Zhao quickly said, "Grandma Meirin,

Zhao quickly said, "Grandma Meirin, I'm going back to the hut to check the situation outside." He went into the hut and shut the door.

Looking at Zhao's departing back, Meirin and Meg couldn't help but laugh. They understood that he was feeling shy. This surprised them because they knew the Adam from before, and Adam was not a shy person. But Adam and Zhao were completely different. Previously, Zhao had little contact with people, so he was very shy. Seeing him act like that was very funny to Meirin and Meg.

When Zhao entered the hut, he took a few breaths to calm himself, then he cursed the two. He then opened the screen and looked at the castle, trying to find any spirit beasts. He could do this while lying in bed.

Operating the space was really too easy. There were a lot of things he didn't know how to do, whether it was plowing or just farming in general, but he just needed to think it, and the space would help him. Although this was quite convenient, it still made him feel very bored.

From outside the hut, he could hear Meirin teaching the slaves how to read. The sound calmed his heart. He felt like he was in the poem, Lou Shi Ming, about how a noble was living in a shabby home. Zhao suddenly felt like reading so he pulled a miscellaneous book from the barn.

It took two hours before the corn matured. Zhao went outside to harvest the corn, then he planted some corn seeds in the four acres of land. After he was finished, he returned to his hut and continued to read.

Zhao knew that, unlike the other crops, the oil fruits wouldn't grow as fast. After all, in the outside world, it would need two years to fully mature. Now that the seed has been digitized, he estimated that it should take around three to four days.

Sure enough, in the next two days, although the corn had already matured, the fruit seeds had just started sprouting.

In these two days time, Zhao had been paying attention to the situation in the castle. By now he hasn't seen a shadow of an undead spirit beast, but he still didn't let Meirin got out to explore yet. He was afraid that the spirit beasts were still around, just beyond his range. If they were to find Meirin, although she might not necessarily be in danger, there was still a risk.

