The Transformational Potential of F

The Transformational Potential of Flipped Classrooms
Different strokes for different folks
By Michael B. Horn
If 2012 was the year of MOOCs (massive open online courses) in higher education, then the flipped classroom was the innovation of the year for K–12 schools (see “The Flipped Classroom,” what next, winter 2012).
Both the New York Times and the Washington Post spilled ink over the phenomenon. Several authors resorted to old-fashioned books to discuss flipping, including the two teachers who allegedly originated the technique (see Flip Your Classroom: Reach Every Student in Every Class Every Day by Jonathan Bergmann and Aaron Sims). None of that tells us anything about the number of teachers who actually flipped their classrooms. No one has offered any firm measure of the practice or, more importantly, assessed its impact on student learning. In case you missed all the hype, the flipped classroom is a form of blended learning in which students learn online at least part of the time while attending a brick-and-mortar school. Either at home or during a homework period at school, students view lessons and lectures online. Time in the classroom, previously reserved for teacher instruction, is spent on what we used to call homework, with teacher assistance as needed. How can this improve student learning? Homework and lecture time have merely been switched. Students still learn through a lecture. And many online lectures are primitive videos.
There is some truth in this characterization, but it misses the key insight behind the flipped classroom. If some students don’t understand what is presented in a real-time classroom lecture, it’s too bad for them. The teacher must barrel on to pace the lesson for the class as a whole, which often means going too slow for some and too fast for others.
Moving the delivery of basic content instruction online gives students the opportunity to hit rewind and view again a section they don’t understand or fast-forward through material they have already mastered. Students decide what to watch and when, which, theoretically at least, gives them greater ownership over their learning.
Viewing lectures online may not seem to differ much from the traditional homework reading assignment, but there is at least one critical difference: Classroom time is no longer spent taking in raw content, a largely passive process. Instead, while at school, students do practice problems, discuss issues, or work on specific projects.
The classroom becomes an interactive environment that engages students more directly in their education.
In the flipped classroom, the teacher is available to guide students as they apply what they have learned online. One of the drawbacks of traditional homework is that students don’t receive meaningful feedback on their work while they are doing it; they may have no opportunity to relearn concepts they struggled to master. With a teacher present to answer questions and watch over how students are doing, the feedback cycle has greater potential to bolster student learning.
The flipped classroom does not address all the limitations of the brick-and-mortar school. Although in the best flipped-classroom implementations, each student can move at her own pace and view lessons at home that meet her individual needs rather than those of the entire class, most flipped classrooms do not operate this way. As Selman Khan, the media’s personification of the flipped-classroom, observes in The One World Schoolhouse, “Although it makes class time more interactive and lectures more independent, the ‘flipped classroom’ still has students moving together in age-based cohorts at roughly the same pace, with snapshot exams that are used more to label students than address their weaknesses” (see “To YouTube and Beyond,” book reviews, Summer 2013). This arrangement also doesn’t tackle the root causes of the lack of motivation that persists among many low-achieving students.
Some in the media have suggested that the flipped-classroom approach may only work in upper-income, suburban schools. If low-income students lack access to computers at home or to reliable Internet access, flipping may be a nonstarter in some schools. If students can’t benefit from online instruction at home, then they need to receive instruction in the classroom or risk falling behind. Some fear that in relying on parents to provide technology and support, the flipped-classroom model may exacerbate existing resource inequalities. Schools can make computer labs available during afterschool hours, however, and parental assistance is less critical when watching an online video than when solving homework problems.
What is perhaps most telling is that the “no-excuses” charter schools that serve large numbers of low-income students well—KIPP, Rocket ship, Alliance, and Summit among them—are not flipping their classrooms. Even as these schools adopt blended-learning models, the flipped classroom isn’t among them. The models these schools are employing give students more support as they need it and actively guide students to more ownership over their learning. These models also do not rely on students having access to high-speed Internet-connected computers at home; online learning occurs during the school day.
Even if the flipped classroom does prove of some benefit to some low-income students, this change in structure alone is unlikely to produce the vast improvement in student learning our country needs. But that doesn’t mean the innovation is insignificant.
The flipped classroom might still have an important indirect impact on the American education system, as one brand of digital learning. The optimal use of digital learning will vary in different contexts and communities. Some people will attend full-time virtual schools, with even the “classroom” experience occurring online; most will attend brick-and-mortar schools that employ some version of digital learning.
