Chitosan is a deacetylated derivati

Chitosan is a deacetylated derivative of the linear polysaccharide chitin, which is the second most abundant polysaccharide found in nature. It consists of β-(1,4)-linked residues of –b-D-glucosamine(Cruz-Romero, Murphy, Morris, Cummins, & Kerry, 2013). The net positive charge of chitosan confers a variety of unique physiological and biological properties to this compound. It has broad-spectrum antibacterial activity (Jeon et al., 2001, Liu et al., 2006 and Zheng and Zhu, 2003) and is also effective in inhibiting spore germination, germ tube elongation, mycelial growth, and sporulation of fungal phytopathogens (Liu et al., 2007, Meng et al., 2010 and Palma-Guerrero et al., 2008). The antimicrobial activity of chitosan varies according to its molecular weight, degree of deacetylation, pH of the chitosan solution, and the sensitivity of the target organism (Xu, Zhao, Han, & Du, 2007). Kushwaha, Rai, and Singh (2010) has proposed that the antibacterial action of chitosan is brought about when positively charged chitosan reacts with negatively charged molecules at the cell surface, altering cell permeability and inhibiting the transport of compounds across the plasma membrane. However, the mechanism by which chitosan affects the development of phytopathogenic fungi has not been fully elucidated. As a biopolymer, chitosan, as well its derivatives, has excellent film forming properties (Fernández-Saiz, Sánchez, Soler, Lagaron, & Ocio, 2013) and is able to form a semi-permeable film on fruit, which might modify the internal atmosphere, as well as decrease weight loss due to transpiration and improve overall fruit quality (Jiang and Li, 2001 and Zhang and Quantick, 1997). Chitosan coating could act as a mechanical barrier protecting fruits from pathogen infection and also as an exogenous elicitor of host-defense responses (Bautista-Baños et al., 2006, Meng et al., 2008 and Sébastien et al., 2006), thus decreasing decay during storage.

Due to its multifunctional activity, chitosan has been proposed as a postharvest fungicide and preservative of fruit (No et al., 2007 and Zhang et al., 2011). Pre- and post-harvest application of chitosan has been reported to effectively control the decay of table grapes (Meng et al., 2008 and Romanazzi et al., 2002), and extend the shelf life of tomato (El Ghaouth, Ponnampalam, Castaigne, & Arul, 1992) and strawberry (El Ghaough, Arul, Ponnampalam, & Boulet, 1991). The effect of chitosan on control of blue mold and other types of decay in winter jujube fruit, as well as the effect on fruit quality has not been explored. The objectives of the present study were to investigate the effect of