Camera trapping data in remote area

Camera trapping data in remote areas with least human activities showed that Formosan serow is active day and night with significantly more diurnal activities (74% vs. 26%, Pei and Chiang 2004). It is most active during the 3 hours after sunrise and during the 4 hours before sunset (but lower activity levels than in the morning) and seasonal variations of activity levels were more pronounced in the afternoon (Pei and Chiang 2004). However, Formosan serow could become more nocturnal in areas close to human activities (Liu 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล้องดักข้อมูลในพื้นที่ห่างไกลกับกิจกรรมของมนุษย์อย่างน้อยแสดงให้เห็นว่า serow ฟอร์ม่อซานอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน มีมากรายกิจกรรม (74% เทียบกับ 26% พีอีไอและ 2004 เชียงใหม่) มันเป็นมากที่สุด ใน 3 ชั่วโมงหลังจากพระอาทิตย์ขึ้น และใน ช่วง 4 ชั่วโมงก่อนอาทิตย์ตก (แต่กิจกรรมระดับกว่าในตอนเช้า) และเปลี่ยนตามฤดูกาลระดับกิจกรรมได้ว่า ในช่วงบ่าย (พีอีไอและ 2004 เชียงใหม่) อย่างไรก็ตาม serow ฟอร์ม่อซานอาจจะกินเพิ่มเติมในพื้นที่ใกล้กับกิจกรรมของมนุษย์ (หลิว 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลกล้องดักในพื้นที่ห่างไกลกับกิจกรรมของมนุษย์อย่างน้อยแสดงให้เห็นว่าเลียงผา Formosan เป็นวันที่ใช้งานและกลางคืนมีกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญในแต่ละวันมากขึ้น (74% เทียบกับ 26% เป่ยและเชียงใหม่ 2004) มันมีการใช้งานมากที่สุดในช่วง 3 ชั่วโมงหลังจากพระอาทิตย์ขึ้นและในช่วง 4 ชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ( แต่ยังต่ำกว่าระดับกิจกรรมในตอนเช้า) และการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของระดับกิจกรรมเด่นชัดมากขึ้นในช่วงบ่าย (เป่ยและเชียงใหม่ 2004) อย่างไรก็ตามเลียงผา Formosan อาจจะกลายเป็นออกหากินเวลากลางคืนมากขึ้นในพื้นที่ใกล้กับกิจกรรมของมนุษย์ (หลิว 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล้องดักจับข้อมูลในพื้นที่ห่างไกลกับกิจกรรมอย่างน้อยมนุษย์พบว่า formosan เลียงผา คือวันงานกลางคืนอย่างมากในกิจกรรมเพิ่มเติม ( 74% เทียบกับ 26% , เป้ย และ ปี 2547 ) มีการใช้งานมากที่สุดในช่วง 3 ชั่วโมงหลังจากพระอาทิตย์ขึ้นและใน 4 ชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์ตก ( แต่ลดระดับกว่ากิจกรรมในตอนเช้า ) และการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของกิจกรรมระดับเป็นเด่นชัดมากขึ้นในช่วงบ่าย ( เป้ย และ ปี 2547 ) อย่างไรก็ตาม formosan เลียงผาอาจกลายเป็นตอนกลางคืนมากกว่าในพื้นที่ปิดกิจกรรมของมนุษย์ ( หลิว 2003 )