Regarding the students majoring in

Regarding the students majoring in English, they generally have more exposure to
English than do non-English majors, except those who attend international programs
where English is the medium of instruction. Despite a more or less regular use of the
English language both inside and outside the classroom settings, they still encounter
problems or difficulties in their face-to-face oral communication. According to Yarnruksa
(1997), this may be partly due to a lack of confidence in expressing themselves in
English. Additionally, communication suffers a considerable breakdown in the absence of
correct use of grammar (Abdulwahed Ahmed Ismail, 2010). Ya-ni (2007) states that most
EFL students in the context of English as a foreign language have a problem in
communicating efficiently. Further, the students’ listening and speaking skills are
deficient when compared with their reading and writing skills. Zheng (2004) suggests
that communication strategies are feasible and to some extent inevitable for language
learners to use in their oral communication. These strategies can enhance language
learners’ confidence, flexibility, and effectiveness in oral communication. According to
DÖrnyei (1995), communication strategies can help learners obtain English language
practice. Additionally, they may help learners remain in a conversation and so provide
the learners with more input, more opportunities for checking and validating their
hypotheses, and therefore, more chances to develop their interlanguage system (Mariani,
2010). We can see that through the use of communication strategies, learners may be able
to maximise their English-speaking practice opportunities. That is to say, when language
learners interact with other people in English and a communication breakdown occurs
due to their linguistic deficiencies. To deal with the communication problems, the
language learners tend to rely on some sort of strategies to help convey a message to the
interlocutor or understand the message successfully. As a result, the conversation can
continue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการเรียนสาขาภาษาอังกฤษ โดยทั่วไปได้สัมผัสเพิ่มเติมภาษาอังกฤษกว่าทำไม่อังกฤษสาขาเอก ยกเว้นผู้ที่เข้าร่วมประชุมนานาชาติภาษาอังกฤษ เป็นสื่อการสอน แม้ มีน้อยปกติใช้ของภาษาอังกฤษทั้งภายนอก และค่าเรียน พวกเขายังคงพบปัญหาหรือความยากลำบากในการสื่อสารปากแบบพบปะ ตาม Yarnruksa(1997), นี้อาจเป็นบางส่วนเนื่องจากการขาดความเชื่อมั่นในตัวเองในการแสดงอังกฤษ นอกจากนี้ สื่อสาร suffers รายละเอียดมากในการขาดงานของต้องการใช้ไวยากรณ์ (Abdulwahed Ahmed สุลต่านอิสมาอิล 2010) ยา ni (2007) ระบุว่า ส่วนใหญ่นักเรียน EFL ในบริบทของภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศมีปัญหาในสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพิ่มเติม เรื่องการฟังและการพูดทักษะไม่เมื่อเปรียบเทียบกับการอ่านและการเขียนทักษะการ แนะนำเจิ้ง (2004)กลยุทธ์การสื่อสารเป็นไปได้ และ ในบางกรณีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับภาษาผู้เรียนจะใช้ในการสื่อสารของช่องปาก