In computing, memory refers to the

In computing, memory refers to the computer hardware devices used to store information for immediate use in a computer; it is synonymous with the term "primary storage". Computer memory operates at a high speed, for example random-access memory (RAM), as a distinction from storage that provides slow-to-access program and data storage but offers higher capacities. If needed, contents of the computer memory can be transferred to secondary storage, through a memory management technique called "virtual memory". An archaic synonym for memory is store.[1]

The term "memory", meaning "primary storage" or "main memory", is often associated with addressable semiconductor memory, i.e. integrated circuits consisting of silicon-based transistors, used for example as primary storage but also other purposes in computers and other digital electronic devices. There are two main types of semiconductor memory, volatile and non-volatile. Examples of non-volatile memory are flash memory (used as secondary memory) and ROM, PROM, EPROM and EEPROM memory (used for storing firmware such as BIOS). Examples of volatile memory are primary storage (typically dynamic RAM, DRAM), and fast CPU cache memory (typically static RAM, SRAM, which is fast but energy-consuming and offer lower memory capacity per area unit than DRAM).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการคำนวณหน่วยความจำหมายถึงอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์คอมพิวเตอร์ที่ใช้ในการเก็บข้อมูลสำหรับการใช้งานทันทีในคอมพิวเตอร์; มันเป็นความหมายเหมือนกันกับคำว่า "การจัดเก็บหลัก" หน่วยความจำคอมพิวเตอร์ทำงานที่ความเร็วสูงเช่นหน่วยความจำหลัก (RAM) เป็นความแตกต่างจากการจัดเก็บข้อมูลที่มีโปรแกรมช้าต่อการเข้าถึงและการจัดเก็บข้อมูล แต่มีความสามารถที่สูงขึ้น ถ้ามีความจำเป็นเนื้อหาของหน่วยความจำคอมพิวเตอร์สามารถถ่ายโอนไปเก็บสำรองผ่านเทคนิคการจัดการหน่วยความจำที่เรียกว่า "หน่วยความจำเสมือน" ไวพจน์โบราณสำหรับหน่วยความจำเก็บ. [1] คำว่า "หน่วยความจำ" ความหมาย "จัดเก็บข้อมูลหลัก" หรือ "หน่วยความจำ" มักจะเกี่ยวข้องกับหน่วยความจำสารกึ่งตัวนำแอดเดรสคือวงจรที่ประกอบด้วยทรานซิสเตอร์ซิลิคอนที่ใช้สำหรับตัวอย่างที่เป็น จัดเก็บข้อมูลหลัก แต่ยังวัตถุประสงค์อื่น ๆ ในเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ ดิจิตอล มีสองประเภทหลักของหน่วยความจำสารกึ่งตัวนำระเหยและไม่ระเหยเป็น ตัวอย่างของหน่วยความจำแบบไม่ลบเลือนมีหน่วยความจำแฟลช (ใช้เป็นหน่วยความจำรอง) และ ROM, พรหม, EPROM และหน่วยความจำแบบ EEPROM (ใช้สำหรับการจัดเก็บเฟิร์มเช่น BIOS) ตัวอย่างของหน่วยความจำที่มีความผันผวนจัดเก็บข้อมูลหลัก (โดยทั่วไป RAM แบบไดนามิก DRAM) และ CPU หน่วยความจำแคชอย่างรวดเร็ว (RAM แบบคงที่โดยปกติ SRAM ซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็ว แต่ใช้พลังงานและมีหน่วยความจำลดลงต่อหน่วยพื้นที่กว่า DRAM)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการคำนวณ ความจำหมายถึงฮาร์ดแวร์คอมพิวเตอร์อุปกรณ์ที่ใช้ในการจัดเก็บข้อมูลเพื่อใช้งานได้ทันทีในคอมพิวเตอร์ มันพ้องกับคำหลัก " กระเป๋า " หน่วยความจำทำงานที่ความเร็วสูง ตัวอย่างเช่นหน่วยความจำเข้าถึงโดยสุ่ม ( RAM ) ที่แตกต่างจากกระเป๋าที่ให้ช้าในการเข้าถึงโปรแกรมและข้อมูลที่เก็บ แต่มีความจุที่สูงขึ้น ถ้าจำเป็นเนื้อหาของหน่วยความจำของคอมพิวเตอร์ที่สามารถโอนไปยังกระเป๋ารอง ผ่านหน่วยความจำการจัดการเทคนิคเรียกว่า " หน่วยความจำเสมือน " . เป็นคำที่เกี่ยวข้องกับความทรงจำเก่าเก็บ [ 1 ]

คำว่า " หน่วยความจำ " ความหมาย " กระเป๋าหลัก " หรือ " หน่วยความจําหลัก " มักเกี่ยวข้องกับแอดเดรสหน่วยความจำสารกึ่งตัวนำ เช่น ซิลิกอนที่ใช้วงจรรวมที่ประกอบด้วยทรานซิสเตอร์ใช้ตัวอย่างเป็นกระเป๋าหลัก แต่ยังมีวัตถุประสงค์อื่น ๆในเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ดิจิตอลอื่น ๆ มีอยู่สองประเภทหลักของหน่วยความจำสารกึ่งตัวนำ สารระเหยและไม่ระเหย . ตัวอย่างของหน่วยความจำไม่ระเหยเป็นหน่วยความจำแฟลช ( ใช้เป็นหน่วยความจำสำรอง ) และ ROM , พรหม , และหน่วยความจำอีพรอม ( EEPROM ใช้จัดเก็บ เฟิร์ม เช่น ไบออส )ตัวอย่างของหน่วยความจำระเหยเป็นกระเป๋าหลัก ( โดยปกติ Dynamic RAM , DRAM ) , และ CPU เร็วแคชหน่วยความจำ ( โดยทั่วไปคงที่ RAM , SRAM ซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็ว แต่พลังงานต่ำ และมีหน่วยความจำความจุต่อหน่วยพื้นที่สูงกว่า DRAM )