chitosan against blue mold caused by P. expansum and natural decay on jujube fruit and the detailed mechanisms involved. Influence of chitosan coating on fruit quality was also determined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไคโตซานเป็น deacetylated เป็นอนุพันธ์ของไคทิน polysaccharide เชิงเส้น ซึ่งเป็น polysaccharide ที่สองมากที่สุดที่พบในธรรมชาติ ประกอบด้วยβ- (1,4) -เชื่อมโยงตก-b-D-glucosamine(Cruz-Romero, Murphy, Morris, Cummins, & Kerry, 2013) ความหลากหลายของชีวภาพ และสรีรวิทยาคุณสมบัตินี้ confers ค่าธรรมเนียมบวกสุทธิของไคโตซานผสม มีกิจกรรม broad-spectrum ต้านเชื้อแบคทีเรีย (เจินและ al., 2001 หลิวและ al., 2006 และเจิ้ง และ Zhu, 2003) และยังมีประสิทธิภาพใน inhibiting การงอกสปอร์ จมูกหลอด elongation, mycelial และเติบโต sporulation ของเชื้อรา phytopathogens (หลิว et al., 2007, Meng et al., 2010 และโรปัล et al., 2008) กิจกรรมจุลินทรีย์ของไคโตซานที่แตกต่างไปตามของน้ำหนักโมเลกุล ปริญญา deacetylation, pH ของโซลูชันไคโตซาน และระดับความสำคัญของสิ่งมีชีวิตเป้าหมาย (Xu เจียว ฮั่น และ Du, 2007) Kushwaha เชียงราย และสิงห์ (2010) ได้เสนอว่า การดำเนินการต้านเชื้อแบคทีเรียของไคโตซานนำเกี่ยวกับเมื่อไคโตซานคิดค่าธรรมเนียมบวกทำปฏิกิริยากับโมเลกุลที่ผิวเซลล์ ที่คิดค่าธรรมเนียมส่งดัดแปลงเซลล์ permeability และ inhibiting การขนส่งสารผ่านเยื่อหุ้มพลาสมา อย่างไรก็ตาม กลไก โดยไคโตซานที่มีผลต่อการพัฒนาของเชื้อรา phytopathogenic มีไม่ได้ทั้งหมด elucidated Biopolymer ไคโตซาน เช่นกันอนุพันธ์ มีคุณสมบัติ (Fernández Saiz, Sánchez, Soler, Lagaron, & Ocio, 2013) การขึ้นรูปฟิล์มยอดเยี่ยม และสามารถสร้างฟิล์มกึ่ง permeable ในผลไม้ ซึ่งอาจปรับเปลี่ยนบรรยากาศภายใน รวมทั้งลดการสูญเสียน้ำหนักเนื่องจาก transpiration และปรับปรุงคุณภาพผลไม้รวม (เจียง และ Li, 2001 และจาง และ Quantick, 1997) เคลือบไคโตซานสามารถทำหน้าที่ เป็นกำแพงกั้นกลปกป้องผลไม้จากการศึกษาการติดเชื้อ และ เป็น elicitor ความบ่อยของการตอบสนองของโฮสต์การป้องกัน (นิ Bautista et al., 2006, Meng et al., 2008 และ Sébastien et al., 2006), ลดผุระหว่างการเก็บรักษาจึง ได้เนื่องจากกิจกรรมของแห่ง ไคโตซานได้ถูกนำเสนอเป็นสารเคมีหลังการเก็บเกี่ยวและ preservative ผลไม้ (ไม่มี et al., 2007 และเตียว et al., 2011) ก่อน และหลังการเก็บเกี่ยวใช้ไคโตซานมีการรายงานอย่างมีประสิทธิภาพควบคุมการผุขององุ่น (Meng et al., 2008 และ Romanazzi และ al., 2002), และยืดอายุของมะเขือเทศ (El Ghaouth, Ponnampalam, Castaigne และ Arul, 1992) และรสสตอเบอรี่ (El Ghaough, Arul, Ponnampalam และ Boulet, 1991) ไม่มีถูกอุดมผลของไคโตซานควบคุมแม่สีน้ำเงินและผุในผลไม้พุทราจีนหนาวชนิดอื่น ๆ และผลกระทบต่อคุณภาพของผลไม้ วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันมีการ ตรวจสอบผลของไคโตซานกับแม่สีที่เกิดจาก P. expansum และผุธรรมชาติผลไม้พุทราจีนและกลไกรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีกำหนดอิทธิพลของไคโตซานเคลือบผลไม้คุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไคโตซานเป็นรองรับเซลของไคติน