Chapter 1: Ayumi's joy and Conan's

Chapter 1: Ayumi's joy and Conan's dilemma.

Disclaimer: I don't own DC/CC.

Teitan Elementary let out for the day, and with the exception of Ai, the detective boys headed for the park. Mitsuhiko brought some cupcakes with chocolate frosting and they each got one. Genta just licked the frosting off of his, because he only liked that part (The cake part of the cupcakes was the white kind. Now if had been chocolate, that would've been another story). He then offered the rest of his cupcake to Ayumi, who politly declined.

When they were done they played hide and seek. Conan found them all quickly, though Ayumi really didn't seem to mind.

Conan sighed to himself. He had a problem with Ayumi. In a way, it was the exact opposite of his delima with Ran. With Ran he wasn't there, yet he was. With Ayumi he was there, yet he wasn't.

He tried to ignore it, pretend it didn't exist. But he couldn't deny the obvious truth any longer. Ayumi loved him, and he would eventually have to leave her.

Now, Shinichi wasn't so sort of horrible person who broke young girl's hearts just because he could. He hadn't meant to make Ayumi fall in love with him. It had just happened. He knew she would be hurt. She might even need therapy. The least he could do was make sure her memories of her first love were happy ones that later in life she could look back upon and cherish.

"Conan-kun, is something wrong?"

Conan snapped out of his thoughts. He didn't need Ayumi worrying about him.

"It's nothing Ayumi-chan. I'm fine. Hey, want to go play soccer?"

"Okay!"

Genta and Mitsuhiko hurried to join them. They weren't going to let Conan show them up this time.

Of course, Shinichi could run circles around his friends if he wanted to. But this time he didn't. He even let Ayumi score a goal against him. To see her cheer, it made him want to miss the block again. But he couldn't. That would've been way to obvious.

He did score less then usual though. It came down to Ayumi and Genta 1, Conan and Mitsuhiko 5. Then it was time to go home.

"Hey Conan-kun!" Ayumi called after him. "Could I mabey sleep over with you tonight? My parents said it was okay and have all my things in my backpack."

He stopped suddenly, a little supprised.

"Well...um...I." he stammered, not really sure what the right thing to do in this situation was. The glares he was getting from Genta and Mitsuhiko weren't helping his thought proccess as he tried to come up with an excuse.

"Please?" Ayumi gave him her best sad puppy-dog eyes. And since Shinichi was really an adult, he was vulnerable to them.

"I'll ask Ran." he said, giving in to the power of the almighty sad puppy-dog eyes.

He already knew Ran would consent. She thought Conan and Ayumi were just so cute together.

"Yay! Thank you Conan-kun!" She hugged him, and the glares from Genta and Mitsuhiko turned into full-on death stares.

Conan walked with Ayumi to the agency, wondering how he got himself into this one.

By the time they arrived Ayumi was giving Conan quick glances and giggling. Ran immediatly agreed, commenting about how cute it was. She ushered them inside to tell Kogoro, who was drinking on the couch.

"Dad, Ayumi-chan will be sleeping over with Conan-kun tonight, okay?" Ran said to her father, who looked less then thrilled.

"Great, another rugrat." Kogoro sneered.

"Hey, be nice to Conan's little girlfriend." Ran scolded.

Conan put his face in his hands in embaressment and Ayumi blushed at the word "girlfriend".

"Hey is that Yoko Okino?" Ayumi pointed to the t.v.

"Yeah, it's a live concert."

"Oh I love Yoko! I have all her albums!" Ayumi said proudly as she sat down next to Kogoro.

"Even the imports?" he asked.

"Yep. Shhh, it's starting."

Ayumi and Kogoro turned their full attention to the screen while Conan and Ran sweat dropped.

As Conan helped Ran make dinner, there was a knock at the door.

"Conan, could you get the door for me?"

"Okay." he quickly hopped off the chair he was standing on.

He opened the door to reveal Inspector Meguri.

"Hello Conan. Is Kogoro here?"

"Please come in. He's watching t.v."

Meguri walked in to find Kogoro and Ayumi sitting on the couch, talking like two fangirls.

"Oh I love this song!" Ayumi exclaimed.

"Me too." Kogoro replied. Both their eyes sparkled as Yoko sang.

"Sorry to interrupt Mouri, but there's been a murder and we need you."

"But Yoko's on!" Kogoro and Ayumi both whined.

"Sorry, but we need you now."

"Can't it wait untill the concert's over?" Ayumi asked, once again giving her best sad puppy-dog eyes.

"Yeah, can't it?" Kogoro said, giving his best sad puppy-dog eyes as well.

Meguri thought for a moment.

"Absolutly not!"

To be continued.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1: ความสุขของ Ayumi และความลำบากใจของโคนันการปฏิเสธ: ไม่ข้าพเจ้า DC/CCระดับประถมศึกษา Teitan ให้ออกวัน และ เว้น Ai ชายนักสืบหัวที่ Mitsuhiko นำคัพเค้กบางกับเปลือกน้ำฅาลช็อคโกแลต และพวกเขาแต่ละมีหนึ่ง Genta เพียงได้เลียเปลือกน้ำฅาลออกของเขา เพราะเขาชอบที่ส่วนหนึ่ง (ส่วนเค้กของคัพเค้กได้ชนิดสีขาวเท่านั้น ตอนนี้ถ้าได้ช็อคโกแลต ที่จะได้รับเรื่องอื่น) เขานำเสนอส่วนเหลือของเขาคัพเค้กกับ Ayumi ที่ politly ปฏิเสธแล้วเมื่อพวกเขาทำ จะเล่นซ่อน และแสวงหา โคนันพบพวกเขาทั้งหมดอย่างรวดเร็ว แม้ว่า Ayumi จริง ๆ ไม่ได้ดูเหมือนจะจำโคนันถอนหายใจกับตัวเอง เขามีปัญหากับ Ayumi วิธี มันเป็นตรงข้ามแน่นอนของเขาเดลิมามีสำราญ กับ Ran ไม่มี แต่เขา กับ Ayumi เขามี ยังไม่ได้เขาพยายามไม่สนใจมัน ทำเป็นไม่มี แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธความจริงชัดเจนอีกต่อไป Ayumi รักเขา และเขาก็ต้องปล่อยเธอตอนนี้ Shinichi ไม่ได้คนจึงจัดเรียงของน่ากลัวยากจนหัวใจของสาวเพียง เพราะเขาสามารถ เขาไม่ได้ตั้งใจ ให้ Ayumi ที่ตกหลุมรักกับเขา มันเพิ่งเกิดขึ้น เขารู้ว่า เธอจะเจ็บ เธอแม้อาจต้องรักษาด้วยการ อย่างน้อยเขาไม่ได้แน่ใจว่าเธอรักแรกของเธอทรงมีความสุขคนที่ในชีวิต เธอสามารถกลับมอง และหวงแหน"โคนัน-kun คือสิ่งที่ไม่ถูกต้องโคนันจัดชิดออกจากความคิดของเขา เขาไม่ได้ต้อง Ayumi กังวลเกี่ยวกับเขา"มันคืออะไร Ayumi จันทร์ ฉันสบายดี Hey ต้องการไปเล่นฟุตบอลหรือไม่""ดี"Genta และ Mitsuhiko รีบเข้าร่วมพวกเขา พวกเขาไม่ได้ไปให้โคนันแสดงค่าเวลานี้แน่นอน Shinichi สามารถทำวงกลมรอบเพื่อนของเขาถ้าเขาต้องการ แต่เวลานี้เขาไม่ เขายังให้คะแนนเขา Ayumi ดูเชียร์ของเธอ มันทำให้เขาต้องพลาดบล็อคอีกครั้ง แต่เขาไม่ ที่จะได้รับวิธีการให้ชัดเจนด้วยเขาได้คะแนนน้อยกว่าปกติแล้วแม้ว่า มันมาลง Ayumi Genta 1 โคนัน และ Mitsuhiko 5 แล้ว ก็เวลากลับบ้าน"เฮ้ โคนัน-kun ! " Ayumi เรียกเขา "ฉันสามารถ mabey นอนเหนือกับคุณคืนนี้ พ่อกล่าวว่า ไร และมีสิ่งของฉันในเป้ของฉัน"เขาหยุดทันที supprised เล็กน้อย"ดี...