กลยุทธ์เหล่านี้สามารถเพิ่มภาษาของผู้เรียนความเชื่อมั่น ความยืดหยุ่น และประสิทธิภาพในการสื่อสารช่องปาก ตามที่(1995) DÖrnyei กลยุทธ์การสื่อสารสามารถช่วยผู้เรียนภาษาอังกฤษที่ได้รับปฏิบัติการ นอกจากนี้ พวกเขาอาจช่วยให้ผู้เรียนอยู่ในการสนทนา และเพื่อ ให้ผู้เรียน มีการป้อนข้อมูลเพิ่มเติม โอกาสเพิ่มเติมสำหรับการตรวจสอบ และตรวจสอบความสมมุติฐาน และ โอกาสมากขึ้นในการพัฒนาระบบของพวกเขา interlanguage (บุนดา2010) นั้นเราสามารถดูว่า ผ่านการใช้กลยุทธ์การสื่อสาร ผู้เรียนอาจเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการพูดภาษาอังกฤษฝึกโอกาส กล่าวคือเมื่อ ภาษาผู้เรียนโต้ตอบกับบุคคลอื่นในภาษาอังกฤษ และการสื่อสารแบ่งเกิดขึ้นเนื่องจากทรงนักภาษาศาสตร์ การจัดการกับปัญหาการสื่อสาร การเรียนภาษาที่มีแนวโน้มพึ่งบางจัดเรียงของกลยุทธ์ในการช่วยถ่ายทอดข้อความไปinterlocutor หรือเข้าใจข้อความเสร็จเรียบร้อย ดังนั้น การสนทนาสามารถต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับนักศึกษาวิชาเอกภาษาอังกฤษที่พวกเขามักจะมีการเปิดรับมากขึ้นในอังกฤษกว่าสาขาวิชาที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษยกเว้นผู้ที่เข้าร่วมหลักสูตรนานาชาติที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อการเรียนการสอน แม้จะมีมากหรือน้อยกว่าการใช้งานปกติของภาษาอังกฤษทั้งในและนอกห้องเรียนการตั้งค่าที่พวกเขายังคงพบปัญหาหรือความยากลำบากในใบหน้าเพื่อใบหน้าของพวกเขาสื่อสารในช่องปาก ตามที่ Yarnruksa (1997) นี้อาจจะเป็นส่วนหนึ่งเกิดจากการขาดความเชื่อมั่นในตัวเองในการแสดงภาษาอังกฤษ นอกจากนี้การสื่อสารที่ได้รับความทุกข์เสียมากในกรณีที่ไม่มีการใช้งานที่ถูกต้องของไวยากรณ์ (อาเหม็ดอิสมาอิล Abdulwahed 2010) ยาพรรณี (2007) กล่าวว่าส่วนใหญ่นักเรียนEFL ในบริบทของภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศมีปัญหาในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้การฟังของนักเรียนและการพูดทักษะขาดเมื่อเทียบกับการอ่านและการเขียนทักษะของพวกเขา เจิ้งเหอ (2004) แสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์การสื่อสารที่มีความเป็นไปได้และในขอบเขตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้บางอย่างสำหรับภาษาเรียนเพื่อใช้ในการสื่อสารในช่องปากของพวกเขา กลยุทธ์เหล่านี้สามารถเพิ่มภาษาความเชื่อมั่นของผู้เรียนและความยืดหยุ่นและมีประสิทธิภาพในการสื่อสารในช่องปาก ตามที่DÖrnyei (1995), กลยุทธ์การสื่อสารสามารถช่วยให้ผู้เรียนภาษาอังกฤษได้รับการปฏิบัติ นอกจากนี้พวกเขาอาจจะช่วยให้ผู้เรียนยังคงอยู่ในการสนทนาและเพื่อให้ผู้เรียนมีการป้อนข้อมูลมากขึ้นโอกาสมากขึ้นสำหรับการตรวจสอบและการตรวจสอบของพวกเขาสมมติฐานและดังนั้นจึงมีโอกาสมากขึ้นในการพัฒนาระบบการข้ามภาษาของพวกเขา(Mariani, 2010) เราจะเห็นว่าผ่านการใช้กลยุทธ์การสื่อสารที่ผู้เรียนอาจจะไม่สามารถที่จะเพิ่มโอกาสในการปฏิบัติที่พูดภาษาอังกฤษของพวกเขา กล่าวคือเมื่อภาษาผู้เรียนมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ในภาษาอังกฤษและความล้มเหลวในการสื่อสารเกิดขึ้นอันเนื่องมาจากข้อบกพร่องทางภาษาของพวกเขา เพื่อจัดการกับปัญหาการสื่อสารที่ผู้เรียนภาษามีแนวโน้มที่จะพึ่งพาการจัดเรียงของกลยุทธ์บางอย่างที่จะช่วยถ่ายทอดข้อความไปยังคู่สนทนาหรือเข้าใจข้อความที่ประสบความสำเร็จ เป็นผลให้การสนทนาสามารถดำเนินการต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณโกรธฉัน