The President: Hello everyone – how

The President: Hello everyone – how’s everybody doing today? I’m here with students at Wakefield High School in Arlington, Virginia. And we’ve got students tuning in from all across America, kindergarten through twelfth grade. I’m glad you all could join us today. 
 
I know that for many of you, today is the first day of school. And for those of you in kindergarten, or starting middle or high school, it’s your first day in a new school, so it’s understandable if you’re a little nervous. I imagine there are some seniors out there who are feeling pretty good right now, with just one more year to go. And no matter what grade you’re in, some of you are probably wishing it were still summer, and you could’ve stayed in bed just a little longer this morning.
 
I know that feeling. When I was young, my family lived in Indonesia for a few years, and my mother didn’t have the money to send me where all the American kids went to school. So she decided to teach me extra lessons herself, Monday through Friday – at 4:30 in the morning.   
 
Now I wasn’t too happy about getting up that early. A lot of times, I’d fall asleep right there at the kitchen table. But whenever I’d complain, my mother would just give me one of those looks and say, "This is no picnic for me either, buster."
 
So I know some of you are still adjusting to being back at school. But I’m here today because I have something important to discuss with you. I’m here because I want to talk with you about your education and what’s expected of all of you in this new school year. 
 
Now I’ve given a lot of speeches about education. And I’ve talked a lot about responsibility.
 
I’ve talked about your teachers’ responsibility for inspiring you, and pushing you to learn. 
 
I’ve talked about your parents’ responsibility for making sure you stay on track, and get your homework done, and don’t spend every waking hour in front of the TV or with that Xbox. 
 
I’ve talked a lot about your government’s responsibility for setting high standards, supporting teachers and principals, and turning around schools that aren’t working where students aren’t getting the opportunities they deserve. 
 
But at the end of the day, we can have the most dedicated teachers, the most supportive parents, and the best schools in the world – and none of it will matter unless all of you fulfill your responsibilities. Unless you show up to those schools; pay attention to those teachers; listen to your parents, grandparents and other adults; and put in the hard work it takes to succeed. 
 
And that’s what I want to focus on today: the responsibility each of you has for your education. I want to start with the responsibility you have to yourself. 
 
Every single one of you has something you’re good at. Every single one of you has something to offer. And you have a responsibility to yourself to discover what that is. That’s the opportunity an education can provide. 
 
Maybe you could be a good writer – maybe even good enough to write a book or articles in a newspaper – but you might not know it until you write a paper for your English class. Maybe you could be an innovator or an inventor – maybe even good enough to come up with the next iPhone or a new medicine or vaccine – but you might not know it until you do a project for your science class. Maybe you could be a mayor or a Senator or a Supreme Court Justice, but you might not know that until you join student government or the debate team.
 
And no matter what you want to do with your life – I guarantee that you’ll need an education to do it. You want to be a doctor, or a teacher, or a police officer? You want to be a nurse or an architect, a lawyer or a member of our military? You’re going to need a good education for every single one of those careers. You can’t drop out of school and just drop into a good job. You’ve got to work for it and train for it and learn for it.
 
And this isn’t just important for your own life and your own future. What you make of your education will decide nothing less than the future of this country. What you’re learning in school today will determine whether we as a nation can meet our greatest challenges in the future. 
 
You’ll need the knowledge and problem-solving skills you learn in science and math to cure diseases like cancer and AIDS, and to develop new energy technologies and protect our environment. You’ll need the insights and critical thinking skills you gain in history and social studies to fight poverty and homelessness, crime and discrimination, and make our nation more fair and more free. You’ll need the creativity and ingenuity you develop in all your classes to build new companies that will create new jobs and boost our economy. 
 
We need every single one of you to develop your talents, skills and intellect so you can help solve our most difficult problems. If you don’t do that – if you quit on school – you’re not just quitting on yourself, you’re quitting on your country. 
 
Now I know it’s n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประธาน: สวัสดีทุกคน – วิธีทุกคนทำวันนี้ ผมอยู่ที่นี่กับนักเรียนที่โรงเรียนสูงเวคไฟล์ในอาร์ลิงตัน เวอร์จิเนีย สหรัฐ และเรามีการปรับแต่งจากทั่วอเมริกา อนุบาลถึงเกรด 12 ในนักเรียน ฉันดีใจที่ทุกท่านสามารถเข้าร่วมเป็นสมาชิก  ฉันรู้ว่า สำหรับหลายท่าน วันนี้เป็นวันแรกของโรงเรียน และสำหรับผู้ อนุบาล เริ่มต้นกลาง หรือมัธยม มันเป็นวันแรกในโรงเรียนใหม่ ดังนั้นจึงเข้าใจได้หากคุณประสาทเล็กน้อย ฉันจินตนาการมีบางผู้สูงอายุออกมีที่มีความรู้สึกดีตอนนี้ กับหนึ่งปีที่เพิ่มเติมไป และไม่ว่าระดับใดที่คุณอยู่ใน บางท่านอาจจะต้องเป็นฤดูร้อนนิ่ง และคุณอาจเคยเพียงเล็กน้อยยาวเช้านี้ ฉันรู้ว่าความรู้สึกที่ ตอนเด็ก ๆ ครอบครัวของฉันอาศัยอยู่ในอินโดนีเซียกี่ปี และแม่ไม่มีเงินส่งที่เด็กอเมริกันทั้งหมดไปเรียน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจมาสอนพิเศษ เรียนเอง วันจันทร์ถึงศุกร์เวลา 4:30 ในตอนเช้า  ตอนนี้ ผมไม่มีความสุขเกี่ยวกับการรับค่าที่เร็วเกินไป มากครั้ง ฉันจะหลับอยู่ที่โต๊ะห้องครัว แต่เมื่อใดก็ ตามที่ฉันจะบ่น แม่ของฉันจะเพียงให้ฉันหนึ่งลักษณะและกล่าวว่า, "นี้เป็นปิคนิคไม่สำหรับฉันใด มือปราบ" จึงรู้ว่า บางท่านยังปรับกับการกลับไปที่โรงเรียน แต่ที่นี่วันนี้ เพราะฉันมีสิ่งที่สำคัญที่ปรึกษา ผมนี่ เพราะอยากคุยกับคุณเกี่ยวกับการศึกษาของคุณและสิ่งที่คาดหวังทั้งหมดของคุณในปีใหม่นี้  ตอนนี้ ฉันได้รับจำนวนมากของสุนทรพจน์เกี่ยวกับการศึกษา และผมได้พูดคุยเกี่ยวกับความรับผิดชอบมาก ผมได้พูดคุยเกี่ยวกับความรับผิดชอบของครูสำหรับคุณ และผลักดันให้คุณเรียนรู้  ผมได้พูดคุยเกี่ยวกับความรับผิดชอบของพ่อแม่ว่าคุณอยู่ในการติดตาม รับทำการบ้าน และไม่ต้องใช้ทุกชั่วโมงตื่น กับ Xbox ที่ หรือ หน้าจอโทรทัศน์  ผมได้พูดคุยมากเกี่ยวกับความรับผิดชอบของรัฐบาลในการตั้งมาตรฐานสูง สนับสนุนผู้บริหารและครู และหมุนรอบโรงเรียนที่ไม่ได้ทำงานที่นักเรียนไม่ได้รับโอกาสที่พวกเขาสมควรได้รับ  แต่ในตอนท้ายของวัน เราสามารถมีครูทุ่มเทมากที่สุด พ่อแม่ให้การสนับสนุนมากที่สุด และโรงเรียนที่ดีที่สุดในโลก และไม่มีมันจะไม่สำคัญยกเว้นว่าคุณตอบสนองความรับผิดชอบของคุณ ถ้าคุณแสดงให้โรงเรียนเหล่านั้น สนใจกับครูเหล่านั้น ฟังพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย และผู้ใหญ่ คนอื่น ๆ และใส่ในทำงานหนักมันจะสำเร็จ  และนั่นคือสิ่งที่ต้องการมุ่งเน้นในวันนี้: ความรับผิดชอบแต่ละคนมีการศึกษาของคุณ อยากเริ่มต้น ด้วยความรับผิดชอบที่คุณมีกับตัวเอง  ทุกหนึ่งเดียวของคุณมีสิ่งที่คุณกำลังที่ดี ทุกหนึ่งเดียวของคุณมีสิ่งที่จะนำเสนอ และคุณมีความรับผิดชอบให้ตนเองเพื่อค้นหาสิ่งที่เป็น นั่นคือโอกาสที่สามารถให้การศึกษา  บางทีคุณอาจจะเป็น –แม้อาจจะดีพอที่จะเขียนหนังสือหรือบทความในหนังสือพิมพ์นักเขียนดี แต่คุณอาจไม่รู้มันจนกว่าคุณเขียนกระดาษสำหรับชั้นเรียนภาษาอังกฤษของคุณ บางทีคุณอาจเป็นผู้ริเริ่มหรือนักประดิษฐ์ –บางทียังดีพอที่จะมากับ iPhone ต่อไป หรือใหม่ยาและ วัคซีน – แต่คุณอาจไม่รู้มันจนกว่าคุณทำโครงการวิทยาศาสตร์ชั้น บางทีคุณอาจจะเป็นนายกเทศมนตรี หรือเป็นวุฒิสมาชิก หรือความยุติธรรมในศาลฎีกา แต่คุณอาจไม่รู้ว่าจนกระทั่งคุณเข้าร่วมนักเรียนรัฐบาลหรือกลุ่มอภิปราย และไม่ว่าคุณอยากทำอะไรกับชีวิตของคุณ – รับรองได้เลยว่า คุณจะต้องการศึกษาการทำ อยากเป็น หมอ ครู หรือเจ้าหน้าที่ตำรวจ อยากเป็นพยาบาล หรือสถาปนิก ทนายความ หรือสมาชิกของทหารของเรา คุณจะต้องการการศึกษาที่ดีสำหรับทุกหนึ่งเดียวของอาชีพเหล่านั้น คุณไม่สามารถปล่อยออกจากโรงเรียน และเพียงวางลงในงานดี คุณได้มีการทำงานให้มัน และรถไฟสำหรับมัน และเรียนรู้มัน และไม่เพียงสำคัญสำหรับชีวิตของคุณเองและอนาคตของคุณเอง สิ่งที่คุณทำให้การศึกษาของคุณจะตัดสินใจอะไรน้อยกว่าอนาคตของประเทศนี้ สิ่งที่คุณกำลังเรียนรู้ในโรงเรียนวันนี้จะตรวจสอบว่า เราเป็นประเทศที่สามารถตอบสนองความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ของเราในอนาคต  คุณจะต้องความรู้และทักษะในการแก้ปัญหาที่คุณได้เรียนรู้ในวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ เพื่อรักษาโรคเช่นโรคมะเร็งและโรคเอดส์ และเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานใหม่ และปกป้องสิ่งแวดล้อม คุณจะต้องการข้อมูลเชิงลึกและทักษะการคิดวิเคราะห์คุณได้รับในประวัติศาสตร์และสังคมศึกษาในการต่อสู้ความยากจน และเร่ อาชญากรรม และการเลือกปฏิบัติ และทำให้ประเทศของเรายิ่งเสรี และยุติธรรมมากขึ้น คุณจะต้องสร้างสรรค์และความฉลาดที่คุณพัฒนาในการเรียนของคุณเพื่อสร้างบริษัทใหม่ที่จะสร้างงานใหม่ และยกระดับเศรษฐกิจของเรา  เราต้องการให้ทุกหนึ่งเดียวของคุณพัฒนาความสามารถของคุณ ทักษะและสติปัญญาเพื่อให้คุณสามารถช่วยแก้ปัญหาที่ยากที่สุดของเรา ถ้าคุณไม่ทำ – ถ้าคุณออกจากในโรงเรียน – คุณไม่เพียงแค่ออกจากในตัวเอง คุณกำลังออกจากประเทศของคุณ  ตอนนี้ฉันรู้มันเป็น n

