global responsibilities, and receiv

global responsibilities, and received little strategic guidance and input from
its unpredictable political environment (Jreisat2009).
& Arab governance, Arab political leaders in particular, failed to nurture a civic
culture in their societies, to develop inclusive communities, and to modify
potentially menacing formation of positions in each country that could hardly
be more opposite. The ideological entrenchment of political, religious, and
economic positions has been threatening to peace and social harmony in
almost every Arab society. The tensions between religions (Sunni-Shia and
Christian-Muslim), tribal and regional rivalries, and theocratic and secular
political dissensions have endangered and continue to be potentially
menacing to political concurrence and to social harmony in many countries.
Few viable civic-minded political groups have evolved that cross the
political, ethnic, tribal, and religious boundaries and address issues that
benefit the whole community. If not checked or reversed, polarization will
continue to threaten stability and fragment communities. To gain public trust,
public managers have to be committed to social equity and impartial
enforcement of the law as well as to altering discriminatory and particularistic
public policies. Arab managers have to be the catalysts that articulate,
persuade, explain with facts, and demonstrate by example how the law is
applied fairly and equitably. Such civil society concerns are also increasingly
globalized.
Arab bureaucracies had little success so far in developing genuinely domestic
administrative concepts and practices in harmony with tradition and culture.
Replacing or supplanting the Western traditional hierarchical perspectives in Arab
systems with more appropriate practices proved to be difficult. Actually, Arab rulers
found in Western administrative models, employed in the service of colonial control,
a convenient pretext for affirming hierarchical authority and maintaining executivecentered
forms of administration (Jreisat 2001:1014). Historical legacies and
incompatible values created patterns of centralized governance that accentuate
loyalty to the ruler and rewarded public positions to “trusted” individuals,
perpetuating a dysfunctional system of cronyism and nepotism. In addition, the
crisis of leadership succession has been eroding legitimacy and representativeness of
leaders, further isolating them from their citizens. Until 2011, Arab publics have
little to say about who governs them, or how well they govern. Concentration of
power at the top of the pyramid of authority system has been total, impeding
professionalizing public management, and foiling any substantive structural change
that may threaten the monopoly of political power. After two to four decades in
power and a pattern of political and economic failure some political leaders have to
be forced out of power at a high cost in human suffering and economic disruption.
Synthesis and conclusion
Administrative capacity is fundamental for improved management performance and
for effective governance. Administrative capacity has many elements that work
together, and reinforce each other, to generate higher levels of performance. Thus, to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนกลางรับผิดชอบ และได้รับคำแนะนำเชิงกลยุทธ์น้อย และจากการป้อนข้อมูลระบบการเมืองที่คาดเดาไม่ได้ของ (Jreisat2009)และการกำกับดูแลของอาหรับ อาหรับผู้นำทางการเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่สามารถบำรุงเทศบาลวัฒนธรรมในสังคมของพวกเขา เพื่อพัฒนาชุมชนรวม และ การปรับเปลี่ยนอาจอันตรายของตำแหน่งในแต่ละประเทศที่อาจไม่จะเพิ่มเติมตรงข้าม การขุดสนามเพลาะอุดมการณ์ทางการเมือง ศาสนา และตำแหน่งทางเศรษฐกิจได้ถูกคุกคามไปสัมผัสสังคมในเกือบทุกสังคมอาหรับ ความตึงเครียดระหว่างศาสนา (หนี่ไช และChristian-Muslim), การแข่งขัน ชนเผ่า และภูมิภาค และ theocratic และฆราวาสdissensions เมืองมีสัตว์ และต่อไปอาจจะอันตรายมีการเมือง และสังคมความสามัคคีในประเทศไม่กี่ทางพลเมืองดีกลุ่มการเมืองมีพัฒนาที่ข้ามขอบเขตของการเมือง ชนเผ่า ชนเผ่า และศาสนาและที่อยู่ปัญหาที่ประโยชน์ของชุมชนทั้งหมด ถ้าไม่เลือก หรือย้อนกลับ โพลาไรซ์จะต่อการคุกคามความมั่นคง และแยกส่วนชุมชน ได้รับความไว้วางใจสาธารณะผู้จัดการสาธารณะจะต้องทำให้ส่วนของสังคม และเป็นธรรมการบังคับใช้กฎหมายเช่นเป็นการดัดแปลงก่อ และ particularisticนโยบายสาธารณะ ผู้จัดการฝ่ายอาหรับต้องมีตัวเร่งปฏิกิริยาที่ประกบชักชวน อธิบายกับข้อเท็จจริง และแสดง โดยตัวอย่างวิธีการกฎหมายใช้อย่างเท่าเทียมกัน และเป็นธรรม ปัญหาสังคมดังกล่าวมีมากขึ้นโลกาภิวัตน์Bureaucracies อาหรับได้สำเร็จน้อยมากในการพัฒนาประเทศอย่างแท้จริงแนวคิดการบริหารและการปฏิบัติสอดคล้องกับวัฒนธรรมและประเพณีเปลี่ยนหรือมุมมองแบบลำดับชั้นแบบตะวันตกในอาหรับ supplantingระบบมีการปฏิบัติที่เหมาะสมที่พิสูจน์ให้เป็นเรื่องยาก จริง อาหรับไม้ในรุ่นดูแลตะวันตก ในบริการควบคุมโคโลเนียลข้ออ้างเพื่อสะดวกสำหรับการยืนยันอำนาจตามลำดับชั้น และรักษา executivecenteredรูปแบบของการจัดการ (Jreisat 2001:1014) มรดกทางประวัติศาสตร์ และค่าเข้ากันไม่ได้สร้างรูปแบบของการกำกับดูแลจากส่วนกลางที่เน้นสมาชิกไม้บรรทัดและตำแหน่งสาธารณะรับรางวัลบุคคลที่ "เชื่อถือ"ดำเนินระบบผิดปกติ cronyism และคติเห็นแก่ญาติ นอกจากนี้ การวิกฤตของการสืบทอดความเป็นผู้นำมีการกัดเซาะความชอบธรรมและวริของผู้นำ การ แยกจากประชาชน จนถึง 2011 ชนอาหรับได้น้อยพูดถึงผู้ควบคุมพวกเขา หรือวิธีการที่ดีที่พวกเขาควบคุม ความเข้มข้นของด้านบนของปิรามิดของระบบอำนาจได้ทั้งหมด เมืองกลับprofessionalizing การจัดการสาธารณะ และ foiling การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเนื้อหาสาระที่อาจคุกคามการผูกขาดอำนาจทางการเมือง หลังจากสองถึงสี่ทศวรรษในพลังงานและรูปแบบของความล้มเหลวทางเศรษฐกิจ และการเมืองผู้นำทางการเมืองบางอย่างต้องถูกบังคับจากพลังงานที่ต้นทุนสูงในความทุกข์ทรมานของมนุษย์และเศรษฐกิจหยุดชะงักสังเคราะห์และสรุปกำลังดูแลเป็นพื้นฐานของประสิทธิภาพการจัดการปรับปรุง และสำหรับการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพ กำลังการบริหารมีองค์ประกอบหลายอย่างที่ทำงานกัน และเสริมสร้างกัน การสร้างระดับสูงของประสิทธิภาพการทำงาน ดังนั้น การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบทั่วโลกและได้รับการแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ เชิงกลยุทธ์และการป้อนข้อมูลจาก
สภาพแวดล้อมทางการเมืองของมันคาดเดาไม่ได้ (Jreisat2009).
และธรรมาภิอาหรับผู้นำทางการเมืองอาหรับโดยเฉพาะอย่างยิ่งล้มเหลวในการบำรุงเทศบาล
วัฒนธรรมในสังคมของพวกเขาในการพัฒนาชุมชนแบบครบวงจรและการปรับเปลี่ยน
รูปแบบที่อาจเป็นอันตราย ของตำแหน่งในแต่ละประเทศที่แทบจะไม่ได้
เป็นตรงข้ามมากขึ้น ตั้งมั่นอุดมการณ์ทางการเมืองศาสนาและ
เศรษฐกิจตำแหน่งที่ได้รับการขู่ว่าจะสงบและความสามัคคีในสังคม
เกือบทุกสังคมอาหรับ ความตึงเครียดระหว่างศาสนา (สุหนี่ชิและ
คริสเตียนมุสลิม) การแข่งขันชนเผ่าและในระดับภูมิภาคและ theocratic และฆราวาส
แตกแยกทางการเมืองได้ใกล้สูญพันธุ์และยังคงเป็นที่อาจ
เป็นอันตรายเพื่อความปรองดองทางการเมืองและความสามัคคีของสังคมในหลายประเทศ.
ไม่กี่ทำงานของเทศบาลที่มีใจทางการเมือง กลุ่มมีการพัฒนาที่ข้าม
ทางการเมืองชาติพันธุ์ชนเผ่าและศาสนาขอบเขตและปัญหาที่อยู่ที่
ได้รับประโยชน์ทั้งชุมชน ถ้าไม่ได้ตรวจสอบหรือย้อนกลับขั้วจะ
ยังคงเป็นภัยคุกคามต่อเสถียรภาพและชิ้นส่วนชุมชน เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจของประชาชน
ผู้จัดการประชาชนจะต้องมีการมุ่งมั่นที่จะเท่าเทียมทางสังคมและเป็นธรรม
การบังคับใช้กฎหมายเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงและพินิจพิเคราะห์ particularistic
นโยบายสาธารณะ ผู้จัดการอาหรับจำเป็นต้องเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่ชัดเจน
ชักชวนอธิบายกับข้อเท็จจริงและแสดงให้เห็นถึงตามตัวอย่างวิธีกฎหมายจะ
นำมาใช้อย่างเป็นธรรมและเท่าเทียมกัน เช่นความกังวลของภาคประชาสังคมนี้ยังมีมากขึ้น
โลกาภิวัตน์.
ธิปไตส์ประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้ห่างไกลในการพัฒนาประเทศอย่างแท้จริง
แนวคิดการบริหารและการปฏิบัติที่สอดคล้องกับประเพณีและวัฒนธรรม.
เปลี่ยนหรือแย่งตะวันตกมุมมองลำดับชั้นแบบดั้งเดิมในอาหรับ
ระบบที่มีการปฏิบัติที่เหมาะสมมากขึ้นพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นเรื่องยาก . อันที่จริงผู้ปกครองอาหรับ
ที่พบในรูปแบบการบริหารตะวันตกที่ใช้ในการให้บริการของการควบคุมอาณานิคม
ข้ออ้างที่สะดวกสำหรับการเห็นพ้องอำนาจลำดับชั้นและการบำรุงรักษา executivecentered
รูปแบบของการบริหาร (Jreisat 2001: 1014) มรดกทางประวัติศาสตร์และ
ค่าเข้ากันไม่ได้สร้างรูปแบบของการกำกับดูแลส่วนกลางที่เน้น
ความจงรักภักดีต่อผู้ปกครองและได้รับรางวัลตำแหน่งสาธารณะ "เชื่อถือได้" บุคคล
ยืนยาวระบบที่ผิดปกติของการวิจารณ์และการเล่นพรรคเล่นพวก นอกจากนี้
วิกฤตของการสืบทอดความเป็นผู้นำที่ได้รับการกัดเซาะถูกต้องตามกฎหมายและเป็นตัวแทนของ
ผู้นำต่อการแยกพวกเขาออกจากพลเมืองของตน จนกว่าจะถึงปี 2011 ประชาชนอาหรับมี
เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะพูดเกี่ยวกับผู้ที่มีอิทธิพลต่อพวกเขาหรือวิธีการที่ดีที่พวกเขาควบคุม ความเข้มข้นของ
พลังงานที่ด้านบนของปิรามิดของระบบอำนาจที่ได้รับทั้งหมดขัดขวาง
professionalizing การจัดการภาครัฐและลายการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างใด ๆ ที่สำคัญ
ที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อการผูกขาดของอำนาจทางการเมือง หลังจาก 2-4 ทศวรรษที่ผ่านมาใน
อำนาจและรูปแบบของความล้มเหลวทางการเมืองและเศรษฐกิจบางผู้นำทางการเมืองจะต้อง
ถูกบังคับให้ออกจากอำนาจที่ค่าใช้จ่ายสูงในความทุกข์ของมนุษย์และการหยุดชะงักทางเศรษฐกิจ.
การสังเคราะห์และการสรุป
ความจุปกครองเป็นพื้นฐานสำหรับการทำงานการจัดการที่ดีขึ้นและ
มีประสิทธิภาพ การกำกับดูแล ความจุปกครองมีองค์ประกอบหลายอย่างที่ทำงาน
ร่วมกันและเสริมสร้างซึ่งกันและกันเพื่อสร้างระดับที่สูงขึ้นของประสิทธิภาพการทำงาน ดังนั้นเพื่อ