Cloke, Philo and Sadler (1991, p. 8

Cloke, Philo and Sadler (1991, p. 81) understand a ‘sense of place’ to be “a rudimentary understanding of how a place ‘works’ It's a general feeling about a place by an actor. Every actor has a different sense of place for every location. An actor can for instance love or hate a place or they can feel (un)comfortable at that specific location. Therefore sense of place can differ a lot between actors. In The Dictionary of Human Geography ‘sense of place’ is, in line with the above, defined as “the attitudes and feelings that individuals and groups hold vis a` vis the geographical areas in which they live. It further commonly suggests intimate, personal and emotional relationships between self and place” (Gregory, Johnston, Pratt, Watts & Whatmore, 2009, p. 676).
In addition, Knox and Marston (2007) can also be cited in this context. They describe ‘sense of place’ as “the feelings evoked among people as a result of the experiences and memories they associate with a place and the symbolism they attach to that place. It can also refer to the character of a place as seen by outsiders: its distinctive physical characteristics and/or its inhabitants” (p. 33). In this sense, they argue, a sense of place “is the result of a shared pool of meanings, which carries over into people’s attitudes and feelings about themselves and their localities” (p. 33). Knox and Marston (2007) clearly make a distinction between the sense of place as it develops for insiders on the one hand (for instance through shared dress codes and speech patters, and whereby the concept of lifeworld is important), and for outsiders on the other (when, e.g. local landmarks and ways of life are so distinctive that they “evoke a significant common meaning for people who have no common experience of them” (p. 35).
With regard to the relation between the notion of a sense of place and human geography as a scientific discipline, Cloke, Philo and Sadler (1991, p. 81), argue that humanistic geography probably has made its most important contribution by “sensitising numerous researchers (many of whom would not even begin to label themselves as humanistic geographers) to the everyday and yet often quite intimate attachments all sorts of people […] have to places that encircle them”, in order words, to their senses of place. For instance, humanistic geographers such as Yi-Fu Tuan have elaborated on the issue of sense of place further, by developing concepts such as ‘topophilia’ (love of place) and ‘topophobia’ (fear of places) (Gregory et al., 2009).
As described in the definitions above, the key concepts of sense of place are that they can differ a lot between different actors and that previous memories and experiences with that place/location play a key role in the creation for a sense of place for a specific actor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cloke มือสอง และ Sadler (1991, p. 81) เข้าใจ 'รู้สึกสถานที่"ต้อง"เป็น rudimentary เข้าใจวิธี 'ทำงาน' เป็นความรู้สึกทั่วไปเกี่ยวกับสถานที่โดยนักแสดง นักแสดงทุกความรู้สึกเหมาะกับสถานต่าง ๆ ได้ นักแสดงสามารถรัก หรือเกลียดตัวอย่าง หรือพวกเขาสามารถรู้สึก (un) สะดวกสบายสถานที่เฉพาะที่ ดังนั้น ความรู้สึกที่สามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดง ในพจนานุกรมของมนุษย์ภูมิศาสตร์ 'ความรู้สึกที่' กับข้างต้น กำหนดเป็น "ทัศนคติและความรู้สึกที่บุคคลและกลุ่มค้างไว้หันหน้าเข้าหาตัว ' วิภูมิศาสตร์ที่พวกเขาอาศัยอยู่ เพิ่มเติมโดยทั่วไปแนะนำอย่างใกล้ชิด ส่วนบุคคล และทางอารมณ์ความสัมพันธ์ระหว่างตนเองและสถานที่" (เกรกอรี จอห์นสตัน คิด วัตต์ & Whatmore, 2009, p. 676)นอกจากนี้ น็อกและมารสตัน (2007) สามารถยังเรียกในบริบทนี้ พวกเขาอธิบาย 'ความรู้สึกที่"เป็น"ความรู้สึก evoked คนจากประสบการณ์และความทรงจำที่เชื่อมโยงกับสถานที่และสัญลักษณ์ที่แนบกับสถานที่ มันอาจหมายถึงตัวละครเห็น โดยบุคคลภายนอก: ลักษณะทางกายภาพโดดเด่นหรือเป็นคน " (33 p.) ในความรู้สึกนี้ พวกเขาโต้แย้ง ความรู้สึกที่ "เป็นผลของกลุ่มใช้ร่วมกันของความหมาย ซึ่งดำเนินไปในทัศนคติและความรู้สึกเกี่ยวกับตนเองและของพวกเขามา " (33 p.) น็อกและมารสตัน (2007) ชัดเจนทำให้ความแตกต่างระหว่างความรู้สึกของสถานที่จะพัฒนาสำหรับบุคคลภายในคง (เช่นผ่านการร่วมแต่งและ patters พูด และ โดยสำคัญคือแนวคิดของ lifeworld), และบุคคลภายนอกอื่น ๆ (เมื่อ เช่นสถานที่ในท้องถิ่นและชีวิตโดดเด่นดังนั้นที่ว่า "เรามอบให้ความหมายทั่วไปที่สำคัญสำหรับผู้ที่ไม่มีประสบการณ์ทั่วไปของพวกเขา" (35 p.)เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของความรู้สึกของสถานที่และภูมิศาสตร์มนุษย์เป็นสาขาวิชาการทางวิทยาศาสตร์ Cloke มือสอง และ Sadler (1991, p. 81), โต้เถียงว่า ภูมิศาสตร์ humanistic คงได้เป็นส่วนสำคัญ โดย "sensitising นักวิจัยจำนวนมาก (หลายคนจะไม่ได้เริ่มต้นกับป้ายชื่อตัวเองเป็นว่า humanistic) ให้แนบทุกวัน และยังมักจะค่อนข้างใกล้ชิดทั้งหมดเรียงลำดับคน [...] มีสถานที่ที่คาดไว้" คำสั่ง เพื่อความรู้สึกที่ ตัวอย่าง humanistic ว่าเช่นฟูยีทวนได้ elaborated เกี่ยวกับเรื่องของตำแหน่ง โดยพัฒนาแนวคิด 'topophilia' (ความรักของสถานที่) และ 'topophobia' (กลัวของสถาน) (เกรกอรี et al., 2009)ตามที่อธิบายไว้ในคำนิยามข้างต้น แนวคิดหลักของความรู้สึกที่มีให้พวกเขาสามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกันและความทรงจำก่อนหน้านั้น และประสบการณ์สถาน/สถานที่เล่นบทบาทสำคัญในการสร้างสำหรับความรู้สึกของสถานที่สำหรับนักแสดงเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cloke, Philo และแซดเลอร์ (1991, น. 81) เข้าใจ 'ความรู้สึกของสถานที่ที่จะเป็น "ความเข้าใจพื้นฐานของวิธีการที่' ทำงาน 'มันเป็นความรู้สึกทั่วไปเกี่ยวกับสถานที่โดยนักแสดง นักแสดงทุกคนมีความรู้สึกที่แตกต่างกันของสถานที่สำหรับทุกสถานที่ สามารถเช่นความรักหรือเกลียดนักแสดงสถานที่หรือพวกเขาสามารถรู้สึก (UN) สะดวกสบายในสถานที่เฉพาะที่ ดังนั้นความรู้สึกที่สามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดง ในพจนานุกรมของ 'ความรู้สึกที่' ภูมิศาสตร์มนุษย์เป็นในแนวเดียวกันกับข้างต้นหมายถึง "ทัศนคติและความรู้สึกที่บุคคลและกลุ่มกำลังถือ & nbsp; พิพาทพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่พวกเขาอาศัยอยู่ มันยังแสดงให้เห็นโดยทั่วไปใกล้ชิดความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและอารมณ์ระหว่างตัวเองและสถานที่ "(เกรกอรี่จอห์นสัน, แพรตต์วัตต์และ Whatmore 2009, น. 676).