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประธานาธิบดี: สวัสดีครับทุกคน - วิธีที่ทุกคนทำในวันนี้? ฉันอยู่ที่นี่กับนักเรียนที่โรงเรียนมัธยมเวกในอาร์ลิงตัน, เวอร์จิเนีย และเราได้มีการปรับแต่งในนักเรียนจากทั่วอเมริกาอนุบาลผ่านเกรดสิบสอง ฉันดีใจที่คุณทุกคนสามารถเข้าร่วมกับเราในวันนี้.  ฉันรู้ว่าสำหรับหลายท่านในวันนี้เป็นวันแรกของโรงเรียน และสำหรับบรรดาของคุณในโรงเรียนอนุบาลหรือเริ่มต้นกลางหรือโรงเรียนมัธยมมันเป็นวันแรกในโรงเรียนใหม่ดังนั้นก็เข้าใจถ้าคุณประสาทเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมคิดว่ามีผู้สูงอายุบางคนออกมีผู้ที่มีความรู้สึกที่ดีงามในขณะนี้มีเพียงหนึ่งปีขึ้นไป และไม่ว่าสิ่งเกรดคุณอยู่ในบางส่วนของคุณอาจจะต้องการมันก็ยังคงอยู่ในช่วงฤดูร้อนและคุณจะได้อยู่ในเตียงเพียงเล็กน้อยอีกต่อไปในเช้าวันนี้. ฉันรู้ว่าความรู้สึก เมื่อผมเป็นเด็กครอบครัวของฉันอาศัยอยู่ในประเทศอินโดนีเซียไม่กี่ปีและแม่ของฉันไม่ได้มีเงินที่จะส่งฉันที่เด็กทุกคนอเมริกันไปโรงเรียน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะสอนฉันบทเรียนเสริมตัวเองวันจันทร์ถึงวันศุกร์ - วันที่ 4:30 ในตอนเช้า.    ตอนนี้ผมไม่ได้มีความสุขมากเกินไปเกี่ยวกับการขึ้นว่าในช่วงต้น หลายครั้งที่ผมหลับมีสิทธิที่โต๊ะในครัว แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันบ่นแม่ของฉันก็จะให้ฉันหนึ่งของรูปลักษณ์เหล่านั้นและพูดว่า "นี่คือปิกนิกสำหรับผมไม่มีทั้งมือปราบ." ดังนั้นผมจึงรู้ว่าบางท่านยังคงมีการปรับตัวให้เป็นกลับมาที่โรงเรียน แต่ฉันมาที่นี่ในวันนี้เพราะฉันมีสิ่งที่สำคัญที่จะพูดคุยกับคุณ ฉันมาที่นี่เพราะผมต้องการที่จะพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับการศึกษาของคุณและสิ่งที่คาดหวังของคุณทุกคนในโรงเรียนปีใหม่นี้.  ตอนนี้ผมได้รับจำนวนมากของการกล่าวสุนทรพจน์เกี่ยวกับการศึกษา และฉันได้พูดคุยกันมากเกี่ยวกับความรับผิดชอบ. ผมได้พูดคุยเกี่ยวกับครูของความรับผิดชอบในการสร้างแรงบันดาลใจให้คุณและผลักดันให้คุณเรียนรู้.  ก็เคยพูดคุยเกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณ 'ความรับผิดชอบในการทำให้แน่ใจว่าคุณอยู่ในการติดตามและได้รับการบ้านของคุณ ทำและไม่ได้ใช้จ่ายทุกชั่วโมงตื่นอยู่หน้าทีวีหรือกับ Xbox ที่.  ผมได้พูดคุยกันมากเกี่ยวกับความรับผิดชอบของรัฐบาลสำหรับการตั้งค่ามาตรฐานที่สูง, การสนับสนุนครูและและเปลี่ยนรอบโรงเรียนที่ไม่ได้ทำงานที่ นักเรียนจะไม่ได้รับโอกาสที่พวกเขาสมควรได้รับ.  แต่ในตอนท้ายของวันที่เราสามารถมีครูที่ทุ่มเทมากที่สุดที่พ่อแม่ผู้ปกครองส่วนใหญ่สนับสนุนและโรงเรียนที่ดีที่สุดในโลก - และไม่มีมันจะสำคัญเว้นแต่ทั้งหมดของคุณตอบสนอง ความรับผิดชอบของคุณ เว้นแต่คุณจะแสดงขึ้นมาให้กับโรงเรียนเหล่านั้น ให้ความสนใจกับครูเหล่านั้น ฟังพ่อแม่ของคุณปู่ย่าตายายและผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ; และใส่ในการทำงานมันยากที่จะประสบความสำเร็จ.  และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการที่จะมุ่งเน้นในวันนี้: ความรับผิดชอบของแต่ละท่านมีต่อการศึกษาของคุณ ฉันต้องการที่จะเริ่มต้นด้วยความรับผิดชอบที่คุณมีให้กับตัวเอง.  ทุกหนึ่งเดียวของคุณมีสิ่งที่คุณกำลังดีที่ ทุกหนึ่งเดียวของคุณมีบางสิ่งบางอย่างที่จะนำเสนอ และคุณมีความรับผิดชอบต่อตัวเองที่จะค้นพบว่ามันคืออะไร นั่นคือโอกาสที่การศึกษาสามารถให้.  บางทีคุณอาจจะเป็นนักเขียนที่ดี - อาจจะดีพอที่จะเขียนหนังสือหรือบทความในหนังสือพิมพ์ - แต่คุณอาจไม่ทราบว่ามันจนกว่าคุณจะเขียนกระดาษสำหรับการเรียนภาษาอังกฤษของคุณ บางทีคุณอาจจะเป็นผู้ริเริ่มหรือนักประดิษฐ์ - อาจจะดีพอที่จะเกิดขึ้นกับ iPhone ต่อไปหรือยาใหม่หรือวัคซีน - แต่คุณอาจไม่ทราบว่ามันจนกว่าคุณจะทำโครงการสำหรับชั้นเรียนวิทยาศาสตร์ของคุณ บางทีคุณอาจจะเป็นนายกเทศมนตรีหรือสมาชิกวุฒิสภาหรือผู้พิพากษาศาลฎีกา แต่คุณอาจไม่ทราบว่าจนกว่าคุณจะเข้าร่วมรัฐบาลนักศึกษาหรือทีมอภิปราย. และไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไรกับชีวิตของคุณ - ฉันรับประกันได้ว่าคุณจะต้อง การศึกษาที่จะทำมัน คุณต้องการที่จะเป็นหมอหรือครูหรือเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือไม่? คุณต้องการที่จะเป็นพยาบาลหรือสถาปนิกทนายความหรือสมาชิกของทหารของเราหรือไม่ คุณจะต้องมีการศึกษาที่ดีสำหรับทุกหนึ่งเดียวของอาชีพเหล่านั้น คุณไม่สามารถออกจากโรงเรียนและเพียงแค่วางลงในงานที่ดี คุณได้มีการทำงานให้มันและฝึกอบรมสำหรับมันและเรียนรู้มัน. และนี่คือสิ่งที่สำคัญไม่เพียง แต่สำหรับชีวิตของคุณเองและในอนาคตของคุณเอง สิ่งที่คุณทำให้การศึกษาของคุณจะตัดสินใจอะไรน้อยกว่าในอนาคตของประเทศนี้ สิ่งที่คุณกำลังเรียนรู้ในโรงเรียนในวันนี้จะเป็นตัวกำหนดว่าเราเป็นประเทศที่สามารถตอบสนองความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราในอนาคต.  คุณจะต้องมีความรู้และทักษะการแก้ปัญหาให้คุณเรียนรู้ในด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ในการรักษาโรคเช่นโรคมะเร็งและโรคเอดส์และ ในการพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานใหม่และปกป้องสภาพแวดล้อมของเรา คุณจะต้องมีข้อมูลเชิงลึกและทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณที่คุณได้รับในประวัติศาสตร์สังคมและการศึกษาที่จะต่อสู้กับความยากจนและคนเร่ร่อนอาชญากรรมและการเลือกปฏิบัติและทำให้ประเทศชาติของเราที่เป็นธรรมมากขึ้นและอิสระมากขึ้น คุณจะต้องมีความคิดสร้างสรรค์และความฉลาดของคุณมีการพัฒนาในทุกชั้นของคุณเพื่อสร้าง บริษัท ใหม่ที่จะสร้างงานใหม่และกระตุ้นเศรษฐกิจของเรา.  เราจำเป็นต้องทุกหนึ่งเดียวของคุณในการพัฒนาความสามารถของคุณทักษะและสติปัญญาเพื่อให้คุณสามารถช่วยแก้ปัญหาส่วนใหญ่ของเรา ปัญหาที่ยาก ถ้าคุณไม่ทำอย่างนั้น - ถ้าคุณเลิกโรงเรียน -. คุณไม่ได้เป็นเพียงแค่การเลิกสูบบุหรี่ในตัวเองคุณจะเลิกกับประเทศของคุณ  ตอนนี้ผมรู้ว่ามันเป็น n