อึม... I."เขา stammered จริง ๆ ไม่แน่ใจ ว่าสิ่งถูกต้องในสถานการณ์นี้ไม่ รวมที่เขาได้รับจาก Genta และ Mitsuhiko ไม่ช่วย proccess ความคิดของเขาเขาพยายามมากับการแก้ตัว"โปรด" Ayumi ให้เขาดวงตาของเธอเศร้าลูกสุนัขสุนัขสุด และเนื่องจาก Shinichi ถูกจริง ๆ ผู้ใหญ่ เขาก็เสี่ยงไป"ผมจะถามสำราญ." เขากล่าว ให้ในอำนาจตาเศร้าผู้ทรงอำนาจสุนัขลูกสุนัขเขารู้แล้วว่า Ran จะยินยอม เธอคิดว่า โคนันและ Ayumi ได้ก็รักกัน"เย่ ขอบคุณคุณ kun โคนัน" นาง hugged เขา และรวม Genta และ Mitsuhiko เปลี่ยน stares เต็มบนความตายโคนันเดินกับ Ayumi ให้หน่วยงาน สงสัยว่า เขามีตัวเองลงในนี้โดยเวลาพวกเขามาถึง Ayumi มีให้โคนันด่วนสายตาแปลกและ giggling วิ่งทันทีเห็น ให้ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีน่ารักก็ เธอ ushered นั้นภายในจะบอก Kogoro ผู้ดื่มบนโซฟา"พ่อ Ayumi จันทร์จะได้รับการนอนมากกว่ากับโคนัน-kun คืนนี้โอเควัน? " สำราญกล่าวว่า พ่อของเธอ คนดูน้อย แล้วตื่นตาตื่นใจ"ดี rugrat อื่น" Kogoro sneered"Hey ได้ดีของโคนันแฟนน้อย" วิ่งบ ๆโคนันใส่ใบหน้าของเขาในมือของเขาใน embaressment และ Ayumi ขวยเขินที่คำว่า "แฟน""เฮ้ ว่าโยโกะ Okino" Ayumi ชี้ไปทีวี"ใช่ มันเป็นคอนเสิร์ตสด""โอ้ รักโยโกะ มีอัลบั้มทั้งหมดของเธอ" Ayumi กล่าวว่า ภูมิใจเธอนั่งลงข้าง Kogoro"แม้การนำเข้า" เขาถาม"ฮ่ะ Shhh มันกำลังเริ่มต้นขึ้น"Ayumi และ Kogoro เปิดความสนใจเต็มหน้าจอในขณะที่โคนันและสำราญเหงื่อลดลงเป็นโคนันช่วยสำราญใจเย็น มีเสียงเคาะที่ประตู"โคนัน สามารถหาประตูสำหรับฉัน""ดี" เขารวดเร็ว hopped ออกเขายืนบนเก้าอี้เขาเปิดประตูเพื่อเปิดเผยตรวจสอบ Meguri"สวัสดีโคนัน คือ Kogoro ที่นี่"กรุณามาใน เขาดูทีวี"Meguri เดินหา Kogoro และ Ayumi นั่งอยู่บนโซฟา พูดเช่น fangirls สอง"โอ้ ฉันรักเพลงนี้เลย" Ayumi ทางหลุดรอด"ฉันไป" Kogoro ตอบกลับ ตาทั้งสอง sparkled เป็นสังโยโกะ"ขอขัดจังหวะ Mouri แต่ได้ถูกสังหาร และเราต้องการให้คุณ""แต่ของโยโกะบน" Kogoro และ Ayumi ทั้ง whined"ขออภัย แต่เราต้องการคุณตอนนี้""มันไม่สามารถรอจนถึงมากกว่าของคอนเสิร์ต? " Ayumi ถาม ให้ตาของเธอเศร้าลูกสุนัขสุนัขสุดครั้ง"ใช่ ไม่มัน" Kogoro กล่าว ให้ลูกสุนัขสุนัขของเขาเศร้าสุดตาเช่นกันMeguri คิดครู่" Absolutly ไม่! "การดำเนินต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1: ความสุขที่อายูมิและภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของโคนัน. หมายเหตุ: ผมไม่ได้เป็นเจ้าของซี / CC. Teitan ประถมศึกษาให้ออกสำหรับวันและมีข้อยกเว้นของ Ai