Chapter 1 Night callIt was the midd

Chapter 1 Night call
It was the middle of the night when Jenny Logan's phone woke her. She was tired and answered the phone sleepily.
'Logan.'
'Grant here, madam.'
'It's three o'clock in the morning, Grant. I hope this is important.'
'I' m at the home of Alex Maclennan. He's dead.'
'Give me the address, Grant. I'll be there in twenty-five minutes.'

Jenny logan was an inspector in the Edinburgh Police. The phone often woke her at night. She got out of bed and dressed quickly in a blue suit. She looked at herself in the mirror and decided that her short brown hair looked all right. By a quarter past three she was driving through the streets of Edinburgh. It was December and there was snow on the ground. Princes Street was empty. She could see Edinburgh Castle high up to her left.
While she drove, Logan thought about Alex Maclennan. The Maclennan,Alex's father, had over sixty fish and chip shops in different Scottish towns and cities. Everyone in Scotland knew Maclennan's Fish & Chips and most people ate them.
Murray Maclennan had one son, Alex. Murray did not want Alex to go into the family business so he sent him to an expensive school in Switzerland,Alex went from there to Bristol University in England, and then to a business school near Boston in the United States. Learning was important for Alex but so was having a good time. The Scottish newspapers were full of stories about his life: he was having dinner with film stars in Cannes; or he was having drinks with sports stars in Monte Carlo; or he was dancing with pop stars at a club in Manhattan. Alex knew how to enjoy himself.
Then six years ago Murray Maclennan died. Alex came back to Edinburgh. He got married and bought a house. Then he sold all the fish and chip shops and, together with an old schoolfriend, lan Ross, he opened an expensive restaurant in Edinburgh.
Logan drove into Polwarth Gardens and stopped outside Alex Maclennan's house. Logan didn't come to rich areas of the city like this very often. She usually spent more time in the dirtier, poorer areas. Alex Maclennan's house was large and more than one hundred years old.
It was Sergeant Grant who opened the front door. He was fifty-eight and usually he looked young for his age. Tonight he was looking old and tired.
'Hello, madam. Come in,' he said.
'Where's the body, Grant?'
'On the first floor. In the bathroom.'
'The bathroom? Ok. Let's go and have a look. What do you know so far?' asked Logan.
They started to climb the stairs.
'Well, madam. Mr Maclennan went to have a bath, probably at about eleven o'clock. He usually has a bath at about that time,' began Grant.
'I see.'
'Mrs Maclennan was already in bed,' Grant said. 'She says she fell asleep at about ten thirty and did't hear her husband come up. Anyway, she woke up at one thirty and he wasn't in bed. She thought this was strange so she got up and went to look for him. She couldn't find him but the bathroom door was locked.'
'Did she try and get in?' asked Logan.
'Yes, she tried to break the door open but she couldn't, so she called her brother. He came round, broke open the door and they found Mr Maclennan dead, on the bathroom floor,' finished Grant.
Grant and Logan arrived at the bathroom. The walls were black; the bath, basin and toilet were white; the floor was black and white. Alex Maclennan's body was on the floor. There was a blue towel over his body.
'You say someone locked the door on the inside?' asked Logan.
'That's right, madam,' Grant answered. Grant showed Logan the broken wood.
'Has the doctor seen the body?' asked Logan.
'Yes, madam. He left just before you arrived.'
'So how did he die, then?' asked Logan, looking down at Alex Maclennan's body.
'A broken neck, the doctor says. Looks like the floor was wet, he fell, hit the side of the bath-end of Alex Maclennan.'
Logan looked at the body more closely and then looked round the room. The floor was wet, but not very wet. The bath was empty. Alex Maclennan's body was dry. The towel was dry too.
'What about the window?' Asked Logan.
'I thought about that,' said Grant. 'It's closed but not locked.'
Logan walked across the room and opened the window. She put her head outside and looked down. It was about six metres to the ground-not far.
'Right,' said Logan.'Get the scientists here. I want them to look everywhere in this room very carefully. They must look at the window and the wall outside, and at the ground outside too.'
'OK,madam,' said Grant.
'Now, where are the family and how are they?'
'Well, there's only Mrs Maclennen and her brother. They're both in the living room,' Grant answered.
Logan went down to the living room. A man and a woman were sitting next to each other on the sofa. The woman was probably in her late twenties but it was difficult to tell because she was crying. She had red hair and was wearing nightclothes.