นอกจากนี้น็อกซ์และมาร์สตัน (2007) นอกจากนี้ยังสามารถอ้างถึงในบริบทนี้ พวกเขาอธิบาย 'ความรู้สึกของสถานที่ที่เป็น "ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในหมู่คนที่เป็นผลมาจากประสบการณ์และความทรงจำที่พวกเขาเชื่อมโยงกับสถานที่และสัญลักษณ์ที่พวกเขาแนบไปกับสถานที่ที่ นอกจากนี้ยังสามารถหมายถึงลักษณะของสถานที่ที่เห็นโดยบุคคลภายนอก: ลักษณะทางกายภาพที่โดดเด่นและ / หรือผู้อยู่อาศัย "(p. 33) ในแง่นี้พวกเขาโต้เถียงความรู้สึกของสถานที่ "เป็นผลมาจากสระว่ายน้ำที่ใช้ร่วมกันของความหมายซึ่งดำเนินไปสู่ทัศนคติของผู้คนและความรู้สึกเกี่ยวกับตัวเองและท้องถิ่นของพวกเขา" (พี. 33) น็อกซ์และมาร์สตัน (2007) อย่างเห็นได้ชัดทำให้ความแตกต่างระหว่างความรู้สึกของสถานที่ตามที่พัฒนาสำหรับภายในบนมือข้างหนึ่ง (เช่นรหัสผ่านที่ใช้ร่วมกันแต่งกายและ patters พูดและด้วยเหตุนี้แนวคิดของโลกชีวิตเป็นสิ่งที่สำคัญ) และสำหรับบุคคลภายนอกที่ อื่น ๆ (เมื่อสถานที่สำคัญในท้องถิ่นเช่นและวิถีชีวิตที่โดดเด่นจึงว่า "ทำให้เกิดความหมายร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์ร่วมกันของพวกเขา" (พี. 35).
ในเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคิดความรู้สึกของ สถานที่และสภาพทางภูมิศาสตร์ของมนุษย์เป็นวินัยทางวิทยาศาสตร์ Cloke, Philo และแซดเลอร์ (1991, น. 81) ยืนยันว่าเห็นอกเห็นใจภูมิศาสตร์อาจจะได้ทำผลงานที่สำคัญที่สุดของตนโดย "sensitizing นักวิจัยจำนวนมาก (หลายคนจะไม่ได้เริ่มต้นที่จะติดป้ายว่าตัวเองเป็น ภูมิศาสตร์อกเห็นใจ) เพื่อชีวิตประจำวันและยังมักจะสิ่งที่แนบมาค่อนข้างใกล้ชิดทุกประเภทของคน [... ] ได้ไปยังสถานที่ที่ล้อมรอบพวกเขา "ในคำสั่งซื้อเพื่อความรู้สึกของพวกเขาในสถานที่. เช่นภูมิศาสตร์อกเห็นใจเช่น Yi-Fu Tuan ได้บรรจง ในเรื่องของความรู้สึกของสถานที่ต่อไปโดยแนวคิดการพัฒนาเช่น 'topophilia (ความรักของสถานที่) และ' topophobia '(กลัวของสถานที่) (เกรกอรี่ et al., 2009).
ตามที่อธิบายไว้ในคำจำกัดความข้างต้นแนวคิดหลัก ความรู้สึกของสถานที่ที่พวกเขาสามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกันและความทรงจำก่อนหน้านี้ที่มีประสบการณ์และว่าสถานที่ / สถานที่มีบทบาทสำคัญในการสร้างความรู้สึกของการเป็นสถานที่สำหรับนักแสดงที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และจงรัก , แซดเลอร์ ( 2534 , หน้า 81 ) เข้าใจความรู้สึกของ ' ' ที่เป็น " ความเข้าใจพื้นฐานของวิธีการที่ ' งาน ' มันเป็นความรู้สึกทั่วไปเกี่ยวกับสถานที่ โดยนักแสดง ดาราทุกคนมีความรู้สึกที่แตกต่างกันของสถานที่สำหรับทุกสถานที่ นักแสดงสามารถยกตัวอย่างเช่นความรักหรือเกลียดสถานที่ หรือพวกเขาจะรู้สึกสะดวกสบายที่ ( ไม่ ) ที่เฉพาะเจาะจงสถานที่ดังนั้นความรู้สึกที่สามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดง ในพจนานุกรมของภูมิศาสตร์มนุษย์ ' ความหมาย ' ในแนวเดียวกันกับข้างต้น นิยามว่าเป็น " ทัศนคติและความรู้สึกที่บุคคลและกลุ่มถือวิส ' ซึ่งทางพื้นที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่ นอกจากนี้มักพบใกล้ชิด , ส่วนตัวและอารมณ์ความสัมพันธ์ระหว่างตนเองและสถานที่ " ( เกรกอรี่ จอห์นสตัน แพรตต์วัตต์&ว็อตมอร์ , 2552 , หน้า 676 ) .