polysaccharide เชิงเส้นซึ่งเป็น polysaccharide ที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดที่สองที่พบในธรรมชาติ มันประกอบด้วยβ- (1,4) -linked ตกค้างของ -bD-glucosamine (ครูซโรเมโรเมอร์ฟี่มอร์ริส, คัมมินเคอร์รีและ 2013) ประจุบวกสุทธิของไคโตซานฟาโรห์ความหลากหลายของคุณสมบัติทางสรีรวิทยาและทางชีวภาพที่ไม่ซ้ำกับสารนี้ แต่ก็มีในวงกว้างสเปกตรัมฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย (Jeon et al., 2001 หลิว et al., 2006 และเจิ้งเหอและจู้, 2003) และยังมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการงอกของสปอยืดหลอดเชื้อโรคเจริญของเส้นใยและสร้างสปอร์ของ phytopathogens เชื้อรา ( หลิว et al., 2007, เม้ง et al., 2010 และพัลเกร์เรโร-et al., 2008) กิจกรรมของไคโตซานแตกต่างกันไปตามน้ำหนักโมเลกุลระดับของสิค่า pH ของการแก้ปัญหาไคโตซานและความไวของสิ่งมีชีวิตเป้าหมาย (เสี่ยว Zhao ฮันและ Du, 2007) Kushwaha เชียงรายและซิงห์ (2010) ได้เสนอว่าการดำเนินการต้านเชื้อแบคทีเรียของไคโตซานถูกนำมาเกี่ยวกับเมื่อประจุบวกไคโตซานทำปฏิกิริยากับโมเลกุลที่มีประจุลบเซลล์ผิวเปลี่ยนแปลงการซึมผ่านเซลล์และยับยั้งการขนส่งของสารผ่านเยื่อหุ้มเซลล์พลาสม่า แต่กลไกที่ไคโตซานที่มีผลต่อการพัฒนาของเชื้อราสาเหตุโรคพืชไม่ได้รับการอธิบายอย่างเต็มที่ ในฐานะที่เป็นโพลิเมอร์ชีวภาพที่ไคโตซานรวมทั้งอนุพันธ์มีภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมขึ้นรูปคุณสมบัติ (Fernández-Saiz, Sánchez, มาร์ตี้, Lagaron และ Ocio 2013) และสามารถที่จะสร้างภาพยนตร์กึ่งซึมเข้าไปในผลไม้ที่อาจปรับเปลี่ยนภายใน บรรยากาศเช่นเดียวกับการลดน้ำหนักที่สูญเสียเนื่องจากการคายและปรับปรุงคุณภาพผลไม้รวม (เจียงและหลี่, ปี 2001 และจางและ Quantick, 1997) เคลือบไคโตซานสามารถทำหน้าที่เป็นอุปสรรคกลการปกป้องผลไม้จากการติดเชื้อการติดเชื้อและยังเป็นกระตุ้นจากภายนอกของการตอบสนองเป็นเจ้าภาพการป้องกัน (Bautista-Baños et al., 2006, เม้ง et al., 2008 และSébastien et al., 2006) ดังนั้น การสลายตัวลดลงระหว่างการเก็บรักษา. เนื่องจากกิจกรรมมัลติฟังก์ชั่ของไคโตซานที่ได้รับการเสนอเป็นยาฆ่าเชื้อราและสารกันบูดหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้ (ไม่ et al., 2007 และ Zhang et al., 2011) ก่อนและการประยุกต์ใช้หลังการเก็บเกี่ยวของไคโตซานที่ได้รับรายงานมีประสิทธิภาพการควบคุมการสลายตัวขององุ่นตาราง (เม้ง et al., 2008 และ Romanazzi et al., 2002) และการยืดอายุการเก็บรักษาของมะเขือเทศ (El Ghaouth, Ponnampalam, Castaigne และ Arul, 1992) และสตรอเบอร์รี่ (El Ghaough, Arul, Ponnampalam และ Boulet, 1991) ผลของไคโตซานในการควบคุมของแม่พิมพ์สีฟ้าและประเภทอื่น ๆ ของการสลายตัวในช่วงฤดูหนาวผลไม้พุทราเช่นเดียวกับผลกระทบต่อคุณภาพของผลไม้ที่ยังไม่ได้รับการสำรวจ วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของไคโตซานกับแม่พิมพ์สีฟ้าเกิดจากพี expansum และการเสื่อมสลายตามธรรมชาติในผลไม้พุทราและกลไกที่เกี่ยวข้องกับรายละเอียด