generations, the set of additional

generations, the set of additional rules had become highly nuanced: Consonances were now categorized as perfect or imperfect, and the octave could be subdivided harmonically or arithmetically. The possible movement of simultaneous voices in relation to one another was carefully categorized into three types of motion—direct motion (two lines moving parallel), contrary motion (two lines moving in opposite, mirrored fashion), and oblique motion (one line moving while another remains stationary)—and the use of these motions was likewise determined by a set of rules relating perfect and imperfect consonances (Fux 1971, vii). One of the most interesting rules to have developed throughout this process, insofar as it provides a direct connection back to contemporary architectural discourse, is the use of the cantus firmus as the basis for contrapuntal composition. A cantus firmus (fixed song) is an existing melody taken from elsewhere and used as the basis for the composition with each additional voice composed fundamentally in relation to it and in relation to one another. It becomes the site of interpretation, the terra firma of the composition, as it were, making the entire compositional procedure explicitly contextual and interpretive (see Figure 12.4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่น ชุดของกฎเพิ่มเติมมีกลายเป็นสูงรายละเอียดปลีกย่อย: Consonances ตอนนี้ถูกแบ่งประเภทเป็นสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ และคู่อาจจะสามารถแบ่งออกได้ harmonically หรือ arithmetically การเคลื่อนไหวที่เป็นไปได้ของพร้อมกันเสียงให้สัมพันธ์กันอย่างระมัดระวังถูกแบ่งออกได้เป็นสามประเภทของการเคลื่อนไหว — ตรงเคลื่อนไหวตรงกันข้าม (สองบรรทัดเลื่อนขนาน), (สองบรรทัดไปในตรงข้าม แฟชั่นมิเรอร์), และการเคลื่อนที่เฉียง (เส้นหนึ่งย้ายในขณะอื่นยังคงนิ่ง) — และการใช้การเคลื่อนไหวเหล่านี้ถูกกำหนด โดยชุดของกฎที่เกี่ยวข้อง consonances สมบูรณ์ และไม่สมบูรณ์ (Fux 1971 ทำนองเดียวกัน , vii) กฎน่าสนใจที่สุดได้รับการพัฒนาตลอดกระบวนการนี้ ตราบเท่าที่มีการเชื่อมต่อโดยตรงไปวาทกรรมสถาปัตยกรรมร่วมสมัย อย่างใดอย่างหนึ่งคือการใช้ cantus firmus ที่เป็นพื้นฐานสำหรับองค์ประกอบ contrapuntal การ cantus firmus ที่ (ถาวรเพลง) จะเป็นทำนองที่มีอยู่นำมาจากที่อื่น และใช้เป็นพื้นฐานสำหรับองค์ประกอบ ด้วยแต่ละเสียงเพิ่มเติมประกอบด้วยพื้นฐาน เกี่ยวกับมัน และให้ สัมพันธ์กัน มันกลายเป็นเว็บไซต์ของการตีความ firma terra ขององค์ประกอบ เป็น were มัน ทำให้ขั้นตอนทั้งหมด compositional อย่างชัดเจน และสื่อความหมายตามบริบท (ดูรูปที่ 12.4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นชุดของกฎระเบียบเพิ่มเติมได้กลายเป็นที่เหมาะสมยิ่งสูง: Consonances แบ่งในขณะนี้เป็นที่สมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์และคู่อาจจะแบ่ง harmonically หรือ arithmetically การเคลื่อนไหวที่เป็นไปได้ของเสียงพร้อมกันในความสัมพันธ์กับอีกคนหนึ่งได้รับการจัดหมวดหมู่อย่างระมัดระวังเป็นสามประเภทของการเคลื่อนไหวการเคลื่อนไหวโดยตรง (สองเส้นย้ายขนาน) การเคลื่อนไหวทางตรงกันข้าม (สองเส้นจะย้ายไปอยู่ตรงข้ามสะท้อนแฟชั่น) และการเคลื่อนไหวเอียง (หนึ่งบรรทัดเคลื่อนย้ายในขณะที่ อีกยังคงนิ่ง) และการใช้งานของการเคลื่อนไหวเหล่านี้ถูกกำหนดในทำนองเดียวกันโดยชุดของกฎที่เกี่ยวข้อง consonances ที่สมบูรณ์แบบและไม่สมบูรณ์ (Fux 1971, ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว) หนึ่งในกฎที่น่าสนใจมากที่สุดที่จะได้มีการพัฒนาตลอดกระบวนการนี้ตราบเท่าที่มันยังมีการเชื่อมต่อโดยตรงกลับไปวาทกรรมสถาปัตยกรรมร่วมสมัยคือการใช้ firmus cantus เป็นพื้นฐานสำหรับองค์ประกอบข้าม firmus cantus (เพลงคงที่) เป็นทำนองเพลงที่มีอยู่นำมาจากที่อื่นและนำมาใช้เป็นพื้นฐานสำหรับองค์ประกอบด้วยเสียงเพิ่มเติมแต่ละประกอบด้วยพื้นฐานในความสัมพันธ์กับมันและในความสัมพันธ์กับคนอื่น มันจะกลายเป็นเว็บไซต์ของการตีความที่ผืนดินขององค์ประกอบที่เป็นมันคือการทำตามขั้นตอนอย่างชัดเจน compositional ทั้งบริบทและสื่อความหมาย (ดูรูปที่ 12.4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่น , ชุดของกฎเพิ่มเติมได้กลายเป็นอย่างมากโดย : consonances ตอนนี้แบ่งเป็นสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ และเสียงอาจจะแบ่งสามัคคีหรือ arithmetically . การเคลื่อนไหวของพร้อมกันเสียงสัมพันธ์กับคนอื่นได้เป็นอย่างดี ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ประเภทของการเคลื่อนไหวเคลื่อนไหวโดยตรง ( สองสายเคลื่อนที่ขนาน ) , ตรงกันข้ามการเคลื่อนไหว ( 2 เส้น ย้ายไปตรงข้ามสะท้อนแฟชั่น ) และแบบเคลื่อนไหว ( หนึ่งบรรทัดการย้ายในขณะที่อีกคนยังคงนิ่ง ) และการใช้ภาพเคลื่อนไหวเหล่านี้ถูกกำหนดด้วยเช่นเดียวกัน ชุดของกฎที่เกี่ยวข้องที่สมบูรณ์และไม่สมบูรณ์ consonances ( fux 1971 , 7 ) หนึ่งในกฎที่น่าสนใจที่สุดที่จะมีการพัฒนาตลอดกระบวนการนี้ ตราบเท่าที่มีการเชื่อมต่อโดยตรงกลับไปที่วาทกรรมสถาปัตยกรรมร่วมสมัย คือ การใช้ของแคนเติส firmus เป็นพื้นฐานสำหรับที่เกี่ยวกับตำแหน่งตรงข้ามองค์ประกอบ เป็นแคนเติส firmus ( แก้ไขเพลง ) เป็นเพลงที่นำมาจากที่อื่น ๆที่มีอยู่และใช้เป็นพื้นฐานสำหรับองค์ประกอบแต่ละเสียงเพิ่มเติมประกอบด้วยพื้นฐานในความสัมพันธ์กับมันและในความสัมพันธ์กับคนอื่น มันกลายเป็นเว็บไซต์ของการตีความ และดินแข็งขององค์ประกอบ เหมือนที่เคยเป็น ทำให้ขั้นตอนอย่างชัดเจนและส่วนประกอบทั้งหมดบริบทแปล ( ดูรูปใหญ่ )