Mudblood!"Hermione glared in shock

Mudblood!"

Hermione glared in shock and anger, her jaw hanging open slightly as she tried to discern whether her luck had gotten worse or it was just a horrible nightmare.

The tall blond boy stood by the entrance staring at the female amongst the white foam in disbelief. "You've got to be kidding me," he muttered to himself. Could his luck get much worse?

Draco Malfoy was stressed to breaking point. He was under a lot of pressure and wasn't making enough progress with his burdenous assignment. All Draco had wanted to do at that moment was to take a long soak in a hot bath to unwind and ease his aching muscles, but his solitude had been invaded. He knew it wasn't Granger's fault as she had been there first, but he was now completely pissed off and there was only one person there that he could take it out on.

"Get out now," he ordered angrily.

At his harsh words and aggressive tone, Hermione shut her jaw indignantly. The nerve of that boy to think he could order her around. "No," she said simply, shaking her head, her wet hair sticking to her shoulders.

Draco's silver-grey eyes blazed with rage; no one said no to a Malfoy. He ran a long-fingered hand through his white-blond hair in frustration. Sighing in an aggravated manner, Draco said, "Look Granger, I'm really not in the mood. Now get out."

"I don't think so," Hermione replied, not looking at him but instead rubbing some soft foam onto the skin of her right arm.

"Fine," Draco all but growled.

Hermione smiled to herself, now soaping up her left arm. The smile soon disappeared though, when instead of exiting the bathroom, Draco locked the door and walked over to the stone bench and hung his towel on the peg next to her cloak.

"Malfoy, what do you think you're doing? You have to leave."

"I don't have to do anything Granger," he said, taking a seat in order to remove his shoes and socks. "Especially not anything that you tell me to do."

"But…but I'm, well…um naked in here!" she stammered.

"And?" he asked, letting the information sink in. He looked at her expectantly for an answer but snuck a quick glance at her bare shoulders protruding from the foam surrounding her.

"And… that means you need to get out of here until I'm dressed!" Hermione exclaimed desperately.

Draco smirked, now loosening his green and silver Slytherin tie. "No," he said, "I don't think so." His smirk widened as he turned her own words against her.

Hermione growled in frustration. This was not her day. "Well, I'm not getting out of this bath until you leave." She managed to prevent herself from adding a very childish 'so there' and sticking out her tongue.

"Fine," said Draco again, unbuttoning his shirt. "But I am going to have a bath…" He removed his white shirt and Hermione gasped.

She felt her face flush as she ran her eyes over his smooth toned skin. As Draco folded his shirt, Hermione could see every movement of the muscles in his taut chest and strong arms.

"…whether you get out…" he continued, removing his trousers and folding them he placed them on top of his shirt.

Again Hermione couldn't stop her eyes from raking over his athletic physique.

"…or not!" he finished, sliding his thumbs into the waistband of his dark green silk boxer shorts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

mudblood "

เฮอร์ไมโอจ้องด้วยความตกใจและความโกรธขากรรไกรของเธอแขวนเปิดเล็กน้อยขณะที่เธอพยายามที่จะแยกแยะว่าโชคของเธอมีอากาศเลวร้ายหรือมันเป็นเพียงแค่ฝันร้ายที่น่ากลัว.

หนุ่มผมบลอนด์สูงยืนอยู่ข้างประตูทางเข้าที่จ้องมองที่ผู้หญิงคนนั้น ท่ามกลางโฟมสีขาวไม่เชื่อ. "คุณมีที่จะหลอกฉัน" เขาพึมพำกับตัวเอง. โชคของเขาจะได้รับเลวร้ายมาก

เดรโกมัลฟอยก็เน้นไปที่จุดแตกหัก เขาเป็นจำนวนมากภายใต้ความดันและไม่ได้ทำให้ความคืบหน้าพอมีการกำหนด burdenous ของเขา ทั้งหมดเดรโกก็อยากจะทำในขณะนั้นคือการใช้เวลานานในการแช่อาบน้ำร้อนเพื่อผ่อนคลายและบรรเทาอาการปวดกล้ามเนื้อของเขา แต่ความโดดเดี่ยวของเขาได้รับการรุกราน เขารู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของชาวนาขณะที่เธอเคยมีครั้งแรกแต่ตอนนี้เขากำลังโกรธอย่างสมบูรณ์และมีเพียงคนเดียวที่นั่นเขาจะเอามันออกบน.

