(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม, พิณ

(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม, พิณพาทย์ทำเพลงตระสันนิบาต ทุกๆ คนตั้งตาคอยมองดู พอถึงรัวท้ายตระ มัทนาเดินออกมา, ตาจ้องเป๋ง ไม่แลดูใคร และกิริยาอาการเป็นอย่างคนที่ยังหลับอยู่, และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝัน. สุเทษณ์ลุกจากบันลังก์ลงมาต้อนรับด้วยความยินดี, แต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่ ไม่ยิ้มแย้ม ก็ชะงัก, แล้วหันไปพูดกับมายาวิน.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม,พิณพาทย์ทำเพลงตระสันนิบาตทุกๆคนตั้งตาคอยมองดูพอถึงรัวท้ายตระมัทนาเดินออกมา,ตาจ้องเป๋งไม่แลดูใครและกิริยาอาการเป็นอย่างคนที่ยังหลับอยู่,และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝัน. สุเทษณ์ลุกจากบันลังก์ลงมาต้อนรับด้วยความยิแต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่ไม่ยิ้มแย้มก็ชะงัก,แล้วหันไปพูดกับมายาวิน.)