Still, they couldn't stay in this space forever. After all, the castle was their home. They had to leave sooner or later.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zhao รวดเร็วกล่าวว่า "ยาย Meirin ฉันจะกลับไปฮัทเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ภายนอก" เขาไปฮัท และปิดประตูกำลังดูเจาส์ออกเดินทางกลับ Meirin และ Meg ไม่ช่วย แต่หัวเราะ พวกเขาเข้าใจว่า เขามีความรู้สึกอาย นี่แปลกใจพวกเขา เพราะพวกเขารู้ว่าอาดัมจากก่อน และอดัมไม่ได้ เป็นคนขี้อาย แต่อาดัมและจ่าวอันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้ Zhao มีน้อยติดต่อกับคน เพื่อให้เขาเป็นคนขี้อายมาก เห็นเขาทำเช่นนั้นก็ตลกมาก Meirin และ Megเมื่อเจียวป้อนฮัท เขาเอากี่ลมหายใจสงบตัวเอง แล้วเขาสาปแช่งทั้งสอง เขาเปิดหน้าจอ แล้วมองไปที่ปราสาท พยายามที่จะหาสัตว์วิญญาณใด ๆ เขาสามารถทำเช่นนี้ในขณะที่นอนอยู่บนเตียงพื้นที่ในการทำงานเลยง่ายเกินไป มีจำนวนมากของสิ่งที่เขาไม่รู้วิธีการทำ ว่าถูกไถ หรือเกษตรทั่วไป แต่เขาเพียงแค่ต้องคิดว่า มัน และพื้นที่จะช่วยเขา แม้ว่าค่อนข้างสะดวก มันยังทำให้เขารู้สึกเบื่อมากจากนอกฮัท เขาสามารถได้ยินเสียง Meirin ทาสสอนวิธีการอ่าน เสียงสงบใจ เขารู้สึกเหมือนเขาในบทกวี ลูชิหมิ เกี่ยวกับวิธีขุนนางคืออาศัยอยู่ในบ้านโทรม Zhao ก็รู้สึกเหมือนการอ่านเพื่อให้เขาดึงหนังสือเบ็ดเตล็ดจากยุ้งฉางมันใช้เวลาสองชั่วโมงก่อนข้าวโพดครบกำหนด เจียวไปนอกเก็บเกี่ยวข้าวโพด แล้วเขาปลูกบางเมล็ดข้าวโพดในเอเคอร์สี่ หลังจากเขาเสร็จ เขากลับไปยังกระท่อมของเขา และการอ่านZhao รู้ว่า ซึ่งแตกต่างจากพืชอื่น ๆ ผลไม้น้ำมันจะไม่เติบโตเร็ว หลังจากที่ทุก ในโลกภายนอก มันจะต้องสองปีกับผู้ใหญ่เต็ม ขณะที่เมล็ดพันธุ์ได้รับในรูปดิจิทัล เขาประมาณว่า ควรใช้เวลาประมาณสามถึงสี่วันพอแน่ใจว่า ในสองวันถัดไป แม้ว่าข้าวโพดมี matured แล้ว เมล็ดผลไม้ได้เพียงเริ่มต้นที่แตกหน่อในเวลาสองวันเหล่านี้ Zhao ได้รับสนใจสถานการณ์ในปราสาท ตอนนี้ เขายังไม่เห็นเงาของสัตว์มีวิญญาณมนุษย์ แต่ยังไม่ได้ให้ Meirin ได้ออกไปสำรวจยัง เขากลัววิญญาณสัตว์ยังคงอยู่รอบ ๆ เพียงแค่เกินช่วงของเขา ถ้าพวกเขาจะค้นหา Meirin แม้ว่าเธออาจไม่จำเป็นต้องตกอยู่ในอันตราย มันยังมีความเสี่ยงยังคง พวกเขาไม่สามารถอยู่ในพื้นที่นี้ตลอดไป หลังจากที่ทุก ปราสาทเป็นบ้านของพวกเขา พวกเขาจะออกช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhao ได้อย่างรวดเร็วกล่าวว่า "คุณยายเมรินฉันจะกลับไปที่กระท่อมเพื่อตรวจสอบสถานการณ์นอก." เขาเดินเข้าไปในกระท่อมและปิดประตู. มองไปที่ Zhao ของแยกย้ายกันกลับเมรินและขาไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ พวกเขาเข้าใจว่าเขารู้สึกอาย นี้สร้างความประหลาดใจให้พวกเขาเพราะพวกเขารู้จากอดัมก่อนและอดัมไม่ได้เป็นคนขี้อาย แต่อาดัมและ Zhao แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้มีการติดต่อ Zhao เล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนเพื่อให้เขาเป็นคนขี้อายมาก เห็นเขาทำตัวเหมือนว่าเป็นเรื่องตลกมากที่เมรินและ Meg. เมื่อ Zhao ป้อนกระท่อมเขาเอาหายใจไม่กี่ที่จะสงบตัวเองแล้วเขาสาปแช่งทั้งสอง จากนั้นเขาก็เปิดหน้าจอและมองไปที่ปราสาทพยายามที่จะหาสัตว์จิตวิญญาณใด ๆ เขาสามารถทำเช่นนี้ในขณะนอนอยู่บนเตียง. การดำเนินงานพื้นที่ที่เป็นจริงง่ายเกินไป มีจำนวนมากของสิ่งที่เขาไม่ได้รู้วิธีการทำไม่ว่าจะได้รับการไถหรือเพียงแค่การทำการเกษตรโดยทั่วไปมี แต่เขาเพียงแค่ต้องการที่จะคิดว่ามันและพื้นที่ที่จะช่วยให้เขา