Keitt, Tommy Atkins and Kensington

Keitt, Tommy Atkins and Kensington (35.42 ± 0.53, 34.17 ± 0.73,
33.71 ± 1.12 and 33.34 ± 2.04%, respectively) using SWE, while the
varieties Langra, Ataulfo and Osteen presented lower global yields
(27.84 ± 0.60, 26.96 ± 1.00 and 24.24 ± 1.17%, respectively).
When CO2 + 20% of ethanol was used as solvent system,the vari-
eties Tommy Atkins and Kent presented the highest global yields
(8.15 ± 0.31 and 8.06 ± 0.15%, respectively) followed by Langra,
Keitt, Kensington and Osteen (6.37 ± 0.18 to 7.37 ± 0.22%). How-
ever, global yields obtained with CO2 extraction were inferior than
those obtained using subcritical water.
The extraction yields of the main polyphenols present in mango
leaves (mangiferin and quercetin 3--d-glucoside) were analyzed
by HPLC. The yields ofthe phenolic compounds interms ofmg/100 g
dry matter for extracts obtained with CO2 + 20% ethanol and sub-
critical water are shown in Fig. 5, and typical HPLC chromatograms
of extracts obtained with both solvent systems are shown in Fig. 5.
The yields of the phenolic compounds mangiferin and quercetin
3--d-glucoside obtained with SWE were higher than those
obtained with CO2 + 20% of ethanol (Table 3). For mangiferin, the
varieties Ataulfo and Langra allowed high recoveries of this pheno-
lic compound (3.37 ± 2.1E−3 and 3.09 ± 9.1E−3 g/100 g dry leaves)
using subcritical water as solvent system. These results were sim-
ilar to the yield of mangiferin reported by other authors using
traditional solvent extraction methods from different mango leaves
varieties (3.71–9.36 g/100 g dry leaves) [23]. By contrast, the yields
of mangiferin obtained with CO2 + 20% were inferior. The best val-
ues were obtained for the varieties Kent and Langra (0.58 ± 5.2E−4
and 0.50 ± 4.6E−4 g/100 g dry leaves). Consequently, SWE would
be a good alternative to traditional methods to extract phenolic
compounds from mango leaves.
About the extraction of quercetin 3--d-glucoside, Table 3
shows that the recovery of this phenolic compound was inferior
to mangiferin. However, SWE has proved to be also more effi-
cient than CO2 + 20% ethanol to extract this polyphenol. Subcritical