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประธาน : สวัสดีทุกคนและทุกคนเป็นยังไงบ้างวันนี้ ? ทำไมฉันมาที่นี่กับนักเรียนที่โรงเรียน Wakefield สูงในอาร์ลิงตัน , เวอร์จิเนีย ไหมและเรามีนักเรียนในการปรับจูนจากทั่วอเมริกา , อนุบาลผ่านเกรด 12 . ทำไมฉันดีใจที่คุณได้เข้าร่วมกับเราวันนี้ ไหม ฉันรู้ว่าหลายท่าน วันนี้คือวันแรกของการไปโรงเรียน ทำไม และสำหรับบรรดาของคุณที่โรงเรียนอนุบาล หรือ กลาง หรือสูง เริ่มเรียนเป็นวันแรกในโรงเรียนใหม่ เพื่อให้มันสามารถเข้าใจได้ถ้าคุณกำลังประหม่า รึเปล่าฉันว่ามีบางอย่างออกมีที่รุ่นพี่ รู้สึกดีมากในตอนนี้ กับอีกหนึ่งปีไป ไหมและไม่ว่าสิ่งที่เกรดคุณ บางท่านอาจปรารถนามันยังอยู่ในฤดูร้อนและคุณจะอยู่ในเตียงอีกนิดเมื่อเช้านี้ ฉันรู้สึกว่า ทำไมตอนที่ผมยังเด็ก ครอบครัวของฉันอาศัยอยู่ในอินโดนีเซียเพียงไม่กี่ปี และแม่ไม่มีเงินส่งผมที่อเมริกา เด็กไปโรงเรียน ทำไม เธอจึงตัดสินใจที่จะสอนเสริมบทเรียนเอง ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ –ตอนตี 4 ครึ่ง     ตอนนี้ผมไม่ค่อยแฮปปี้กับการตื่นเช้าขนาดนั้น ทำไมหลายครั้ง ผมหลับอยู่ที่โต๊ะในครัว รึเปล่า แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันบ่น แม่จะเอาให้ฉันตัวหนึ่งเห็น และพูดว่า " นี่ไม่ใช่ปิคนิคให้ด้วย บัสเตอร์ " ผมรู้ว่าคุณจะยังคงปรับกลับมาที่โรงเรียน รึเปล่า แต่ที่ผมมาวันนี้ เพราะฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องพูดกับคุณ ทำไมฉันมาที่นี่เพราะฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับการศึกษาของคุณและสิ่งที่คาดหวังของทุกคนในโรงเรียนในปีใหม่นี้ อะไร ตอนนี้ฉันได้รับมากของสุนทรพจน์เกี่ยวกับการศึกษา รึเปล่าและผมได้พูดคุยมากเกี่ยวกับความรับผิดชอบ ผมได้พูดคุยเกี่ยวกับความรับผิดชอบของครูของคุณสำหรับแรงบันดาลใจ และผลักดันให้คุณเรียนรู้อะไร ผมพูดถึงความรับผิดชอบของพ่อแม่ของคุณเพื่อให้แน่ใจว่าคุณอยู่บนแทร็ก และได้รับการบ้านของคุณเสร็จแล้ว และอย่าใช้เวลาทุกๆชั่วโมงในด้านหน้าของทีวี หรืออะไรที่ Xbox ผมได้พูดคุยมากเกี่ยวกับความรับผิดชอบของรัฐบาลสำหรับการตั้งค่ามาตรฐานที่สูง สนับสนุน ครูและผู้บริหาร และเปิดรอบโรงเรียนที่ไม่ได้ทำงานที่นักเรียนไม่ได้รับโอกาสที่พวกเขาสมควร รึเปล่า แต่ในตอนท้ายของวัน เราได้ทุ่มเทมากที่สุด ครู ผู้ปกครองที่สนับสนุนมากที่สุด และโรงเรียนที่ดีที่สุดในโลก ) และมันจะไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าพวกเธอตอบสนองความรับผิดชอบของคุณ อะไร