เด็กชายนักสืบมุ่งหน้าไปยังสวนสาธารณะ Mitsuhiko นำคัพเค้กบางคนที่มีน้ำตาลช็อคโกแลตและพวกเขาแต่ละคนมีหนึ่ง Genta เพียงเลียน้ำตาลออกจากเขาเพราะเขาชอบส่วนหนึ่ง (ส่วนหนึ่งของเค้กคัพเค้กเป็นชนิดสีขาว. ตอนนี้ถ้าได้รับช็อคโกแลตที่จะได้รับอีกเรื่องหนึ่ง) จากนั้นเขาก็นำเสนอส่วนที่เหลือของคัพเค้กของเขาที่จะ Ayumi ที่ปฏิเสธ politly. เมื่อพวกเขาทำพวกเขาเล่นซ่อนและแสวงหา โคนันพบว่าพวกเขาทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วแม้ว่ามิจริงๆไม่ได้ดูเหมือนใจ. โคนันถอนหายใจกับตัวเอง เขามีปัญหากับอายูมิ ในวิธีที่มันเป็นตรงข้ามแน่นอนของ Delima ของเขากับวิ่ง ด้วยการวิ่งที่เขาไม่ได้มี แต่เขาเป็น ด้วยมิเขาอยู่ที่นั่น แต่เขาก็ไม่ได้. เขาพยายามที่จะไม่สนใจมันแกล้งมันไม่ได้อยู่ แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่เห็นได้ชัดอีกต่อไป Ayumi รักเขาและในที่สุดเขาก็จะต้องปล่อยให้เธอ. ตอนนี้ชินอิจิไม่ได้เรียงลำดับของคนที่น่ากลัวที่ยากจนหัวใจหญิงสาวเพียงเพราะเขาสามารถทำได้ เขาไม่ได้มีความหมายที่จะทำให้ฤดูใบไม้ร่วงมิในความรักกับเขา มันได้เกิดขึ้นเพียง เขารู้ว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บ เธอยังอาจจำเป็นต้องรักษาด้วย อย่างน้อยเขาทำได้ก็คือให้แน่ใจว่าทรงจำของเธอรักครั้งแรกของเธอเป็นคนที่มีความสุขที่ต่อไปในชีวิตที่เธอจะมองย้อนกลับไปและหวงแหน. "โคนันคุงเป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า?" โคนันตะคอกออกมาจากความคิดของเขา เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับอายูมิเขา. "มันเป็นอะไรที่อายูมิจัง. ฉันดี. เฮ้ต้องการที่จะไปเล่นฟุตบอล?" "โอเค!" Genta และ Mitsuhiko รีบไปร่วมกับพวกเขา พวกเขาไม่ได้จะให้โคนันแสดงให้พวกเขาขึ้นเวลานี้. แน่นอนชินอิจิสามารถเรียกใช้วงกลมรอบเพื่อน ๆ ของเขาถ้าเขาต้องการที่จะ แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ เขายังให้คะแนน Ayumi เป้าหมายกับเขา หากต้องการดูเชียร์ของเธอมันทำให้เขาต้องการที่จะพลาดที่ป้องกันอีกครั้ง แต่เขาไม่สามารถ ที่จะได้รับวิธีการที่จะเห็นได้ชัด. เขาไม่ได้คะแนนน้อยกว่าปกติ แต่ มันลงมามิและ Genta 1 โคนันและ Mitsuhiko 5. จากนั้นก็จะเป็นเวลาที่จะกลับบ้าน. "เฮ้โคนันคุง!" อายูมิที่เรียกว่าหลังจากเขา "ฉันจะ Mabey นอนหลับไปกับคุณคืนนี้? พ่อแม่ของฉันบอกว่ามันก็โอเคและมีทุกสิ่งที่ฉันในกระเป๋าเป้สะพายหลังของฉัน." เขาหยุดก็น้อย supprised. "อืม ... อืม ... ฉัน." เขาตะกุกตะกักไม่แน่ใจว่าจริงๆสิ่งที่สิ่งที่ถูกต้องที่จะทำในสถานการณ์เช่นนี้เป็น จ้องที่เขาได้รับจาก Genta Mitsuhiko และไม่ได้ช่วยให้ proccess คิดของเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะเกิดขึ้นกับข้อแก้ตัว. "โปรด" มิให้เขาเศร้าดีที่สุดของเธอตาลูกสุนัขสุนัข และตั้งแต่ชินอิจิเป็นจริงผู้ใหญ่เขาก็เสี่ยงที่จะให้พวกเขา. "ฉันจะขอวิ่ง." เขากล่าวว่าให้ในการอำนาจของผู้ทรงอำนาจตาลูกสุนัขสุนัขเศร้า. เขารู้แล้ววิ่งจะยินยอม เธอคิดว่าโคนันและอายูมิเป็นเพียงแค่น่ารักมาก ๆ ด้วยกัน. "เย้! ขอบคุณโคนันคุง!" เธอกอดเขาและจ้องจาก Genta Mitsuhiko และกลายเป็นเต็มรูปแบบในจ้องตาย. โคนันกับอายูมิเดินไปยังหน่วยงานที่สงสัยว่าเขามีตัวเองเป็นคนนี้. ตามเวลาที่พวกเขามาถึงมิโคนันได้ให้สายตาได้อย่างรวดเร็วและหัวเราะคิกคัก วิ่งทันทีที่ตกลงกันแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการที่น่ารักมันเป็น เธอนำพวกเขาภายในที่จะบอก Kogoro ที่กำลังดื่มอยู่บนโซฟา. "พ่อ, อายูมิจังจะได้รับการนอนหลับคืนนี้ไปกับโคนันคุงโอเค?" Ran กล่าวว่าพ่อของเธอที่ดูน้อยแล้วตื่นเต้น. "ที่ดี rugrat อื่น." Kogoro sneered. "เฮ้จะดีกับแฟนสาวของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของโคนัน". วิ่งดุ. โคนันใส่ใบหน้าของเขาอยู่ในมือของเขาใน embaressment และอายูมิเขินที่คำว่า "แฟน". "เฮ้คือโยโกะ Okino?" อายูมิชี้ไปที่ทีวี"ใช่มันเป็นคอนเสิร์ต." "โอ้ฉันรักโยโกะ! ฉันมีอัลบั้มของเธอ!" อายูมิกล่าวว่าภูมิใจที่เธอนั่งลงถัดจาก Kogoro. "แม้การนำเข้าได้หรือไม่" เขาถาม. "อ๋อ. Shhh ก็เริ่มต้น." อายูมิและ Kogoro หันความสนใจของพวกเขาเต็มไปยังหน้าจอในขณะที่โคนันและวิ่งเหงื่อลดลง. ในฐานะที่เป็นโคนันช่วยวิ่งให้เย็นมีการเคาะประตู. "โคนัน, คุณจะได้รับ ประตูสำหรับฉัน " "โอเค." เขารีบกระโดดออกจากเก้าอี้ที่เขากำลังยืนอยู่บน. เขาเปิดประตูไปสู่การเปิดเผยสารวัตร Meguri. "สวัสดีโคนัน. Kogoro อยู่ที่นี่?" "โปรดมา. เขาดูทีวี" Meguri เดินเข้ามาในที่จะหา Kogoro และ Ayumi นั่งอยู่บนโซฟา พูดคุยเหมือนสอง fangirls. "โอ้ฉันรักเพลงนี้!" อายูมิอุทาน. "ฉันเกินไป." Kogoro ตอบ ทั้งสองตาของพวกเขาเป็นประกายโยโกะร้องเพลง. "ขอโทษที่จะขัดขวาง Mouri แต่มีการฆาตกรรมและเราต้องการให้คุณ." "แต่ในโยโกะ!" Kogoro และ Ayumi ทั้ง whined. "ขอโทษ แต่เราต้องการให้คุณในขณะนี้." "มันไม่สามารถรอจนกว่าคอนเสิร์ตมากกว่า?" อายูมิถามอีกครั้งหนึ่งให้สายตาดีที่สุดของเธอเศร้าลูกสุนัขสุนัข. "ใช่ไม่สามารถหรือไม่" Kogoro กล่าวให้สายตาดีที่สุดของเขาเศร้าลูกสุนัขสุนัขเช่นกัน. Meguri คิดสักครู่. "Absolutly ไม่ได้!" จะยังคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 : อายูมิความสุขและกระอักกระอ่วนของโคนัน

