In other words, once more Vasubandh

In other words, once more Vasubandhu is making a point about praxis, explaining that through recognizing dharmas for what they are, that is, by understanding phenomena to be "perception-only", we are able to realize their emptiness, or, to use his word, their "selflessness".

Put this way, the issue of whether or not external objects exist is completely avoided and in fact, Vasubandhu is actually warning us against taking this approach. This, therefore, coheres with the interpretation given above according to which for the Yogācāra, as for the Madhyamaka, the highest reality is inexpressible, and the
enlightened being avoids making claims about existence and nonexistence. The doctrine
of "mind-only", or better, "perception-only", on this account, is merely a provisional
construct intended as an aid to realizing emptiness.

In a further text, Vasubandhu specifies that one must experience the emptiness of "perception-only" too (TK 25–27;Anacker 2005, 189).

(((Anacker translates the passage as follows:
As long as consciousness is not situated within perception-only
The residues of a "dual" apprehension will not come to an end.
And so even with the consciousness: "All this is perception only",
Because this also involves an apprehension,
For whatever makes something stop in front of it isn‘t situated in "this-only" (2005, 188–189).)))

Vasubandhu explains, in these verses, that to grasp at the idea that "all this is
perception-only",(and, one might add here, that this true of most idealists) involves a
dualism; on the one hand, there is the object, perception-only, which one claims to
perceive, and on the other, there is a subject who perceives the object. Thus, the idea is dissolved, as it is seen to involve another perception, and to be, consequently,
"perception-only" (TK 27).

The relation between this verse, and Nāgārjuna‘s doctrine on the emptiness of emptiness should be clear; both consist of a warning not to remain attached to any Buddhist doctrine, and a reminder that each one needs to be discarded along the way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในคำอื่น ๆ อีกครั้ง Vasubandhu ทำจุดเกี่ยวกับ praxis อธิบายว่า ผ่าน dharmas สำหรับสิ่งที่พวกเขาจะจดจำ นั่นคือ โดยทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่จะ "รู้เดียว" เราจะสามารถตระหนักถึงความว่างเปล่าของพวกเขา หรือ การใช้คำของเขา "selflessness" ของพวกเขา ทำวิธีนี้ ออกหรือไม่มีวัตถุภายนอกมีทั้งหมดหลีกเลี่ยง และในความเป็นจริง Vasubandhu เป็นจริงเตือนเราต่อต้านการเอาวิธีการนี้ นี้ จึง coheres กับการตีความที่ให้ไว้ข้างต้นซึ่งสำหรับ Yogācāra สำหรับมัธยมกะ ตามความเป็นจริงสูงสุดคือ inexpressible และพุทธเจ้าจะหลีกเลี่ยงการเรียกร้องเกี่ยวกับการดำรงอยู่และ nonexistence ลัทธิ"ใจเดียว" หรือดีกว่า "รู้เดียว" ในบัญชีนี้ เป็นแค่ตัวสำรองโครงสร้างวัตถุประสงค์เป็นการตระหนักถึงความว่างเปล่า ในข้อความเพิ่มเติม Vasubandhu ระบุว่า หนึ่งต้องพบความว่างเปล่าของ "รู้เท่า" เกินไป (ทีเค. 25-27Anacker 2005, 189)(((Anacker แปลเนื้อเรื่องเป็นดังนี้:ตราบเท่าที่สติไม่ตั้งอยู่ภายในรับรู้เท่านั้นตกค้างของความกลัว "คู่" จะมาสิ้นสุดดังนั้นแม้ มีจิตสำนึก: "ทั้งหมดนี้คือรับรู้เท่านั้น"เนื่องจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับความเข้าใจสำหรับเพียงทำสิ่งหยุดตรงหน้า มันไม่อยู่ใน "นี้เดียว" (2005, 188-189))))Vasubandhu อธิบาย ในข้อเหล่านี้ ที่เข้าใจในความคิดที่ "ทั้งหมดนี้รับรู้เดียว", (และ หนึ่งอาจเพิ่มที่นี่ idealists ส่วนใหญ่ที่จริงนี้) เกี่ยวข้องกับการdualism คง มีวัตถุ รับรู้ เพียงหนึ่งที่อ้างว่าสังเกต และ มีเป็นเรื่องที่ละเว้นวัตถุ ดังนั้น ความคิดส่วนถูกยุบ เห็น การรับรู้อื่นที่เกี่ยวข้องกับ และ จึง"รู้เท่า" (ทีเค. 27) ความสัมพันธ์ระหว่างข้อนี้ และหลักคำสอนของ Nāgārjuna บนความว่างเปล่าของความว่างเปล่าควรมีความชัดเจน ทั้งสองประกอบด้วยคำเตือนไม่ให้ยังคงแนบกับหลักคำสอนพุทธศาสนาใด ๆ จดหมายเตือนชำระเงินที่แต่ละคนต้องถูกละทิ้งไปพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำอื่น ๆ อีกครั้ง วางวิธีนี้ประเด็นที่ว่าหรือไม่วัตถุภายนอกที่มีอยู่จะหลีกเลี่ยงอย่างสมบูรณ์และในความเป็นจริง นี้จึง ā คā RA, ความเป็นพุทธะหลีกเลี่ยงการเรียกร้องเกี่ยวกับการดำรงอยู่และ หลักคำสอนของ สร้างตั้งใจจะให้เป็นความช่วยเหลือที่จะตระหนักถึงความว่างเปล่าในข้อความเพิ่มเติม - เท่านั้น - . 27; Anacker 2005, 189) (((Anacker ตราบใดที่มีสติไม่ได้ตั้งอยู่ในการรับรู้เท่านั้นตกค้างของ และดังนั้นแม้จะมีสติ เพราะสิ่งนี้ยังเกี่ยวข้องกับการจับกุมสำหรับสิ่งที่ทำให้หยุดสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามัน ' ทีอยู่ใน - เท่านั้น - 189 .)))) Vasubandhu การรับรู้เท่านั้น การแบ่งแยกเป็นสอง บนมือข้างหนึ่งมีวัตถุที่รับรู้เท่านั้นซึ่งหนึ่งอ้างว่าจะรับรู้และอื่น ๆ ที่มีเรื่องที่รับรู้วัตถุ ดังนั้นความคิดจะละลายเป็นที่เห็นจะเกี่ยวข้องกับการรับรู้อีกและจะส่งผลให้" ความสัมพันธ์ระหว่างข้อนี้และยังไม่มีā กรัมā rjuna ' หลักคำสอนที่อยู่บนความว่างเปล่า ของความว่างเปล่าควรมีความชัดเจน ทั้งสองประกอบด้วยคำเตือนไม่ให้ยังคงยึดติดอยู่กับความเชื่อทางพุทธศาสนาใด ๆ และเตือนว่าแต่ละคนจะต้องมีการทิ้งไปพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคำอื่น ๆเมื่อว พันธุมากขึ้นทำให้ประเด็นเรื่องการปฏิบัติ อธิบายว่า ผ่านการ dharmas สำหรับสิ่งที่พวกเขา นั่นคือ ปรากฏการณ์ที่เข้าใจเป็น " การรับรู้ " เท่านั้น เราสามารถที่จะตระหนักถึงความว่างเปล่าของตน หรือใช้คำของเขา ของพวกเขา " เห็นแก่ตัว "