"ได้รับการออกตอนนี้" เขาสั่งด้วยความโกรธ.

ที่ใช้ถ้อยคำรุนแรงของเขาและน้ำเสียงก้าวร้าวเฮอร์ไมโอปิดขากรรไกรของเธออย่างขุ่นเคือง เส้นประสาทของเด็กที่จะคิดว่าเขาจะสั่งให้เธอรอบ "ไม่มี" เธอกล่าวเพียงสั่นหัวปักผมของเธอเธอเปียกไหล่ของเธอ

ของเดรโกตาสีเงินสีเทาประกายด้วยความโกรธ.ไม่มีใครบอกว่าจะไม่ให้มัลฟอย เขาวิ่งมือยาวมือไวผ่านผมสีขาวสีบลอนด์ของเขาในแห้ว ถอนหายใจในลักษณะกำเริบเดรโกกล่าวว่า "มองเกรนเจอร์ฉันจริงๆไม่อยู่ในอารมณ์. ขณะนี้ได้รับการออก."

"ฉันไม่คิดอย่างนั้น" เฮอร์ไมโอตอบว่าไม่ได้มองมาที่เขา แต่แทนที่จะถูอ่อนบาง โฟมลงบนผิวของแขนข้างขวาของเธอ.

"ดี" เดรโก แต่คำราม.

เฮอร์ไมโอยิ้มกับตัวเองขณะนี้ soaping แขนซ้ายของเธอ รอยยิ้มที่หายไปในไม่ช้า แต่เมื่อแทนที่จะออกจากห้องน้ำเดรโกล็อคประตูและเดินไปที่ม้านั่งหินและแขวนผ้าขนหนูของเขาในการตรึงถัดจากเสื้อคลุมของเธอ.

"มัลฟอยทำในสิ่งที่คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่? คุณต้องออกจาก. "

" ผมไม่ต้องทำอะไรเลยเกรนเจอร์ "เขากล่าวว่าการนั่งอยู่ในลำดับที่จะถอดรองเท้าและถุงเท้าของเขา"โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้สิ่งที่คุณบอกให้ฉันทำ."

"แต่ ... แต่ฉันดี ... หนอเปลือยกายในที่นี่!" เธอตะกุกตะกัก.

"และ" เขาถามให้ข้อมูลจมค่ะเขามองมาที่เธอลุ้นสำหรับคำตอบ แต่แอบอย่างรวดเร็วในไหล่ที่เปลือยเปล่าของเธอโผล่ออกมาจากโฟมโดยรอบของเธอ.

"... และนั่นหมายความว่าคุณจำเป็นที่จะต้องออกไปจากที่นี่จนกว่า i ' เมตรแต่งตัว! " เฮอร์ไมโออุทานออกมาหมด.

เดรโกยิ้มตอนนี้คลายผูกลิธีรินของเขาสีเขียวและสีเงิน "ไม่มี" เขากล่าวว่า "ฉันไม่คิดอย่างนั้น." รอยยิ้มของเขากว้างขึ้นในขณะที่เขาหันไปคำพูดของเธอกับเธอ.

เฮอร์ไมโอคำรามด้วยความหงุดหงิด นี้ไม่ใช่วันของเธอ "ดีฉันไม่ได้ออกจากห้องอาบน้ำนี้จนกว่าคุณจะออกจาก." เธอพยายามที่จะป้องกันตัวเองจากการเพิ่มหน่อมแน้มมาก 'จึงมี' และยื่นออกมาลิ้นของเธอ.

"ดี" เดรโกกล่าวอีกครั้งunbuttoning เสื้อของเขา "แต่ฉันจะมีอ่างอาบน้ำ ... " เขาถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาและเฮอร์ไมโออ้าปากค้าง.

เธอรู้สึกว่าใบหน้าของเธอขณะที่เธอล้างตาของเธอวิ่งไปทั่วผิวกายของเขาเรียบกระชับ เป็นเดรโกพับเสื้อของเขา, เฮอร์ไมโอจะได้เห็นการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อทุกคนในหน้าอกตึงของเขาและแขนแข็งแรง.