Unlike school vouchers for low-income students, charter schools in disadvantaged communities, or bonus pay for teachers in inner-city schools, digital learning is not designed for just one slice of the population. It’s not a policy that parents might support in theory but, because it has no practical impact on them, won’t spend political energy promoting or defending. Rather, if it works as well as its proponents hope, digital learning will gather political support from a wide swath of the American public. And it may well turn out that the flipped classroom is most effective in private schools or upper-income suburban schools. If that’s how those students make the best use of digital learning, that’s OK. As Khan says, “Blue jeans didn’t become cool until Hollywood started wearing them.” In the world of digital learning, the flipped classroom may just be one good brand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นภาวะของห้องเรียนพลิกจังหวะที่แตกต่างกันสำหรับคนที่แตกต่างกันโดย Michael B. ฮอร์นถ้า 2012 เป็นปี MOOCs (ใหญ่ออนไลน์หลักสูตรที่เปิด) ในระดับอุดมศึกษา แล้วเรียน flipped ได้นวัตกรรมของปีสำหรับ K-12 โรงเรียน (ดู "พลิกห้องเรียน สิ่งถัดไป ฤดูหนาว 2012)เดอะนิวยอร์กไทมส์และวอชิงตันโพสต์หกหมึกมากกว่าปรากฏการณ์ ผู้เขียนหลาย resorted เล่มไมเพื่อหารือเกี่ยวกับการพลิก รวมทั้งอาจารย์สองคนหลังมาเทคนิค (ดูห้องเรียนของคุณพลิก: ถึงนักเรียนทุกที่ในทุกคลาสทุกวันโดย Jonathan Bergmann และแอรอนซิมส์) ที่ไม่บอกอะไรเกี่ยวกับจำนวนครูที่จริง พลิกห้องเรียนของพวกเขา ไม่ได้นำเสนอการวัดการปฏิบัติใด ๆ ของบริษัท ขึ้น มากขึ้นที่สำคัญ ประเมินผลกระทบในการเรียนรู้ของนักเรียน ในกรณีที่คุณพลาดทุก hype, flipped เรียนเป็นรูปแบบของการผสมผสานการเรียนรู้ที่นักเรียนเรียนรู้แบบออนไลน์เป็นส่วนน้อยของเวลาในขณะที่เรียนโรงเรียนอิฐ และปูน ทั้งที่บ้าน หรือใน ระหว่างรอบระยะเวลาบ้านที่โรงเรียน นักเรียนดูบทเรียนและบรรยายออนไลน์ ใช้เวลาในห้องเรียน จองก่อนหน้านี้ สำหรับคำแนะนำของครู ในสิ่งที่เราใช้โทรบ้าน ด้วยความช่วยเหลือครูตามความจำเป็น วิธีนี้ช่วยให้นักเรียนที่เรียน การบ้านและการบรรยายมีเพียงถูกสลับ นักเรียนเรียนรู้ผ่านการบรรยายยัง และบรรยายหลายออนไลน์ วิดีโอดั้งเดิมมีความจริงบางอย่างในการจำแนกนี้ แต่มันคิดถึงเข้าใจหลักหลังเรียน flipped ถ้านักเรียนบางคนไม่เข้าใจอะไรจะแสดงบรรยายห้องเรียนแบบเรียลไทม์ จะเลวร้ายเกินไปสำหรับพวกเขา ครูต้องบาร์เรลเพื่อก้าวบทเรียนสำหรับระดับชั้นทั้งหมด ซึ่งมักจะช้าเกินไป สำหรับบาง และเร็วเกินไป สำหรับคนอื่นย้ายจัดสอนเนื้อหาพื้นฐานออนไลน์ช่วยให้นักเรียนโอกาสในการตีกรอ และดูอีกส่วนที่ไม่เข้าใจ หรือกรอวัสดุที่พวกเขาเข้าใจแล้ว นักเรียนตัดสินใจว่า จะดู และเมื่อ ที่ ครั้งแรกราคาน้อย ให้ความเป็นเจ้าของมากขึ้นผ่านการเรียนรู้ดูบรรยายออนไลน์อาจดูเหมือนไม่แตกต่างมากจากบ้านแบบดั้งเดิมที่กำหนดการอ่าน แต่มีความแตกต่างสำคัญน้อย: ห้องเรียนเวลาที่ใช้ในเนื้อหาวัตถุดิบ กระบวนการแฝงส่วนใหญ่ไม่ แทน ที่โรงเรียน นักเรียนฝึกปัญหา ปรึกษาปัญหา หรือทำงานในโครงการเฉพาะ ห้องเรียนกลายเป็น