Disclaimer : ฉันอย่า CC DC / เอง

เทตันเบื้องต้นให้สำหรับวัน และมีข้อยกเว้นของไอจัง นักสืบหนุ่มมุ่งหน้าไปที่สวนสาธารณะ มิซึฮิโกะนำคัพเค้กกับช็อกโกแลต frosting และพวกเขาแต่ละมี เก็นตะก็เลียครีมออกของเขา เพราะเขาชอบที่เค้กส่วนของคัพเค้กเป็นสีขาวตอนนี้ถ้าได้ช็อกโกแลต นั่นจะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ) จากนั้นเขาก็เสนอส่วนที่เหลือของเขาคัพเค้กเพื่ออายูมิที่ politly ปฏิเสธ

เมื่อพวกเขาทำพวกเขาเล่นซ่อนและแสวงหา โคนันพบพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว แต่อายูมิก็ไม่สน

โคนัน ถอนหายใจกับตัวเอง เขามีปัญหากับอายูมิ ในทาง อยู่ตรงข้ามกับ เดลิมา ของเขากับรัน กับรัน เขาไม่ได้อยู่ที่นั่นเขายังเป็น กับ อายูมิ เขามี แต่เขาไม่ได้

เขาพยายามที่จะไม่สนใจมัน แกล้งทำเป็นว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ชัดเจนใด ๆ อีกต่อไป อายูมิ รักเขา และในที่สุดเขาก็จะต้องปล่อยให้เธอ

ตอนนี้ชินอิจิไม่ได้จัดเรียงของเจ้าคนที่ทำลายหัวใจของเด็กสาว เพราะเขาสามารถ เขาไม่สมควรที่จะทำให้อายูมิตกอยู่ในความรักกับเขา มันเพิ่งเกิดขึ้นเขารู้ว่าเธอจะต้องเจ็บปวด เธออาจจะต้องการการรักษา อย่างน้อยเขาก็ทำให้ความทรงจำความรักครั้งแรกของเธอมีความสุขที่ในภายหลังในชีวิตที่เธอจะหันกลับมามองและหวงแหน

" โคนันคุง มีอะไรเหรอ ? "

โคนันตื่นจากความคิดของเขา . เขาไม่ได้ต้องการให้ยูมิเป็นห่วงเขา

" ไม่มีอะไร อายูมิจัง ผมสบายดี เฮ้ อยากไปเล่นฟุตบอล ?

" โอเค ! "

เก็นตะกับมิซึฮิโกะรีบเข้าร่วมพวกเขา พวกเขาไม่ยอมให้โคนันแสดงครั้งนี้

แน่นอน ชินอิจิสามารถวิ่งเป็นวงกลมรอบๆเพื่อนของเขา ถ้าเขาต้องการ แต่คราวนี้เขาไม่ได้ เขาจะให้อายูมิคะแนนเป้าหมายที่ต่อต้านเขา เห็นเชียร์เธอ มันทำให้เขาอยากจะพลาดบล็อกอีกครั้ง แต่เขาก็ไม่ทำ นั่นจะเป็นวิธีที่ชัดเจน

เขาทำคะแนนน้อยกว่าปกตินะมันลงมากับ อายูมิ เก็นตะ โคนัน และ มิซึฮิโกะ และ 1 , 5 แล้วมันเป็นเวลาที่จะกลับบ้าน

" เฮ้ โคนันคุง ! " ยูมิเรียกหลังเขา " ผมเมบีย์ค้างกับเธอคืนนี้ ? พ่อแม่ฉันบอกว่ามันก็โอเค และทุกสิ่งของฉันในกระเป๋าของฉัน "