"... ไม่ว่าคุณจะได้รับการออก ... " เขายังคง,ถอดกางเกงของเขาและพับพวกเขาที่เขาวางไว้ด้านบนของเสื้อของเขา.

อีกครั้งเฮอร์ไมโอไม่สามารถหยุดดวงตาของเธอจากวัดทั่วร่างกายของเขาแข็งแรง.

"... หรือไม่!" เขาเสร็จแล้วเลื่อนนิ้วหัวแม่มือของเขาเข้าไปในเข็มขัดของกางเกงขาสั้นสีเขียวเข้มผ้าไหมของเขาเป็นนักมวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mudblood "

เฮอร์ไมโอ glared ช็อคและโกรธ ขากรรไกรของเธอแขวนเปิดเล็กน้อยขณะที่เธอพยายามแยกแยะว่าโชคของเธอมีอากาศแย่หรือมันเป็นเพียงความน่ากลัวฝันร้าย

เด็กทองสูงยืน โดยเข้าจ้องหญิงท่ามกลางโฟมสีขาวใน disbelief "คุณจะต้องได้เป็นล้อเล่นฉัน เขา muttered ตนเอง โชคของเขาสามารถรับมากแย่ลง?

เดรโก Malfoy ที่เน้นการแบ่งจุด เขาอยู่ภายใต้ความกดดันมาก และไม่ได้ทำให้ความคืบหน้าพอกำหนด burdenous ของเขา เดรโกทั้งหมดก็อยากจะทำที่ว่า ช่วงเวลาการแช่ยาวในน้ำร้อนเพื่อผ่อนคลาย และความสะดวกของเขาปวดเมื่อย แต่ความสันโดษของเขาได้รับการรุกราน เขารู้ว่า มันไม่ได้บกพร่องของนี่เกรนเจอร์เธอเคยมีครั้งแรก แต่เขามีตอนนี้ทั้งโกรธ และมีเพียงบุคคลเดียวมีที่เขาไม่สามารถเอามันออกบน

"ไปตอนนี้ เขาสั่ง angrily

คำรุนแรงและก้าวร้าวเสียงของเขา เฮอร์ไมโอปิดกรามของเธอ indignantly ประสาทของเด็กนั้นคิดว่า เขาสามารถสั่งเธอรอบ "ไม่ เธอกล่าวเพียง สั่นเธอหัว ผมเปียกผสานกับไหล่เธอ

ตาสีเทาซิลเวอร์ของเดรโกที่แผดเผา ด้วยความโกรธ ใครว่า ไม่จะเป็น Malfoy เขาวิ่งมือมือไวลองผ่านผมของเขาสีขาวทองแห้ว Sighing วิธีการ aggravated เดรโกกล่าว "ดูนี่เกรนเจอร์ ฉันจริง ๆ ไม่ในอารมณ์ ตอนนี้ ไป"

"ฉันไม่คิดอย่างนั้น เฮอร์ไมโอตอบ ไม่มองเขาแต่แต่ ถูโฟมบางเบาลงบนผิวของเธอ arm. ขวา

"ดี เดรโกแต่ growled

เฮอร์ไมโอยิ้มให้ตัวเอง ตอนนี้ น้ำตกแต่งค่าแขนซ้าย ยิ้มทันทีหายไปแม้ว่า เมื่อแทนออกจากห้องน้ำ เดรโกล็อกประตูเดินผ่านกับม้านั่งหิน และแขวนผ้าเช็ดตัวของเขาบนตรึงติดกับเสื้อคลุมของเธอ

" Malfoy ทำอะไรที่คุณคิดว่า คุณกำลังทำหรือไม่ ได้ปล่อย"

"ไม่ทำอะไรนี่เกรนเจอร์ เขากล่าวว่า การนั่งเพื่อเอารองเท้าและถุงเท้าของเขา "โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่สิ่งที่คุณบอกฉันทำ"

"แต่แต่... ดี...อุ่มเปลือยนี่! " เธอ stammered.

"และ" เขาถาม ให้เก็บข้อมูลในการ เขามองดูที่เธอ expectantly สำหรับคำตอบ แต่ snuck ล่ะที่ไหล่ของเธอเปลือยเขยินจากโฟมรอบ her.