สภาพแวดล้อมแบบโต้ตอบที่เกี่ยวนักศึกษาขึ้นโดยตรงในการศึกษาในห้องเรียน flipped ครูได้ไปเรียนเท่านั้นที่ได้เรียนรู้ออนไลน์ ข้อเสียของบ้านดั้งเดิมคือไม่ได้รับผลป้อนกลับมีความหมายในการทำงานของพวกเขาในขณะที่พวกเขาทำมัน พวกเขาอาจไม่มีโอกาส relearn แนวคิดที่พวกเขาต่อสู้เพื่อหลักการ มีครูอยู่เพื่อตอบคำถาม และดูแลวิธีการทำนักเรียน วงจรผลป้อนกลับมีศักยภาพมากกว่ายางพารานักเรียนที่เรียนรู้ห้องเรียน flipped จำกัดทั้งหมดของโรงเรียนอิฐ และปูน แม้ว่าในการใช้งานห้องเรียนพลิกดี นักเรียนสามารถก้าวของตนเอง และดูบทเรียนที่บ้านที่ตรงตามความต้องการของเธอแทนของคลาสทั้งหมด สุดพลิกห้องเรียนไม่มีทางนี้ เป็น Selman คัน บุคลาธิษฐานของสื่อของการพลิกห้องเรียน ตรวจสอบในหนึ่งโลก Schoolhouse "แม้ว่ามันทำให้เวลาเรียนมากขึ้นโต้ตอบและบรรยายเพิ่มเติมด้วยตนเอง 'ห้องเรียน flipped' ยังมีนักเรียนที่ย้ายใน cohorts ตามอายุประมาณเลื่อน มีสอบสแนปช็อตที่ใช้มากในการป้ายชื่อนักเรียนมากกว่าจุดอ่อนของพวกเขา" (ดู "การ YouTube และนอกเหนือจาก , "รีวิวหนังสือ ฤดูร้อน 2013) บริการนี้ยังไม่แสวงรากสาเหตุของการขาดแรงจูงใจที่ยังคงอยู่ในหมู่นักเรียนบรรลุต่ำมากบางสื่อได้แนะนำว่า วิธีเรียนพลิกอาจทำงานในโรงเรียนบนรายได้ ชานเมือง ถ้านักเรียนแนซ์ขาดการเข้าถึงคอมพิวเตอร์ที่บ้าน หรืออินเตอร์เน็ตเชื่อถือได้ พลิกพฤษภาคมจะ nonstarter ในบางโรงเรียน ถ้านักเรียนไม่สามารถได้รับประโยชน์จากคำสั่งออนไลน์บ้าน แล้วพวกเขาต้องรับคำสั่งในห้องเรียนหรือความเสี่ยงที่ตกอยู่ข้างหลัง บางคนกลัวว่า อาศัยกับผู้ปกครองให้การสนับสนุนและเทคโนโลยี ห้องเรียนพลิกรูปแบบอาจทำให้รุนแรงความเหลื่อมล้ำทางทรัพยากรที่มีอยู่ โรงเรียนสามารถทำแล็บคอมพิวเตอร์ว่างระหว่างชั่วโมง afterschool อย่างไรก็ตาม และความช่วยเหลือโดยผู้ปกครองมีความสำคัญน้อยเมื่อดูวิดีโอการออนไลน์กว่าเมื่อแก้ปัญหาการบ้านบางทีส่วนใหญ่บอกคือ ว่า ที่ "ไม่มีข้อแก้ตัว" เช่าโรงเรียนขนาดใหญ่จำนวนนักเรียนแนซ์บริการ — KIPP จรวด เรือ พันธมิตร และสุดยอดในหมู่พวกเขา — จะพลิกห้องเรียนของพวกเขา แม้เป็นโรงเรียนเหล่านี้นำรูปแบบการเรียนรู้ผสมผสาน flipped เรียนไม่ได้ในหมู่พวกเขา โรงเรียนเหล่านี้จะใช้แบบจำลองให้นักเรียนเพิ่มเติมสนับสนุนพวกเขาต้องการ และอย่างแนะนำนักศึกษาเพื่อเพิ่มเติมความเป็นเจ้าของผ่านการเรียนรู้ โมเดลเหล่านี้ยังต้องอาศัยนักเรียนที่มีคอมพิวเตอร์เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตความเร็วสูงที่บ้าน เรียนรู้ออนไลน์เกิดขึ้นในระหว่างวันโรงเรียนแม้เรียน flipped พิสูจน์เป็นประโยชน์กับนักเรียนบางคนแนซ์ การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะผลิตปรับปรุงมากมายในนักเรียนที่เรียนรู้ความต้องการของประเทศ แต่ไม่ได้หมายความ นวัตกรรมเป็นสำคัญ ห้องเรียน flipped อาจยังมีผลกระทบทางอ้อมสำคัญในระบบการศึกษาสหรัฐอเมริกา เป็นแบรนด์หนึ่งของการเรียนรู้ดิจิทัล ใช้ประโยชน์สูงสุดของการเรียนรู้ดิจิทัลจะแตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกันและชุมชน บางคนจะเข้าร่วมงานเต็มเวลาเสมือนโรงเรียน แม้แต่ "ห้องเรียน" พึงเกิดออนไลน์ ส่วนใหญ่จะเข้าโรงเรียนอิฐ และปูนที่ใช้เรียนรู้ดิจิตอลบางรุ่นไม่ออกแบบการเรียนรู้ดิจิทัลซึ่งแตกต่างจากโรงเรียนสำคัญสำหรับนักเรียนแนซ์ ธรรมนูญโรงเรียนในชุมชนผู้ด้อยโอกาส หรือจ่ายโบนัสสำหรับครูภายในโรงเรียน สำหรับชิ้นหนึ่งของประชากร เรื่องนโยบายไม่ ว่าพ่อแม่อาจสนับสนุนในทฤษฎี แต่ เนื่อง จากมีผลกระทบไม่ปฏิบัติกับพวกเขา ไม่ใช้พลังงานการเมืองที่ส่งเสริม หรือป้องกัน ค่อนข้าง ถ้าทำงานเป็น proponents ความหวัง เรียนรู้ดิจิทัลจะรวบรวมการสนับสนุนทางการเมืองจาก swath กว้างของประชาชนอเมริกัน และมันอาจดีเปิดออกที่ห้องเรียน flipped มีประสิทธิภาพสูงสุดในโรงเรียนเอกชนหรือโรงเรียนชานเมืองบนรายได้ ถ้าเป็นวิธีที่นักเรียนให้ใช้ดีที่สุดของการเรียนรู้ดิจิทัล ที่ได้ตกลง เป็นว่า ที่ "บลูยีนส์ไม่ได้กลายเป็นเย็นจนฮอลลีวูดเริ่มสวมใส่พวกเขา" ในโลกของการเรียนรู้ดิจิทัล ห้องเรียน flipped เพียงได้ดียี่ห้อหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศักยภาพของการเปลี่ยนแปลงพลิกห้องเรียนจังหวะที่แตกต่างกันสำหรับคนที่แตกต่างกันโดยไมเคิลบีฮอร์นถ้าปี2012 เป็นปีแห่งการ MOOCs (ขนาดใหญ่หลักสูตรออนไลน์เปิด) ในการศึกษาที่สูงขึ้นแล้วห้องเรียนพลิกเป็นนวัตกรรมของปีสำหรับ K-12 โรงเรียน (ดู "ห้องเรียนพลิก" สิ่งต่อไปฤดูหนาว 2012). ทั้งนิวยอร์กไทม์สและวอชิงตันโพสต์ที่หกรั่วไหลหมึกมากกว่าปรากฏการณ์ ผู้เขียนหลาย resorted หนังสือเก่าเพื่อหารือเกี่ยวกับการพลิกรวมทั้งสองครูที่ถูกกล่าวหาว่ามีต้นกำเนิดเทคนิค (ดูพลิกห้องเรียน: ถึงนักศึกษาทุกชั้นทุกทุกวันโดยโจนาธานและอารอน Bergmann เดอะซิมส์) ไม่มีใครที่จะบอกอะไรเราเกี่ยวกับจำนวนของครูที่พลิกห้องเรียนจริงของพวกเขา ไม่มีใครได้เสนอมาตรการที่ บริษัท ใด ๆ ของการปฏิบัติหรือที่สำคัญกว่าการประเมินผลกระทบต่อการเรียนรู้ของนักเรียน ในกรณีที่คุณพลาดทุก hype ที่ห้องเรียนพลิกเป็นรูปแบบของการเรียนรู้แบบผสมผสานในการที่นักเรียนได้เรียนรู้ออนไลน์อย่างน้อยส่วนหนึ่งของเวลาในขณะที่การเข้าร่วมอิฐและปูนโรงเรียน ทั้งที่บ้านหรือในช่วงระยะเวลาที่โรงเรียนบ้านนักเรียนดูบทเรียนและการบรรยายออนไลน์ เวลาในห้องเรียนสงวนไว้สำหรับการเรียนการสอนของครูคือการใช้จ่ายในสิ่งที่เราใช้ในการเรียกบ้านด้วยความช่วยเหลือของครูตามความจำเป็น วิธีนี้สามารถปรับปรุงการเรียนรู้ของนักเรียน? การบ้านและเวลาที่ได้รับการบรรยายเพียงเปลี่ยน นักเรียนยังคงเรียนรู้ผ่านการบรรยาย และการบรรยายออนไลน์จำนวนมากวิดีโอดั้งเดิม. มีความจริงบางอย่างในลักษณะนี้ แต่ก็คิดถึงความเข้าใจที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังห้องเรียนพลิก หากนักเรียนบางคนไม่เข้าใจสิ่งที่จะนำเสนอในเวลาจริงการบรรยายในชั้นเรียนมันไม่ดีเกินไปสำหรับพวกเขา บาร์เรลต้องครูก้าวบทเรียนสำหรับการเรียนโดยรวมซึ่งมักจะหมายถึงจะช้าเกินไปสำหรับบางและเร็วเกินไปสำหรับคนอื่น ๆ . การย้ายการจัดส่งของการเรียนการสอนเนื้อหาพื้นฐานออนไลน์ให้นักเรียนมีโอกาสที่จะตีย้อนกลับและดูอีกครั้งส่วนที่ พวกเขาไม่เข้าใจหรืออย่างรวดเร็วส่งผ่านวัสดุที่พวกเขาได้เข้าใจแล้ว นักเรียนตัดสินใจว่าจะดูและเมื่อซึ่งในทางทฤษฎีอย่างน้อยช่วยให้พวกเขาเป็นเจ้าของมากขึ้นกว่าการเรียนรู้ของพวกเขา. ดูการบรรยายออนไลน์อาจดูเหมือนจะไม่แตกต่างกันมากจากบ้านแบบดั้งเดิมอ่านได้รับมอบหมาย แต่มีอย่างน้อยหนึ่งแตกต่างที่สำคัญ: เวลาสอนในชั้นเรียนคือ ใช้เวลาไม่นานในการเนื้อหาดิบกระบวนการเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่ แต่ในขณะที่โรงเรียนที่นักเรียนทำปัญหาทางปฏิบัติหารือเกี่ยวกับประเด็นหรือทำงานในโครงการที่เฉพาะเจาะจง. ห้องเรียนกลายเป็นสภาพแวดล้อมแบบโต้ตอบที่นักเรียนเข้าร่วมโดยตรงในการศึกษาของพวกเขา. ในห้องเรียนพลิกครูที่มีอยู่เพื่อให้คำแนะนำนักเรียนที่พวกเขาใช้ สิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ออนไลน์ หนึ่งในข้อเสียของบ้านแบบดั้งเดิมคือการที่นักเรียนไม่ได้รับการตอบรับที่มีความหมายในการทำงานของพวกเขาในขณะที่พวกเขากำลังทำมัน พวกเขาอาจจะมีโอกาสที่จะเรียนรู้แนวคิดที่พวกเขาพยายามที่จะโทไม่มี กับครูในปัจจุบันที่จะตอบคำถามและดูวิธีการที่นักเรียนกำลังทำรอบข้อเสนอแนะที่มีศักยภาพมากขึ้นเพื่อหนุนการเรียนรู้ของนักเรียน. ห้องเรียนพลิกไม่ได้อยู่ที่ข้อ จำกัด ทั้งหมดของอิฐและปูนโรงเรียน ถึงแม้ว่าในการใช้งานที่ดีที่สุดพลิกห้องเรียนนักเรียนแต่ละคนสามารถย้ายที่ก้าวของเธอเองและบทเรียนมุมมองที่บ้านที่ตอบสนองความต้องการของแต่ละบุคคลของเธอมากกว่าที่ของทั้งชั้นเรียนพลิกส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้งานด้วยวิธีนี้ ในฐานะที่เป็นเซลข่านตนสื่อของพลิกห้องเรียนที่สังเกตในโลกหนึ่งโรงเรียน "แม้ว่ามันจะทำให้เวลาเรียนโต้ตอบมากขึ้นและการบรรยายที่เป็นอิสระมากขึ้น 'พลิกห้องเรียน' ยังคงมีนักเรียนย้ายเข้าด้วยกันในผองอายุอยู่ที่ประมาณ ก้าวเดียวกันกับการสอบภาพรวมที่มีการใช้มากขึ้นที่จะติดป้ายนักเรียนกว่าอยู่จุดอ่อนของพวกเขา "(ดู" เพื่อ YouTube และนอกเหนือจาก "วิจารณ์หนังสือฤดูร้อน 2013) ข้อตกลงนี้ยังไม่ได้แก้ไขปัญหารากสาเหตุของการขาดแรงจูงใจที่ยังคงอยู่ในระดับต่ำในหมู่นักเรียนประสบความสำเร็จจำนวนมาก. บางคนในสื่อที่ได้ชี้ให้เห็นว่าวิธีการพลิกห้องเรียนอาจจะทำงานในด้านรายได้โรงเรียนชานเมือง หากนักเรียนมีรายได้ต่ำขาดการเข้าถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่บ้านหรือในการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตที่เชื่อถือได้, อาจจะพลิก nonstarter ในบางโรงเรียน หากนักเรียนไม่สามารถได้รับประโยชน์จากการเรียนการสอนออนไลน์ที่บ้านแล้วพวกเขาจำเป็นต้องได้รับการสอนในห้องเรียนหรือความเสี่ยงล้มหลัง บางคนกลัวว่าในการพึ่งพาผู้ปกครองในการให้บริการเทคโนโลยีและการสนับสนุนรูปแบบพลิกห้องเรียนอาจทำให้รุนแรงความไม่เท่าเทียมกันของทรัพยากรที่มีอยู่ โรงเรียนสามารถสร้างห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์เซอร์วิส Afterschool อย่างไรและความช่วยเหลือของผู้ปกครองที่มีความสำคัญน้อยกว่าเมื่อดูวิดีโอออนไลน์กว่าเมื่อการแก้ปัญหาบ้าน. อะไรคือสิ่งที่อาจจะบอกมากที่สุดก็คือ "ไม่มีข้อแก้ตัว" อนุญาตให้โรงเรียนที่ให้บริการจำนวนมากในระดับต่ำ นักเรียน -income ดี KIPP เรือจรวดพันธมิตรและการประชุมสุดยอดในหมู่พวกเขา-จะไม่พลิกห้องเรียนของพวกเขา แม้ในขณะที่โรงเรียนเหล่านี้นำมาใช้ในรูปแบบผสมผสานการเรียนรู้ห้องเรียนพลิกไม่ได้ในหมู่พวกเขา รุ่นโรงเรียนเหล่านี้จะถูกจ้างให้นักเรียนการสนับสนุนมากขึ้นขณะที่พวกเขาจำเป็นต้องใช้มันอย่างแข็งขันและแนะนำนักเรียนในการเป็นเจ้าของที่มากกว่าการเรียนรู้ของพวกเขา รูปแบบเหล่านี้ยังไม่ต้องพึ่งพานักเรียนมีการเข้าถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตความเร็วสูงที่บ้าน