water extracts from varieties Ataulfo, Osteen and Keitt showed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Keitt ทอมมี่ Atkins และเคนซิงตัน (35.42 ± 0.53, 34.17 ± 0.7333.71 ± 1.12 และ 33.34 ± 2.04% ตามลำดับ) โดยใช้ SWE ขณะพันธุ์ Langra สุก และ Osteen นำเสนอต่ำกว่าผลผลิตทั่วโลก(27.84 ± 0.60, 26.96 ± 1.00 และ 24.24 ± 1.17% ตามลำดับ)เมื่อใช้ CO2 + 20% ของเอทานอลเป็นระบบตัวทำละลาย ภาพ-eties ทอมมี่ Atkins และเคนท์แสดงอัตราผลตอบแทนทั่วโลกสูงสุด(8.15 ± 0.31 และ 8.06 ± 0.15% ตามลำดับ) ตาม ด้วย LangraKeitt เคนซิงตัน และ Osteen (6.37 ± 0.18 7.37 ± 0.22%) วิธี-เคย อัตราผลตอบแทนโลกที่ได้รับจากการดูด CO2 ได้น้อยกว่าผู้ใช้น้ำ subcriticalผลผลิตการสกัดโพลีฟีนหลักอยู่ในมะม่วงใบ (mangiferin และโลหิต 3--d-glucoside) ได้วิเคราะห์โดย HPLC ผลผลิตของสารฟีนอ interms ofmg/100 gเรื่องแห้งสำหรับสารสกัดที่ได้รับ CO2 + เอทานอล 20% และ sub-น้ำสำคัญจะแสดงอยู่ในรูป 5 และ HPLC ทั่วไป chromatogramsของสารสกัดที่ได้รับจากระบบตัวทำละลายทั้งสองจะแสดงในรูปที่ 5ผลผลิตของสารฟีนอ mangiferin และโลหิต3 - d-glucoside SWE ได้รับได้มากกว่ารับ CO2 + 20% ของเอทานอล (ตาราง 3) สำหรับ mangiferin การพันธุ์สุกและ Langra อนุญาตสูง recoveries ของ pheno-สารประกอบ lic (3.37 ± 2.1E−3 และเพียง 3.09 ± 9.1E−3 g/100 กรัมแห้งใบ)ใช้น้ำ subcritical เป็นระบบตัวทำละลาย ผลลัพธ์เหล่านี้ได้ sim-ilar ให้ผลผลิตของสาร mangiferin รายงาน โดยเขียนโดยใช้วิธีการสกัดตัวทำละลายที่ดั้งเดิมจากใบมะม่วงที่แตกต่างกันพันธุ์ (3.71 – 9.36 กรัม/100 กรัมใบแห้ง) [23] โดยคมชัด อัตราผลตอบแทนของ mangiferin รับ CO2 + 20% ได้ด้อยกว่า Val-ที่ดีที่สุดues ได้รับสำหรับพันธุ์เคนท์และ Langra (5.2E−4 0.58 ±และ g g/100 4.6E−4 0.50 ±แห้งใบ) จึง จะ SWEเป็นทางเลือกดีวิธีดั้งเดิมเพื่อแยกฟีนอลสารจากใบมะม่วงเกี่ยวกับการสกัดโลหิต 3--d-glucoside ตารางที่ 3แสดงให้เห็นว่า การกู้คืนนี้ฟีนอลสารด้อยกว่าการ mangiferin อย่างไรก็ตาม SWE ได้พิสูจน์แล้วว่านอกจากนี้ยัง เพิ่มเติม effi-cient กว่า CO2 + 20% เอทานอลสารสกัดจากเทคโนโลยีนี้ Subcriticalน้ำสารสกัดจากพันธุ์สุก Osteen และ Keitt แสดงให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Keitt ทอมมี่แอตกินส์และเคนซิงตัน (35.42 ± 0.53, 34.17 ± 0.73,
33.71 ± 1.12 และ 33.34 ± 2.04% ตามลำดับ) โดยใช้ซ่วยในขณะที่
พันธุ์ Langra, Ataúlfoและ Osteen นำเสนออัตราผลตอบแทนในระดับโลกที่ลดลง
(27.84 ± 0.60, 26.96 ± 1.00 และ 24.24 ± 1.17% ตามลำดับ)
เมื่อ CO2 + 20% ของเอทานอลที่ใช้เป็นตัวทำละลาย, ตัวแปร
eties ทอมมี่แอตกินส์และเคนท์นำเสนอผลผลิตทั่วโลกที่สูงที่สุด
(8.15 ± 0.31 และ 8.06 ± 0.15% ตามลำดับ) ตามด้วย Langra,
Keitt เคนซิงตันและ Osteen (6.37 ± 0.18-7.37 ± 0.22%) อย่างไรก็ตามการ
ที่เคยผลผลิตทั่วโลกที่ได้รับกับการสกัด CO2 ด้อยกว่ากว่า
ผู้ที่ได้รับการใช้น้ำกึ่งวิกฤติ
อัตราผลตอบแทนการสกัดของโพลีฟีนหลักในปัจจุบันมะม่วง
ใบ (mangiferin และ quercetin 3 -? - D-glucoside) ถูกนำมาวิเคราะห์
โดยวิธี HPLC อัตราผลตอบแทน ofthe สารประกอบฟีนอ interms ofmg / 100 กรัม
น้ำหนักแห้งสำหรับสารสกัดที่ได้รับกับ CO2 + 20% เอทานอลและย่อย
น้ำที่สำคัญที่แสดงในรูป 5 และ HPLC ทั่วไป chromatograms
ของสารสกัดที่ได้รับกับระบบทั้งสองตัวทำละลายจะแสดงในรูป 5.
อัตราผลตอบแทนของ mangiferin สารประกอบฟีนอและ quercetin
3 -? - D-glucoside รับกับ SWE สูงกว่า
ที่ได้รับกับ CO2 + 20% ของเอทานอล (ตารางที่ 3) สำหรับ mangiferin ที่
พันธุ์Ataúlfoและ Langra ได้รับอนุญาตให้กลับคืนสูงนี้ pheno-
สารประกอบ LIC (3.37 ± 2.1E-3 และ 3.09 ± 9.1E-3 กรัม / 100 กรัมใบแห้ง)
ใช้น้ำกึ่งวิกฤติเป็นระบบตัวทำละลาย เหล่านี้เป็นผลซิม
ILAR ผลผลิตของ mangiferin ที่รายงานโดยผู้เขียนอื่น ๆ โดยใช้
วิธีการสกัดด้วยตัวทำละลายแบบดั้งเดิมจากมะม่วงที่แตกต่างกันออก
พันธุ์ (3.71-9.36 กรัม / 100 กรัมใบแห้ง) [23] โดยคมชัดผลผลิต
ของ mangiferin รับกับ CO2 + 20% ด้อยกว่า ที่ดีที่สุดของ val-
UES ที่ได้รับสำหรับพันธุ์เคนท์และ Langra (0.58 ± 5.2E-4
และ 0.50 ± 4.6E-4 กรัม / 100 กรัมใบแห้ง) ดังนั้นซ่วยจะ
เป็นทางเลือกที่ดีที่จะวิธีการแบบดั้งเดิมที่จะดึงฟีนอล
สารจากใบมะม่วง
เกี่ยวกับการสกัดสาร quercetin 3 -? - D-glucoside, ตารางที่ 3
แสดงให้เห็นว่าการฟื้นตัวของสารประกอบฟีนอลนี้เป็นรอง
เพื่อ mangiferin อย่างไรก็ตาม SWE ได้พิสูจน์แล้วว่าประสิทธิภาพการนอกจากนี้ยังมี
ประสิทธิภาพกว่าเอทานอล CO2 + 20% เพื่อสกัดโพลีฟีนนี้ วิกฤติ
สารสกัดน้ำจากพันธุ์Ataúlfo, Osteen และ Keitt แสดงให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

keitt ทอมมี่กินส์ และเคนซิงตัน ( 35.42 ± 0.53 34.17 ± 0.73 ,ตาม± 1.12 และ 33.34 ± 2.04 ตามลำดับ ) การใช้ส่วย ในขณะที่langra พันธุ์ , และเสนอ ataulfo Osteen ลดลงทั่วโลกผลผลิต( 27.84 ± 0.60 , 26.96 ± 1.00 และ 22.70 ± 1.17 % ตามลำดับ )เมื่อ CO2 + 20% เอทานอลใช้ vari - ระบบตัวทำละลายeties Tommy Atkins และเคนท์แสดงผลผลิตทั่วโลกมากที่สุด( 8.15 ± 0.31 และมี± 0.15 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) โดย langra ตาม ,keitt ที่ Osteen ( 6.37% และ± 0.18 7.37 ± 0.22 % ) ว่าอย่างไรเคย ซึ่งผลผลิตกับการสกัดคาร์บอนไดออกไซด์ได้กว่าผู้ที่ได้ใช้น้ำกึ่งวิกฤตการสกัดผลผลิตของโพลีฟีนหลักที่มีอยู่ในมะม่วงใบและ mangiferin quercetin 3 -- D-glucoside ) วิเคราะห์ข้อมูล2 . ปริมาณของสารประกอบฟีนอลใน ofmg / 100 กรัมแห้ง สารสกัดที่ได้จาก CO2 + 20% เอทานอลและย่อยน้ำสำคัญแสดงในรูปที่ 5 และกลิ่นโดยทั่วไปสารสกัดที่ได้ทั้งในระบบตัวทำละลายจะแสดงในรูปที่ 5ปริมาณของสารประกอบฟีนอลและ mangiferin เคอร์3 -- D-glucoside ส่วยสูงกว่าได้ได้กับ CO2 + 20% เอทานอล ( ตารางที่ 3 ) สำหรับ mangiferin ,พันธุ์ ataulfo langra อนุญาตสูงและต่ำสุดของ pheno นี่lic ผสม ( 3.37 ± 2.1e − 3 และ 3.09 ± 9.1e − 3 กรัม / 100 กรัม ใบแห้ง )วิกฤติน้ำโดยใช้ระบบตัวทำละลาย ผลลัพธ์เหล่านี้มีซิม -ilar ต่อผลผลิต mangiferin รายงานโดยผู้เขียนคนอื่น ๆโดยใช้วิธีการแบบดั้งเดิมตัวทำละลายสกัดจากใบมะม่วง ต่าง ๆพันธุ์ ( 3.71 ) 1.41 กรัม / 100 กรัม ใบแห้ง ) [ 23 ] โดยคมชัด , ผลผลิตของ mangiferin ได้รับกับ CO2 + 20% ยังด้อยกว่า ที่ดีที่สุด - วาลใช้ส่วนพันธุ์เคนท์และ langra ( 0.58 ± 5.2e − 4และ 0.50 ± 4.6e − 4 กรัม / 100 กรัม ใบแห้ง ) จากนั้น ส่วยจะเป็นทางเลือกที่ดีที่จะวิธีการแบบดั้งเดิมเพื่อสกัดสารฟีโนลิกสารจากใบมะม่วงเรื่อง การสกัดสารเคอร์ซิทิน 3 -- D-glucoside , โต๊ะ 3แสดงให้เห็นว่าการฟื้นตัวของสารประกอบฟีนอลิกนี้ด้อยกว่าเพื่อ mangiferin อย่างไรก็ตาม ส่วยได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นยัง effi - เพิ่มเติมcient กว่า CO2 + 20% เอทานอลสกัด polyphenol นี้ วิกฤติสารสกัดน้ำจาก ataulfo Osteen keitt พันธุ์ , และแสดง