"And. ... ที่หมายความว่า คุณต้องได้รับออกจากที่นี่จนกว่าฉันแต่งตัว" เฮอร์ไมโอทางหลุดรอดหมด

เดรโก smirked ตอนนี้ คลายการผูก Slytherin เขาเขียว และเงิน "ไม่ เขากล่าวว่า "ฉันไม่นะ" เกเรของเขา widened เป็นเขาเปิดคำของตนเองกับ her.

เฮอร์ไมโอ growled ในแห้ว นี่ไม่ใช่วันของเธอ "ดี ฉันไม่ได้รับจากห้องนี้จนกระทั่งคุณปล่อย" เธอจัดการเพื่อป้องกันตัวเองจากเพิ่มพูดแบบเด็กมาก 'จึงมี' และแลบลิ้นของเธอ

"Fine กล่าวว่า เดรโกอีก unbuttoning เสื้อเชิ้ตของเขา "แต่ฉันจะมีน้ำ..." เขาเอาเสื้อสีขาวของเขา และเฮอร์ไมโอ gasped

เธอรู้สึกใบหน้าล้าง ตามที่เธอวิ่งตาเธอมากกว่าเขากระชับผิว ขณะที่เดรโกพับเสื้อของเขา เฮอร์ไมโอสามารถเห็นทุกความเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อในหน้าอกตึงและแขนแข็งแรงของเขาได้

"...ว่า คุณไป..." เขาต่อ ถอดกางเกงของเขา และพับให้เขาวางไว้บนเสื้อของเขาได้

เฮอร์ไมโออีกไม่หยุดดวงตาของเธอจาก raking ผ่านร่างกายของเขากีฬาได้

"... หรือไม่! " เขาจบ เลื่อน thumbs ของเขาเป็น waistband ของเขามืดสีเขียวผ้าไหมกางเกง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

mudblood !"

hermione จับจ้องในการกระแทกและความโกรธแค้น,เธอกรามแขวนเปิดให้บริการกันเล็กน้อยเมื่อเธอพยายามที่จะหาความรู้ความเข้าใจไม่ว่าเธอโชคดีได้มาที่แย่ไปกว่านั้นหรือเป็นฝันร้ายอันน่าสะพรึงกลัว.

ที่ทรงสูงสีบลอนด์เด็กยืนอยู่ที่เข้าชมจ้องที่ผู้หญิงอยู่ในสีขาวโฟมที่ไม่เชื่อ. "คุณจะต้องล้อเล่นหรือเปล่า"เขาพึมพำกับตัวเอง ไม่สามารถนำโชคของเขาจะได้รับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านั้นหรือไม่?

ดเร - โค malfoy ก็ย้ำกับจุดแตกหัก เขายังอยู่ ภายใต้ การกดดันและไม่ได้ทำให้ความคืบหน้าอย่างเพียงพอพร้อมด้วยการกำหนด burdenous ของเขา ทั้งหมดดเร - โคอยากจะทำในช่วงเวลาที่จะนำมาแช่ตัวในอ่างน้ำร้อนเพื่อการเพลิดเพลินใจและผ่อนคลายกล้ามเนื้อปวดของเขาแต่คนเดียวของเขาได้รับการบุกเข้าไป เขาก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่ความผิดของ, granger lake ,เธออยู่ที่นั่นมาเป็นครั้งแรกแต่เขาก็โกรธผิดหวังอย่างสมบรูณ์แบบและในตอนนี้มีเพียงแห่งเดียวเท่านั้นที่มีคนเขาไม่สามารถจะนำมันไปบน.

"ได้ออกมาได้แล้วตอนนี้"เขาสั่งซื้อด้วยความโกรธ.

ที่เสียงก้าวร้าวและถ้อยคำที่รุนแรงของเขา hermione ปิดกรามของเธออย่างเป็นเดือดเป็นแค้น ประสาทของเด็กที่จะคิดว่าเขาจะสามารถสั่งซื้อของเธอโดยรอบ "ไม่มี"เธอพูดง่ายพลางส่ายหัวของเธอเส้นผมที่เปียกน้ำของเธอติดกับตาสีเงิน - สีเทาของไหล่ของเธอ.