แม้ว่านี่จะเป็นความสะดวกสบายมากก็ยังคงทำให้เขารู้สึกเบื่อมาก. จากภายนอกกระท่อมเขาสามารถได้ยินเสียงเมรินสอนทาสวิธีการอ่าน เสียงหัวใจของเขาสงบ เขารู้สึกเหมือนเขาอยู่ในบทกวีลูชิหมิงเกี่ยวกับวิธีขุนนางอาศัยอยู่ในบ้านโทรม Zhao ก็รู้สึกเช่นการอ่านเพื่อให้เขาดึงหนังสือเล่มอื่น ๆ จากยุ้งฉาง. มันใช้เวลาสองชั่วโมงก่อนที่จะครบกำหนดข้าวโพด Zhao ออกไปข้างนอกที่จะเก็บเกี่ยวข้าวโพดแล้วเขาปลูกเมล็ดข้าวโพดบางส่วนในสี่ไร่ของที่ดิน หลังจากที่เขาเสร็จเขากลับไปที่กระท่อมของเขาและยังคงอ่าน. Zhao รู้ว่าแตกต่างจากพืชอื่น ๆ ผลไม้น้ำมันจะไม่เติบโตอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ทุกคนในโลกภายนอกก็จะต้องสองปีกว่าจะโตเต็มที่ ตอนนี้เมล็ดพันธุ์ที่ได้รับการดิจิทัลเขาคาดว่าจะใช้เวลาประมาณ 3-4 วัน. พอแน่ใจว่าในอีกสองวันข้างหน้าแม้ว่าข้าวโพดเต็มที่แล้วเมล็ดผลไม้เพิ่งเริ่มงอก. ในเวลาเหล่านี้สองวัน Zhao ได้รับการให้ความสนใจกับสถานการณ์ในปราสาท โดยตอนนี้เขายังไม่เห็นเงาของสัตว์ที่ตายจิตวิญญาณ แต่เขาก็ยังคงไม่ปล่อยให้เมรินได้ออกไปสำรวจยัง เขากลัวว่าสัตว์จิตวิญญาณยังคงอยู่รอบ ๆ เพียงระยะไกลของเขา ถ้าพวกเขาจะได้พบกับเมรินแม้ว่าเธออาจไม่จำเป็นต้องตกอยู่ในอันตรายยังคงมีความเสี่ยง. ยังพวกเขาอาจจะไม่ได้อยู่ในพื้นที่นี้ตลอดไป หลังจากที่ทุกปราสาทเป็นบ้านของพวกเขา พวกเขาจะต้องออกไม่ช้าก็เร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จ้าวรีบบอกว่า " คุณยาย meirin ฉันจะกลับไปที่กระท่อมเพื่อดูสถานการณ์ข้างนอก เขาเดินเข้าไปในกระท่อม และปิดประตูมองจ้าวก็ออกเดินทางกลับ meirin และเม็กไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ พวกเขาเข้าใจว่า เขารู้สึกอาย นี้แปลกใจพวกเขา เพราะพวกเขารู้ว่า อดัม จากก่อนหน้านี้ และอาดัมไม่ได้เป็นคนขี้อาย แต่ อดัม และ จ้าว แตกต่างกันมาก ก่อนหน้านี้ จ้าว ได้ติดต่อกับผู้คน ดังนั้น เขาขี้อายมาก เห็นเขาทำเหมือนที่ตลกมากและเพื่อ meirin เม็กเมื่อจ้าวเข้ากระท่อม เขาใช้เวลาไม่กี่ลมหายใจสงบเอง แล้วเขาด่า 2 จากนั้นเขาก็เปิดหน้าจอดู ปราสาท จะพบวิญญาณสัตว์ เขาทำสิ่งนี้ในขณะที่นอนอยู่บนเตียงปฏิบัติการอวกาศมันง่ายเกินไป มีหลายสิ่งที่เขาไม่ได้รู้วิธีการทำ ไม่ว่าจะเป็นการไถหรือแค่เพื่อนทั่วไป แต่เขาก็ต้องคิด และพื้นที่จะช่วยเขา ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะค่อนข้างสะดวก มันยังคงทำให้เขารู้สึกเบื่อมากจากนอกกระท่อม เขาได้ยิน meirin สอนทาสอ่านอย่างไร เสียงสงบจิตใจของเขา เขารู้สึกเหมือนเขาอยู่ในกลอน ลู ซือหมิง เรื่องคุณธรรมอยู่ในบ้านซอมซ่อ จ้าว ก็รู้สึกเหมือนอ่าน เขาดึงหนังสือเบ็ดเตล็ดจากโรงนามันใช้เวลาสองชั่วโมงก่อนข้าวโพดสุก . จ้าวไปข้างนอกเพื่อเก็บเกี่ยวข้าวโพดแล้วเขาปลูกเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดในสี่เอเคอร์ของที่ดิน หลังจากเขาเสร็จ เขากลับมาที่กระท่อมของเขาและยังคงอ่านจ้าวรู้ ซึ่งแตกต่างจากพืชอื่น ๆ , น้ำมันผลไม้ไม่เติบโตเร็ว หลังจากที่ทุกคนในโลกภายนอก ต้องสองปีเป็นผู้ใหญ่เต็มที่ ตอนนี้เมล็ดได้ถูกแปลงเป็นดิจิตอลแล้ว เขาคาดว่ามันควรจะใช้เวลาประมาณสามถึงสี่วันพอแน่ใจว่า ในอีกสองวัน ถึงแม้ว่าข้าวก็สุก ผลไม้เมล็ดเพิ่งเริ่มแตกหน่อ .ในทั้งสองวัน จ้าว ได้ให้ความสนใจกับสถานการณ์ในปราสาท ตอนนี้เขายังไม่เห็นเงาของสัตว์วิญญาณอมนุษย์ แต่เขาก็ยังไม่ได้ให้ meirin ออกไปสำรวจเลย เขาก็กลัวว่าวิญญาณสัตว์ที่ยังอยู่ ก็เกินช่วงของเขา ถ้าพวกเขาค้นพบ meirin แม้ว่าเธออาจจะไม่ได้อยู่ในอันตราย ยังคงมีความเสี่ยงแต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในพื้นที่นี้ ตลอดไป หลังจากทั้งหมด , ปราสาทบ้านของพวกเขา พวกเขาต้องจากไปไม่ช้าก็เร็ว