจดูเหมือนแปลก แต่พ่อแม่ต้องดิ้นรนที่จะคิดออกว่าพวกเขาสามารถช่วยให้เด็กของพวกเขา และบางครั้งเองอาจจะกลัวการพิพากษาของครู หรือการรักษาเด็กของพวกเขาจะได้รับเมื่อความต้องการพิเศษได้รับการระบุ พ่อแม่มักกลัวถูกตำหนิ และมักจะมีปริมาณที่ไม่แข็งแรงของความผิดตัวเอง แม้หลังจากการมั่นใจว่า คนพิการ ไม่ใช่ความผิดของพวกเขาพ่อแม่บางคนอาจรู้สึกโล่งอกที่ในที่สุดก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกของตนเอง และชื่อที่จะใส่มัน บางครั้งความรู้สึกเหล่านี้อาจไม่เหมาะสมกับคนนอก สังเกตการณ์ แต่ไม่มีผู้ปกครองประสงค์ต้องการพิเศษในเด็กของเขาหรือเธอ โล่งอกมาจากรู้เกิดอะไรขึ้นกับลูกของตนเอง และมีการวางแผนที่เหมาะสมของการกระทำ