where i I = G T represents the grou

where i I = G T represents the group of individual who are actually affected by the minimium
wage increase. Assume Yi satisfies


where b represents the time effect that is invariant of group variable Gi
, and g is the group effect which is the invariant of the time variable Ti
. The DID estimator can be written as:


Equation (3) indicates that without a minimum wage increase, changes in employment
and working hours between the control and the experiment group should be the same.
However, a minimum wage increase induces the experiment group to deviate from this
common trend. Therefore, to estimate the treatment effect, we need to subtract the population
average differences of the control group from those of the experiment group.
Assume that a minimum wage increase has the same effect on every observation (i.e.
1 0 Y Y i i - =t ), and also consider other factors that may affect the outcome variable. We can
obtain:
Yi Ti Gi i i i =a + b +g +t I X + + d e . (4)
Equation (4) is a regression-adjusted DID model (Angrist and Pischke, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ฉันฉัน = G T แสดงถึงกลุ่มของบุคคลที่จะได้รับผลกระทบจากการ minimiumค่าจ้างเพิ่มขึ้น สมมติว่า ยี่ตรงตำแหน่ง b แสดงผลเวลาที่ไม่เปลี่ยนแปลงของตัวแปรกลุ่ม Giและ g เป็นลักษณะพิเศษของกลุ่มซึ่งเป็นภาษาของตัวแปรเวลาตี้. ประมาณ DID สามารถเขียนได้เป็น:สมการ (3) หมายถึงไม่ มีค่าจ้างขั้นต่ำเพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงในงานและชั่วโมงการทำงานระหว่างตัวควบคุมและกลุ่มทดลองควรจะเหมือนกันอย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำก่อให้เกิดกลุ่มทดลองจะแตกต่างจากนี้แนวโน้มทั่วไป ดังนั้น ประเมินผล เราต้องการลบประชากรผลต่างค่าเฉลี่ยของกลุ่มควบคุมจากกลุ่มทดลองสมมติว่า เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำมีผลเดียวกันสังเกตทุก (เช่น1 0 Y Y ฉันฉัน - = t), และนอกจากนี้ยัง พิจารณาปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมีผลต่อตัวแปรผลการ เราสามารถขอรับ: Yi ตี้จิฉันฉันฉัน =แบบ b + g + t ฉัน X ++ d e (4)สมการ (4) เป็นการปรับปรุงถดถอย DID รุ่น (Angrist และ Pischke, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ฉัน I = GT เป็นตัวแทนของกลุ่มบุคคลที่ได้รับผลกระทบจริงโดย minimium
การเพิ่มขึ้นของค่าจ้าง สมมติยี่ตอบสนองที่แสดงให้เห็นถึงผลกระทบขเวลาที่มีค่าคงที่ของกลุ่มตัวแปรกิ, และ g เป็นผลกลุ่มซึ่งเป็นค่าคงที่ของตัวแปรเวลา Ti ที่ ได้ประมาณการสามารถเขียนเป็น: สมการ (3) แสดงให้เห็นว่าไม่มีการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำในการเปลี่ยนแปลงการจ้างงานและชั่วโมงการทำงานระหว่างการควบคุมและกลุ่มทดลองควรจะเหมือนกัน. แต่การเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำก่อให้เกิดกลุ่มการทดลองที่จะเบี่ยงเบน จากแนวโน้มทั่วไป ดังนั้นในการประเมินผลการรักษาที่เราต้องลบประชากรแตกต่างค่าเฉลี่ยของกลุ่มควบคุมจากผู้ที่อยู่ในกลุ่มการทดลอง. สมมติว่าการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำมีผลเช่นเดียวกันกับทุกการสังเกต (เช่น1 0 YY ii - = t) และยังต้องพิจารณาปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมีผลต่อตัวแปรผล เราสามารถได้รับ: Yi Ti Gi iii = A + B + g + T + ทรงเครื่องเดอ (4) สมการ (4) เป็นถดถอยปรับรูปแบบ DID (Angrist และ Pischke 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ฉัน = G T หมายถึงกลุ่มของบุคคลที่จะได้รับผลกระทบโดย minimium
ค่าแรงเพิ่ม คิดว่าอีเข้าตา


ที่ B เป็นเวลา ผลที่เป็นค่าคงที่ของกลุ่มตัวแปรกี
, G คือ กลุ่มอิทธิพล ซึ่งเป็นค่าคงที่ของตัวแปรเวลาตี

ทำประมาณการสามารถเขียนใหม่ได้เป็น :


สมการ ( 3 ) พบว่า ไม่มีการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำการเปลี่ยนแปลงการจ้างงาน
และชั่วโมงทำงานระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองควรจะเหมือนกัน .
แต่ค่าจ้างขั้นต่ำเพิ่มขึ้นก่อให้เกิดการทดลองผิดเพี้ยนจาก
แนวโน้มทั่วไป ดังนั้น การประเมินผล การรักษา เราต้องลบประชากร
เฉลี่ยความแตกต่างของกลุ่มควบคุมกับกลุ่มทดลอง
สมมติว่า ค่าจ้างขั้นต่ำเพิ่มขึ้นมีผลเดียวกันทุกแบบ ( 1 )
0 Y Y ฉัน = T ) และยังพิจารณาปัจจัยอื่น ๆที่อาจส่งผลกระทบต่อผลของตัวแปร เราสามารถขอรับ

: ยีทิกิ ฉัน ฉัน ฉัน = b g t ฉัน x D e ( 4 )
( 4 ) เป็นสมการถดถอยแบบปรับได้ ( แองกริสต์ และ pischke , 2009 )