1. IntroductionCurrently a majority

1. Introduction
Currently a majority of seedless watermelon are produced by triploid plants. Seeds of triploid hybrids are obtained from crossing a diploid male with an autotetraploid female induced by colchicine treatment (Terada and Masuda, 1943; Kihara and Nishiyama, 1947; Kihara, 1958) or spontaneous chromosome doubling during in vitro culture (Compton, Gray, and Elmstrom, 1996). However, the breeding of triploid watermelons requires more time than breeding diploid cultivars, and in Japan the cultivation of the triploid plants is difficult.

Seedless watermelon fruits have also been produced using plant growth regulators, e.g. IAA (Terada and Masuda, 1940), NAA (Wong, 1938; Terada and Masuda, 1941), NAA, 4-CPA, GA3 (Kondou and Murozono, 1975), BA (Yamamuro, 1978) or CPPU (Hayata et al., 1995). Using plant growth regulators has occasionally resulted in deformed fruits (Kondou and Murozono, 1975) because the female flowers (ovary) were injured by directly spraying or rubbing growth regulators on them. This method also poses food safety problems, and therefore, has not been used.

Seedless watermelons may also be produced by inducing reciprocal translocations of chromosomes (Nishimura and Sakaguchi, 1960; Oka et al., 1967; Shimotuma, 1968). However, this method is not utilized because the development of chromosome translocation lines and commercial cultivars based on these lines is difficult, and fruits are not completely seedless.

Triploid watermelon is not distributed internationally due to high seed cost and difficulties associated with developing new cultivars. Therefore, it is desirable to produce seedless watermelon from commercially acceptable diploid cultivars, using a scientific method that is chemically safe. The purpose of this study was to investigate the practicality of inducing seedlessness in two Japanese watermelon cultivars by pollinating female flowers using pollen treated with varying doses of soft-X-ray (X-rays which have a wave length of about 0.1 Å).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในปัจจุบันมีผลิตส่วนใหญ่ของแตงโมไร้เมล็ด โดยพืช triploid เมล็ดพันธุ์ของลูกผสม triploid จะได้รับจากการข้ามเป็น diploid เพศชายกับเพศหญิง autotetraploid ที่เกิดจากการรักษาโคลชิซีน (Terada และสึดะ 1943 Kihara และ Nishiyama, 1947 Kihara, 1958) หรือโครโมโซมที่อยู่ในระหว่างการเพาะ (คอมป์ตัน สีเทา และ Elmstrom, 1996) จะ อย่างไรก็ตาม พันธุ์ของ triploid เก็บเกี่ยวแตงโมต้องการเวลามากขึ้นกว่าพันธุ์พันธุ์ diploid และเป็นเรื่องยากในญี่ปุ่น ปลูกพืช triploidผลไม้แตงโมไร้เมล็ดมียังถูกผลิตโดยใช้พืชเติบโตเร็คกูเลเตอร์ เช่น IAA (Terada และสึดะ ๒๔๘๓), NAA (วง 1938 Terada และสึดะ 1941), NAA, 4-CPA, GA3 (Kondou และ Murozono, 1975), BA (Yamamuro, 1978) หรือ CPPU (Hayata et al., 1995) ใช้หน่วยงานกำกับดูแลการเจริญเติบโตของพืชมีบางครั้งให้ผลไม้พิการ (Kondou และ Murozono, 1975) เนื่องจากดอกไม้หญิง (รังไข่) ได้รับบาดเจ็บ โดยตรงพ่น หรือถูเร็คกูเลเตอร์เติบโตนั้น วิธีการนี้ยัง ส่อเค้าปัญหาความปลอดภัยของอาหาร และดังนั้น ไม่มีการใช้นอกจากนี้ยังอาจจะผลิตเก็บเกี่ยวแตงโมไร้เมล็ด โดย inducing translocations ซึ่งกันและกันของ chromosomes (Nishimura และ Sakaguchi, 1960 โอกา al. et, 1967 Shimotuma, 1968) อย่างไรก็ตาม วิธีการนี้ถูกใช้ประโยชน์เนื่องจากการพัฒนาของเส้นการสับเปลี่ยนโครโมโซมและพันธุ์เชิงพาณิชย์ตามรายการเหล่านี้เป็นเรื่องยาก และผลไม้ไม่สมบูรณ์อย่างดีแตงโม triploid ไม่กระจายในระดับสากลเนื่องจากต้นทุนเมล็ดพันธุ์สูงและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาพันธุ์ใหม่ ดังนั้น จึงเป็นสมควรผลิตแตงโมไร้เมล็ดจากพันธุ์ diploid ยอมรับในเชิงพาณิชย์ ใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่ปลอดภัยสารเคมี วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบการปฏิบัติจริงของ inducing seedlessness ในสองพันธุ์แตงโมญี่ปุ่นโดย pollinating ดอกไม้หญิงใช้ละอองเกสรที่ถือว่า มีปริมาณที่แตกต่างของน้ำ-X-ray (รังสีเอกซ์ที่มีความยาวคลื่นของประมาณ 0.1 Å)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ในปัจจุบันส่วนใหญ่ของแตงโมไม่มีเมล็ดที่ผลิตโดยพืชทริพลอยด์ . เมล็ดของลูกผสมของทริพลอยด์ที่ได้รับจากข้ามชายชาวจีนกับภาวะตื่นตัวมากเกินหญิง ทำให้จำนวนการรักษา ( เทราดะดะและ 2486 ; คิคิ และ นิชิ 1947 ; 1958 ) หรือธรรมชาติโครโมโซมมากในระหว่างการเพาะ ( คอมป์ตัน , สีเทาและ elmstrom , 1996 ) อย่างไรก็ตามการผสมพันธุ์ของปลาทริพลอยด์ แตงโม ต้องใช้เวลามากกว่าการเกิดพันธุ์ ผสมพันธุ์ และในญี่ปุ่น การปลูกพืชของทริพลอยด์ยาก