การเรียนรู้ออนไลน์เกิดขึ้นในระหว่างวันที่โรงเรียน. แม้ว่าห้องเรียนพลิกพิสูจน์ไม่เป็นประโยชน์กับนักเรียนบางคนมีรายได้ต่ำบางการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะผลิตการปรับปรุงมากมายในการเรียนรู้ของนักเรียนความต้องการของประเทศของเรา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเป็นนวัตกรรมที่ไม่มีนัยสำคัญ. ห้องเรียนพลิกยังอาจมีผลกระทบทางอ้อมที่สำคัญในระบบการศึกษาของชาวอเมริกันเป็นแบรนด์หนึ่งของการเรียนรู้ดิจิตอล การใช้งานที่ดีที่สุดของการเรียนรู้ดิจิตอลจะแตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกันและชุมชน บางคนจะเข้าเรียนในโรงเรียนเสมือนแบบเต็มเวลากับแม้แต่ "ห้องเรียน" ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นออนไลน์ ส่วนใหญ่จะเข้าเรียนในโรงเรียนอิฐและปูนที่ใช้บางรุ่นของการเรียนรู้ดิจิตอล. ซึ่งแตกต่างจากบัตรกำนัลโรงเรียนสำหรับนักเรียนที่มีรายได้ต่ำอนุญาตให้โรงเรียนในชุมชนที่ด้อยโอกาสหรือการจ่ายเงินโบนัสสำหรับครูในโรงเรียนในเขตเมืองชั้นการเรียนรู้ดิจิตอลไม่ได้ถูกออกแบบเพียง ชิ้นหนึ่งของประชากร มันไม่ได้เป็นนโยบายที่ผู้ปกครองอาจจะสนับสนุนในทางทฤษฎี แต่เพราะมันไม่มีผลกระทบในทางปฏิบัติที่พวกเขาจะไม่ใช้พลังงานทางการเมืองหรือการส่งเสริมการป้องกัน แต่ถ้าทำงานเช่นเดียวกับผู้เสนอของตนหวังว่าการเรียนรู้ดิจิตอลจะรวบรวมการสนับสนุนทางการเมืองจากแนวกว้างของประชาชนชาวอเมริกัน และมันจะเปิดออกที่ห้องเรียนพลิกเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดในโรงเรียนเอกชนหรือบนที่มีรายได้โรงเรียนชานเมือง ถ้าว่าเป็นวิธีที่นักเรียนที่ทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของการเรียนรู้ดิจิตอลที่ตกลง ในฐานะที่เป็นข่านกล่าวว่า "กางเกงยีนส์สีฟ้าไม่ได้กลายเป็นเย็นจนฮอลลีวู้ดเริ่มสวมพวกเขา." ในโลกของการเรียนรู้ดิจิตอลห้องเรียนพลิกก็อาจจะเป็นหนึ่งในแบรนด์ที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกิดขึ้นของพลิกห้องเรียน

จังหวะที่แตกต่างกันสำหรับ folks ที่แตกต่างกันโดยไมเคิลบีแตร
ถ้า 2012 เป็นปีของ moocs ( Massive ออนไลน์คอร์สเปิด ) ในระดับที่สูงขึ้น แล้วพลิกห้องเรียนเป็นนวัตกรรมแห่งปีสำหรับ K – 12 โรงเรียน ( ดู " พลิกห้องเรียน " อะไรถัดไป , ฤดูหนาว 2012 ) .
ทั้งในนิวยอร์กและวอชิงตันโพสต์หยดหมึกผ่านปรากฏการณ์ ผู้เขียนหลาย resorted ที่จะล้าสมัยเพื่อหารือเกี่ยวกับหนังสือพลิก , รวมทั้งสองครูที่ถูกกล่าวหาว่ามีเทคนิค ( ดูพลิกห้องเรียนของคุณเข้าถึงนักเรียนทุกคน ทุกระดับ ทุก ๆวัน โดย โจนาธาน เบอร์กแมน และ อารอน ซิมส์ )ไม่มีใครบอกเราได้ว่าอะไรเกี่ยวกับจำนวนครูที่พลิกห้องเรียนของพวกเขา ไม่มีใครได้เสนอมาตรการใด ๆของ บริษัท การปฏิบัติ หรือ ยิ่งกว่านั้น ผลกระทบต่อการเรียนรู้ของนักเรียนประเมิน ในกรณีที่คุณพลาดทั้งหมด hype , พลิกห้องเรียนคือ รูปแบบของการเรียนรู้แบบผสมผสาน ซึ่งนักเรียนได้เรียนรู้ออนไลน์อย่างน้อยส่วนหนึ่งของเวลาขณะที่เรียนอยู่โรงเรียนอิฐและปูนทั้งที่บ้านหรือในบ้านช่วงที่โรงเรียน นักเรียนดูบทเรียนและการบรรยายทางออนไลน์ เวลาในชั้นเรียน ก่อนหน้านี้ สงวนไว้สำหรับการสอนครูใช้ในสิ่งที่เราใช้เรียก การบ้าน ครูผู้ช่วย ตามต้องการ วิธีนี้สามารถปรับปรุงการเรียนรู้ของนักเรียน ? เวลาการบ้านและการบรรยาย มีเพียงถูกสับเปลี่ยน นักเรียนยังได้เรียนรู้ผ่านการบรรยายและการบรรยายออนไลน์หลายวิดีโอดั้งเดิม .