'Mrs Maclennan, I'm Inspector Logan of the Edinburgh Police,' said Logan. 'I'm very sorry about your husband.'
'Thank you, Inspector,' the woman ans

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1 การเรียกคืนมันเป็นกลางคืนเมื่อตื่นเจนนี่ Logan โทรศัพท์ของเธอ เธอเหนื่อย และตอบโทรศัพท์ sleepily'โลแกน''อนุญาตที่นี่ ท่านผู้หญิง'' เป็นเวลา 3 นาฬิกาในตอนเช้า เงินช่วยเหลือ ฉันหวังว่า นี้เป็นสิ่งสำคัญ.''I' m ที่บ้านของ Alex Maclennan เขาจะตาย.'' ให้ฉันอยู่ เงินช่วยเหลือ จะมีในยี่สิบห้านาที.'โลแกนเจนนี่เป็นผู้ตรวจสอบในเอดินบะระตำรวจ โทรศัพท์มักจะตื่นเธอเวลากลางคืน เธอได้ออกจากเตียง และสวมชุดสูทสีน้ำเงินได้อย่างรวดเร็ว เธอมองตัวเองในกระจก และตัดสินใจว่า ผมของเธอสีน้ำตาลสั้นมองทุกอย่าง โดยไตรมาสสามที่ผ่านมา เธอได้ขับรถผ่านถนนในเอดินบะระ ก็ธันวาคม และมีหิมะบนพื้นดิน วิกลว่างเปล่า เธอเห็นปราสาทเอดินบะระที่สูงขึ้นทางซ้ายในขณะที่เธอขับรถ โลแกนคิดถึงอเล็กซ์ Maclennan Maclennan พ่อของ Alex ร้านฟิชแอนด์ชิพ 60 ในเมืองสก็อตที่แตกต่าง ๆ ได้ ในสกอตแลนด์เกือบของ Maclennan ฟิชแอนด์ชิพ และคนส่วนใหญ่กินพวกเขาเมอร์เรย์ Maclennan มีบุตรชายคนหนึ่ง อเล็กซ์ เมอร์เรย์ไม่ชอบอเล็กซ์ไปสู่ธุรกิจของครอบครัวเขาส่งเขาไปโรงเรียนราคาแพงในสวิตเซอร์แลนด์ อเล็กซ์ไปจาก Bristol University ประเทศอังกฤษ แล้ว ไปโรงเรียนธุรกิจที่อยู่ใกล้เมืองบอสตันในสหรัฐอเมริกา การเรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับอเล็กซ์ แต่เพื่อ ได้มีเวลาดี หนังสือพิมพ์สก็อตได้เต็มรูปแบบเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเขา: เขามีอาหารเย็นกับฟิล์มดาวในคานส์ หรือเขามีเครื่องดื่มกีฬาดาวในมอนติคาร์โล หรือเขาได้เต้นรำกับดาวป๊อปที่คลับในแมนฮัตตัน อเล็กซ์รู้วิธีเพลิดเพลินไปกับตัวเองจากนั้น มาเมื่อหกปีเมอร์เรย์ Maclennan ตาย อเล็กซ์กลับมาไปเอดินบะระ เขาได้แต่งงาน และซื้อบ้าน เขาขายทั้งปลาและชิร้าน แล้ว พร้อม กับ schoolfriend ตัวเก่า lan รอสส์ เขาเปิดร้านอาหารมีราคาแพงในเอดินบะระโลแกนขับเข้าสวน Polwarth และหยุดทำงานนอกบ้านของ Alex Maclennan โลแกนไม่ได้มาเพื่อพื้นที่มากมายของเมืองเช่นนี้บ่อยมาก เธอมักจะใช้เวลามากขึ้นในพื้นที่สกปรก ย่อม บ้าน Alex Maclennan มีขนาดใหญ่ และอายุมากกว่าหนึ่งร้อยปีเงินช่วยเหลือของจ่าที่เปิดประตูหน้าได้ เขาห้าสิบแปด และปกติเขาดูหนุ่มสำหรับอายุของเขา คืนนี้เขาก็กำลัง กาย' สวัสดี ท่านผู้หญิง มาใน เขากล่าวว่า'ที่คือร่างกาย เงินช่วยเหลือ'' ชั้นแรก ในห้องน้ำ.'' ห้องน้ำ ตกลง, ได้ ลองไปดู แล้ว คุณรู้อะไรจน?' คำถามที่โลแกนพวกเขาเริ่มต้นการปีนบันได' ดี ท่านผู้หญิง Maclennan นายไปอาบน้ำ คงที่ประมาณสิบเอ็ดนาฬิกา เขามักจะมีอ่างอาบน้ำที่เกี่ยวกับเวลา เริ่มให้'อืมม''นาง Maclennan แล้วเตียง Grant กล่าว ' เธอกล่าวว่า เธอหลับไปเวลาประมาณสิบสามสิบ และยองได้ยินสามีของเธอขึ้นมา อย่างไรก็ตาม เธอตื่นนอนเวลาสามสิบวัน และไม่ได้นอน เธอคิดว่า นี่เป็นเรื่องแปลกดังนั้นเธอตื่น และไปหาเขา เธอไม่พบเขา แต่ประตูห้องน้ำล็อก ''ไม่เธอพยายาม และขอรับ ' ถามโลแกน' ใช่ เธอพยายามทำลายประตูเปิด แต่ไม่สามารถ คิด เพื่อเธอเรียกพี่ชายของเธอ เขามากลม ยากจนเปิดประตู และพบนาย Maclennan ตาย บนพื้นห้องน้ำ เสร็จให้เงินช่วยเหลือและโลแกนมาถึงที่ห้องน้ำ ผนังเป็นสีดำ อ่างอาบน้ำ อ่างล้างหน้า และห้องน้ำมีสีขาว พื้นเป็นสีขาวดำ ร่างกายของ Alex Maclennan บนชั้นได้ มีผ้าขนหนูสีน้ำเงินบนร่างกายของเขา 'คุณบอกมีคนล็อคประตูด้านใน ' ถามโลแกน'ขวา ม่าย ให้ตอบ เงินช่วยเหลือพบว่าโลแกนไม้หัก'หมอเห็นร่างกาย ' ถามโลแกน' ใช่ ท่านผู้หญิง เขาซ้ายก่อนคุณถึง ''ดังนั้นเขาไม่ตาย แล้ว ' ถามโลแกน มองลงที่ร่างกายของ Alex Maclennan' กล่าวว่า คอหัก คุณหมอ ดูเหมือนพื้นเปียก นิวเคลียร์ ตีด้านข้างของส่วนอาบน้ำของ Alex Maclennan .'โลแกนดูร่างกายอย่างใกล้ชิดมากขึ้น และมองไปรอบห้องแล้ว พื้นถูก เปียก แต่ไม่เปียกมาก น้ำเปล่าได้ ร่างกายของ Alex Maclennan แห้งได้ ผ้าเป็นแห้งเกินไป'ล่ะหน้าต่าง' ถามโลแกน'ฉันคิดว่า กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ 'มันได้ปิด แต่ไม่ได้ถูกล็อก'โลแกนเดินเข้าห้อง และเปิดหน้าต่าง เธอใส่หัวของเธอนอก และมองลงไป มันเป็นพื้นดินไม่ไกลประมาณหกเมตรกล่าวว่า 'ขวา โลแกน.' รับนักวิทยาศาสตร์ที่นี่ อยากให้มองทุกที่ในห้องนี้อย่างระมัดระวังมาก พวกเขาต้องมอง ที่หน้าต่างและผนังภายนอก และพื้นดินภายนอกเกินไป.''ตกลง ม่าย กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ'ตอนนี้ ที่มีครอบครัวคือ และ'' ดี มีนาง Maclennen และพี่ชายของเธอเท่านั้น พวกเขากำลังทั้งในห้องนั่งเล่น ให้ตอบโลแกนลงไปห้องนั่งเล่น หญิงและชายกำลังนั่งติดกันบนโซฟา ผู้หญิงอาจจะในกะทำปลาย แต่ยากที่จะบอก เพราะเธอร้องไห้ เธอมีผมสีแดง และสวม nightclothes'นาง Maclennan ฉัน Logan สารวัตรตำรวจเอดินบะระ โลแกนกล่าว 'ฉันเสียใจมากสามีของคุณ'ขอบคุณ สารวัตร ans ผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1 คืนเรียก
มันเป็นช่วงกลางของคืนเมื่อโทรศัพท์เจนนี่โลแกนตื่นเธอ เธอเป็นคนที่เหนื่อยและตอบโทรศัพท์เหงาหงอย.
'โลแกน.'
'แกรนท์ที่นี่แหม่ม.'