ไม่มีเมล็ดแตงโมผลไม้ยังถูกผลิตโดยใช้สารควบคุมการเจริญเติบโตพืช เช่น IAA ( เทราดะ และมัตสึดะ 1940 ) , NAA ( หว่อง และ 2481 ; เทราดะ Masuda , 1941 ) , NAA , 4-cpa GA3 ( คอนโดะ และ murozono , 1975 ) yamamuro Ba ( ,1978 ) หรือ cppu ( ฮายาตะ et al . , 1995 ) การใช้สารควบคุมการเจริญเติบโตของพืช มีบางครั้งส่งผลให้พิการ ( และผลไม้คอนโดะ murozono , 1975 ) เพราะดอกตัวเมีย ( รังไข่ ) ได้รับบาดเจ็บโดยตรงฉีดพ่นหรือถูสารควบคุมการเจริญเติบโตของพวกเขา วิธีการนี้ยัง poses ปัญหาความปลอดภัยด้านอาหารและดังนั้นจึงไม่ใช้

เมล็ดแตงโมอาจจะผลิตโดยการเหนี่ยวนำซึ่งกันและกันโยกย้ายของโครโมโซม ( นิชิซากางุจิและ 1960 ; โอกะ et al . , 1967 ; shimotuma , 1968 ) แต่วิธีนี้ไม่ใช้เพราะการพัฒนาของโครโมโซมโยกย้ายเส้นและพันธุ์การค้าตามบรรทัดเหล่านี้ ยาก และผลไม้จะไม่สมบูรณ์

ไม่มีเมล็ดแตงโมทริพลอยด์ไม่ใช่การกระจายในระดับสากล เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายสูงและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเมล็ดพันธุ์ใหม่ ดังนั้นจึงเป็นที่พึงปรารถนาที่จะผลิตแตงโมไม่มีเมล็ดพันธุ์จากในเชิงพาณิชย์ได้กว้าง ใช้วิธีทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นสารเคมีที่ปลอดภัยการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปฏิบัติของกระตุ้น seedlessness ใน 2 พันธุ์แตงโมญี่ปุ่นโดย pollinating ดอกตัวเมีย โดยใช้เกสรถือว่าแตกต่างกับขนาด soft-x-ray ( รังสีเอกซ์ซึ่งมีความยาวคลื่นประมาณ 0.1 • )