มีความจริงบางอย่างในลักษณะนี้ แต่มันพลาด คีย์ข้อมูล หลังพลิกห้องเรียน ถ้านักเรียนไม่เข้าใจสิ่งที่จะนำเสนอการบรรยายในชั้นเรียน แบบเรียลไทม์ มันแย่เกินไปสำหรับพวกเขา ครูต้องบาร์เรลในจังหวะบทเรียนสำหรับชั้นเรียนทั้งหมดซึ่งมักจะหมายถึงช้าเกินไปสำหรับบางและรวดเร็วเกินไปสำหรับคนอื่น ๆ .
ย้ายการจัดส่งพื้นฐานเนื้อหาการเรียนการสอนออนไลน์ให้นักศึกษามีโอกาสที่จะตีย้อนกลับ และดูอีกครั้ง ส่วนที่ไม่เข้าใจหรือกรอไปข้างหน้าผ่านวัสดุที่พวกเขาได้เข้าใจแล้ว นักเรียนที่ตัดสินใจว่า จะดูเวลา ซึ่งตามหลักแล้ว อย่างน้อย ให้กรรมสิทธิ์มากกว่า
การเรียนรู้ของตนเองชมการบรรยายออนไลน์อาจดูเหมือนจะไม่แตกต่างมากจากการอ่านการบ้านการบ้านแบบดั้งเดิม แต่มีอย่างน้อยหนึ่งความแตกต่างวิกฤต : เวลาเรียนจะไม่ใช้เวลาจดดิบเนื้อหา กระบวนการไปเรื่อยๆ แทน ในขณะที่นักเรียนทำปัญหาการปฏิบัติเกี่ยวกับปัญหาหรือการทำงานในโครงการที่เฉพาะเจาะจง
ห้องเรียนกลายเป็นสภาพแวดล้อมแบบโต้ตอบที่สร้างขึ้นโดยตรงในการศึกษาของนักศึกษา .
ในพลิกห้องเรียน ครูมีคู่มือนักเรียนเช่นที่พวกเขาใช้สิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ออนไลน์ หนึ่งในข้อเสียของบ้านแบบดั้งเดิมคือว่า นักเรียนไม่ได้รับการตอบรับที่มีความหมายในการทำงานของพวกเขาในขณะที่พวกเขาทำมันพวกเขาอาจจะไม่มีโอกาสเรียนรู้แนวความคิดของพวกเขาพยายามที่จะโท กับครูปัจจุบัน เพื่อตอบคำถามและดูว่านักเรียนจะทำ วงจรป้อนกลับมีศักยภาพมากขึ้นเพื่อหนุนนักเรียน ห้องเรียน
พลิกไม่ได้อยู่ทั้งหมดข้อ จำกัด ของโรงเรียนอิฐและปูน แม้ว่าในที่ดีที่สุดพลิกระบบห้องเรียนนักเรียนสามารถย้ายที่ก้าวของตัวเองและดูบทเรียนที่บ้านที่ตอบสนองความต้องการมากกว่าตัวเธอที่ห้องเรียน ส่วนใหญ่พลิกห้องเรียนไม่ได้ใช้วิธีนี้ เป็นเซลแมน ข่าน สื่อได้มีการเปิดห้องเรียน สังเกตในหนึ่งของโลกอีกต่อไป " แต่มันก็ทำให้เวลาเรียนแบบโต้ตอบมากขึ้นและการบรรยายเป็นอิสระมากขึ้น' พลิก ' ยังคงมีนักเรียนย้ายเข้าเรียนตามเพื่อนที่อายุประมาณ จังหวะเดียวกันกับที่ใช้สอบภาพรวมมากกว่าป้ายชื่อนักเรียนกว่าที่อยู่จุดอ่อน " ( ดู " เพื่อ YouTube และเกิน " วิจารณ์หนังสือ , ฤดูร้อน 2013 ) ข้อตกลงนี้ยังไม่ได้แก้ไขสาเหตุของการขาดแรงจูงใจที่ยังคงอยู่ในหมู่มากน้อย
ขบวนการนักศึกษาในบางสื่อมีความเห็นว่าพลิกห้องเรียนวิธีการอาจทำงานในรายได้ บน โรงเรียนชานเมือง ถ้านักศึกษาที่มีรายได้น้อยขาดการเข้าถึงคอมพิวเตอร์ที่บ้านหรือการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตที่เชื่อถือได้ , พลิกอาจจะ nonstarter ในบางโรงเรียน ถ้าคนไม่สามารถได้รับประโยชน์จากการเรียนการสอนออนไลน์ที่บ้าน แล้วพวกเขาจะต้องได้รับการสอนในชั้นเรียน หรือความเสี่ยงที่ล้มอยู่ข้างหลังบางคนกลัวว่าหวังพึ่งพ่อแม่เพื่อให้บริการเทคโนโลยีและการสนับสนุน พลิกห้องเรียนรูปแบบอาจ exacerbate อสมการทรัพยากรที่มีอยู่ โรงเรียนสามารถสร้างห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์พร้อมใช้งานในระหว่างชั่วโมงเรียน แต่ผู้ปกครอง และความช่วยเหลือที่สําคัญน้อยกว่าเมื่อดูวิดีโอออนไลน์มากกว่า เมื่อแก้ปัญหาการบ้าน .