นอกจากนี้ Knox และมาร์สตัน ( 2007 ) ยังสามารถอ้างถึงในบริบทนี้ พวกเขาอธิบายว่า ' ความหมาย ' เป็น " ความรู้สึกที่ปรากฏในหมู่คนเป็นผลของประสบการณ์และความทรงจำที่พวกเขาเชื่อมโยงกับสถานที่และสัญลักษณ์ที่พวกเขาแนบไปในที่แบบนั้น นอกจากนี้ยังสามารถอ้างถึงลักษณะที่เห็นได้จากภายนอก :ความโดดเด่นทางกายภาพและ / หรือประชาชน " ( หน้า 33 ) ในความรู้สึกนี้ , พวกเขาโต้เถียงกัน ความรู้สึกของสถานที่ " เป็นผลของ สระน้ํา ความหมาย ซึ่งมีมากกว่าในทัศนคติของผู้คน และความรู้สึกเกี่ยวกับตนเองและท้องถิ่นของตน " ( หน้า 33 )Knox และมาร์ ( 2007 ) อย่างชัดเจนให้ความแตกต่างระหว่างความรู้สึกของสถานที่จะพัฒนาสำหรับภายใน ในมือข้างหนึ่ง ( ตัวอย่างเช่นร่วมกันผ่านชุดรหัสและการพูด patters โดยแนวคิดของ lifeworld สำคัญ ) และสำหรับบุคคลภายนอกในอื่น ๆ ( เมื่อ ก.สถานที่สำคัญในท้องถิ่นและวิธีการของชีวิตที่โดดเด่นเพื่อให้พวกเขา " ทำให้เกิดความหมายทั่วไปที่สำคัญสำหรับผู้ที่ไม่มีประสบการณ์ร่วมกันของพวกเขา " ( หน้า 35 ) .
เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคิดความรู้สึกของสถานที่และภูมิศาสตร์เป็นวินัยทางวิทยาศาสตร์ จงรัก แซดเลอร์ ( 1991 , และ , 81 หน้า )ยืนยันว่าข้อสอบภูมิศาสตร์อาจทำให้ผลงานที่สำคัญที่สุดของ " sensitising นักวิจัยจำนวนมาก ( หลายคนจะไม่ได้เริ่มป้ายตัวเองเป็นมนุษย์นักภูมิศาสตร์ ) ทุกวัน และยัง มักจะ ค่อนข้างสนิทแนบทุกประเภทของผู้คน [ . . . ] มีสถานที่ที่โอบล้อมพวกมัน " คำพูดเพื่อให้ความรู้สึกของสถานที่ . สำหรับอินสแตนซ์นักภูมิศาสตร์มนุษย์ เช่น ยีฟู ทวนได้อธิบายในเรื่องของความรู้สึกของสถานที่เพิ่มเติม โดยแนวคิดการพัฒนา topophilia เช่น ' ' ( ความรักของสถานที่ ) และ ' ' ( กลัว topophobia สถานที่ ) ( Gregory et al . , 2009 ) .
ตามที่อธิบายไว้ในคำนิยามข้างต้นแนวคิดหลักของความรู้สึกของสถานที่ที่พวกเขาสามารถแตกต่างกันมากระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกัน และก่อนหน้านั้น ความทรงจำและประสบการณ์กับสถานที่ / สถานที่เล่นคีย์บทบาทในการสร้างความรู้สึกของสถานที่สำหรับนักแสดงที่เฉพาะเจาะจง