อิทธิพลของสารเคลือบผิวไคโตซานที่มีต่อคุณภาพผลไม้นอกจากนี้ยังได้กำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไคโตซานเป็นสารอนุพันธ์ของไคติน deacetylated เชิงเส้น ซึ่งเป็นพอลิแซ็กคาไรด์ 2 ชุกชุมมากที่สุดพบในธรรมชาติ มันประกอบด้วยบีตา - ( 1 , 4 ) - เชื่อมโยงตกค้างของ– b-d-glucosamine ( ครูซ โรเมโร เมอร์ฟี่ มอส , Cummins &เคอร์รี่ , 2013 ) ค่าใช้จ่ายสุทธิบวกของไคโตซานที่เกี่ยวข้องหลากหลายคุณสมบัติทางสรีรวิทยาและชีววิทยา เป็นเอกลักษณ์ของที่นี่มันมีแบคทีเรียเหล่านี้กิจกรรม ( จอน et al . , 2001 , Liu et al . , 2006 และเจิงจู , 2003 ) และยังมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการงอกของสปอร์เชื้อโรค , ท่อยืดเจริญและสร้างสปอร์ของเชื้อรา phytopathogens ( Liu et al . , 2007 , เมิ่ง et al . , 2010 และ พาล เกอร์เรโร et al . , 2008 ) กิจกรรมการต้านจุลชีพของไคโตซานจะแปรผันตามมวลโมเลกุลของระดับดีอะเซทิลเลชัน , pH ของสารละลายไคโตแซน และความไวของสิ่งมีชีวิตเป้าหมาย ( Xu , Zhao ฮัน & du , 2007 ) kushwaha ไร่ และ ซิงห์ ( 2010 ) ได้เสนอว่า การกระทำตัวของไคโตซานมาเกี่ยวกับเมื่อมีประจุบวก ไคโตซาน ซึ่งมีประจุลบและมีปฏิกิริยาโมเลกุลที่ผิวเซลล์การเปลี่ยนแปลงในการซึมผ่านเซลล์และยับยั้งการขนส่งสารผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ . อย่างไรก็ตาม กลไกที่มีผลต่อการพัฒนาไคโตซาน phytopathogenic เชื้อราได้ไม่เต็มที่มาก . เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 , ไคโตซาน รวมทั้งอนุพันธ์มีภาพยนตร์ที่ดีเป็นคุณสมบัติ ( เฟร์นันเดซ saiz ซันเชซ , หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง lagaron & ocio , , , ,2013 ) และสามารถรูปแบบกึ่งซึมผ่านฟิล์มผลไม้ซึ่งอาจปรับเปลี่ยนบรรยากาศภายใน รวมทั้งลดการสูญเสียน้ำหนักเนื่องจากการคายน้ำและปรับปรุงคุณภาพผลไม้รวม ( เจียงและลี ปี 2001 และ จาง และ คว ติค , 1997 )เคลือบไคโตซานสามารถทำหน้าที่เป็นทางกั้นปกป้องผลไม้จากการติดเชื้อเชื้อโรค และยังเป็น elicitor ภายนอกของการตอบสนองการป้องกันโฮสต์ ( Bautista BA 15 OS et al . , 2006 , เมิ่ง et al . , 2008 และ เซบัสเตียง et al . , 2006 ) จึงลดการสลายตัวในระหว่างกระเป๋า

เนื่องจากกิจกรรมโดยของ ไคโตซานได้รับการเสนอเป็นสารเคมีและสารกันบูดของผลไม้หลังการเก็บเกี่ยว ( et al . ,2007 และ Zhang et al . , 2011 ) ก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวของไคโตซานได้รับการรายงานที่จะมีประสิทธิภาพการควบคุมการสลายตัวขององุ่นตาราง ( เมิง et al . , 2008 และ romanazzi et al . , 2002 ) , และยืดอายุการเก็บรักษามะเขือเทศ ( El ghaouth ponnampalam castaigne & น รัล , , , 2535 ) และสตรอเบอร์รี่ ( El ghaough น รัล ponnampalam , , &บูเล็ต , 1991 )ผลของไคโตซานต่อการควบคุมเชื้อราสีฟ้าและประเภทอื่น ๆของการสลายตัวในฤดูหนาวผลไม้พุทรา ตลอดจนผลต่อคุณภาพของผลที่ได้สำรวจ การศึกษาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาผลของไคโตซานต่อแม่พิมพ์สีฟ้าที่เกิดจากการสลายตัวตามธรรมชาติในผลไม้และหน้า expansum พุทราและรายละเอียดกลไกที่เกี่ยวข้องผลของไคโตซานเคลือบผิวต่อคุณภาพผลไม้ได้แก่