อะไรคือบางทีบอกมากที่สุดคือ " ไม่มีข้อแก้ตัว " กฎบัตรโรงเรียนที่ให้บริการจำนวนมากของผู้มีรายได้น้อย นักเรียนก็หน้ายาน , พันธมิตร , จรวด , และการประชุมสุดยอดของพวกเขาจะไม่กลับห้องเรียนของตน แม้จะเป็นโรงเรียนเหล่านี้รับการเรียนรู้แบบผสมผสานรุ่น พลิกห้องเรียนไม่ได้ในหมู่พวกเขารุ่นโรงเรียนเหล่านี้เป็นการสนับสนุนให้นักศึกษามากขึ้นเช่นที่พวกเขาต้องการและงานแนะแนวความเป็นเจ้าของมากกว่าการเรียนรู้ของตนเอง โมเดลเหล่านี้ยังไม่พึ่งนักเรียนมีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงที่เชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ที่บ้าน การเรียนรู้ออนไลน์เกิดขึ้นในระหว่างวันที่โรงเรียน .
แม้ว่าพลิกห้องเรียนไม่ได้พิสูจน์ประโยชน์บางบางน้อยนักเรียนการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างอย่างเดียวไม่น่าจะผลิตการปรับปรุงมากมายในการเรียนรู้ความต้องการของประเทศของเรา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านวัตกรรมจะไม่สำคัญ
พลิกห้องเรียนอาจยังมีผลกระทบทางอ้อมที่สำคัญระบบการศึกษาอเมริกัน เป็นแบรนด์หนึ่งของการเรียนรู้ดิจิตอล การใช้ที่เหมาะสมของการเรียนรู้ดิจิทัลจะแตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน และชุมชนบางคนจะเข้าร่วมประชุมโรงเรียนเสมือนจริงแบบเต็มเวลา แม้ว่า " ห้องเรียน " ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นออนไลน์ ส่วนใหญ่จะเข้าร่วมอิฐและปูนที่ใช้ในบางรุ่นของโรงเรียนการเรียนรู้ดิจิทัล .
ซึ่งแตกต่างจากบัตรของโรงเรียนสำหรับนักเรียนที่มีรายได้น้อย โรงเรียนกฎบัตรในชุมชนที่ด้อยโอกาส หรือโบนัส จ่าย สำหรับครูในโรงเรียนเรียนรู้ดิจิตอลถูกออกแบบมาสำหรับชิ้นหนึ่งของประชากร ไม่ใช่นโยบายที่พ่อแม่อาจจะสนับสนุนในทางทฤษฎี แต่ในทางปฏิบัติ เพราะมันไม่มีผลกระทบที่พวกเขาจะไม่ใช้พลังงานทางการเมืองการส่งเสริมหรือป้องกัน . ถ้ามันทำงานเป็นผู้เสนอหวังว่าการเรียนรู้ดิจิตอลจะรวบรวมการสนับสนุนทางการเมืองจากแนวกว้างของประชาชนอเมริกันและมันอาจจะเปิดออกที่พลิกห้องเรียนที่มีประสิทธิภาพที่สุดในโรงเรียนเอกชน หรือโรงเรียนชานเมือง รายได้บน ถ้าพวกนักเรียนพวกนั้นให้ใช้ที่ดีที่สุดของการเรียนรู้ดิจิตอล นั่นโอเค เป็นข่านกล่าวว่า " กางเกงยีนส์สีฟ้าไม่ได้เป็นเย็นจนฮอลลีวู้ดเริ่มใส่พวกเขา . " ในโลกของการเรียนรู้แบบดิจิตอล , พลิกห้องเรียนจะเป็นหนึ่งแบรนด์ดี
.