เขาหยุดพลัน supprised น้อย

" เอ่อ . . . . . . . . . . . . . . . " เขาแค่พูดตะกุกตะกัก ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำในสถานการณ์นี้ในสายตาเขาเริ่มจากเกนตะกับมิซึฮิโกะไม่ช่วยเขาก็ตาม เขาพยายามมาแก้ตัว

" ช่วย ? " อายูมิให้เขาที่ดีที่สุดของเธอเศร้าลูกสุนัขสุนัขตา และเนื่องจากชินอิจิเป็นผู้ใหญ่จริงๆ เขาอ่อนแอได้

" ฉันถามรัน . . . . . " เขากล่าวว่า การให้ในอำนาจของพระผู้เป็นเจ้า เศร้า หมาตา

เขารู้อยู่แล้วว่ารันจะยินยอมเธอคิด และยูมิก็โคนันน่ารักทั้งคู่เลย

" เย้ ! ขอบคุณคุณโคนันคุง ! " เธอกอดเขา และสายตาจากเกนตะมิซึฮิโกะและกลายเป็นเต็มจ้องมองความตาย

โคนันเดินกับอายูมิ สู่หน่วยงาน สงสัยว่า เขาเอาตัวเองเข้ามาในนี้

โดยเวลาที่พวกเขามาถึงอายูมิสายตาอย่างรวดเร็วและให้โคนันหัวเราะ รันทันทีตกลง , แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับน่ารักจังค่ะเธอพาพวกเขาเข้าไปข้างในบอกโคโกโร่ที่กำลังดื่มบนโซฟา พ่อ

" อายูมิจังจะนอนกับโคนันคุง คืนนี้ โอเค ? รันพูดกับบิดาที่ดูน้อยแล้วตื่นเต้น

" Great , คลานอีก " โคโกโร่ sneered

" เฮ้ ทำดีกับโคนันน้อยแฟน " รันดุ

โคนันใส่ใบหน้าของเขาในมือของเขาและใน embaressment ยูมิหน้าแดงกับคำว่า " แฟน " .

" นี่ คือ โอกิโนะ โยโกะ ? ยูมิชี้ไปที่ทีวี

" ใช่ มันเป็นคอนเสิร์ต "

" โอ้ฉันชอบโยโกะ ! ผมมีอัลบั้มทั้งหมดของเธอ " ยูมิกล่าวอย่างภูมิใจขณะที่เธอนั่งลงข้างๆ โคโกโร่

" แม้การนำเข้า ? เขาถาม

" ครับ ชู่ว มันเริ่ม "

อายูมิ และโคโกโร่หันสนใจเต็มหน้าจอในขณะที่โคนันวิ่งเหงื่อตก

เป็นโคนันช่วยรันให้เสร็จ มีการเคาะที่ประตู .

" โคนัน ช่วยเปิดประตูให้ฉันหน่อย ?

" ตกลง เขารีบกระโดดออกจากเก้าอี้ เขายืนอยู่บน

เขาเปิดประตูเผยสารวัตร meguri

" สวัสดีครับ โคนัน คือโคโกโร่ที่นี่ " ?

" เชิญครับ เขาดู TV "

meguri เดินเข้ามาหาโคโกโร่ และอายูมิ นั่งอยู่บนโซฟา พูดเหมือนสอง fangirls

" โอ้ฉันชอบเพลงนี้ ! อายูมิร้อง

" ฉันด้วย " โคโกโร่ตอบทั้งดวงตาเป็นประกายเมื่อโยโกะซัง

" ขอโทษที่ขัดจังหวะโมริ แต่มีเหตุฆาตกรรม และเราต้องการให้คุณ . . . "

" แต่โยโกะอยู่ ! " โคโกโร่ อายูมิ ทั้งร้องและ

" แต่ตอนนี้เราต้องการคุณ "

" มันรอไม่ได้ จนคอนเสิร์ตจบ ? ยูมิถามอีกครั้งทำให้เธอเศร้าสุนัขลูกสุนัขที่ดีที่สุดตา

" ได้มั้ย ? " โคโกโร่ บอกว่า ให้ ดีที่สุดของเขาเศร้าสุนัขลูกสุนัข

ตาได้เป็นอย่างดีเมกุริคิดสักครู่

" ได้สิ ! "


เป็นอย่างต่อเนื่อง