Our model can be applied in differe

Our model can be applied in different institutional setting on both sides of the Atlantic
and elsewhere. This implies a broadening of the so-called ‘fit’ discussion. Up till now
the discussion is quite strongly focussed on the universalistic nature of best practices
(for which a lot of empirical evidence exists) versus a ‘best fit’ approach. Our model
as such is universalistic as well but not with respect to content (so it does not include
any best practices, apart from the requirements that are intrinsically linked to a RBV).
It’s universalistic in outlining the conditions, factors and actors that influence the
process of shaping HR policies and practices, which (can) contribute to achieving a
best fit for HRM in order to contribute to a sustained competitive advantage. The best
fit –once realized- blends in an optimal way both the requirements of the P-M-T
dimension and the S-C-L dimension and administrative heritage into a unique
configuration for every organisation, which is difficult to imitate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถใช้แบบจำลองของเราตั้งสถาบันต่าง ๆ ทั้งสองฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก และอื่น ๆ หมายถึงการ broadening สนทนา 'พอดี' ที่เรียกว่า จนถึงขณะนี้ การอภิปรายเป็นมากอย่างยิ่ง focussed ในลักษณะ universalistic ของแนวทางปฏิบัติ (สำหรับที่ มากประจักษ์หลักฐานอยู่) เมื่อเทียบกับวิธีการ 'เหมาะสมที่สุด' รูปแบบของเรา เช่นเป็น universalistic เป็นอย่างดี แต่ไม่เกี่ยวกับเนื้อหา (ไม่รวมถึง การปฏิบัติ จากความต้องการที่จะเชื่อมโยงกับ RBV ทำ) เป็น universalistic ในเค้าร่างเงื่อนไข ปัจจัย และนักแสดงที่มีอิทธิพลต่อการ กระบวนการของการสร้างรูปร่างนโยบาย HR และปฏิบัติตามแนวปฏิบัติ (สามารถ) นำไปสู่การบรรลุการ เหมาะสมที่สุดสำหรับ HRM เพื่อนำไปสู่การเปรียบ sustained ดีที่สุด พอดี – เมื่อรู้ผสมในทางที่ดีที่สุดทั้งความต้องการของ P-M-T มิติ และขนาด S-C-L และจัดการมรดกเป็นการเฉพาะ การกำหนดค่าสำหรับทุกองค์กร ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเลียนแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบจำลองของเราสามารถนำมาใช้ในการตั้งค่าที่แตกต่างกันของสถาบันทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติก
และที่อื่น ๆ นี้หมายถึงการขยายที่เรียกว่าการอภิปราย 'พอดี' จนถึงขณะนี้
การอภิปรายค่อนข้างเพ่งความสนใจอย่างมากในธรรมชาติ universalistic ปฏิบัติที่ดีที่สุด
(ซึ่งเป็นจำนวนมากหลักฐานเชิงประจักษ์ที่มีอยู่) เมื่อเทียบกับที่ดีที่สุดพอดี 'วิธีการ แบบจำลองของเรา
เป็นเช่นนี้เป็น universalistic เช่นกัน แต่ไม่ได้เกี่ยวกับการเนื้อหา (ดังนั้นจึงไม่รวมถึงการ
ปฏิบัติที่ดีที่สุดใด ๆ ที่นอกเหนือจากความต้องการที่มีการเชื่อมโยงภายในเพื่อ RBV).
มัน universalistic ในการสรุปเงื่อนไขปัจจัยและนักแสดงที่มีอิทธิพลต่อ
กระบวนการของการสร้างนโยบายการบริหารทรัพยากรบุคคลและการปฏิบัติที่ (สามารถ) นำไปสู่การบรรลุเป้าหมาย
ที่ดีที่สุดสำหรับการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อที่จะนำไปสู่การเปรียบในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ที่ดีที่สุด
ครั้งหนึ่งพอดีผสม realized- ในวิธีที่ดีที่สุดทั้งความต้องการของ PMT
มิติและมิติ SCL และมรดกบริหารเป็นที่ไม่ซ้ำกัน
การกำหนดค่าสำหรับทุกองค์กรซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเลียนแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นางแบบของเราสามารถใช้ในการตั้งค่าที่แตกต่างกันของสถาบันทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติก
และที่อื่น ๆ นี้แสดงถึงการขยายการสนทนาที่เรียกว่า ' พอดี ' จนถึงตอนนี้
การอภิปรายค่อนข้างขอเน้นธรรมชาติของการปฏิบัติที่ดีที่สุด universalistic
( ซึ่งเป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ที่มีอยู่ ) เมื่อเทียบกับวิธีการ ' พอดี '
นายแบบของเราเช่น เป็น universalistic เช่นกัน แต่ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหา ( มันไม่ได้รวม
ใดปฏิบัติที่ดีที่สุด นอกเหนือจากความต้องการที่อยู่ภายในเชื่อมโยงไปยัง RBV )
มัน universalistic ในเค้าร่างเงื่อนไข ปัจจัย และนักแสดง ที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการกำหนดนโยบายและวิธีปฏิบัติ
HR ซึ่งได้ส่งผลให้ขบวนการ
ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ เพื่อนำไปสู่ความได้เปรียบเชิงแข่งขันอย่างยั่งยืน . ดีที่สุด
พอดี–เมื่อตระหนัก - ผสมในวิธีที่ดีที่สุด ทั้งความต้องการของ p-m-t
มิติและ s-c-l มิติและมรดกการบริหารในการกำหนดค่าเฉพาะ
สำหรับทุกองค์กร ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเลียนแบบได้