We examined the preventive effect o

We examined the preventive effect of Momordica charantia L. fruit (bitter melon) on hyperglycemia
and insulin resistance in C57BL/6J mice fed with a high-fat (HF) diet. Firstly, mice
were divided randomly into two groups: the control group was fed low-fat (LF) diet, whereas
the experimental group was fed with a 45% HF diet last for 12 weeks. After 8 week of
induction, the HF group was subdivided into six groups and was given orally with or without
M. charantia or rosiglitazone 4 weeks afterward. We demonstrated that bitter melon was
effective in ameliorating the HF diet-induced hyperglycemia, hyperleptinemia, and
decreased the levels of blood glycated hemoglobin (HbA1c) and free fatty acid (FFA)
(P < 0.01, P < 0.05, P < 0.05, respectively), whereas increased the adipose PPARg and liver
PPARa mRNA levels. Additionally, bitter melon significantly decreased the weights of
epididymal white adipose tissue and visceral fat, and decreased the adipose leptin and
resistin mRNA levels. It is tempting to speculate that at least a portion of bitter melon effects
is due to be through PPARg-mediated pathways, resulting in lowering glucose levels and
improving insulin resistance, and partly be through PPARa-mediated pathways to improve
plasma lipid profiles. This is the first report demonstrating that bitter melon, is a food factor,
but not a medicine, itself could influence dual PPARa/PPARg expression and the mediated
gene expression, is effective in ameliorating insulin resistance and visceral obesity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบผลการป้องกันของผลไม้ชนิด L. สมุนไพรมะระขี้นก (มะระ) จากน้ำตาลในเลือดสูงและอินซูลินต้านทานในหนู C57BL/6J เลี้ยง ด้วยอาหารที่มีไขมันสูง (HF) ตอนแรก หนูแบ่งแบบสุ่ม 2 กลุ่ม: กลุ่มควบคุมถูกเลี้ยงอาหารไขมันต่ำ (LF) ในขณะที่กลุ่มทดลองถูกเลี้ยง ด้วยอาหาร HF 45% สำหรับ 12 สัปดาห์ล่าสุด หลังจาก 8 สัปดาห์เหนี่ยวนำ กลุ่ม HF ได้ถูกแบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม และให้รับประทาน หรือไม่ขี้นกม.หรือ rosiglitazone 4 สัปดาห์หลังจากนั้น เราแสดงให้เห็นว่ามะระมีประสิทธิภาพในการ HF เกิดอาหารน้ำตาลในเลือดสูง hyperleptinemia, ameliorating และลดระดับของฮีโมโกลบิน glycated เลือด (HbA1c) และกรดไขมันอิสระ (FFA)(P < 0.01, P < 0.05, P < 0.05 ตามลำดับ), ใน ขณะที่เพิ่มการ PPARg เนื้อและตับPPARa ระดับ mRNA นอกจากนี้ มะระลดลงน้ำหนักของเนื้อเยื่อไขมันสีขาว epididymal และอวัยวะภายในไขมัน leptin เนื้อลดลง และresistin ระดับ mRNA จึงดึงดูดการเก็งกำไรที่น้อยเป็นส่วนหนึ่งของผลมะระถึงกำหนดที่จะผ่านสื่อ PPARg เส้นทาง ส่งผลให้ลดระดับกลูโคส และการปรับปรุงความต้านทานต่ออินซูลิน และบางส่วนจะผ่านเส้นทางสื่อ PPARa การปรับปรุงโปรไฟล์ของไขมันพลา นี่เป็นรายงานแรกที่แสดงให้เห็นว่ามะระ เป็นอาหารปัจจัยแต่ไม่มียา ตัวเองอาจมีอิทธิพลต่อคู่ PPARa/PPARg นิพจน์และการสื่อยีน มีประสิทธิภาพในการต้านทานอินซูลินและอวัยวะภายในโรคอ้วน ameliorating