วางวิธีนี้ , ปัญหาหรือไม่สมบูรณ์หลีกเลี่ยงวัตถุอยู่ภายนอก และในความเป็นจริงว พันธุเป็นจริงเตือนเราจากการเข้าถึงนี้ นี้ ดังนั้น coheres กับการตีความดังกล่าวข้างต้นซึ่งสำหรับยอคอุบาสกอุบาสก C รา สำหรับนิกายมาธยมิกะ ความเป็นจริงมากที่สุดซึ่งไม่สามารถบรรยายได้ และหลีกเลี่ยงการเรียกร้องเกี่ยวกับการ
พุทธะมีอยู่และการสะกดคำ . ลัทธิ
" ใจ " เท่านั้น หรือดีกว่า " การรับรู้เท่านั้น " ในบัญชีนี้เป็นแค่ชั่วคราว
สร้างไว้เป็นตัวช่วยในการตระหนักถึงความว่างเปล่า

ในข้อความเพิ่มเติม ว พันธุ ระบุว่าต้องพบกับความว่างเปล่าของ " การรับรู้ " ด้วย ( 25 ชิ้น ) 27 ; anacker 2005 189 ) .

( ( ( anacker แปลข้อความดังนี้
ตราบใดที่สติจะไม่ตั้งอยู่ในการรับรู้เพียง
สารตกค้าง " คู่ " กลัวจะไม่ถึงจุดจบ .
ดังนั้นแม้กับสติ : " ทั้งหมดนี้คือการรับรู้เท่านั้น "
เพราะนี้ยังเกี่ยวข้องกับการความกลัว
สำหรับอะไรก็ตามที่ทำให้บางอย่างหยุดตรงหน้ามันไม่ได้อยู่ในนี้ " เท่านั้น " ( 2005 , 188 และ 189 ) ) ) ) ) ) ) )

ว พันธุ อธิบายว่า ในโองการเหล่านี้ ที่จะเข้าใจ ในความคิดว่า " ทั้งหมดนี้
รับรู้เท่านั้น " ( และหนึ่งอาจจะเพิ่มมา ของพวกมีความคิดแต่ส่วนใหญ่จริงนี้ ) ที่เกี่ยวข้องกับ
คู่ ;ในมือข้างหนึ่งมีวัตถุ , การรับรู้เท่านั้น ซึ่งหนึ่งอ้างว่า
รับรู้ และอื่น ๆ มันเป็นเรื่องที่รับรู้วัตถุ ดังนั้น ความคิดจะละลาย เป็น เห็น ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้อีก และจะส่งผล
" การรับรู้เท่านั้น " ( 27 ชิ้น )

ความสัมพันธ์ระหว่างกลอนนี้ และอุบาสกอุบาสกกรัม rjuna เป็นหลักในความว่างเปล่า ความว่างเปล่าที่ควรจะชัดเจนทั้งประกอบด้วยคำเตือนไม่ยังคงแนบกับหลักพระพุทธศาสนา และเตือนว่า แต่ละคนต้องละทิ้งตลอดทาง