While it is typically used in the f

While it is typically used in the first movement of multi-movement pieces, it is sometimes used in subsequent movements as well—particularly the final movement. The teaching of sonata form in music theory rests on a standard definition and a series of hypotheses about the underlying reasons for the durability and variety of the form—a definition that arose in the second quarter of the 19th century.[5] There is little disagreement that on the largest level, the form consists of three main sections: an exposition, a development, and a recapitulation;[6] however, beneath this, sonata form is difficult to pin down in a single model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่โดยปกติจะใช้ในการเคลื่อนไหวแรกของการเคลื่อนไหวหลายชิ้น บางครั้งใช้ในการเคลื่อนไหวเช่น — โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลื่อนไหวสุดท้าย คำสอนของโซนาตาในทฤษฎีดนตรีที่วางอยู่บนคำนิยามมาตรฐานและชุดของสมมุติฐานเกี่ยวกับสาเหตุพื้นฐานสำหรับความทนทานและความหลากหลายของรูปแบบ — คำจำกัดความที่เกิดขึ้นในไตรมาสสองของศตวรรษที่ 19 [5] เป็นความขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่า ในระดับที่ใหญ่ที่สุด แบบฟอร์มประกอบด้วยส่วนสำคัญสามส่วน: นิทรรศการ การพัฒนา และ recapitulation [6] อย่างไรก็ตาม ด้านใต้นี้ โซได้ยากการปักหมุดลงในรูปแบบเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่มันมักจะใช้ในการเคลื่อนไหวครั้งแรกของชิ้นส่วนหลายเคลื่อนไหวบางครั้งก็นำมาใช้ในการเคลื่อนไหวต่อมาได้เป็นอย่างดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย การเรียนการสอนในรูปแบบโซนาตาในทฤษฎีดนตรีที่วางอยู่บนการกำหนดมาตรฐานและชุดของสมมติฐานเกี่ยวกับสาเหตุพื้นฐานสำหรับความทนทานและความหลากหลายของรูปแบบที่มีความละเอียดที่เกิดขึ้นในไตรมาสที่สองของศตวรรษที่ 19. [5] มีน้อย ความขัดแย้งที่อยู่ในระดับที่ใหญ่ที่สุดในรูปแบบประกอบด้วยสามส่วนหลัก: นิทรรศการการพัฒนาและย้ำนั้น [6] แต่ใต้นี้โซนาตาเป็นเรื่องยากที่จะขาลงในรูปแบบเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่มันมักจะใช้ในการเคลื่อนไหวครั้งแรกของหลายชิ้นที่เคลื่อนไหว บางครั้งก็ใช้ในการเคลื่อนไหวที่ตามมาเป็นอย่างดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย สอนโซนาตาในทฤษฎีดนตรีขึ้นอยู่กับคำจำกัดความมาตรฐานและชุดของสมมติฐานเกี่ยวกับเหตุผลในความทนทานและความหลากหลายของ Form A นิยามที่เกิดขึ้นในไตรมาสที่สองของศตวรรษที่ 19 [ 5 ] มีความขัดแย้งในระดับที่ใหญ่ที่สุด รูปแบบ จะประกอบด้วยสามส่วนหลัก : นิทรรศการ การพัฒนา และการกล่าวซ้ำ ; [ 6 ] อย่างไรก็ตาม ใต้นี้ โซนาตาเป็นเรื่องยากที่จะปักลงในรูปแบบเดียว