ถ้าคุณแสดงขึ้นในโรงเรียน ; ให้ความสนใจกับครูเหล่านั้น เชื่อฟังพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย และผู้ใหญ่อื่น ๆและใส่ในการทำงานอย่างหนักจะประสบความสำเร็จ ไหม และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการที่จะมุ่งเน้นในวันนี้ : ความรับผิดชอบของแต่ละท่านมีการศึกษา ทำไมฉันต้องการเริ่มต้นกับความรับผิดชอบที่คุณมีให้กับตัวเอง ทำไม ทุกคนที่คุณมีสิ่งที่คุณทำได้ดีไหมทุกคน มีอะไรจะเสนอ รึเปล่า และคุณมีความรับผิดชอบในตัวเองให้พบว่ามันคืออะไร อะไรที่เป็นโอกาสการศึกษาสามารถให้ ไหม บางทีคุณอาจเป็นนักเขียนที่ดีและอาจจะเพียงพอที่จะเขียนหนังสือหรือบทความในหนังสือพิมพ์–แต่คุณจะไม่ทราบจนกว่าคุณจะเขียนสำหรับการเรียนภาษาอังกฤษ รึเปล่าบางทีคุณอาจจะมีการริเริ่มหรือนักประดิษฐ์–บางทีแม้แต่ดีพอที่จะมากับ iPhone ถัดไปหรือยาใหม่ หรือวัคซีน–แต่คุณจะไม่ทราบจนกว่าคุณจะทำโครงการห้องเรียนวิทยาศาสตร์ของคุณ ทำไมคุณอาจเป็นนายกเทศมนตรีหรือสมาชิกวุฒิสภาหรือผู้พิพากษาศาลฎีกา แต่คุณอาจไม่ทราบว่านักเรียนของรัฐบาล หรือจนกว่าคุณจะเข้าร่วมทีมโต้วาที และไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไรกับชีวิตของคุณและฉันรับประกันได้ว่าคุณจะต้องมีการศึกษาที่จะทำมัน เธออยากจะเป็นหมอ หรือครู หรือตำรวจ คุณต้องการที่จะเป็นพยาบาล หรือ สถาปนิก ทนายความ หรือ สมาชิกของทหารของเรา คุณจะต้องการการศึกษาที่ดีสำหรับทุกหนึ่งเดียวของอาชีพเหล่านั้น คุณไม่สามารถออกจากโรงเรียน และทิ้งลงในงานที่ดี คุณได้ทำงานและฝึกและเรียนรู้มัน และนี่ก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของคุณและในอนาคตของคุณเอง อะไรที่คุณทำให้การศึกษาของคุณจะตัดสินใจอะไรน้อยกว่าอนาคตของประเทศนี้ อะไรคุณได้เรียนรู้ในโรงเรียนวันนี้จะกำหนดว่าเราเป็นประเทศที่สามารถตอบสนองความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราในอนาคต รึเปล่า คุณจะต้องมีความรู้และทักษะการเรียนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ เพื่อรักษาโรคต่างๆ เช่น มะเร็ง และเอดส์ และพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานใหม่และปกป้องสภาพแวดล้อมของเรา ทำไมคุณจะต้องการข้อมูลเชิงลึก และทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ คุณได้รับในประวัติศาสตร์และสังคม เพื่อต่อสู้กับความยากจนและคนเร่ร่อน อาชญากรรม และการเลือกปฏิบัติ และให้ประเทศชาติของเรา ยุติธรรมมากขึ้นและอิสระมากขึ้น ทำไมคุณจะต้องการความคิดสร้างสรรค์และความฉลาดที่คุณพัฒนาในชั้นเรียนของคุณทั้งหมดเพื่อสร้าง บริษัท ใหม่ที่จะสร้างงานใหม่และกระตุ้นเศรษฐกิจของเรา ไหม เราต้องการให้พวกคุณทุกคนจะพัฒนาความสามารถ ทักษะและสติปัญญา ดังนั้นคุณสามารถช่วยแก้ไขปัญหาที่ยากที่สุดของเรา ไหม ถ้าคุณไม่ทำแบบนั้น และถ้าคุณเลิกกับม