ดเร - โคลุกโชติช่วงด้วยความโกรธแค้นไม่มีคนหนึ่งกล่าวว่า"ไม่มีไป malfoy ที่ เขาก็วิ่งมาหามือยาว - มือไวที่ผ่านเส้นผมสีขาว - สีบลอนด์ของเขาในความขัดข้องหมองใจ ถอนหายใจในลักษณะที่ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นดเร - โคกล่าวว่า"ดู, granger lake ,ผมจริงๆไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ ในตอนนี้ออกไป"

"ผมไม่คิดว่าอย่างนั้นค่ะ" hermione ตอบไม่ได้มองที่ตัวเขาแต่แทนถูฟองน้ำที่อ่อนนุ่มลงบนผิวของแขนขวาของเธอ.

"ดเร - โคทั้งหมดแต่คำราม.

hermione ยิ้มให้กับตัวเองในตอนนี้ soaping ขึ้นแขนซ้ายของเธอ. รอยยิ้มที่ไม่ช้าไม่นานก็หายไปแต่เมื่อแทนการออกจากห้องอาบน้ำดเร - โคล็อกประตูและเดินไปข้างหน้าม้านั่งหินและแขวนผ้าเช็ดตัวของเขาผูกติดกับเสื้อคลุมถัดไปของเธอ.

" malfoy ทำอะไรคุณคิดว่าคุณกำลังทำอยู่ คุณจะต้องออกจาก"

"ผมไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย, granger lake ,"เขากล่าวว่าการที่นั่งในการที่จะให้ถอดรองเท้าและถุงเท้าของเขา"โดยเฉพาะไม่ใช่อะไรที่คุณจะบอกให้ผมทำ"

"แต่...แต่ผม' mwell ...เอ่อ..เปลือยกายอยู่ในที่นี่!"เธอพูดตะกุกตะกัก.

"หรือไม่?"เขาถามให้ข้อมูลที่จมอยู่ใน เขามองเธออย่างมีความหวังสำหรับคำตอบที่ชัดเจนแต่แอบพิมพ์อย่างรวดเร็วที่ไหล่ของเธอหน้ามุขยื่นออกมาจากแผ่นโฟมคืนตัวที่อยู่โดยรอบของเธอ.

"และ...ที่ทำให้คุณจำเป็นต้องออกไปจากที่นี่จนกว่าผมจะแต่งตัว!" hermione ร้องสุดชีวิต.

ดเร - โค smirked ตอนนี้คลายสีเงินและสีเขียวของเขา slytherin City Tie "ไม่มี"เขากล่าวว่า"ผมไม่คิดว่า",ยิ้มเยาะของเขาขยายวงกว้างออกไปอย่างที่เขาเปิดคำพูดของตัวเองของเธอกับ.คำราม

hermione ของเธอในความขัดข้องหมองใจ โรงแรมแห่งนี้ไม่ใช่วันของเธอ "ผมไม่ได้ออกมาจากอ่างอาบน้ำนี้จนกว่าคุณจะออกจาก"เธอมีการจัดการเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเธอเองจากการเพิ่มเด็กๆเป็นอย่างมาก"จึงมี"และแลบลิ้นของเธอ.

"ชั้นดี"ดเร - โคอีกครั้งแหม,เสื้อทีมเหย้าของเขา "แต่ผมจะมีอ่างอาบน้ำที่..."เขาถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาและ hermione อ้าปากค้าง.

เธอรู้สึกว่าใบหน้าของเธอแบบฝังเรียบเป็นเธอก็วิ่งตาเธอมากกว่าผิวเรียบเนียนสีของเขา เป็นดเร - โคพับเก็บเสื้อของเขา hermione ไม่สามารถดูทุกการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อที่ตึงของเขาในอกและแขน Strong .

"...................ไม่ว่าคุณจะได้รับจาก..."เขาพูดต่อการถอดแบบพับเก็บได้และกางเกงของเขาเขาวางไว้ที่ด้านบนของเสื้อของเขา.

hermione อีกครั้งก็ไม่สามารถหยุดดวงตาของเธอจากกวาดกว่าร่างกายนักกีฬาของเขา.

"หรือไม่...................!"เขาเสร็จแล้วให้เลื่อนนิ้วหัวแม่มือของเขาเข้ากับขอบเอวของกางเกงบ็อกเซอร์ผ้าไหมสีเขียวสีเข้มของเขา