'มันเป็น 03:00 ในตอนเช้าแกรนท์ ฉันหวังว่านี้เป็นสิ่งสำคัญ. '
' I 'm ที่บ้านของอเล็กซ์ Maclennan เขาตาย. '
' ให้ฉันอยู่แกรนท์ ฉันจะมีในอีกยี่สิบห้านาที. ' เจนนี่โลแกนเป็นสารวัตรตำรวจในเอดินบะระ โทรศัพท์มักจะตื่นของเธอในเวลากลางคืน เธอได้ออกจากเตียงได้อย่างรวดเร็วและแต่งตัวในชุดสูทสีฟ้า เธอมองที่ตัวเองในกระจกและตัดสินใจว่าผมสีน้ำตาลของเธอสั้นมองสิทธิทั้งหมด โดย 03:15 เธอกำลังขับรถผ่านถนนแห่งเอดินบะระ มันเป็นเดือนธันวาคมและมีหิมะบนพื้นดิน ถนน Princes เป็นที่ว่างเปล่า เธอจะได้เห็นปราสาทเอดินเบิร์กสูงขึ้นไปทางซ้ายของเธอ. ในขณะที่เธอขับรถ, โลแกนคิดเกี่ยวกับอเล็กซ์ Maclennan Maclennan พ่อของอเล็กซ์มีปลาและชิปกว่าหกสิบร้านค้าในเมืองสก็อตที่แตกต่างกันและเมือง ทุกคนในสกอตแลนด์รู้ Fish & Chips Maclennan และคนส่วนใหญ่กินพวกเขา. เมอร์เร Maclennan มีลูกชายคนหนึ่งของอเล็กซ์ เมอเรย์ไม่อยากให้อเล็กซ์ที่จะเข้าไปในธุรกิจของครอบครัวเขาจึงส่งเขาไปโรงเรียนมีราคาแพงในสวิตเซอร์อเล็กซ์ไปจากที่นั่นไปบริสตอมหาวิทยาลัยในประเทศอังกฤษและหลังจากนั้นจะเป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้กับบอสตันในสหรัฐอเมริกา การเรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับอเล็กซ์ แต่ก็มีช่วงเวลาที่ดี หนังสือพิมพ์สก็อตเต็มไปด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเขาเขามีอาหารค่ำกับดาราภาพยนตร์เมืองคานส์; หรือเขามีเครื่องดื่มที่มีดาวกีฬาใน Monte Carlo; หรือเขาได้รับการเต้นรำกับดาวป๊อปที่สโมสรในแมนฮัตตัน อเล็กซ์รู้วิธีที่จะเพลิดเพลินไปกับตัวเอง. แล้วหกปีที่ผ่านมาเมอร์เร Maclennan เสียชีวิต อเล็กซ์กลับมาที่เอดินเบอระ เขาได้แต่งงานและซื้อบ้าน จากนั้นเขาก็ขายปลาและชิปร้านค้าและร่วมกับเพื่อนร่วมโรงเรียนเก่า LAN รอสส์เขาเปิดร้านอาหารที่มีราคาแพงในเอดินบะระ. โลแกนขับรถเข้าไปในสวน Polwarth และหยุดนอกบ้านอเล็กซ์ Maclennan ของ โลแกนไม่ได้มาไปยังพื้นที่ที่อุดมไปด้วยของเมืองเช่นนี้บ่อยมาก เธอมักจะใช้เวลามากขึ้นในสกปรกพื้นที่ยากจน บ้านอเล็กซ์ Maclennan เป็นขนาดใหญ่และมากกว่าหนึ่งร้อยปี. มันเป็นจ่าแกรนท์ที่เปิดประตูหน้าบ้าน เขาเป็นคนที่ห้าสิบแปดและมักจะเขามองหนุ่มอายุของเขา คืนนี้เขากำลังมองเก่าและเหนื่อย. 'สวัสดีแหม่ม มาใน "เขากล่าว. 'ที่ไหนของร่างกายแกรนท์' 'ในชั้นแรก ในห้องน้ำ. ' ' ห้องน้ำ? ตกลง. Let 's ไปและมีลักษณะ สิ่งที่คุณรู้เพื่อให้ห่างไกล? ถามโลแกน. พวกเขาเริ่มที่จะปีนบันได. 'ดี, แหม่ม นาย Maclennan ไปอาบน้ำอาจจะอยู่ที่ประมาณ 11:00 เขามักจะมีห้องอาบน้ำที่เกี่ยวกับเวลาที่เริ่มแกรนท์. 