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตรวจสอบผลการป้องกันของ Momordica charantia L. ผลไม้ (มะระ) เมื่อน้ำตาลในเลือดสูง
และความต้านทานต่ออินซูลินใน C57BL / 6J หนูที่เลี้ยงด้วยอาหารไขมันสูง (HF) อาหาร ประการแรกหนู
ถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มควบคุมเป็นอาหารไขมันต่ำ (LF) อาหารในขณะที่
กลุ่มทดลองได้รับการเลี้ยงด้วยอาหาร HF 45% ที่ผ่านมาเป็นเวลา 12 สัปดาห์ หลังจาก 8 สัปดาห์ของการ
เหนี่ยวนำกลุ่ม HF ถูกแบ่งออกเป็นหกกลุ่มและได้รับปากเปล่ามีหรือไม่มี
เอ็ม charantia หรือ rosiglitazone 4 สัปดาห์หลังจากนั้น เราแสดงให้เห็นว่ามะระก็
มีประสิทธิภาพในการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน HF อาหารที่เกิดน้ำตาลในเลือดสูง, hyperleptinemia และ
ลดระดับของเลือด glycated ฮีโมโกล (HbA1c) และกรดไขมันอิสระ (FFA) เดอะ
(P <0.01, p <0.05, p <0.05 ตามลำดับ ) ในขณะที่เพิ่มขึ้นไขมัน PPARg และตับ
ระดับ PPARa mRNA นอกจากนี้มะระลดลงน้ำหนักของ
เนื้อเยื่อไขมัน epididymal สีขาวและอวัยวะภายในไขมันและลดลง leptin ไขมันและ
ระดับ mRNA resistin เป็นที่ดึงดูดที่จะคาดเดาว่าอย่างน้อยส่วนหนึ่งของผลกระทบแตงขม
มีกำหนดจะผ่านทางเดิน PPARg พึ่งผลในการลดระดับน้ำตาลกลูโคสและ
การปรับปรุงความต้านทานต่ออินซูลินและอีกส่วนหนึ่งจะผ่านทางเดิน PPARa สื่อกลางในการปรับปรุง
โปรไฟล์พลาสม่าไขมัน รายงานนี้เป็นรายงานแรกที่แสดงให้เห็นว่ามะระเป็นปัจจัยอาหาร
แต่ไม่ได้เป็นยาตัวเองอาจมีผลต่อการแสดงออกของคู่ PPARa / PPARg และสื่อกลาง
การแสดงออกของยีน, มีประสิทธิภาพในการขบเขี้ยวเคี้ยวฟันความต้านทานต่ออินซูลินและโรคอ้วนอวัยวะภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้ตรวจสอบผลการป้องกันของสมุนไพรใช้ L . ผลไม้ ( มะระ ) ในผู้ป่วยและความต้านทานอินซูลินใน c57bl / 6j หนูป้อนด้วยไขมันสูง ( HF ) อาหาร คือ หนูแบ่งโดยการสุ่มออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุมได้รับอาหารไขมันต่ำ ( LF ) ในขณะที่กลุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหาร HF 45 % นาน 12 สัปดาห์ หลังจาก 8 สัปดาห์แม่เหล็กไฟฟ้า , กลุ่ม HF คือแบ่งออกเป็น 6 กลุ่มและให้โดยมี หรือ ไม่มีเมตร ใช้หรือโรสิกลีตาโซน 4 สัปดาห์ภายหลัง เราพบว่า มะระ คือมีประสิทธิภาพใน ameliorating HF อาหาร induced hyperglycemia , hyperleptinemia , และลดระดับของฮีโมโกลบินในเลือดไกลเคตเตต ( ตาล ) และกรดไขมันอิสระ ( FFA )( p < 0.01 , p < 0.05 , p < 0.05 ตามลำดับ ) ส่วนเพิ่ม pparg ไขมันและตับppara ของระดับ นอกจากนี้ มะระลดลงน้ำหนักดันเนื้อเยื่อไขมันสีขาวและไขมันอวัยวะภายในและทำให้หลั่งไขมันและรีซีสตินของระดับ มันเป็นที่ดึงดูดเพื่อคาดการณ์ว่าอย่างน้อยส่วนหนึ่งของมะระผลเนื่องจากเป็นเส้นทางผ่าน pparg เพื่อผลในการลดระดับกลูโคสการปรับปรุงความต้านทานต่ออินซูลินและบางส่วนจะผ่านกระบวนการปรับปรุง ppara คนกลางพลาสม่าไขมัน . นี่เป็นครั้งแรกที่รายงานแสดงให้เห็นว่ามะระ เป็นปัจจัยอาหารแต่ไม่ใช่ยาเองอาจมีผลต่อคู่ ppara / pparg การแสดงออกและคนกลางการแสดงออกของยีน , ประสิทธิภาพใน ameliorating และความต้านทานอินซูลินจากโรคอ้วน