'ฉันเห็น.' 'นาง Maclennan มีอยู่แล้วในเตียง' แกรนท์กล่าวว่า 'เธอบอกว่าเธอหลับอยู่ที่ประมาณ 1030 และ did't ได้ยินสามีของเธอขึ้นมา อย่างไรก็ตามเธอตื่นขึ้นมาที่หนึ่งในสามสิบและเขาก็ไม่ได้อยู่ในเตียง เธอคิดว่านี่เป็นเรื่องแปลกดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นและเดินไปหาเขา เธอไม่สามารถหาเขา แต่ประตูห้องน้ำถูกล็อค. ' ' เธอไม่ลองและได้รับมีอะไรบ้าง? ' ถามโลแกน. 'ใช่เธอพยายามจะพังประตูเปิด แต่เธอไม่สามารถทำได้ดังนั้นเธอจึงเรียกว่าพี่ชายของเธอ เขามารอบยากจนเปิดประตูและพวกเขาก็พบนาย Maclennan ตายอยู่บนพื้นห้องน้ำ 'เสร็จแกรนท์. แกรนท์และโลแกนมาถึงห้องน้ำ ผนังเป็นสีดำ; อาบน้ำอ่างล้างหน้าและห้องสุขาเป็นสีขาว; พื้นเป็นสีดำและสีขาว ร่างกายอเล็กซ์ Maclennan เป็นที่อยู่บนพื้น มีผ้าขนหนูสีฟ้าทั่วร่างกายของเขาเป็น. 'คุณบอกว่าคนที่ล็อคประตูด้านในหรือไม่?' ถามโลแกน. 'ที่เหมาะสมแหม่ม' แกรนท์ตอบ แกรนท์แสดงให้เห็นว่าโลแกนไม้หัก. 'ได้หมอเห็นร่างกาย?' ถามโลแกน. 'ใช่แหม่ม เขาทิ้งก่อนที่คุณจะมาถึง. ' ' ดังนั้นวิธีการที่เขาจะตายเสียแล้ว? ถามโลแกนมองลงมาที่อเล็กซ์ร่างกายของ Maclennan. 'คอหักแพทย์กล่าวว่า ดูเหมือนว่าพื้นเปียกเขาล้มตีด้านข้างของห้องอาบน้ำในตอนท้ายของอเล็กซ์ Maclennan ได้. ' โลแกนมองที่ร่างกายใกล้ชิดมากขึ้นแล้วมองไปรอบห้อง ชั้นก็เปียก แต่ไม่เปียกมาก อาบน้ำเป็นที่ว่างเปล่า ร่างกายอเล็กซ์ Maclennan ของแห้ง ผ้าขนหนูแห้งเกินไป. 'สิ่งที่เกี่ยวกับหน้าต่าง? ถามโลแกน. 'ฉันคิดว่าเกี่ยวกับที่' แกรนท์กล่าวว่า 'มันปิด แต่ไม่ได้ล็อค. โลแกนเดินข้ามห้องและเปิดหน้าต่าง เธอใส่หัวของเธอออกไปข้างนอกและมองลงไป มันเป็นประมาณหกเมตรจากพื้นดินไม่ไกล. 'ถูกต้อง' Logan.'Get กล่าวว่านักวิทยาศาสตร์ที่นี่ ฉันต้องการให้พวกเขามองทุกที่ในห้องนี้อย่างระมัดระวัง พวกเขาจะต้องมองไปที่หน้าต่างและผนังภายนอกและที่พื้นนอกเกินไป. ' ' ตกลงแหม่ม 'กล่าวว่าแกรนท์. ' ตอนนี้ที่เป็นครอบครัวและวิธีการที่พวกเขา? ' ' ดีมีเพียงนาง Maclennen และเธอ พี่ชาย พวกเขาทั้งในห้องนั่งเล่น, 'แกรนท์ตอบ. โลแกนเดินลงไปที่ห้องนั่งเล่น ผู้ชายและผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ติดกันบนโซฟา หญิงคนนั้นอาจจะอยู่ในวัยยี่สิบปลายของเธอ แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกเพราะเธอกำลังร้องไห้ เธอมีผมสีแดงและสวม nightclothes. 'นาง Maclennan ผมสารวัตรโลแกนตำรวจเอดินบะระ' โลแกนกล่าวว่า 'ฉันเสียใจมากเกี่ยวกับสามีของคุณ.' 'ขอบคุณสารวัตร' ans ผู้หญิงคนนั้น